Διεθνή
Λευκορωσία: Πεδίο ανταγωνισμού αλλά και αγώνα

2020, Διαδηλώσεις στο Μινσκ. Οι γυναίκες μπροστά με συνθήματα "Λουκασένκο παραιτήσου" και "Επανάσταση"

Την Κυριακή 23 Μάη ένα Μιγκ-29 της λευκορωσικής πολεμικής αεροπορίας αναχαίτισε την πτήση της Ryanair που πετούσε από Αθήνα για το Βίλνιους της Λιθουανίας και ανάγκασε το αεροπλάνο να προσγειωθεί στο Μινσκ. Στην συνέχεια η κρατική ασφάλεια συνέλαβε τον Ρομάν Προτάσεβιτς, έναν γνωστό «αστέρα» της «επίσημης» φιλελεύθερης-εθνικιστικής αντιπολίτευσης στον αιώνιο πρόεδρο Λουκασένκο. 

Οι δυτικές κυβερνήσεις έσπευσαν να καταδικάσουν με οργή αυτή την «πράξη κρατικής αεροπειρατείας». Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρόεδρος της Κομισιόν μίλησε για «επίθεση στην ίδια τη δημοκρατία». Και ο Μητσοτάκης πρώτος-πρώτος ζήτησε «αποφασιστική απάντηση» λέγοντας «ως εδώ!». 

Ο Λουκασένκο αρχικά απάντησε ότι η αναχαίτιση της πτήσης έγινε γιατί στο αεροπλάνο υπήρχε βόμβα που είχε βάλει η …Χαμάς! (υπόψη για όσους εδώ τον ανακηρύσσουν αντιμπεριαλιστή ήρωα). Και στην συνέχεια μίλησε για «σχέδια αποσταθεροποίησης» που πραγματικό στόχο έχουν την Ρωσία. 

Τελικά η ΕΕ, που ήδη έχει επιβάλλει κυρώσεις στην Λευκορωσία, απαγόρευσε στον κρατικό αερομεταφορέα της Λευκορωσίας να προσγειώνεται σε ευρωπαϊκά αεροδρόμια. Η αμερικάνικη κυβέρνηση δήλωσε ότι επαναφέρει τις «στοχευμένες» κυρώσεις σε άτομα και επιχειρήσεις. Και έπεται συνέχεια.

Υποκρισία

Η υποκρισία περισσεύει στις δυτικές πρωτεύουσες. Καταρχήν γιατί οι ίδιες έχουν μια πλούσια ιστορία «κρατικών αεροπειρατειών» και επιθέσεων σε εμπορικές πτήσεις. Αυτό έκανε το 1956 η γαλλική κυβέρνηση όταν συνέλαβε τους ηγέτες του αγώνα για την ανεξαρτησία της Αλγερίας που επέβαιναν σε πτήση του μαροκινού εθνικού αερομεταφορέα. Τον Ιούλη του 1988 αμερικάνικος πύραυλος κατέρριψε ένα ιρανικό αεροπλάνο που μετέφερε 290 επιβάτες στον Περσικό Κόλπο. Πιο πρόσφατα το 2013 η Γαλλία και η Ισπανία ανάγκασαν το προεδρικό αεροσκάφος που μετέφερε τον Έβο Μοράλες, πρόεδρο της Βολιβίας να προσγειωθεί στη Βιέννη με την υποψία ότι μετέφερε τον Τζούλιαν Ασάνζ. 

Και βέβαια οι κυβερνήσεις της ΕΕ με πρώτη και καλύτερη του Μητσοτάκη δεν έχουν κανένα πρόβλημα να στηρίζουν την κρατική τρομοκρατία του κράτους απαρτχάιντ του Ισραήλ όταν σκοτώνει αμάχους. Εκεί δεν μπαίνει ζήτημα κυρώσεων αλλά στενής συνεργασίας με τον «στρατηγικό εταίρο» στη Μ. Ανατολή. 

Οι αντιδράσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ δεν έχουν καμιά σχέση με την προστασία της δημοκρατίας. Όταν ο Λουκασένκο πριν μερικά χρόνια έκανε κινήσεις προσέγγισης της Δύσης δεν είχαν κανένα πρόβλημα να άρουν τις κυρώσεις. Το άνοιγμα της λευκορώσικης οικονομίας στις δυτικές πολυεθνικές είχε μεγαλύτερη βαρύτητα από τη δημοκρατία. Το 2019 οι Βρετανοί πεζοναύτες έκαναν κοινές ασκήσεις με τις λευκορωσικές ειδικές δυνάμεις. 

Η Λευκορωσία γίνεται πεδίο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία του Πούτιν, ο οποίος έσπευσε να συναντηθεί με τον Λουκασένκο και να δώσει «δάνειο» 500 δις δολαρίων. Είναι μια αντιδραστική κόντρα, κομμάτι της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών παγκόσμια.

Πέρσι το καλοκαίρι οι νόθες εκλογές που οργάνωσε ο Λουκασένκο πυροδότησαν ένα μαζικό κίνημα στους δρόμους που συνδυάστηκε με ένα κύμα απεργιών. Αυτό είναι που τρόμαξε τον Λουκασένκο, που βρέθηκε να τον γιουχαΐζουν εργάτες σε κρατικά εργοστάσια. Από τότε 33 χιλιάδες άνθρωποι έχουν καταλήξει στις φυλακές του. Και τώρα ο Λουκασένκο απαγορεύει κάθε δημόσια συνάθροιση χωρίς επίσημη άδεια. 

Ένα τέτοιο κίνημα, που θα έχει στο κέντρο τον αγώνα της εργατικής τάξης για «ψωμί και ελευθερία» είναι ο δρόμος μπροστά. Όπως έλεγε πέρσι η διακήρυξη της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Τάσης για τη Λευκορωσία: «Το βάθεμα των κοινωνικών αιτημάτων του κινήματος μπορεί να συμβάλει στο κέρδισμα του ελέγχου από εκείνους που θέλουν να ενισχύσουν τις καπιταλιστικές δυνάμεις: επίδοξους «ολιγάρχες» και πολυεθνικές εταιρείες που βλέπουν τη χώρα σαν ώριμο φρούτο για ιδιωτικοποιήσεις». Αυτό το κίνημα δεν χρειάζεται τις «κυρώσεις» της ΕΕ και των ΗΠΑ.