Κατατέθηκε εν τέλει το νομοσχέδιο της Κεραμέως στη Βουλή την Παρασκευή 16/7. Εκτός από τις γνωστές διατάξεις για την αξιολόγηση και την επαναφορά των επιθεωρητών, με νέο άρθρο που κατέβασε αιφνιδιαστικά η Υπουργός δίνει υπερεξουσία στους διευθυντές μετατρέποντάς τους σε σχολάρχες. Θεσμοθετεί ουσιαστικά τη θέση ενός διοικητή-μάνατζερ που θα λειτουργήσει τα σχολεία με όρους επιχειρήσεων, όπως γίνεται και στα νοσοκομεία.
Ο αυταρχισμός κορυφώθηκε με τη δήλωση της Υπουργού στην Καθημερινή της Κυριακής 18/7 ότι όποιος εκπαιδευτικός δεν δεχτεί την αξιολόγηση θα του περικοπεί ο μισθός και δεν θα έχει μισθολογική εξέλιξη. Πρόκειται για πλήρη αναίρεση σε όσα έλεγε ο Μητσοτάκης ότι η αξιολόγηση δεν θα είναι τιμωρητική. Επίσης, χρησιμοποιούν την αποδοχή της αξιολόγησης ως προϋπόθεση για την μονιμοποίηση και τον διορισμό των εκπαιδευτικών. Ψάχνουν να βρουν από παντού στηρίγματα για να τσακίσουν την ανυποχώρητη αντίσταση που τόσα χρόνια τους έβαζε φρένο στα σχέδιά τους.
Ταυτόχρονα, ανακοινώθηκαν νέοι διορισμοί στα σχολεία. Ο Σεραφείμ Ρίζος, μέλος ΔΣ του ΣΕΠΕ Χανίων και μέλος του δικτύου εκπαιδευτικών “η Τάξη μας” σχολιάζει: “Οι 11.700 διορισμοί εκπαιδευτικών τους οποίους αναγκάστηκε να ανακοινώσει το ΥΠΑΙΘ είναι μια νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος που δεν μπορεί να μετριαστεί ούτε από το πώς προτίθεται να τις χρησιμοποιήσει το Yπουργείο ούτε από τις επιμέρους κατανομές των διορισθέντων ανά ειδικότητα και τις συνακόλουθες, καταφανείς αδικίες εις βάρος ορισμένων κλάδων συναδέλφων που περιέχουν.
Ανάγκες
...Αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη που καθιερώνει τις ελαστικές μορφές εργασίας και τις ατομικές συμβάσεις, το ΥΠΑΙΘ αναγκάζεται να υποκύψει έστω και μερικώς στο αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για μονιμοποίηση των αναπληρωτών και κατάργηση της ελαστικής εργασίας. Έστω και αν ο αριθμός αυτός απέχει πολύ από τις πραγματικές ανάγκες αποτελεί μια παραδοχή από την πλευρά της κυβέρνησης, σε αντίθεση με τις ιδεοληπτικές εμμονές της, ότι η εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς επαρκές, μόνιμο προσωπικό. Είναι μια μερική δικαίωση των εκπαιδευτικών και του αιτήματος μας που διαμορφώθηκε με ακόμη πιο επιτακτικό τρόπο μέσα στην περίοδο της πανδημίας.
...Οι διορισμοί αυτοί θα έχουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκει η ηγεσία του υπουργείου. Μια υποχώρηση σε ένα εργατικό αίτημα μπορεί να ερμηνευθεί, και ορθώς, ως αποτελεσματικότητα της συλλογικής δράσης της βάσης των εκπαιδευτικών και άρα να μεταφραστεί σε αυξημένη αυτοπεποίθηση από την πλευρά τους για να αποκρούσουν και τις υπόλοιπες επιθέσεις. Το να αξιολογηθούν οι νέοι συνάδελφοι προϋποθέτει ότι η αξιολόγηση θα περάσει στο σύνολο του εκπαιδευτικού σώματος”.
Για τη μάχη που ανοίγει μπροστά δηλώνει στην Εργατική Αλληλεγγύη: “Συνδέουμε τη μάχη για να γίνουν όλοι οι διορισμοί που χρειαζόμαστε με τη μάχη για την απόσυρση του ν/σ Κεραμέως και της αξιολόγησης. Χρειάζεται η ΔΟΕ να μπει μπροστά και να βγει από την αδράνεια. Για να οργανώσουμε ότι θα υπάρχει απεργία – αποχή από τις διαδικασίες της αξιολόγησης όποτε αυτές κι αν γίνονται. Πλέον δεν μιλάμε μόνο για την αποχή από μια διοικητική διαδικασία που ίσχυε ως τώρα. Αλλά θα χρειαστεί και στάση εργασίας που σταματάει την εκπαιδευτική διαδικασία κάθε φορά που θα μπαίνει ο διευθυντής μέσα στην τάξη για να αξιολογήσει. Όμως για να μην μείνει μια ατομική ιστορία, προϋπόθεση για να πετύχει όλο αυτό είναι ένα μεγάλο συλλογικό απεργιακό βήμα τον Σεπτέμβρη στην αρχή της σχολικής χρονιάς”.