Συνεντεύξεις
Εκπαίδευση: Απαιτούμε μαζικούς μόνιμους διορισμούς

6/5, Εκπαιδευτικοί στην Εργατική Πρωτομαγιά στην Αθήνα. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Ο Στέλιος Γιαννούλης, δάσκαλος και μέλος στο ΔΣ ΣΕΠΕ Γλυφάδας-Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, μίλησε στον Στέλιο Μιχαηλίδη

Τη Δευτέρα άνοιξαν ξανά τα σχολεία. Ποιο ήταν το κλίμα;

Συνυπήρχαν δυο πράγματα. Αφενός η χαρά των παιδιών και των συναδέλφων που βλέπονταν ξανά από κοντά και βρίσκονταν στο φυσικό τους χώρο, μπουχτισμένοι από τόσους μήνες τηλεκπαίδευσης. Αφετέρου υπήρχε όλη η συζήτηση και η οργή απέναντι στην κυβέρνηση για τους όρους με τους οποίους άνοιξαν τα σχολεία.  Στη μεγαλύτερη έξαρση της πανδημίας, επαναλειτουργούν τα σχολεία με όρους που αποτελούν εμπαιγμό για μαθητές, γονείς κι εκπαιδευτικούς. Η κυβέρνηση δεν θέλει να δώσει φράγκο για την υγεία των μαθητών και των δασκάλων. 

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι έχει δώσει τη λύση των σελφ τεστ κι ότι έτσι μπορούμε να λειτουργήσουμε κανονικά. Στην πραγματικότητα δεν έχει μεριμνήσει ούτε για τα απολύτως στοιχειώδη. Το μόνο που έχει εξασφαλίσει με τα σελφ τεστ είναι μια καλή μπίζνα για τους κολλητούς της. Μια μπίζνα που όχι μόνο δεν μας προστατεύει, αλλά μας βάζει και σε κίνδυνο. Καλούνται άνθρωποι χωρίς τις κατάλληλες γνώσεις κι εμπειρία να διενεργήσουν τα σελφ τεστ σε αυτούς και τα παιδιά τους και να πηγαίνουν στα σχολεία ως «αρνητικοί», όντας ενδεχομένως θετικοί. 

Κι άρα τι πρέπει να γίνει στα σχολεία, για να λειτουργήσουν σε συνθήκες πανδημίας;

Αν νομίζει η κυβέρνηση ότι οι εκπαιδευτικοί νοιάζονται μόνο για να ανοίξουν τα σχολεία υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, χωρίς να προστατεύεται η υγεία των μαθητών και των συναδέλφων, είναι βαθιά γελασμένοι. Έχουμε από την αρχή της πανδημίας διατυπώσει τις διεκδικήσεις μας και συνεχίζουμε να τις παλεύουμε. Ισχύουν στο έπακρο. Μείωση των μαθητών ανά τμήμα, γεγονός που σημαίνει περισσότερα τμήματα και περισσότερους εκπαιδευτικούς. Αίτημα που μας πάει στο επόμενο, δηλαδή μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών σε μόνιμες θέσεις και μονιμοποιήσεις των αναπληρωτών. Ταυτόχρονα χρειάζονται μόνιμες προσλήψεις στην καθαριότητα, αλλά και σε υγειονομικό προσωπικό που πρέπει να έχουν τα σχολεία. Χρειαζόμαστε περισσότερα σχολικά κτήρια, ανάγκη που σημαίνει χρηματοδότηση στην Παιδεία, επίταξη χώρων κι ένα σοβαρό σχέδιο για ανέγερση σχολικών μονάδων. Την ίδια στιγμή που διεκδικούμε αυτά η κυβέρνηση σχεδιάζει συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολείων κι όχι το αντίθετο που έχει ανάγκη όλος ο κόσμος. 

Πως πρέπει να παλέψει ο κόσμος της εκπαίδευσης αυτά τα αιτήματα;

Τη χρονιά που προηγήθηκε είδαμε να αναπτύσσονται αγώνες που έφεραν νίκες σε πολλά σημεία. Αυτός πρέπει να είναι ο οδηγός μας για τη συνέχεια. Στη εκπαίδευση οδηγήσαμε την Κεραμέως στην ήττα όταν πήγε να επιβάλλει τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα υπηρεσιακά συμβούλια, όταν πήγε να εφαρμόσει την αξιολόγηση, ή πιο πρόσφατα όπου το φοιτητικό κίνημα την ανάγκασε να παγώσει την εφαρμογή του νόμου για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Και πέρα από την εκπαίδευση. Σπάσαμε την καταστολή που ήθελε να επιβάλει ο Χρυσοχοΐδης στην επέτειο του Πολυτεχνείου, στην επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, στις πλατείες και τις γειτονιές μετά τη Ν.Σμύρνη. Στα νοσοκομεία όπου ένα ολόκληρο κίνημα απέτρεψε την απόλυση του Καταραχιά. Ακόμα και πριν λίγες ημέρες είχαμε ένα ακόμα παράδειγμα νίκης, που η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποσύρει τα σχέδιά της για το ΚΕΘΕΑ. 

Όλα αυτά μας δείχνουν ότι όταν βγαίνεις και συγκρούεσαι μετωπικά με την κυβέρνηση μπορείς να νικάς. Ειδικά στην εκπαίδευση τα μέτωπα και οι λόγοι που έχουμε να συγκρουστούμε είναι πάρα πολλοί σε όλες τις βαθμίδες. Από τα νηπιαγωγεία, μέχρι τα πανεπιστήμια. Γι’ αυτό νομίζω ότι χρειάζεται συντονισμός, συνολίκευση κι απεργιακή κλιμάκωση. Η πρωτοβουλία που είδαμε στα Χανιά, όπου συντονίζονται οι σύλλογοι εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με τους φοιτητικούς συλλόγους είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα που φάνηκε και στην απεργία στις 6 Μάη. Χρειάζεται στις επιθέσεις της Κεραμέως και συνολικά της κυβέρνησης να απαντήσουμε όλοι μαζί. Κι εκτός από το όλοι μαζί, έχει σημασία και το πώς απαντάμε. Χρειάζεται να συνεχίσουμε με απεργίες γιατί είναι ο μόνος τρόπος που καταλαβαίνουν και γιατί όπως φάνηκε κι από το παράδειγμα του σωματείου στον Αγ.Σάββα μόνο με ανυποχώρητο απεργιακό αγώνα μπορούμε να νικάμε. 


Το άνοιγμα των σχολείων τη Δευτέρα 10/5, αναδεικνύει για μια ακόμη φορά τα αιτήματα που θέτουν από την αρχή της πανδημίας, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές. Την ανάγκη δηλαδή για χιλιάδες προσλήψεις εκπαιδευτικών, μονιμοποίηση των αναπληρωτών, μικρότερα τμήματα, χρηματοδότηση της δημόσιας Παιδείας κι απόσυρση των αντιεκπαιδευτικών νόμων της Κεραμέως.

Το Δίκτυο Εκπαιδευτικών «Η Τάξη μας» σε προκήρυξή του που ξεκίνησε να μοιράζεται στα σχολεία από την πρώτη ημέρα επαναλειτουργίας τους, καλεί τα σωματεία και τις ομοσπονδίες της εκπαίδευσης να προχωρήσουν σε γύρο γενικών συνελεύσεων και απεργία, προκειμένου να επιβληθούν οι διεκδικήσεις του κινήματος. 

«Να ξαναπιάσουμε το νήμα του αγώνα, της απεργίας, του πανεκπαιδευτικού ξεσηκωμού» τονίζουν οι εκπαιδευτικοί της «Τάξης μας» και συνεχίζουν: «Το δημόσιο σχολείο αιμορραγεί. Τα στοιχεία δείχνουν ότι εντός του 2021 θα έχουν φύγει περίπου 3.500 δάσκαλοι και νηπιαγωγοί και πάνω από 4.000 καθηγητές. Από το 2010 μέχρι σήμερα οι συνολικές αποχωρήσεις εκπαιδευτικών ξεπερνούν τις 47.000. Την ίδια περίοδο οι διορισμοί με το ζόρι κάλυψαν το 6% των αποχωρήσεων.

Τα κενά έτσι και αλλιώς είναι τεράστια και αυτό δείχνει ο αριθμός ρεκόρ των προσλήψεων αναπληρωτών. Είναι ενδεικτικό ότι την τρέχουσα σχολική χρονιά οι προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών ξεπερνούν τις 44.000.

Είναι σταγόνα στον ωκεανό οι 5.500 διορισμοί που υπόσχεται η Κεραμέως. Το ζήτημα δεν είναι να πέσουμε στην παγίδα των αντιπαραθέσεων πόσοι και ποιοι θα χωρέσουν στην σταγόνα των 5.500, αλλά να διεκδικήσουμε την σύσταση οργανικών θέσεων για όλες τις ειδικότητες και αγωνιστικές πρωτοβουλίες για να κερδίσουμε τις δεκάδες χιλιάδες μόνιμων διορισμών που είναι αναγκαίοι, για την λειτουργία με ασφάλεια των σχολείων και για να καλύψουν την μόρφωση όλων των παιδιών.

Ξεσηκωμός

Δεν είμαστε μόνοι μας. Η απεργιακή κινητοποίηση στις 6 Μάη, ήταν από τις μεγαλύτερες Πρωτομαγιές των τελευταίων χρόνων. Έδειξε ότι η μάχη ενάντια στην κατάργηση του 8ωρου, το χτύπημα των συνδικάτων και της απεργίας ξεσηκώνει χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενους που απαιτούν να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο Χατζηδάκη.

Χρειάζεται να ξεσηκώσουμε κάθε συνάδελφο/ισσα και σχολείο στην προοπτική της σύγκρουσης με την Κεραμέως και την κυβέρνηση της ΝΔ.

Το πρώτο βήμα είναι να οργανώσουμε γύρο συνελεύσεων, για να συζητήσουμε συλλογικά και να πάρουμε αποφάσεις για αγωνιστικές πρωτοβουλίες και απεργιακά βήματα.

Διεκδικούμε από ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, απόφαση για απεργία στα σχολεία, πανεκπαιδευτικό αγωνιστικό συντονισμό εκπαιδευτικών, φοιτητών, μαθητών και γονιών, για να ξηλώσουμε όλο το αντιδραστικό πλαίσιο που προσπαθεί να επιβάλει η Κεραμέως. Να κερδίσουμε την αναγκαία χρηματοδότηση για την παιδεία, μείωση των μαθητών ανά τμήμα, μαζικούς διορισμούς χιλιάδων εκπαιδευτικών και οργανικές θέσεις για όλες τις ειδικότητες με βάση τις πραγματικές ανάγκες. Είναι αγώνας για τις συνθήκες εργασίας, την ζωή και την μόρφωση για εμάς, τους μαθητές και τις μαθητριές μας».


Όχι άλλη κοροϊδία

Σε συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας προχώρησαν την Παρασκευή 7/5, εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διεκδικώντας μαζικούς μόνιμους διορισμούς. Η κυβέρνηση υπόσχεται ότι θα ανακοινώσει πίνακες διορισμών μέσα στον Ιούνιο, ωστόσο οι οργανικές θέσεις που συστήνονται αφήνουν απ’ έξω χιλιάδες εκπαιδευτικούς όπως αυτούς των εικαστικών μαθημάτων, της πληροφορικής, των ξένων γλωσσών κ.α.

Ο Νίκος Κουράκης, αναπληρωτής εκπαιδευτικός εικαστικών και μέλος του Δικτύου Εκπαιδευτικών «Η Τάξη μας», εξηγεί:

«Το υπουργείο Παιδείας κοροϊδεύει τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς για μόνιμους διορισμούς κι όλο καθυστερεί. Μέσα σ’ όλο αυτό υπάρχουν κλάδοι π.χ εικαστικά, θέατρο και άλλοι, που δεν έχουν συσταθεί καν οργανικές θέσεις για αυτούς, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, μετά από 15 και 20 χρόνια υπηρεσίας. Αυτοί οι κλάδοι κινδυνεύουν να πεταχτούν έξω. Όταν ρωτήσαμε τί θα γίνει, μας είπαν ότι "το σκέφτονται"!... Μετά από 20 χρόνια υπηρεσίας "το σκέφτονται" ακόμα.  

Διορισμοί θα μπορούσαν να γίνουν αύριο το πρωί. Με την κατάργηση του προσοντολογίου. Με το πάτημα ενός κουμπιού θα έβγαιναν οι οριστικοί πίνακες -μόνο με την προσμέτρηση της προϋπηρεσίας και του πτυχίου που είναι δεδομένα. Διορισμοί θα γίνουν όμως μόνο αν τους επιβάλουμε. Μόνο με αγώνες κι απεργίες και μαζική συμμετοχή σε αυτές, μπορούμε να τους νικήσουμε».