Διεθνή
Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Τρίτη 18 Μάη, Απεργιακή συγκέντρωση στη Ραμάλα

Συλλαλητήριο 

Σάββατο 22/5, 5μμ

Σταθμός Μετρό Μέγαρο Μουσικής 

Γενική απεργία και διαδηλώσεις έγιναν την Τρίτη 18/5 στη Δυτική Όχθη, στη Λωρίδα της Γάζας και στο Ισραήλ. Η εικόνα ερημιάς που παρουσίαζαν πόλεις όπως η Γιάφα την ώρα που η Εργατική Αλληλεγγύη πήγαινε στο τυπογραφείο έδειχναν την επιτυχία της απεργίας. Η απεργία καλέστηκε αρχικά από μια ομπρέλα αραβικών οργανώσεων και κομμάτων που λειτουργούν μέσα στο Ισραήλ. Τα σωματεία της εκπαίδευσης και των δικηγόρων κατέβηκαν επίσης στην απεργία. Το ίδιο και οι Παλαιστίνιοι που κρατούνταν στις Ισραηλινές φυλακές.

Στην Αθήνα νέα διαδήλωση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό έχει καλεστεί για το Σάββατο 22/5, στις 5μμ, με συγκέντρωση στο Μέγαρο Μουσικής και πορεία στην Ισραηλινή Πρεσβεία. 

Στο μεταξύ σε λουτρό αίματος έχουν εξελιχθεί οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στη Γάζα. 197 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 58 παιδιών έχουν χάσει τη ζωή τους μέσα σε μια εβδομάδα και πάνω από 1200 έχουν τραυματιστεί. Η ζωή των κατοίκων σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες γωνιές του πλανήτη έχει μεταφραστεί σε μια κόλαση, καθώς χωρίς κανένα καταφύγιο, οι άνθρωποι περιμένουν μέρα-νύχτα κάποια βόμβα να τους πέσει στο κεφάλι. 

Σφαγή

Την Κυριακή ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι «η εκστρατεία μας εναντίον τρομοκρατικών οργανώσεων συνεχίζεται» και βρίσκεται «σε πλήρη ανάπτυξη». Σε αυτές προφανώς μάλλον περιλαμβάνονταν το Αλ Τζαζίρα και το Associated Press καθώς το πολυώροφο κτίριο στο οποίο στεγάζονταν στην Γάζα ισοπεδώθηκε από τους ισραηλινούς το Σάββατο αφού οι δημοσιογράφοι έλαβαν μήνυμα να εκκενώσουν το κτίριο…

Η σφαγή στην Γάζα θα συνεχιστεί είναι το ωμό μήνυμα που στέλνει ο Νετανιάχου. Οι όποιες απόπειρές του να δείξει ότι βρίσκεται σε «άμυνα» καταρρέουν με μεγαλύτερο γδούπο από το κτίριο που στέγαζε την ενημέρωση στην Γάζα: Οι «3000 ρουκέτες της Χαμάς», που όπως υποστήριξε ένας ισραηλινός στρατηγός έχουν πλήξει το Ισραήλ την ίδια εβδομάδα, έχουν σύμφωνα με τις ισραηλινές αρχές σκοτώσει 10 ανθρώπους. 300 ρουκέτες δηλαδή για κάθε 1 νεκρό δηλαδή. 

Γιατί όμως προχωράει το Ισραήλ σε αυτήν την κλιμάκωση; Διάφοροι αναλυτές συσχετίζουν την επίθεση με την αδυναμία του Νετανιάχου να συγκροτήσει κυβέρνηση, ιδιαίτερα μετά την είσοδο στη Βουλή των μειονοτικών κομμάτων των Αράβων του Ισραήλ και μάλιστα σε ρυθμιστικό ρόλο. Με τον ίδιο τον Νετανιάχου να είναι εγκλωβισμένος στις συμμαχίες του με τα πιο ακραία σιωνιστικά κομμάτια και με κάποιους από τον «κεντρώο» συνασπισμό της αντιπολίτευσης να συζητάνε τη συμμετοχή αραβικού κόμματος για πρώτη φορά σε μια κυβέρνηση, μια πολεμική κατάσταση με τους Παλαιστίνιους ίσως τελικά τον βολεύει. Όπως δήλωσε ένας πολιτικός της αντιπολίτευσης λίγο μετά τις εκλογές της 23ης Μαρτίου: «Αν ο Νετανιάχου αισθανθεί ότι η εξουσία γλιστράει μέσα από τα χέρια του, θα προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα επεισόδιο ασφάλειας στην Γάζα ή στα βόρεια σύνορα».

Τα αίτια είναι βαθύτερα. Έχουν να κάνουν με τη διαρκή και μακρόσυρτη κρίση στην οποία βρίσκεται το Ισραήλ την τελευταία εικοσαετία.

Το Ισραήλ δεν είναι όσο παντοδύναμο φαίνεται. Το 2005 αναγκάστηκε, σημαδεύοντας το τέλος της 2ης Ιντιφάντα, να αποσύρει στρατό και εποίκους από την Γάζα. Η τεράστια στρατιωτική του μηχανή ηττήθηκε στρατιωτικά στον Λίβανο το 2006. Το 2011 παρακολούθησε έντρομο, αλλά αδύναμο να επέμβει, τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης να ξεσπάνε και ήταν τελικά τα αραβικά καθεστώτα που κατάφεραν να τις τιθασεύσουν. Η τελευταία μεγάλη επίθεσή του στην Γάζα το 2014 άφησε πίσω της 1600 νεκρούς και 8000 τραυματίες αλλά το Ισραήλ αναγκάστηκε να αποσύρει ξανά τα τανκς και τον στρατό του.

Ας δούμε όμως και τα τελευταία γεγονότα. Βασικός άξονας πολιτικής του Ισραήλ, όταν δεν βομβαρδίζει, είναι ο συστηματικός εποικισμός στο εσωτερικό του, στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στην Δυτική Όχθη με στόχο τη συρρίκνωση των Παλαιστινιακών εδαφών και των Παλαιστινίων. Κομμάτι αυτής της επιχείρησης ήταν πριν δύο εβδομάδες οι εξώσεις από τα σπίτια τους στην συνοικία Σέιχ Τζαράχ στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και η απόδοσή τους σε ισραηλινούς εποίκους. 

Αλλά η επιχείρηση στο Σέιχ Τζαράχ γύρισε μπούμερανγκ στο Ισραήλ. Περίπου 100.000 Παλαιστίνιοι, (ισραηλινοί πολίτες β’ κατηγορίας) κατέβηκαν στους δρόμους του Ισραήλ από βορρά σε νότο σε ένα πρωτοφανές κύμα διαδηλώσεων συμπαράστασης. Παρά την άγρια καταστολή που κόστισε ήδη 12 νεκρούς, οι Παλαιστίνιοι συνεχίζουν να κατεβαίνουν στους δρόμους και να αντιστέκονται στις επιθέσεις του στρατού και των ακροδεξιών φανατικών σιωνιστών. O 43χρονος Tάμερ Νάφαρ, Παλαιστίνιος ράπερ που ζει στο Ισραήλ, περιέγραφε σε άρθρο στους Financial Times, πως δεν έχει δει ποτέ του μια «τόσο μεγάλη ένταση» στην αραβική μειονότητα στο εσωτερικό του Ισραήλ: «Μοιάζει σαν να ξυπνάει ξανά η δεκαετία του ’70». H oργή του κόσμου -ακόμη και το Ηuman Rights Watch κατήγγειλε την κυβέρνηση του Ισραήλ για καθεστώς απαρτχάιντ- ξεσπάει καθώς με κάθε νέο εποικισμό αποδεικνύεται ότι το κράτος του Ισραήλ δεν μπορεί και ούτε ενδιαφέρεται να εξασφαλίσει την «συνύπαρξη» Εβραίων και Αράβων στο εσωτερικό του. 

Αντίσταση

Η πεισματική -για ακόμη μια φορά- αντίσταση των Παλαιστινίων τρόμαξε τον Νετανιάχου και τους στρατηγούς του που έτρεξαν να την αντιμετωπίσουν με την καταστολή, με την εισβολή στο Άλ Άκσα και στη συνέχεια με τους βομβαρδισμούς στην Γάζα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Προφανώς ο Νετανιάχου επιχειρεί να αξιοποιήσει πολιτικά την πολεμική κατάσταση, καθώς αισθάνεται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση μετά τις πρόσφατες συμφωνίες του με μια σειρά από αραβικά και ευρωπαϊκά κράτη, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Και προφανώς η πολεμική κλιμάκωση, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν το Ισραήλ, έχει στόχο να προκαταβάλει και να θέσει το πλαίσιο τις ΗΠΑ και την διακυβέρνηση Μπάιντεν που ήδη έχει εξαγγείλει μια πολιτική σκλήρυνση απέναντι στο Ιράν, τον βασικό ανταγωνιστή του Ισραήλ. Από την πρώτη μέρα διακήρυξε άλλωστε ότι η μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ που αποφάσισε ο Τραμπ, θα γίνει. Αλλά τα αναπάντητα ερωτήματα για το πώς θα διαχειριστεί επιτυχώς τη Λωρίδα της Γάζας, τη Δυτική Όχθη και τους Παλαιστίνιους στο εσωτερικό του παραμένουν και συσσωρεύονται. Όχι μόνο για τον Νετανιάχου αλλά συνολικότερα για ένα κράτος που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να κηρύσσει πόλεμο. 

Η πολιτική του πολέμου και των εποικισμών βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής της συντριπτικής πλειοψηφίας των κομμάτων και όλων των κυβερνήσεων που έχουν περάσει από το Ισραήλ. Και η κλιμάκωσή της έχει καταφέρει σήμερα να μετατοπίσει ακόμη πιο ακροδεξιά (αποσταθεροποιώντας τες) τις κυβερνήσεις και την ίδια την ισραηλινή κοινωνία τοποθετώντας στο κέντρο της πολιτικής ζωής τους φανατικούς έποικους. Αυτούς που τις τελευταίες μέρες πραγματοποιούν πογκρόμ με σύνθημα «Θάνατος σε όλους τους Άραβες» στους δρόμους της Ιερουσαλήμ.