Στην ολομέλεια της Βουλής, την Παρασκευή 3/9, η κυβέρνηση πραγματοποίησε ένα ακόμα βήμα στο ρατσιστικό κρεσέντο της, ψηφίζοντας μόνη της το νομοσχέδιο Μηταράκη για τις απελάσεις και τις επιστροφές.
Ο νόμος πλέον, προβλέπει την επέκταση των διαδικασιών απέλασης και για τις περιπτώσεις όπου μέχρι σήμερα εφαρμοζόταν η διαδικασία της επιστροφής, τη μείωση του διαστήματος οικειοθελούς αναχώρησης και την “απλοποίηση των κατηγοριών των δομών φιλοξενίας”. Με λίγα λόγια απελάσεις με το τσουβάλι, περιορισμός του χρόνου που έχουν οι πρόσφυγες για να αντιμετωπίσουν τη γραφειοκρατία του υπουργείου και τέλος, κατάργηση των ανοιχτών δομών και αντικατάστασή τους με “ελεγχόμενες”, δηλαδή με στρατόπεδα-φυλακές.
Σαν όμως να μην έφταναν αυτά, ο υπουργός Μετανάστευσης, Νότης Μηταράκης, πρόσθεσε, μετά από το τέλος της δημόσιας διαβούλευσης στην οποία είχε τεθεί το νομοσχέδιο, μια διάταξη με την οποία επιτίθεται ευθέως σε όσες οργανώσεις επιχειρούν διασώσεις. Σύμφωνα με το άρθρο 40 του νομοσχεδίου, αυτές θα μπορούν να παρέμβουν σε περιστατικά “παράτυπης εισόδου προσώπων μέσω θαλάσσης” μόνο όταν θα κρίνεται “αδύνατη η δράση του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ.” και μόνο εφόσον έχει προηγηθεί ενημέρωση των αρμοδίων Λιμενικών Αρχών και “χορήγηση σχετικής, έγγραφης, έγκρισής τους”. Θα μπορούν δηλαδή να επεμβαίνουν, μόνο εάν τους αφήνει το Λιμενικό το οποίο κατηγορείται από αυτές -αλλά ακόμα και από διεθνή δημοσιεύματα- για παράνομες επαναπροωθήσεις ανθρώπων που κινδύνευαν να πνιγούν. Βάζουν τον καρχαρία να φυλάει τα ψάρια.
Ακόμα, θα αποτελεί προϋπόθεση να είναι εγγεγραμμένες στα μητρώα ΜΚΟ του υπουργείου, να ενεργούν υπό τις εντολές του Λιμενικού εφόσον έχουν εκ των προτέρων συμπεριληφθεί στα Τοπικά Σχέδια Έκτακτης Ανάγκης των Λιμενικών Αρχών για περιστατικά έρευνας-διάσωσης και θα πρέπει να μην έχουν “εκτελέσει οποιονδήποτε πλου προς παροχή συνδρομής χωρίς την προηγούμενη έγκριση ενεργοποίησής τους από την αρμόδια λιμενική αρχή». Δηλαδή, όποια οργάνωση διέσωσε στο παρελθόν ανθρώπους χωρίς να έχει την έγκριση του Λιμενικού, παρόλο που δεν υπήρχε νόμος που να το επιβάλλει, θα απαγορεύεται “αναδρομικά” να σώζει ζωές.
Προβλέπονται φυλακίσεις έως και τρία χρόνια και τεράστια πρόστιμα που ακόμα και η ευρωπαία επίτροπος του Συμβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ντούνια Μιγιάτοβιτς, αναγκάστηκε να πει πως “το ελληνικό κοινοβούλιο πρέπει να αναθεωρήσει” καθώς βάζουν εμπόδια τόσο σε ένα έργο το οποίο “σώζει ζωές” όσο και στη δυνατότητά τους (των οργανώσεων) “να παρακολουθούν για πιθανές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αιγαίο”.
Ευρώπη-Φρούριο
Καμία έκπληξη, από μια κυβέρνηση που έσπευσε να ακυρώσει την -καθόλα υποκριτική- βράβευση του διασώστη Ιάσωνα Αποστολόπουλου από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και που χτυπά ειρηνικούς αντιφασίστες στο Μεταξουργείο ενώ προστατεύει τους φασίστες που διαδηλώνουν. Το τι σημαίνουν οι “διασώσεις” του Λιμενικού το δείχνουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο οι πρόσφατες εξαφανίσεις προσφύγων που έχει πραγματοποιήσει σε Κύθηρα και Φολέγανδρο, χωρίς καν να τηρούνται οι απαραίτητες διαδικασίες για να εξακριβωθεί εάν πρόκειται για αιτούντες άσυλο αλλά και η εγκατάλειψη για μέρες 37 προσφύγων στη βραχονησίδα Λάρος, ανοιχτά της Λέρου.
Κατά την ψήφιση αυτού του κυριολεκτικά δολοφονικού νομοσχεδίου στη Βουλή, ο Μηταράκης είπε πως “έχουμε ξεκάθαρα διαμηνύσει ότι δεν θα δεχτούμε, όπως την περίοδο 2015-2019 να είμαστε η πύλη εισόδου στην Ευρώπη για παράνομες μεταναστευτικές ροές”. Στο ίδιο μοτίβο, ο Μητσοτάκης, απαντώντας στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ντάβιντ Σασόλι σε σχέση με τους πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, στη συζήτηση με θέμα “Το Μέλλον της Ευρώπης”, στο πλαίσιο του 16ου Bled Strategic Forum στη Σλοβενία, είπε πως “δεν θέλουμε μια επανάληψη των ανεξέλεγκτων ροών που βιώσαμε το 2015” και πως “αυτό που συνέβη το 2015 ήταν λάθος”. Τώρα, είπε, “αντιμετωπίζουμε την αναγκαιότητα να στηρίξουμε τους πρόσφυγες κοντά στην πηγή του προβλήματος, δηλαδή κοντά στο Αφγανιστάν”.
Ο Μητσοτάκης, με σύμμαχο τον ακροδεξιό Όρμπαν, είναι η φωνή της σκληρής ρατσιστικής γραμμής της ΕΕ. Μετά τα ψεύτικα μηνύματα συμπόνοιας για τους αφγανούς συνεργάτες του ΝΑΤΟ, οι υπουργοί Εσωτερικών της ΕΕ, την απόφαση των οποίων υπερασπίστηκε ο Μητσοτάκης, αποφάσισαν πως “η ΕΕ θα συμμετάσχει και θα ενισχύσει την υποστήριξή της προς τρίτες χώρες, ιδίως τις γειτονικές και τις χώρες διέλευσης, που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων” ενώ θα “συνεργαστεί με αυτές τις χώρες για να αποτρέψει την παράνομη μετανάστευση από την περιοχή”. Δήλωσαν δε αποφασισμένοι “να δράσουν από κοινού για να αποτρέψουν την επανάληψη ανεξέλεγκτων παράνομων μεταναστευτικών μετακινήσεων μεγάλης κλίμακας που αντιμετωπίστηκαν στο παρελθόν... με την υποστήριξη της Frontex... για να προστατεύσουν αποτελεσματικά τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ...”.
Με το ένα χέρι σκουπίζουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τις γυναίκες και τους “προοδευτικούς Αφγανούς που θα πέσουν στα χέρια των Ταλιμπάν” και με το άλλο τούς βαφτίζουν παράνομους μετανάστες και δίνουν εκατομμύρια ευρώ για τείχη στην Ευρώπη και για στρατόπεδα συγκέντρωσης από τη Λέσβο, την Τουρκία και το Τατζικιστάν μέχρι τη Ρουάντα. Το αντιρατσιστικό κίνημα όμως έχει μνήμη και θυμάται (και) το 2015, όχι σαν “λάθος” που είπε ο Μητσοτάκης, αλλά σαν χρονιά της αλληλεγγύης, από τη Λέσβο ως τον Πειραιά και από τον Έβρο ως την Κρήτη.