10 χρόνια χωρίς αναστολή σε μια δίκη παρωδία. Αυτή ήταν η ποινή που ανακοίνωσε το Μικτό Ορκωτό δικαστήριο στη Χίο για τους τέσσερις από τους 6 πρόσφυγες που κατηγορούνταν για τον εμπρησμό του στρατοπέδου της Μόριας, τον Σεπτέμβρη του 2020, στη Λέσβο, χωρίς καν να τους αναγνωρίσει το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας.
Η δίκη πραγματοποιήθηκε χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων καθώς ο πρόεδρος του δικαστηρίου απέρριψε το αίτημα τεσσάρων δημοσιογράφων από Ελλάδα και εξωτερικό που ζήτησαν να παραστούν. Αρνητική απάντηση έλαβαν και δυο διεθνείς παρατηρητές από την Ελβετία και την Ισπανία, καθώς και ένας δικηγόρος από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Ο αποκλεισμός έγινε με πρόφαση τα μέτρα λόγω κορονοϊού αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον πρόεδρο να επιτρέψει την ισχυρή παρουσία της αστυνομίας, μέσα και έξω από το δικαστήρια.
Κι ενώ αναμένεται να καταθέσουν έφεση, οι δικηγόροι των κατηγορουμένων κάνουν λόγο για μια “απίστευτη δίκη και καταδίκη”. Την Παρασκευή 11/6, η έδρα απέρριψε όλες τις ενστάσεις των δικηγόρων. Πρώτα αυτή για τη μη καταλληλότητα του δικαστηρίου λόγω ηλικίας των κατηγορουμένων, οι οποίοι όταν κάηκε το στρατόπεδο ήταν ανήλικοι και άρα θα έπρεπε σύμφωνα με τους συνήγορους να δικαστούν από δικαστήριο ανηλίκων. Στη συνέχεια απέρριψε αυτή σχετικά με τη γλώσσα του δικογράφου που ήταν στα ελληνικά, τα οποία δεν καταλαβαίνουν οι κατηγορούμενοι. Τέλος απέρριψε και αυτή που αφορούσε στην απουσία του βασικού μάρτυρα κατηγορίας. Ο νεαρός Αφγανός, αφού είχε κατονομάσει σε κατάθεσή του τους πέντε από τους έξι κατηγορούμενους, πήρε άσυλο και έκτοτε η αστυνομία δηλώνει πως “δεν γνωρίζει που βρίσκεται”. Μάταια οι δικηγόροι των κατηγορούμενων ζήτησαν να μην αναγνωστεί η κατάθεσή του.
Κολαστήριο
Οι απολογίες των κατηγορουμένων ολοκληρώθηκαν σε 30 λεπτά και καθόλη τη διάρκεια τους αλλά και κατά την εξέταση των μαρτύρων υπεράσπισης, η έδρα έκανε, σύμφωνα με τους ίδιους, διαρκώς επιθετικές παρατηρήσεις.
“Η ελληνική δικαιοσύνη κάνει τα αδύνατα δυνατά για να δικαιώσει τη ρατσιστική, αυταρχική βαθιά συντηρητική της φήμη. Οι καταδικασθέντες λειτούργησαν ως εξιλαστήρια θύματα και απαιτούμε να ανατραπεί η απόφαση. Ήδη πριν από τη δίκη, δεκάδες οργανώσεις είχαν με παρέμβασή τους ζητήσει να τηρηθούν οι εγγυήσεις για μια δίκαιη δίκη, και να μη μετατραπούν οι κατηγορούμενοι σε εξιλαστήρια θύματα της αντι-μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης” ανέφερε στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Παρασκευάς Ψάνης, μέλος της ΚΕΕΡΦΑ Λέσβου. “Η Μόρια δεν ήταν ένα κέντρο φιλοξενίας ή υποδοχής. Ήταν ένα κολαστήριο από το οποίο όλοι όσοι βρίσκονταν κλεισμένοι ήθελαν να φύγουν. Ακόμα κι αν το έκανε κάποιος πρόσφυγας, ήταν μια πράξη απελπισίας”.
“Υπεύθυνη για την φωτιά στη Μόρια είναι η ίδια η κυβέρνηση που τώρα τους αφήνει να κοιμούνται σε νεκροταφεία και σκουπιδοτενεκέδες και απειλεί με μαζικές απελάσεις. Πρέπει να έρθουν όλοι στον Πειραιά και την Αθήνα, να φιλοξενηθούν σε σπίτια και σε κλειστά ξενοδοχεία και να πάνε τα παιδιά τους στα σχολεία. Να ανοίξουν τα σύνορα, να πάρουν χαρτιά οι μετανάστες και άσυλο οι πρόσφυγες. Χρειάζεται να σταματήσουμε τη ρατσιστική εκστρατεία μίσους, που στρώνει ξανά το δρόμο στους φασίστες από τη Λέσβο μέχρι το Τυμπάκι” έλεγε εκ μέρους της ΚΕΕΡΦΑ, σε συγκέντρωση αλληλεγγύης που είχε γίνει στην Αθήνα μετά την πυρκαγιά, ο συντονιστής της, Πέτρος Κωνσταντίνου.
Στη Μόρια, 22.000 άνθρωποι μένανε μέσα και κυρίως έξω από το καμπ, σε μια μεγάλη παραγκούπολη. Δεν υπήρχε τρεχούμενο νερό, αποχετευτικό σύστημα, τουαλέτες. Αυτοί που θα έπρεπε να τιμωρηθούν και να καταδικαστούν είναι αυτοί που την έφτιαξαν και όχι αυτοί που την έκαψαν.