Μαζική και δυναμική ήταν η παρουσία των εργατών κι εργατριών της Υγείας, με τα σωματεία και τα πανό τους, στην πανεργατική απεργία της 10 Ιούνη. Ανάμεσα σε άλλα νοσοκομεία, στις απεργιακές συγκεντρώσεις κατέβηκαν με πανό οι εργαζόμενοι/ες του Ιπποκράτειου ΓΝΘ, του ΨΝΘ, του ΓΝ Άγιος Δημήτριος, του Νοσοκομείου Ξάνθης, του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων, του Γεννηματάς, του Αγίου Σάββα, του Νοσοκομείου Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, του Σωτηρία, του Κρατικού Νίκαιας, του Αγία Όλγα, του Ευαγγελισμού, του ΚΑΤ, του Θριάσιου, του Δρομοκαΐτειου, του Ερυθρού. Με πανό συμμετείχε στις απεργιακές συγκεντρώσεις και το Συντονιστικό των Νοσοκομείων.
Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στα νοσοκομεία δεν έχουν σταματήσει να δίνουν μάχες σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας και έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στο φούντωμα του κινήματος που οδήγησε στις τρεις πανεργατικές απεργίες ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη. Το υγειονομικό κίνημα δίνει από τώρα τη συνέχεια, καθώς οι εξαγγελίες του Μητσοτάκη για “αναδιάρθρωση” του ΕΣΥ είναι προάγγελος ακόμα μεγαλύτερων επιθέσεων και συνέχεια των πολιτικών διάλυσης και ιδιωτικοποίησής του. Οι εργαζόμενοι/ες στο ΕΣΥ οργανώνουν στους χώρους τους την επόμενη μεγάλη απεργία των νοσοκομείων, στις 23 Ιούνη, μετά από τη μεταφορά της απεργίας και πανελλαδικής κινητοποίησης της ΠΟΕΔΗΝ.
Διεκδικούμε να υπάρχουν σωστές συνθήκες για τους εργαζόμενους. Οι νόμοι να μας καλύπτουν και να μην καταπατούνται τα δικαιώματά μας.
Είμαστε συμβασιούχοι και οι συμβάσεις μας τελειώνουν τον Οκτώβριο. Η προκήρυξη για τη μονιμοποίηση είναι μια παγίδα. Έλεγαν ότι θα μας μονιμοποιήσουν όλους και τώρα λένε έναν στους τέσσερις. Είναι αδικία. Πρώτον, η εμπειρία μας είναι απαραίτητη στα νοσοκομεία. Δεύτερον, εμείς σηκώσαμε τη μάχη με τον κορονοϊό με κίνδυνο της ζωής μας. Μπήκαμε στις covid κλινικές πριν φέρουν το εμβόλιο.
Όπως και φέτος, έτσι και πέρσι μας είχαν στον αέρα για την ανανέωση μέχρι την τελευταία στιγμή. Εγώ το βράδυ δεν κοιμόμουν από το άγχος, μέχρι την παραμονή της ανανέωσης δεν ήξερα αν θα έχω δουλειά. Δεν ήθελαν να μας ανανεώσουν αλλά δώσαμε μάχη και το πετύχαμε. Απαιτήσαμε και κερδίσαμε ότι δεν θα χαθούν τα χρωστούμενα. Διεκδικούμε και τις άδειες, διότι υπάρχουν εργαζόμενοι που τους χρωστάνε έως και 75 ημέρες. Και φέτος λοιπόν αυτό θα κάνουμε, θα αγωνιστούμε για να πετύχουμε τη μονιμοποίησή μας. Στις 16 εννοείται ότι θα απεργήσουμε.
Αναστασία Δαμιανίδου, ΔΕ νοσηλεύτρια, Γεννηματάς
Θέλουν να μας πάνε 100 χρόνια πίσω. Βάζουν χέρι στη συνδικαλιστική δράση, ουσιαστικά αυτό τους ενδιαφέρει -και να εξυπηρετήσουν μια μικρή ελίτ.
Η επόμενη επίθεση είναι οι ΣΔΙΤ και γι' αυτό περνάνε αυτό το νομοσχέδιο τώρα, είναι τα προεόρτια. Στην απεργία της 16 Ιούνη το Κρατικό Νίκαιας θα συμμετάσχει, όπως πάντα.
Ρούλα Προκόπη, αντιπρόεδρος συλλόγου εργαζόμενων Κρατικού Νίκαιας
Εναντιωνόμαστε στο έκτρωμα του Χατζηδάκη, διαδηλώνουμε ενάντια στην υποστελέχωση των νοσοκομείων, διεκδικούμε την επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.
Θα είμαστε στον δρόμο για όσο χρειαστεί. Οργανώνουμε τη νέα απεργία 16 Ιούνη μαζικότερα ακόμα.
Ευάγγελος Παππάς, νοσηλευτική υπηρεσία Κρατικού Νίκαιας
Σήμερα ο Ερυθρός μπήκε ξανά στη γενική εφημερία. Κερδίσαμε αυτό που διεκδικούσαμε, ότι το νοσοκομείο επιστρέφει στη λειτουργία του. Αλλά πρέπει να κερδίσουμε και όλα τα υπόλοιπα, ότι αυτή η λειτουργία θα είναι ασφαλής για όλο τον κόσμο, και για εμάς.
Δεν πέρασε η πανδημία, χρειαζόμαστε προσλήψεις. Παρόλο που το νοσοκομείο μπήκε σε καθεστώς νοσηλείας τόσων περιστατικών κορονοϊού, όλους αυτούς τους μήνες δεν έχει γίνει πρόσληψη πνευμονολόγων, παθολόγων, όλα αυτά που ζητάμε ανεξαρτήτως πανδημίας γιατί υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις, χώρια η παραίτηση 15 συναδέλφων λόγω των συνθηκών.
Και είναι κεντρική για εμάς η μάχη για το δικαίωμα στην απεργία. Ξέρουμε πολύ καλά πώς σταματήσαμε την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, με Γεωργιάδη τότε: με τις απεργίες καταφέραμε να σταματήσουμε τα κλεισίματα 40 νοσοκομείων. Με αυτό το νομοσχέδιο θέλουν να χτυπήσουν και αυτό.
Υπάρχει και η μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τους εργολάβους που μπαίνουν στα συνεργεία καθαρισμού και όχι μόνο. Πρέπει να σπάσει και το απόστημα που υπάρχει από παλιά, τα σκάνδαλα με τα χρήματα του νοσοκομείου μας που τα καταχράστηκαν οι επιχειρηματίες τότε. Αυτή την ασυδοσία προσπαθεί η κυβέρνηση τώρα να περάσει δια νόμου. Έχουμε σαν συνέχεια και τις 16 Ιούνη, έχουμε να οργανώσουμε τη συμμετοχή μας σε αυτή αλλά και να δώσουμε άμεσα τη συνέχεια, να ξαναγίνουν γενικές συνελεύσεις στο νοσοκομείο, όπως τις προηγούμενες εβδομάδες.
Θένια Ασλανίδη, γιατρός στον Ερυθρό
Αγωνιζόμαστε για εμάς και τα παιδιά μας. Αυτό που έκανε στην πανδημία και αυτό που θέλει να κάνει η κυβέρνηση με τις μεταρρυθμίσεις στο ΕΣΥ είναι να εκμεταλλευτεί το προσωπικό του δημοσίου προς όφελος της ιδιωτικής Υγείας.
Το Αγλαΐα Κυριακού αντιμετωπίζει τα προβλήματα υποστελέχωσης που έχουν όλα τα νοσοκομεία. Και από εμάς έχουν πάρει προσωπικό για άλλα νοσοκομεία. Παλεύουμε και ενάντια στην κατάργηση του οκταώρου. Γι' αυτούς τους λόγους είμαστε στους δρόμους. Στις 16 του μήνα θα κατέβουμε ξανά σε απεργία.
Μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζόμενων Αγλαΐα Κυριακού
Στις παραμονές της απεργίας κάναμε μια από τις μαζικότερες συνελεύσεις του τελευταίου διαστήματος και το μήνυμα που έστειλαν οι εργαζόμενοι/ες είναι ότι δεν σταματάμε σήμερα αλλά συνεχίζουμε για να μην περάσει κανένα νομοσχέδιο.
Η “επόμενη μέρα” σύμφωνα με την αναδιάρθρωση του Μητσοτάκη είναι η διάλυση της Υγείας σαν κοινωνικό αγαθό γιατί πουθενά δεν αναφέρει προσλήψεις. Πουθενά δεν αναφέρει μονιμοποίηση των συμβασιούχων που τους κρατάνε τόσα χρόνια ομήρους. Δεν γίνεται λοιπόν “αναβάθμιση” έτσι. Αυτός είναι ο δρόμος για να ανοίξουν οι ιδιωτικοποιήσεις, για να λειτουργήσουν τα απογευματινά ιατρεία, για να στείλουν στους ιδιώτες του απλούς ανθρώπους που περιμένουν μήνες για ένα χειρουργείο. Θα μας βρουν απέναντί τους γιατί τα νοσοκομεία είναι και θα παραμείνουν για τον λαό.
Μαρία Αλφιέρη, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζόμενων Αγλαΐα Κυριακού
Η επίθεση στον συνδικαλισμό είναι μια μεγάλη μάχη. Το Θριάσιο είναι το μόνο νοσοκομείο στη Δυτική Αττική. Εξυπηρετεί μια μεγάλη βιομηχανική περιοχή και έγινε νοσοκομείο covid χωρίς καμία προδιαγραφή.
Αφέθηκε πολύς κόσμος στη μοίρα του, να φοβάται πότε θα γίνει το επόμενο εργατικό ατύχημα και να μην έχει πού να πάει να καλυφθεί υγειονομικά. Αυτό δεν μπορούσε να περάσει έτσι. Γίνανε κινητοποιήσεις. Και τώρα έρχεται η νέα αντεργατική επίθεση σαν ταφόπλακα πάνω από όλα τα άλλα, όχι μόνο για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου αλλά και για ολόκληρη την περιοχή, μια εργατούπολη. Στις 16 συνεχίζουμε πάλι οργανωμένα. Δεν πάμε να αντιπαλέψουμε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά μια συνολική πολιτική. Δηλώνουν ότι θα επιτεθούν και στο ΕΣΥ, για να φέρουν την ιδιωτικοποίηση πρώτα εν μέρει και τελικά συνολικά. Έχουμε να παλέψουμε ενάντια σε όλο το σύστημα που σαπίζει.
Βαλεντίνα Αγγελοπούλου, ειδικευόμενη ακτινολόγος, Θριάσιο
Είμαστε εδώ για να πούμε ένα τρανταχτό όχι στον νόμο της ΝΔ καθώς και στην επίθεση στο ΕΣΥ με την οποία θα φέρει τους ιδιώτες ακόμα περισσότερο μέσα στον χώρο των νοσοκομείων.
Η λογική αυτή δένεται μ’ ένα σωρό άλλες επιλογές της κυβέρνησης. Είναι γνωστό ότι ετοιμάζεται στον χώρο του Μαρουσιού η μετεγκατάσταση του καζίνο. Ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν κομμάτια του νοσοκομείου σε ασφαλιστικές εταιρίες προκειμένου να εξυπηρετήσουν πελάτες του καζίνο. Ευθαρσώς δηλώνουν οι βουλευτές της ΝΔ ότι τις ανάγκες του νοσοκομείου θα τις καλύψουν με μεταφορά πληθυσμού από άλλα νοσοκομεία που θα κλείσουν.
Αντιπαλεύουμε τη λογική που προσπαθεί να σπάσει την απεργία, όπως έγινε χθες με τα χειρουργεία του ΚΑΤ. Βάζουν μπροστά τελείως υποκριτικά τον ασθενή, ο οποίος έμενε εκτός νοσοκομείων ενάμιση χρόνο τώρα γιατί η κυβέρνηση το επέλεγε. Στο ΚΑΤ είχαμε μια πολύ καλή συμμετοχή σήμερα και έτσι θα συνεχίσουμε. Παλεύουμε για μονιμοποίηση των συμβασιούχων όλων των συμβάσεων εργασίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Έχουμε ΕΣΟΧ, ΟΑΕΔ, εργολαβικούς, επικουρικούς, ενοικιαζόμενους -για παράδειγμα ο γιατρός εργασίας, που αποτελεί πάγιο αίτημα του κινήματος, και που φέρανε στο ΚΑΤ με τη δική μας πίεση, τον φέρανε ως ενοικιαζόμενο, για λίγες ώρες. Παλεύουμε για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, να δοθούν τα προβλεπόμενα ως άδειες στους εργαζόμενους. Και βέβαια προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και ένταξη στα ΒΑΕ. Ο αγώνας δεν σταματάει εδώ, θα δώσουμε τη συνέχεια ανταποκρινόμενοι στα απεργιακά καλέσματα.
Βούλα Πάκου, πρόεδρος σωματείου εργαζόμενων ΚΑΤ
Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη μας μαυρίζει το μέλλον. Εμείς σαν εργολαβικοί στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός αντιμετωπίζουμε ήδη αυτά που τώρα θα γίνουν καθεστώς με τη βούλα του νόμου.
Οι γιατροί, ενώ σχολάνε 3 η ώρα, πολλές φορές φεύγουν 6 ή 7 το απόγευμα. Στους τεχνικούς υπάρχουν μετακινήσεις, ωράρια λάστιχο κλπ. Στα μαγειρεία του Ευαγγελισμού βάζουν κάποιους να δουλεύουν ως και 30 μέρες χωρίς ρεπό. Σε πολλά συνεργεία δεν τηρούνται ούτε τα στοιχειώδη, όπως ότι δεν επιτρέπεται να έχεις βάρδια από απόγευμα πρωί. Δουλεύεις 7, 10 μέρες συνεχόμενες. Στους τραυματιοφορείς δημιουργούν παράτυπα επιπλέον βάρδιες για να καλύψουν ενδιάμεσα διαστήματα που λείπει κόσμος.
Ο Κικίλιας λέει θα κάνει ΑΣΕΠ για να μονιμοποιήσει 4 χιλιάδες συμβασιούχους, από 16 χιλιάδες. Οι υπόλοιποι τι θα γίνουν; Άλλωστε με τις μετακινήσεις αλλά και την αύξηση των αναγκών λόγω covid δεν καλύπτονται τα κενά ούτε με αυτούς. Υπάρχουν τμήματα που συνεχίζουν να υπολειτουργούν. Συνεχίζουμε στις 16 και όποτε κηρυχθεί ξανά νέα απεργία.
Κώστας Μαλινδρέτος, τεχνικός στον Ευαγγελισμό
Σήμερα απεργούμε γιατί δεν θέλουμε να δώσουμε δικαίωμα στην κυβέρνηση να πιστεύει ότι μπορεί να πάρει μια νίκη σε βάρος των εργαζόμενων.
Η καταστρατήγηση του οκταώρου προς τα πάνω είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο. Εμείς ζητάμε επτάωρο και κάτω. Η ανθρώπινη ύπαρξη δεν μπορεί να συνεχίσει με αυτές τις συνθήκες. Στον Άγιο Σάββα αυτή τη στιγμή λειτουργούμε με το 60% του προσωπικού που χρειαζόμαστε και το 40% αυτών συμβασιούχους. Γιατροί, νοσηλευτές, όλοι εξαντλημένοι, εξαντλητικά ωράρια και δεν φτάνουμε για να καλύψουμε τις ανάγκες του νοσοκομείου. Η δική μου σύμβαση λήγει τον Οκτώβριο. Είμαι επικουρικός, έχω μπει στον πέμπτο χρόνο. Εξυπακούεται ότι οι συμβασιούχοι πρέπει να μείνουμε στη δουλειά, διαφορετικά θα χαθεί η εμπειρία μας. Κάθε ένας από μας έχει χρειαστεί μήνες προετοιμασίας προκειμένου να μπορέσει να δουλέψει σε χειρουργείο. Οι εργαζόμενοι του Άγιου Σάββα είμαστε πάντα στον δρόμο: και στις 16 θα απεργήσουμε και στη συνέχεια.
Νεκτάριος Παπαδογιάννης, τραυματιοφορέας νοσηλευτής, Άγιος Σάββας
Η σημερινή απεργία είναι μια αγωνιστική συνέχεια όλου αυτού του χρονικού διαστήματος μέσα στον κορονοϊό: οι εργαζόμενοι κάναμε αγώνα να προστατέψουμε την υγεία του λαού και να αντιστρατευτούμε με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ.
Με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη η κυβέρνηση θέλει να χτυπήσει την εργατική τάξη. Και εμάς, τους εργαζόμενους του ΕΚΑΒ, μας επηρεάζουν όλα αυτά, δεν μπορούσαμε να είμαστε μακριά από αυτή τη μάχη.
Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο σύστημα υγείας και παλεύουμε για ενίσχυσή του με προσλήψεις, μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, οικονομική ενίσχυση για να αγοραστούν νέα οχήματα που δεν υπάρχουν. Ειδικά στην Αθήνα, λειτουργούμε μόνο με τις δωρεές του Νιάρχου και του κάθε Νιάρχου. Ψηφιστεί δεν ψηφιστεί το νομοσχέδιο θέλουμε να μείνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Να μην νομιμοποιηθεί στη συνείδηση της εργατικής τάξης και του λαού και να μείνει ανενεργό. Συνεχίζουμε με έναν ακόμα σταθμό στις 16, θα είμαστε εκεί αγωνιστικά.
Διονύσης Σοφός, συμβασιούχος ΕΚΑΒ
«Φέρτε το εμβόλιο και φύγετε από εδώ»
Αν ψάξει κανείς στο pubmed δημοσιευμένες έρευνες με μεγάλα πληθυσμιακά δείγματα από την Κίνα, τον Καναδά και το Περού μέχρι την Ελλάδα, την Γαλλία και την Αιθιοπία σχετικά με τη στάση του πληθυσμού απέναντι στον εμβολιασμό κατά της covid-19, καταλαβαίνει πως παρά τη διαφορετική στάση των αντίστοιχων κυβερνήσεων, υπάρχει ένα κοινό νήμα που συνδέει τον κόσμο της δουλειάς.
Η καθυστερημένη, σε σχέση με την εμφάνιση της πανδημίας, παραγωγή του εμβολίου από ανταγωνιστικές εταιρίες που, προκειμένου να έχουν κέρδος, θυσιάζουν το πραγματικό όφελος για τον κόσμο, έχει οδηγήσει στην ύπαρξη περιορισμένου αριθμού εμβολίων με διαφορετικές ανεπιθύμητες ενέργειες, αντιφατικές ειδήσεις περί καταλληλότητας σε κάθε πληθυσμιακή ομάδα και άγνωστης διάρκειας ανοσία. Αυτό σε συνδυασμό με την γενικότερη αμφισβήτηση του κόσμου για ένα σύστημα που δείχνει να μη λειτουργεί υπέρ του, δημιουργεί ανασφάλεια και οδηγεί πολλούς να διατηρούν επιφυλάξεις σε σχέση με την αναγκαιότητα του εμβολιασμού. Έρευνες περιγράφουν πως λιγότερο πιθανό είναι να εμβολιαστούν οι μαύροι Αμερικανοί σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους και οι Ιταλίδες νοσηλεύτριες σε σχέση με τους γιατρούς.
Ειδικά στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της ΝΔ πιστή στο αφήγημα της ατομικής ευθύνης προσπάθησε να καλύψει όλες τις ανεπάρκειες της διαχείρισης της πανδημίας. Αντί για επαρκή κρατική χρηματοδότηση για μαζικά τεστ, δωρεάν μάσκες, ενίσχυση του ΕΣΥ κι όχι πετσοκόμματος 535 εκατομμυρίων ευρώ, αύξηση των ΜΜΜ, μαζικές προσλήψεις ώστε να εναλλάσσεται το προσωπικό, ικανό αριθμό εμβολίων, επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και εργαστηρίων, έριξε την ευθύνη σε καθένα και καθεμιά ξεχωριστά για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.
Το ίδιο κάνει μιλώντας για υποχρεωτικό εμβολιασμό, χωρίς να έχει προηγηθεί η κατάλληλη ενημέρωση. Την ίδια στιγμή που η πλειοψηφία του κόσμου θέλει να έχει πρόσβαση σε ένα ασφαλές εμβόλιο, ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η παραγωγή, η διανομή και η πρόσβαση σε αυτό μόνο σύγχυση προκαλούν. Η φαεινή δε ιδέα να τιμωρείται όποιος χάσει δύο φορές το ραντεβού του με αποκλεισμό από τον εμβολιασμό, μόνο κίνητρο δεν αποτελεί. Αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον, αν κόβαμε από την αγορά των Rafalle κι αν υπήρχε πρόσβαση στη μαζική παραγωγή εμβολίων θα είχαμε εμβολιαστεί ήδη.
Οι συνελεύσεις μας στα νοσοκομεία από την πρώτη στιγμή αντιμετώπισαν τον κάθε Τσιόδρα σαν ένα πολιτικό φερέφωνο που όταν δεν είχαμε μάσκες έλεγε ότι δεν ήταν απαραίτητες, ενώ όταν άνοιξε η αγορά οι μάσκες γίνανε αναπόσπαστο κομμάτι μας και ατομική υποχρέωση του καθενός να τις αγοράσει. Διεκδικούμε την ενημέρωση από εκείνη την επιστημονική κοινότητα που δεν βάζει το κέρδος προτεραιότητα. Διεκδικούμε την κρατικοποίηση των φαρμακευτικών εταιριών για την παραγωγή και μαζική διανομή εμβολίων. Το σύνθημα “φέρτε το εμβόλιο και φύγετε από εδώ” θα ακουστεί ανάμεσα στα άλλα στις απεργίες που έχουμε μπροστά μας.
Ζαννέτα Λυσικάτου, ΔΣ Συλλόγου Εργαζόμενων Αγ. Σάββα
