Εργατικό κίνημα
“ΣΕΗ, ΣΕΗ σε κάθε βιαστή”

4/3, Πορεία καλλιτεχνών και σπουδαστών. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

«ΣΕΗ, ΣΕΗ, για κάθε βιαστή», «Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει, να φύγει τώρα η Μενδώνη». Με αυτά τα συνθήματα κατέβηκαν μαζικά στον δρόμο την Πέμπτη 4/3 οι εργάτες της Τέχνης. Με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο δήλωσαν ότι η μάχη είναι ενάντια στην κυβέρνηση και ότι την δίνουν συλλογικά, με τα σωματεία μπροστά. 

Από τα μεγάφωνα υπενθύμιζαν το κάλεσμα των σωματείων για τη συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση στις 8 Μάρτη για τις γυναίκες. Απέναντι στις σεξιστικές επιθέσεις, απέναντι στην εργασιακή επισφάλεια, απέναντι στην κοροϊδία του υπουργείου και της κυβέρνησης που δεν έχει εξασφαλίσει την επιβίωση χιλιάδων καλλιτεχνών μέσα σε συνθήκες λοκντάουν στον Πολιτισμό εδώ και έναν χρόνο, απαιτούν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και επίδομα για όλους και όλες.

Η συνέχεια θα δοθεί στο Διήμερο Πανελλαδικής Καλλιτεχνικής Δράσης #artattack με συλλαλητήριο το Σάββατο 13 Μάρτη στις 12 το μεσημέρι στο Σύνταγμα και την Κυριακή με δράσεις τοπικά και πανελλαδικά σε πολλές πόλεις.   

Η συγκέντρωση της Πέμπτης 4/3 ξεκίνησε στο Υπουργείο Πολιτισμού και βάδισε με πορεία στο Υπουργείο Εργασίας. Συμμετείχαν με πανό το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος-Ακροάματος (ΠΟΘΑ), το Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού (ΣΕΧΩΧΟ), Ένωση Τραγουδιστών Ελλάδος, οι τεχνικοί της ΕΤΕΚΤΟΤ, η Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών, το Support Art Workers κ.α. Μαζί τους οι σπουδαστές των καλλιτεχνικών σχολών με τον Σύλλογο τους.

Δυναμική παρουσία είχε η Ανατρεπτική Συσπείρωση Ηθοποιών με πανό «Η Τέχνη και τα κορμιά μας δεν είναι εμπορεύματα» και καλούσε στην απεργία στις 8 Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών, 1μμ στην Κλαυθμώνος. Εκεί καλούσε και η Κίνηση για την απεργιακή 8 Μάρτη, μοιράζοντας την προκήρυξή της σε όλους τους διαδηλωτές.

«Το επίδομα που παίρνουμε πρέπει να αυξηθεί και να γίνει μισθός», δήλωσε η Γιούλη, ηθοποιός, μέλος ΣΕΗ. «Κάθε τόσο αγωνιούμε αν θα γίνουν δεκτές οι αιτήσεις μας για να το πάρουμε. Παλεύουμε για συλλογικές συμβάσεις ώστε να μην είμαστε στον αέρα. Οι πρόβες πάντα ήταν απλήρωτες στο ελεύθερο θέατρο, οι μισθοί ήταν πείνας, εκτός αν ήσουν πρωταγωνιστής, ενώ τον τελευταίο καιρό μπορεί να δουλεύαμε με ποσοστά που έκαναν ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη και για αυτήν την κατάσταση και για την ιστορία του Λιγνάδη. Τόσα χρόνια να κάνει αυτά τα πράγματα και να γίνεται διευθυντής στο Εθνικό σημαίνει ότι προφανέστατα κάποιοι τον κάλυπταν. Είμαι στο ΣΕΗ από το 1993. Για πρώτη φορά βλέπω το σωματείο τόσο ενεργό, να αντιμετωπίζει τα οικονομικά μας, και όχι μόνο, προβλήματα. Επίσης, πρώτη φορά βλέπω τέτοιο κίνημα στον κλάδο μας».

Σωματεία-Ασπίδα

«Κατεβήκαμε σήμερα γιατί ένα χρόνο τώρα μας έχουν διαλύσει την εκπαίδευση», τόνισε η Σοφία, δευτεροετής στη σχολή χορού Κονταξάκη. «Ειδικά στον χορό, ο χρόνος πιέζει γιατί δεν μπορούμε να έχουμε πολλά χρόνια ενεργούς δράσης. Επίσης, αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα ότι είναι πολύ υποβαθμισμένη η εργασία σε αυτόν τον κλάδο. Σε όλο τον χώρο του Πολιτισμού οι συνθήκες εργασίας δεν είναι οι καλύτερες. Είναι ενθαρρυντικό που γίνονται αυτοί οι αγώνες και έχουν τόση απήχηση. Έπρεπε να γίνει εδώ και καιρό. Σε αυτό το διάστημα κάνουμε συνελεύσεις στη σχολή μου για να συζητήσουμε και να οργανωθούμε και όλοι είναι πολύ θετικοί σε αυτό. Είχε παραγίνει το κακό στο χώρο μας με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις και πρέπει να σταματήσει». 

«Βλέπω πόσο δύσκολο και άδικο είναι για τους σπουδαστές να υπομένουν αυτή τη δύσκολη κατάσταση στην εκπαίδευσή τους, ενώ το υπουργείο είναι πλήρως απών», είπε η Έλσα, ηθοποιός, χορεύτρια, καθηγήτρια σε δραματική σχολή και μέλος του ΣΕΗ. Είναι πολύ θετική αλλαγή αυτό που γίνεται με τους καλλιτέχνες και τα σωματεία, πρέπει να είμαστε ενεργοί. Δεν υπάρχει πια η εικόνα ότι οι καλλιτέχνες είναι αιθεροβάμμονες. Είμαι πολύ αισιόδοξη ότι βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο που θα φέρει πολλές αλλαγές προς το καλύτερο».

«Κατεβαίνουνε στους δρόμους μαζικά, ειδικά τώρα που με πρόσχημα την πανδημία ποινικοποιούν τους αγώνες», μας είπε η Χαρά Κώτσαλη, πρόεδρος ΣΕΧΩΧΟ. «Η κυβέρνηση κάνει πράγματα εγκληματικά και η οργή είναι πολύ μεγάλη, αλλά ρόλο στη μαζικότητα έπαιξε και το μαζικό φοιτητικό κίνημα που βγήκε και έγινε παράδειγμα για όλους. Έτσι έσπασε ο φόβος για τα πρόστιμα και την καταστολή, που ένα προηγούμενο διάστημα μας έκανε πιο διστακτικούς να καλέσουμε μαζικές συγκεντρώσεις. Επίσης, είμαστε σε μια διαδικασία σαν Σωματείο για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε τις καταγγελίες για σεξουαλική ή όποια άλλη βία και να προχωρήσουμε στην αντιμετώπισή τους».

«Στηρίζουμε το ΣΕΗ και τα υπόλοιπα σωματεία απέναντι στην άδικη επίθεση της κυβέρνησης», δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Κώστας Ρουμελιώτης, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Τεχνικού, Διοικητικού και Βοηθητικού Προσωπικού Εθνικής Λυρικής Σκηνής. «Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα με τον Σκυλακάκη για να υπογράψει τη συλλογική μας σύμβαση, αλλά θα είμαστε και παντού όπου χρειάζεται στον δρόμο. Είναι πολύ σωστό ότι τα σωματεία απαντούν με συλλογικές συμβάσεις σαν ασπίδα στις σεξιστικές επιθέσεις και την εργασιακή επισφάλεια. Κώδικα δεοντολογίας μπορούν να φτιάξουν μόνο τα σωματεία και όχι η κυβέρνηση. Να τρέξουν όλοι να γραφτούν στα σωματεία».