Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στη Νίκαια και τον Ρέντη και ποια τα μέτωπα που είναι ανοιχτά;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της Νίκαιας και του Ρέντη είναι η φτώχεια, η ανεργία και η συνολική υποβάθμιση της ζωής τους μέσα από τη διάλυση της Παιδείας, της Υγείας, των δημόσιων συγκοινωνιών και των κοινωνικών υπηρεσιών. Η Δημοτική Αρχή υπόσχεται να φτιάξει γήπεδα και ποδηλατοδρόμους ύψους 100 εκατομμυρίων την επόμενη τριετία, αντί να βάλει σε προτεραιότητα τις ανάγκες των φτωχών, ντόπιων και μεταναστών.

Τα τελευταία χρόνια το μόνιμο μοτίβο ήταν ότι το άνοιγμα του σταθμού του ΜΕΤΡΟ στην πλατεία Αγ. Νικολάου θα φέρει εμπορική κίνηση, δουλειές και θα βελτιώσει την εικόνα της πόλης. Όμως ένα μεγάλο έργο μέσα σε μία τσακισμένη οικονομικά πόλη δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Αντίθετα με το που άνοιξε ο σταθμός του ΜΕΤΡΟ καταστράφηκε η λεωφορειακή σύνδεση της Νίκαιας τόσο μέσα στα όρια του Δήμου όσο και με τους γύρω Δήμους, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να πηγαίνουν σε δέκα λεπτά στο κέντρο της Αθήνας αλλά να χρειάζονται μέχρι και μία ώρα για να πάνε από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη ή σε έναν διπλανό Δήμο. 

Το σχέδιο είναι ότι γύρω από το σταθμό του ΜΕΤΡΟ θα φτιαχτεί το «μεγαλόπνοο» έργο OPEN MALL. Μία ομοιόμορφη αρχιτεκτονικά ανάπλαση όλων των μαγαζιών και των δρόμων της περιοχής, που θα θυμίζουν ένα μεγάλο ανοιχτό εμπορικό κέντρο. Εμείς ήμασταν η μόνη παράταξη που διαφωνήσαμε ανοιχτά με αυτό το σχέδιο, εξηγώντας ότι αυτού του είδους την «ανάπτυξη» εμείς δεν τη θέλουμε. Αυτή τη στιγμή τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο, γίνονται εξώσεις σε επιχειρήσεις στην περιοχή περιμετρικά του σταθμού ΜΕΤΡΟ, επειδή ζητήθηκε υπέρογκη αύξηση ενοικίου από τους ιδιοκτήτες. Το ίδιο έχει αρχίσει να γίνεται και με τα ενοίκια των σπιτιών, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους από τα αρπαχτικά των τραπεζών.

Ποια είναι η κατάσταση των κοινωνικών υπηρεσιών;

Η έλλειψη κοινωνικής πολιτικής, ιδιαίτερα στις συνθήκες της πανδημίας αναδείχθηκε σε τεράστιο πρόβλημα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που αντιμετωπίζουν αδυναμία να καλύψουν ακόμα και τη σίτιση τους. Σε έναν πληθυσμό 110.000 ο Δήμος μόλις και μετά βίας μπορεί να υποστηρίξει την παροχή φαγητού σε 150 οικογένειες. Το Βοήθεια στο Σπίτι έχει ελάχιστα άτομα προσωπικό. Τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκε το φαινόμενο των αστέγων στην πόλη. Δύο άστεγοι βρέθηκαν νεκροί, ο ένας απανθρακώθηκε μετά από πυρκαγιά σε ακατοίκητο κτίριο και ο άλλος βρέθηκε νεκρός μέσα σε εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο. Δημοτικός ξενώνας αστέγων δεν υπάρχει. Στη Νίκαια λειτουργεί ένα υπνωτήριο αστέγων από ΜΚΟ που παίρνει με την έγκριση της Δημοτικής Αρχής χιλιάδες ευρώ από την Περιφέρεια, χωρίς τον παραμικρό έλεγχο για το που πάνε τα λεφτά. Το ίδιο συμβαίνει με τη στέγαση των προσφύγων και τον ξενώνα στο Ρέντη της ΜΚΟ HOPELAND.  

Τεράστια προβλήματα έχουν και τα σχολεία λόγω έλλειψης καθαριστριών αλλά και αδυναμίας της τεχνικής υπηρεσίας να καλύψει εργασίες συντήρησης. Φέτος στο Δήμο Νίκαιας-Ρέντη μέσα στην πανδημία προσλήφθηκαν 67 καθαρίστριες για 83 σχολικές μονάδες, δηλαδή λιγότερες από πέρσι. Με αυτό τον αριθμό προσλήψεων ήταν αδύνατον να εξασφαλιστούν ασφαλείς συνθήκες λειτουργίας και για αυτό βρέθηκε η πολύ πιο φθηνή λύση της τηλεκπαίδευσης. Πρόσφατα στο 11ο Δημοτικό έπεσαν σοβάδες από το ταβάνι στην αίθουσας διδασκαλίας. Τα κονδύλια των σχολικών επιτροπών είναι πενιχρά με αποτέλεσμα τα σχολεία να καλύπτουν ίσα ίσα τους λογαριασμούς. Όπως αναφέρει πρόσφατη επιστολή του Συλλόγου Γονέων 10ου δημοτικού, ακόμα και στο αίτημα τοποθέτησης μίας απλής πρίζας η απάντηση είναι δεν υπάρχει ηλεκτρολόγος. 

Αντίθετα χιλιάδες ευρώ δίνει ο Δήμος για χλοοτάπητες, κερκίδες, συστήματα ελέγχων στα γήπεδα της πόλης, τα οποία δεν προορίζονται για μαζικό αθλητισμό αλλά λειτουργούν κάτω από τον έλεγχο των ΠΑΕ. Τώρα μάλιστα που ο Ιωνικός Νίκαιας πέρασε στη Super League, η οικονομική σπατάλη με τα λεφτά των δημοτών είναι τεράστια. Από την άλλη στην ΠΑΕ Ολυμπιακός έχει παραχωρηθεί το κλειστό Γυμναστήριο Μελίνα Μερκούρη με ενοίκιο 800 ευρώ το μήνα.       

Μίλησέ μας για τις πρωτοβουλίες και τις παρεμβάσεις της Ανταρσίας στην Κοκκινιά εντός και εκτός του δημοτικού συμβουλίου.

Δώσαμε μάχη υπεράσπισης της δημόσιας Υγείας και του τοπικού μας νοσοκομείου. Η “Ανταρσία στην Κοκκινιά” ήταν το σχήμα που μετέτρεψε τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων του Κρατικού Νίκαιας σε υπόθεση όλης της πόλης. Με εξορμήσεις στη Σαββατιάτικη Λαϊκή οργανώσαμε τη συμπαράσταση σε όλες τις κινητοποιήσεις, με πιο εμβληματική την κινητοποίηση στις 7 Απρίλη του 2020, που έσπασε την τρομοκρατία της κυβέρνησης. Από τότε δεν έχει υπάρξει κινητοποίηση που να μην είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους με το πανό μας. Συνέχεια αυτής της μάχης ήταν η καμπάνια συμπαράστασης ενάντια στην απόλυση του Κώστα Καταραχιά, όπου είχε τεράστια ανταπόκριση από τον κόσμο μέσα και έξω από το Νοσοκομείο. Μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο καταθέσαμε σε συνεργασία με τις άλλες δυο παρατάξεις της Αριστεράς, κοινό ψήφισμα. Εκεί αντιμετωπίσαμε την αντιδημοκρατική και δεξιά κατρακύλα της Δημοτικής Αρχής Ιωακειμίδη, που έκλεισε το κανάλι της τηλεδιάσκεψης για να μην συζητηθεί καν το ψήφισμα. 

Οι κάτοικοι του Αη Γιώργη συγκρότησαν από το Σεπτέμβρη του 2019 επιτροπή ενάντια στην εγκατάσταση κεραίας κινητής τηλεφωνίας 5ης γενιάς 5G από τη WIND, απέναντι από το 6ο και το 3ο Δημοτικά Σχολεία Νίκαιας. Πραγματοποίησαν παραστάσεις διαμαρτυρίας, έβγαλαν αφίσα, μάζεψαν υπογραφές ενάντια στην τοποθέτηση της κεραίας. Με τη βοήθεια και της “Ανταρσία στην Κοκκινιά” κατάφεραν να περάσουν ψήφισμα στο Δημ. Συμβούλιο που ζητούσε να μην τοποθετηθεί η κεραία, να ανακληθεί παντός τύπου άδεια και να διερευνηθούν περιπτώσεις και άλλων κεραιών που λειτουργούν στα κρυφά και χωρίς άδεια στην πόλη. Έτσι μπλόκαραν με τους αγώνες τους τη διαδικασία και ανάγκασαν το δήμο να ξεκινήσει μετρήσεις της ακτινοβολίας.   

Παρόλο που μέσα από τους αγώνες που δώσαμε όλα αυτά τα χρόνια ο δολοφονικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής Νίκαιας βρίσκεται στη φυλακή, δεν έχουμε εφησυχάσει. Τον περασμένο Σεπτέμβρη, μαζί με την ΚΕΕΡΦΑ οργανώσαμε μία πολύ επιτυχημένη ανοιχτή εκδήλωση στη πλατεία Αγ. Νικολάου, προετοιμάζοντας την μεγάλη κινητοποίηση την ημέρα που εκδόθηκε η απόφαση καταδίκης της ΧΑ. Όλα αυτά τα χρόνια  υπερασπιζόμαστε με συνέπεια τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών που ζουν στην πόλη μας. Μέσα στην πανδημία ανοίξαμε το αίτημα να κλείσει το καμπ στο Σχιστό και να ανοίξουν κλειστά κτίρια του Δήμου για τη φιλοξενία τους. Καλωσορίσαμε τους αιτούντες άσυλο που ζουν στον ξενώνα στο Ρέντη, θέσαμε τα αιτήματά τους στο δημοτικό συμβούλιο, ανοίξαμε στους Συλλόγους Δασκάλων το θέμα της εγγραφής των προσφυγόπουλων στα σχολεία, οργανώσαμε τη συμμετοχή των προσφύγων  στα συλλαλητήρια στις 20 Μάρτη και στις 6 Μάη αλλά και μία τοπική κινητοποίηση μπροστά στον ξενώνα στο Ρέντη.      

Πώς συνδέεται η μάχη που δίνετε στο δήμο με τη μάχη ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης;

Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν κρύβει το στόχο της που είναι να ξεπουλήσει ότι έχει παραμείνει δημόσιο. Οι δημοτικές υπηρεσίες είναι η προτεραιότητά τους. Δεν τους αρκεί πλέον το γεγονός ότι οι δήμοι λειτουργούν ανταποδοτικά, αφού η κρατική επιχορήγηση καλύπτει μόνο ένα 30% των εσόδων, θέλουν να πουλήσουν τα πάντα στους εργολάβους-ιδιώτες. 

Γι’ αυτό και θέλουν να εξαφανίσουν τις φωνές της αντίστασης μέσα και έξω από τα δημοτικά συμβούλια. Αυτό το στόχο εξυπηρετεί ο νόμος Βορίδη, που μεταξύ άλλων βάζει 3% πλαφόν για την εκλογή στο δημοτικό συμβούλιο.  Αυτός ο νόμος είναι η άλλη πλευρά της πολιτικής του αυταρχισμού, της αστυνομικής καταστολής, της επίθεσης στη νεολαία, του ρατσισμού και του σεξισμού. Έχει στόχο να φιμώσει κάθε κίνηση αντίστασης στα σχέδιά τους.  

Ο ρόλος ενός δημοτικού σχήματος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι να συνδέει τις μάχες. Αν θέλουμε να υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των ΟΤΑ, χρειάζεται να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των συμβασιούχων για μόνιμη και σταθερή εργασία. Κανένας φορέας δεν μπορεί να σταθεί όρθιος όταν το προσωπικό ανακυκλώνεται κάθε 8 μήνες, γιατί μέχρι να εκπαιδευτεί ένας εργαζόμενος, εξαφανίζεται. 

Η μάχη για να μπουν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία τον επόμενο Σεπτέμβρη πάει χέρι χερι με τη μάχη για να υπερασπιστούμε το δημόσιο σχολείο, να μην γίνουν συγχωνεύεις τμημάτων, να γίνουν προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών, να μειωθούν τα παιδιά ανά τμήμα, να λειτουργήσει η δίχρονη προσχολική αγωγή. Η μάχη ενάντια στο δήμο-επιχείρηση πάει χέρι χερι με την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Οι δήμοι επιχειρήσεις χρειάζονται τους Νόμους Χατζηδάκη και τους Νόμους Βορίδη για να μπορέσουν να λειτουργήσουν για τα συμφέροντα των ιδιωτών.