Εργατικό κίνημα
8 Mάρτη - Σε όλον τον κόσμο

Παρίσι

Αλγέρι, Παρίσι, Βερολίνο, Ιστανμπούλ, Ισλαμαπάντ, Μανίλα, Άλμα-Άτα, Μπουένος Άιρες, Μπανγκόκ, Βρυξέλλες, Κατμαντού, Καλκούτα, Λαχώρη, Λαπάζ, Μέξικο Σίτι, Σάο Πάολο, Βαρσοβία, Καράτσι, Τζακάρτα, Βλαδιβοστόκ κι αλλού - εκατομμύρια γυναίκες και άνδρες ξεχύθηκαν στους δρόμους εκατοντάδων πόλεων σε όλο τον πλανήτη και την φετινή 8 Μάρτη.

Στην πρωτεύουσα της Μιανμάρ, η 8η Μάρτη ήταν μέρα εκκίνησης γενικής απεργίας ενάντια στην χούντα με την 19χρονη νεκρή διαδηλώτρια Κιαλ Σιν και το μπλουζάκι «όλα θα πάνε καλά» να γίνεται διεθνές σύμβολο. 

Στην Γαλλία τα συνδικάτα, ανάμεσά τους οι CGT, Solidaires, FSU κήρυξαν στάση εργασίας σε όλη τη χώρα, ενώ συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε δεκάδες πόλεις. Μόνο στο Παρίσι διαδήλωσαν 60.000 διαδηλωτές. Το σύνθημα «Νταρναμέν παραιτήσου» να δονεί την ατμόσφαιρα καθώς ο διαβόητος για τις κατασταλτικές και ισλαμοφοβικές διώξεις που οργανώνει υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, είναι κατηγορούμενος για βιασμό και σεξουαλικές παρενοχλήσεις.

Στο Ισπανικό κράτος, η δεξιά κυβέρνηση της περιφέρειας της Μαδρίτης, πρωτοπορία στο άνοιγμα του τουρισμού για χάρη των ξενοδόχων, απαγόρευσε τις διαδηλώσεις. Οι εφημερίδες άρχισαν να μιλάνε για “8 Μάρτη χωρίς διαδηλώσεις”. Η κεντρική κεντροαριστερή κυβέρνηση ζήτησε από τον κόσμο να μην διαδηλώσει, υποτίθεται λόγω πανδημίας. Αλλά κανείς δεν άκουσε. Στη Μαδρίτη οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν από το πρωί, με καλέσματα από φοιτητικούς συλλόγους. Το απόγευμα οι απαγορεύσεις έσπασαν με συγκεντρώσεις σε πολλές γειτονιές που βγήκαν και σε κεντρικούς δρόμους παρότι η αστυνομία έκανε παντού αισθητή την παρουσία της. Τα συνθήματα για τις 8 Μάρτη ενώθηκαν με αυτά ενάντια στους φασίστες, οι οποίοι επιχείρησαν ακόμη και μικροσκοπικές αντισυγκεντρώσεις και προκλήσεις σε κάποια σημεία. Στην Καταλωνία τα καλέσματα μαχητικών συνδικάτων μετατράπηκαν σε κινούμενες απεργιακές φρουρές από χώρο σε χώρο που υπάρχουν καταγγελίες για εργοδοτικές αυθαιρεσίες σε βάρος γυναικών. Στη Βαρκελώνη οργανώθηκε η πιο μαζική διαδήλωση ολόκληρης της χώρας, με χιλιάδες στο Πασέο ντε Γκράσια. Την ίδια στιγμή δεν υπήρχε πόλη από άκρο σε άκρο της χώρας χωρίς διαδήλωση.

“Ούτε απολυμένες, ούτε παραδομένες”

Νωρίτερα το πρωί, ένα λεωφορείο με απεργοσπάστες έφτανε στο εργοστάσιο Tubacex στο Λαούντιο της Χώρας των Βάσκων. Μια απεργία διαρκείας βρίσκεται σε εξέλιξη από τα τέλη Φλεβάρη ενάντια στις 150 απολύσεις που θέλει να περάσει η εργοδοσία. Οι εργάτριες περίμεναν το λεωφορείο καθισμένες στο οδόστρωμα, με πικέτες για τις 8 Μάρτη, πανό και μοβ μπαλόνια φωνάζοντας “Ούτε απολυμένες, ούτε παραδομένες”. Οι απεργοσπάστες και η εργοδοσία που τους συνόδευε αναγκάστηκαν να τα μαζέψουν. Η μάχη της Tubacex συμβολίζει αυτό που έγινε στις 8 Μάρτη σε ολόκληρη την Ισπανία. 

Πολλές διαδηλώσεις έγιναν και στο Μεξικό με τις διαδηλώτριες να πολιορκούν το Εθνικό Μέγαρο στο Μέξικο Σίτι καταγγέλλοντας τον πρόεδρο της χώρας για την συγκάλυψη βιαστών μέσα στην κυβέρνηση σε μια χώρα που χιλιάδες βιασμοί, κακοποιήσεις και δολοφονίες γυναικών γίνεται με την κάλυψη των κατασταλτικών μηχανισμών. Μαζικές διαδηλώσεις έγιναν και  στην Ινδία με τις αγρότισσες να κατεβαίνουν στο δρόμο μετά από καλέσματα των αγροτικών ενώσεων και των συνδικάτων, στηρίζοντας τα αιτήματα των εκατομμυρίων αγροτών.

Δυναμική και μεγαλύτερη από την περσινή ήταν η διαδήλωση στο κέντρο της Ιστανμπούλ. Ομάδες γυναικών μαζί με ένα μαζικό LGBTQ+ μπλοκ αψήφησαν τους φράχτες που έβαλε η αστυνομία για να εμποδίσει τους διαδηλωτές. Το κάλεσμα της συγκέντρωσης κυκλοφορούσε στα τουρκικά, τα κούρδικα, τα αρμένικα και τα αραβικά. Δύο μέρες νωρίτερα συγκέντρωση για τις 8 Μάρτη έγινε και στο Καντίκιοϊ στην ανατολική πλευρά της πόλης όπου η αστυνομία αποπειράθηκε να σταματήσει τους φοιτητές από το πανεπιστήμιο του Μπογκαζισί που κρατούσαν σημαίες με το ουράνιο τόξο, το σύμβολο των LGBTQ, να μπουν και αυτοί στην πλατεία. Αλλά κάτω από τις έντονες διαμαρτυρίες των διαδηλωτριών αναγκάστηκε να τους το επιτρέψει. 

Γιώργος Πίττας
 

 Αλγέρι

 

Βαρκελώνη


Κύπρος

Σχεδόν τρεις χιλιάδες κόσμος συμμετείχε το Σάββατο 6 Μαρτίου στην πορεία που καλέστηκε από το γυναικείο κίνημα της ΠΟΓΟ, τις εργαζόμενες γυναίκες της ΠΕΟ και στηρίχτηκε από πολλές άλλες οργανώσεις και κινήματα.

Η πορεία καλέστηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γυναικών και παρά το ότι έγινε πρωί που πολύς κόσμος εργάζεται, ήταν η μεγαλύτερη που έγινε στην πρόσφατη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας σε σχέση με αυτό το θέμα. Χαρακτηρίστηκε από τη μεγάλη συμμετοχή ανδρών και είναι σίγουρο ότι αν δεν ήταν κλειστά τα οδοφράγματα θα είχε και μεγάλη συμμετοχή από την τουρκοκυπριακή πλευρά. 

Παρ όλα αυτά δεν ήταν απλά μια γυναικεία εκδήλωση με αιτήματα ενάντια στην ανισότητα και την καταπίεση των γυναικών όπως αυτές που συνηθίσαμε να βλέπουμε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ήταν άλλη μια κοινωνική έκρηξη σαν αυτή που έγινε πριν δεκαπέντε μέρες όταν πάνω απο 8 χιλιάδες κόσμος διαδήλωνε ενάντια στη διαφθορά, τον αυταρχισμό και την καταστολή. Ετσι και τώρα τα συνθήματα ενάντια στην ανισότητα, το σεξισμό και την καταπίεση των γυναικών, έσμιγαν με τα συνθήματα ενάντια στο ρατσισμό και τη λιτότητα, την διαφθορά και τον αυταρχισμό. 

Είναι φανερό ότι κάτι αλλάζει μέσα στην κοινωνία. Παρά το ότι ο Αναστασιάδης προσπαθεί να στρέψει τη προσοχή του κόσμου στις εξελίξεις στο Κυπριακό με τη διεθνή διάσκεψη των 5+1, ο θυμός και η αγανάκτηση του κόσμου θα εκφράζεται κάθε φορά που θα του δίνεται η ευκαιρία. Αυτή την εικόνα είναι που περιμένουμε ότι θα έχουμε και στις 20 Μάρτη με την καθιερωμένη πορεία, ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό.

Ντίνος Αγιομαμμίτης