Εκπαίδευση και νεολαία
Εκδηλώσεις στις σχολές

Εκδήλωση με τίτλο: «Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Έξω ο ισραηλινός στρατός κατοχής» οργανώνει το ΣΕΚ στις Σχολές, την Παρασκευή 4/6, στις 5μμ, στη Νομική της Αθήνας. Ομιλητές θα είναι ο Αντνάν Σεχάντε, καθηγητής στο ΠΑΔΑ και μέλος της Παλαιστινιακής Παροικίας, ο Τζωρτζ Ιμπραήμ, πρόεδρος της Γενικής Ένωσης Παλαιστίνιων Φοιτητών κι ο Γιάννης Σηφακάκης, μέλος του συντονιστικού της ΚΕΕΡΦΑ.

Tαυτόχρονα συνεχίζονται οι εκδηλώσεις «ενάντια στην Παιδεία των Startups». Μετά την εκδήλωση της περασμένης εβδομάδας στην Αθήνα (μπορείτε να τη δείτε βιντεοσκοπημένη στο sekonline.gr), ακολουθεί αυτή στον Βόλο την Τετάρτη 2/6, στις 7μμ, στο Θόλο. 

«Όπως και σε όλη την Ελλάδα, έτσι και στο Βόλο οι φοιτητές βρέθηκαν για 3 μήνες στους δρόμους ενάντια στην αντιδραστική εκπαιδευτική μεταρύθμιση της ΝΔ. Ποιος ο σκοπός της αυτής της επίθεσης και τι σχέση έχει με την καπιταλιστική κρίση; Πώς μπορεί το κίνημα της παιδείας να πάει παρακάτω; 

xΠάνω σε αυτά θα απαντήσουμε και θα συζητήσουμε την Τετάρτη στην εκδήλωση που κάνουμε στο Θόλο. Για την επιτυχία της κάναμε εξορμήσεις στη φοιτητική λέσχη, στο κέντρο της πόλης και την Τρίτη σε σχολεία» λέει το μήνυμα που μας έστειλε η Εύη Τσιούνη φοιτήτρια και μέλος του ΣΕΚ στο Βόλο.

Την Παρασκευή 4/6 θα γίνει εκδήλωση με το ίδιο θέμα στο Πολυτεχνείο Χανίων, στις 3μμ στο Κυλικείο ΜΠΔ, με ομιλητές τον Σεραφείμ Ρίζο, μέλος του ΔΣ ΣΕΠΕ Χανίων και τον Πάνο Γκαργκάνα, διευθυντή της Εργατικής Αλληλεγγύης. 


Εκδήλωση για την Παλαιστίνη

Ο Αντνάν Σεχάντε, μέλος της Παλαιστινιακής Παροικίας στην Ελλάδα και καθηγητής στο ΠΑΔΑ, θα είναι ομιλητής στην εκδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που θα κάνει το ΣΕΚ στις Σχολές την Παρακευή 4/6 στη Νομική της Αθήνας. Εν όψει της εκδήλωσης μας έστειλε ένα μέρος της εισήγησής του: 

«Η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ αποτελεί την αφετηρία του Παλαιστινιακού προβλήματος που υφίσταται μέχρι σήμερα. Στις 14 Μαΐου 1948, ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Σιωνιστικού Κογκρέσου Δαβίδ Μπεν-Γκουριόν κηρύσσει την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, στο Τελ Αβίβ. Για τους Άραβες, που αποτελούσαν την πλειονότητα των κατοίκων της Παλαιστίνης, ήταν η «Ημέρα της Καταστροφής» («Nakba»), η δική τους Έξοδος από τα πατρογονικά τους εδάφη.

Η περιοχή της Παλαιστίνης, από τις 29 Σεπτεμβρίου 1923, βρισκόταν υπό προσωρινή βρετανική διοίκηση με εντολή της Κοινωνίας των Εθνών, ύστερα από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενθαρρυμένοι και από τη διακήρυξη Μπάλφουρ το 1917, το εβραϊκό στοιχείο αύξανε και πλήθαινε με την πάροδο του χρόνου

Στις 29 Νοεμβρίου 1947, ο ΟΗΕ αποφάσισε να χωριστεί η Παλαιστίνη σε δύο κράτη, το Ισραηλινό (55,5% του εδάφους της) και το Αραβικό (45,5% του εδάφους), ενώ η Ιερουσαλήμ να παραμείνει διεθνής πόλη για μία περίοδο δέκα ετών και ύστερα οι κάτοικοί της να αποφασίσουν με δημοψήφισμα σε ποιο από τα δύο κράτη θα επιθυμούσαν να ενταχθεί η πόλη τους. Οι Ισραηλινοί αποδέχτηκαν την απόφαση του ΟΗΕ, έχοντας κατά νου να επεκτείνουν το υπό ίδρυση κράτος τους με τις παραστρατιωτικές ομάδες που διέθεταν. Οι Άραβες την απέρριψαν ασυζητητί. Η Ελλάδα καταψήφισε την απόφαση, επειδή δεν ήθελε να διαταράξει τις σχέσεις της με τους Άραβες. Τα μεσάνυχτα της 14ης προς 15η Μαΐου 1948 εξέπνεε η εντολή με την οποία η Κοινωνία των Εθνών εμπιστεύτηκε στη Μεγάλη Βρετανία τη διακυβέρνηση της Παλαιστίνης. Τα βρετανικά στρατεύματα έπρεπε να εγκαταλείψουν τη χώρα, το αργότερο ως την 1η Αυγούστου. Την ίδια ημέρα, οι ΗΠΑ αναγνώρισαν το νέο κράτος και δύο ημέρες αργότερα η Σοβιετική Ένωση. Η Ελλάδα αναγνώρισε το Ισραήλ στις 15 Μαρτίου 1949.

Ο Αραβικός κόσμος δεν θα αποδεχτεί το νεοσύστατο κράτος και την επομένη θα τού κηρύξει τον πόλεμο. Με τη βοήθεια, όμως, της Σοβιετικής Ένωσης, το Ισραήλ θα αντέξει και θα νικήσει στον Α’ Αραβο-Ισραηλινό Πόλεμο (1948-1949), δηλώνοντας εμφατικά ότι ήρθε για να μείνει οριστικά στη Γη της Επαγγελίας. Από τότε μέχρι σήμερα ο αγώνας για ελεύθερη Παλαιστίνη συνεχίζεται».