Οπισθοχώρηση σήμανε η κυβέρνηση στο ζήτημα του Ασφαλιστικού. Παρότι ετοιμαζόταν να το καταθέσει στη Βουλή και να φτάσει στην ψήφισή του στο τέλος του Ιούλη, αναγκάστηκε να το αναβάλει. Όπως ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής, οι διαδικασίες για το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο μετατίθενται για το φθινόπωρο. 

Η ψήφιση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη θα ήταν για μια από τις μεγαλύτερες επιθέσεις. Αποτελούσε βασικό στόχο της κυβέρνησης. Ωστόσο παρά το γεγονός ότι η αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση προσφέρει τα ταμεία στο πιάτο των καπιταλιστών, οι δανειστές του ελληνικού κράτους ξεκαθάρισαν ότι το ασφαλιστικό πάει παρέα με ένα νέο μνημόνιο. Τα λεφτά, που ξεπερνούν τα 70 δις ευρώ, που υπολόγιζε η κυβέρνηση ότι θα βάλει για να μπορέσει να δουλέψει η μεταρρύθμιση, θα ανεβάσουν το χρέος που σημαίνει τον κίνδυνο χρεοκοπίας και νέου μνημονίου. Αν θέλετε ένα νέο μνημόνιο δηλώστε το από τώρα να συζητήσουμε τα νέα μέτρα, ήταν λίγο πολύ η απαίτηση των δανειστών. Αν όχι θα πρέπει να μπει νέα φορολογία, ώστε χαρατσώνοντας τους εργαζόμενους να μπορέσουν να στηριχτούν οι οικονομικές απαιτήσεις των αλλαγών στο ασφαλιστικό. 

Η αναβολή του δείχνει την κατάσταση της κυβέρνησης. Βυθισμένη στην κρίση, φοβισμένη απέναντι στις αντιδράσεις, αδύναμη να προχωρήσει σε μια επίθεση που θα ξεσηκώσει το εργατικό κίνημα. Και οι δύο διαδρομές που προτείνουν οι δανειστές μπορούν να προκαλέσουν έκρηξη. Από μόνη της η επίθεση στην ασφάλιση και τα ταμεία είναι αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους. Τόσο η κυβέρνηση όσο και οι εργαζόμενοι έχουν την εμπειρία των συγκρούσεων που φέρνουν οι αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις φτάνοντας ακόμα και να ρίχνουν υπουργούς, τα νομοσχέδια να πετιούνται στα σκουπίδια. Από το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη 20 χρόνια πριν, όταν ο σεισμός των πανεργατικών απεργιών έστειλε τον υπουργό Εργασίας Γιαννίτση στην παραίτηση και το νομοσχέδιο στο συρτάρι. Μέχρι τη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή το 2007, όταν οι απεργιακοί αγώνες ανάγκασαν τον υπουργό Μαγγίνα να ακολουθήσει το δρόμο του Γιαννίτση. Μάλιστα οι αλλαγές που προβλέπει η σημερινή επίθεση του Χατζηδάκη μπορεί να πει κανείς ότι είναι ακόμα χειρότερες από αυτές που έφεραν τον ξεσηκωμό του 2001 και του 2007, καθώς αλλάζει τελείως τον χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης. 

Και φυσικά και οι δύο πλευρές - κυβέρνηση και εργατικό κίνημα – όχι μόνο έχουν τις εμπειρίες των συγκρούσεων για το ασφαλιστικό, αλλά έχουν ακόμα πιο νοπές τις μνήμες από τις απεργίες ενάντια στα μνημόνια στο πρώτο μισό της προηγούμενης δεκαετίας. Αυτών που γκρέμισαν τις κυβερνήσεις του ΓΑΠ, του Παπαδήμου και των Σαμαροβενιζέλων. Ο Χατζηδάκης μπορεί να έχει την τύχη του Γιαννίτση και του Μαγγίνα κι ο Μητσοτάκης αυτή των μνημονιακών κυβερνήσεων. Οι δυνατότητες είναι ακόμα μεγαλύτερες για κάτι τέτοιο καθότι το 2021 δεν είναι ούτε 2001, ούτε 2007. Εκτός από τις εμπειρίες του εργατικού κινήματος που είναι μεγαλύτερες, η οργή και η αγανάκτηση από την καταστροφική κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας ξεχειλίζουν.

Οργάνωση

Ωστόσο η έκρηξη που θα στείλει Μητσοτάκη και Χατζηδάκη στα σπίτια τους δεν θα γίνει αυτόματα. Προϋποθέτει οργάνωση, συντονισμό και απεργιακές αποφάσεις από τα σωματεία. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται η προσπάθεια του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης και του Συντονιστικού Νοσοκομείων, που πραγματοποιούσαν ανοιχτή συνέλευση το απόγευμα της Τρίτης 13/7, την ώρα που τυπωνόταν η Εργατική Αλληλεγγύη.

Ο Τάσος Αναστασιάδης από το Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης μας είπε εν όψει της συνέλευσης:

«H διάσκεψη των προέδρων της Βουλής ανακοίνωσε ότι το νομοσχέδιο για την επικουρική ασφάλιση θα πάει στη Bουλή τον Σεπτέμβρη και όχι τις επόμενες ημέρες που περιμέναμε όλοι. Προφανώς ο φόβος της κυβέρνησης  για τις αντιδράσεις σε αυτήν την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο τους ανάγκασε να το μεταφέρουν. Όμως παρόλα αυτά η μάχη για να μην ιδιωτικοποιηθεί η επικουρική ασφάλιση είναι τεράστια μάχη για το εργατικό κίνημα. Προχωράμε στη συνέλευση του Συντονισμού μαζί με το Συντονιστικό Νοσοκομείων για να οργανώσουμε το πρόγραμμα δράσης στους χώρους δουλειάς εν όψει του ασφαλιστικού, διεκδικώντας κλιμάκωση μετά τις πανεργατικές απεργίες που αναγκάστηκαν να κηρύξουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες τον περασμένο μήνα. Όπως η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιοποιήσει το χρόνο μέχρι την κατάθεση του νομοσχεδίου το φθινόπωρο, έτσι πρέπει και το εργατικό κίνημα να κάνει την αντίστοιχη προετοιμασία και να ξεκινήσει τώρα τη μάχη. Χρειάζεται σε κάθε χώρο δουλειάς, από τώρα να προχωρήσουμε σε συνελεύσεις και συσκέψεις. Να συζητηθεί παντού το ξήλωμα του ασφαλιστικού που φέρνει ο Χατζηδάκης. Αλλά χρειαζόμαστε και κινητοποιήσεις. Ακόμη και μέσα στον Ιούλη προτείνουμε στα συνδικάτα να προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις απαιτώντας από την κυβέρνηση της ΝΔ να μην σκεφτεί να το καταθέσει ούτε το φθινόπωρο. Να εντείνουμε τον τρόμο τους για να κάνουν συνολικά πίσω. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας.

Ταυτόχρονα, ξεκινάμε να οργανώνουμε από τώρα την επιτυχία των φετινών διαδηλώσεων στη ΔΕΘ στις 10 και 11 Σεπτέμβρη, και τη μάχη των συμβασιούχων των νοσοκομείων που πάνε για μαζικές απολύσεις από το Φθινόπωρο έτσι ώστε να επιστρέψουν οι εργολάβοι στην Υγεία. Δεν μας αρκούν ούτε μας εφησυχάζουν οι αναβολές της κατάθεσης του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου. Ας δώσουμε στον Μητσοτάκη τις αντιδράσεις που φοβάται ώστε τόσο τα σχέδιά του για ξεπούλημα των ταμείων όσο και η ίδια η κυβέρνησή του να αποτελέσουν μια και καλή παρελθόν». 

• Σύσκεψη σωματείων και ομοσπονδίων πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 12/7 στην πλατεία Μητροπόλεως στην Αθήνα. Διαβάστε την παρέμβαση της Κατερίνας Πατρικίου, γραμματέα του Συλλόγου Εργαζομένων νοσοκομείου Αγ. Σάββας:

Οργανώνουμε την απάντηση

Η κυβέρνηση βιάζεται να περάσει όλες τις αντεργατικές επιθέσεις σαν να νιώθει ότι ο χρόνος της τελειώνει και πρέπει να τα κάνει όλα γρήγορα. Παρ’ όλα αυτά αναγκάζεται τώρα να πατήσει φρένο στην κατάθεση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου. Κι αυτό συμβαίνει γιατί βρίσκεται σε συμπληγάδες. 

Από τη μια έχει την ΕΕ που πιέζει λέγοντας ότι τα 70-80 δις που χρειάζονται για να καλυφθεί το σχέδιο για τα ασφαλιστικά ταμεία, δεν θα μπουν από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά από μια νέα βαριά φορολογία στους ήδη βαριά φορολογούμενους εργαζόμενους. Αλλιώς απειλεί με νέο μνημόνιο. 

Η άλλη μεγάλη πέτρα που συμπιέζει την κυβέρνηση είναι το εργατικό κίνημα. Το προηγούμενο διάστημα, μέσα σε ένα μήνα κάναμε τρεις πανεργατικές απεργίες που φόβισαν την κυβέρνηση. Μπορεί να ψήφισαν μέσα στη Βουλή το νομοσχέδιο Χατζηδάκη για τα εργασιακά αλλά είδαν τις διαθέσεις μας στο δρόμο. 

Τόσο στις 6 Μάη, όσο και στις 10 Ιούνη και παρά το σαμποτάρισμα από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, ακόμα και στην απεργία της 16ης Ιούνη, ο κόσμος βρήκε τη δύναμη με τα σωματεία του και επιτροπές αγώνα κι οργάνωσε την απεργία.

Έχουμε λοιπόν τη δύναμη κι έχουμε και τη διάθεση να παλέψουμε. Κι αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ το ξέρει καλά και ζυγιάζει τι βήματα θα ακολουθήσει για να φτάσει στην ψήφιση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου. 

Στα νοσοκομεία δεν έχουμε σταματήσει τις μάχες όλο αυτό το διάστημα. Η κυβέρνηση συνεχίζει τις επιθέσεις φέρνοντας τους εργολάβους στις υπηρεσίες της καθαριότητας, της φύλαξης, της σίτισης. Σε πολλά νοσοκομεία έχουμε ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις ενάντια στους εργολάβους. Θα μας βρουν απέναντί τους το επόμενο διάστημα στην προσπάθειά τους να φέρουν τις ΣΔΙΤ, τις συγχωνεύσεις και την υποβάθμιση του ΕΣΥ.

Στον Αγ. Σάββα αυτή την Πέμπτη έχουμε στάση εργασίας και συγκέντρωση στην πύλη και είναι η τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα που κάνουμε κινητοποίηση ενάντια στην επιχειρούμενη είσοδο των εργολάβων στην καθαριότητα. Μέχρι τώρα βλέπουμε μαζική συμμετοχή όχι μόνο από τους συμβασιούχους αλλά κι από τους μόνιμους συναδέλφους. 

Αυτή η διάθεση υπάρχει σε όλους τους χώρους δουλειάς και θα πρέπει να την εκμεταλλευτούμε στο χρονικό διάστημα που μας δίνει η πίεση που δέχεται η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό. Να πιάσουμε το νήμα από τις πανεργατικές του προηγούμενου μήνα και να συνεχίσουμε. Να πούμε ότι την επόμενη εβδομάδα βγάζουμε στάση εργασίας και συλλαλητήριο για να ξεκαθαρίσουμε στην κυβέρνηση ότι δεν έχει περίοδο χάριτος. 

Η εργατική τάξη άλλωστε στο μεγαλύτερο μέρος της δεν κάνει διακοπές, είτε γιατί δεν έχει λεφτά, είτε γιατί δεν έχει δουλειά, είτε γιατί -όπως συμβαίνει στα νοσοκομεία- δεν υπάρχει αρκετό προσωπικό ώστε να βγουν οι βάρδιες. Χρειάζεται λοιπόν, μαζί με τις εξορμήσεις και τις ενημερώσεις στους χώρους δουλειάς, τα σωματεία και οι ομοσπονδίες να προχωρήσουν σε μια άμεση απάντηση για το ασφαλιστικό. 

Κατερίνα Πατρικίου, γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγ.Σάββας