Διεθνή
Δυτική Όχθη: Ξεσηκωμός ενάντια στην κυβέρνηση Αμπάς

3/7, Διαδήλωση στη Ραμάλα. Φωτό: ΑFP

Ένα κύμα καταστολής έχει εξαπολύσει η Παλαιστινιακή Αρχή (ΠΑ) του Μαχμούντ Αμπάς κατά των Παλαιστίνιων στη Δυτική Όχθη που παλεύουν ενάντια στην ισραηλινή κατοχή. Ένστολοι και μη αστυνομικοί της ΠΑ χτυπάνε καθημερινά με γυμνά χέρια, γκλομπ και δακρυγόνα άντρες και γυναίκες, κυρίως νεολαία που συνεχίζουν το μεγάλο κίνημα που εξελίσσεται από τον περασμένο Μάη. 

Η οργή ενάντια όχι απλά στους συμβιβασμούς της ΠΑ αλλά στη συνενοχή της με το Ισραήλ έχει κορυφωθεί τις τελευταίες βδομάδες, μετά τη δολοφονία του αγωνιστή Νιζάρ Μπανάτ από τους μπάτσους του Μαχμούντ Αμπάς την ώρα της σύλληψής του. Πλέον στους δρόμους ακούγεται το σύνθημα “Ο λαός ζητάει την πτώση του καθεστώτος”, το σύνθημα που συγκλόνισε τις αραβικές πρωτεύουσες στη διάρκεια των επαναστάσεων της Αραβικής Άνοιξης, αλλά πλέον αναφέρεται στην Παλαιστινιακή Αρχή. Το κίνημα ζητάει την παραίτηση του Αμπάς. Την ίδια στιγμή, μια ισραηλινή ιστοσελίδα αποκάλυπτε πως ο Αμπάς ζητούσε από το Ισραήλ κατασταλτικό υλικό (δακρυγόνα κλπ) για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων.

Οι εξελίξεις είναι αποτέλεσμα του μεγάλου προχωρήματος του κινήματος στην Παλαιστίνη. Η γενική απεργία που οργανώθηκε στις 18 Μάη ήταν ένα ιστορικό γεγονός. Για πρώτη φορά μετά από σχεδόν έναν αιώνα, οι Παλαιστίνιοι στη Λωρίδα της Γάζας, τη Δυτική Όχθη, την Ιερουσαλήμ και το ίδιο το Ισραήλ ενώθηκαν απεργιακά ενάντια στο ρατσιστικό κράτος. Η ισραηλινή πολιτική του απαρτχάιντ και των εποικισμών είχε πάντα στο κέντρο της την πολυδιάσπαση των Παλαιστίνιων. Οι συμφωνίες του Όσλο το 1993 από τις οποίες προέκυψε η Παλαιστινιακή Αρχή, ήταν κομμάτι αυτής της προσπάθειας. Όσο κι αν διεθνώς πλασαρίζονταν ως βήμα για τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους, στην πραγματικότητα ήταν μια μέθοδος διαχείρισης της κατοχής και παραπέρα διάσπασης. Αν είχε ποτέ κάτι από κράτος η Παλαιστινιακή Αρχή ήταν ο ρόλος του χωροφύλακα απέναντι στους ίδιους τους Παλαιστίνιους.

Κρίση

Η προεδρία Τραμπ έγινε αφορμή ώστε το Ισραήλ να ποδοπατήσει ακόμη και τους λιγοστούς περιορισμούς που έβαζε στον εαυτό του, πετώντας εκτός παιχνιδιού ακόμη και τον Μαχμούντ Αμπάς. Ταυτόχρονα, η κυβερνητική κρίση στο Ισραήλ έδωσε χώρο στους εποίκους να ξεσαλώσουν, και φέτος πλέον να κορυφώσουν ένα κύμα ξεσπιτώματος Παλαιστίνιων σε γειτονιές της Ιερουσαλήμ, όπως το Σέιχ Τζαράχ και το Σιλωάμ. Ένα νέο κίνημα αντίστασης γεννήθηκε με κέντρο τη νεολαία που λέει καθαρά πως οι συμφωνίες του Όσλο και οι ελπίδες στην Παλαιστινιακή Αρχή είναι καμένο χαρτί. Το μέλλον ανήκει στους αγώνες που ενώνουν τους Παλαιστίνιους από άκρη σε άκρη της ιστορικής Παλαιστίνης.

Αυτοί οι αγώνες έχουν προκαλέσει πανικό και στο Ισραήλ και στα αραβικά καθεστώτα, αλλά και ανησυχία στις ΗΠΑ. Ο Αμπάς και ο μηχανισμός της ΠΑ βλέπουν σαν ευκαιρία τις υποσχέσεις του Μπάιντεν για “ενδυνάμωση της παλαιστινιακής διακυβέρνησης” ώστε να ξανακάτσουν στα τραπέζια από όπου τους πέταξε η τετραετία Τραμπ. Για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ισχυρών, επιχειρούν να καταστείλουν τους εξεγερμένους. Ο κόσμος που δεν φοβάται τη δολοφονική κρατική μηχανή του Ισραήλ δεν θα λυγίσει μπροστά σε αυτό τον εκβιασμό.