Το χάσταγκ #TexasTaliban έχει απλωθεί σε ολόκληρες τις ΗΠΑ από τα τέλη Αυγούστου. Την ώρα που οι απολογητές της αμερικάνικης κατοχής ισχυρίζονται ότι 20 χρόνια τώρα απελευθέρωναν τις γυναίκες στο Αφγανιστάν, η πολιτεία του Τέξας απαγορεύει διά ροπάλου τις εκτρώσεις, επιστρέφοντας την κατάσταση κυριολεκτικά 50 χρόνια πίσω. Πρόκειται για τον πιο εξωφρενικό νόμο κατά των γυναικών που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.
Ψηφίστηκε το Μάρτη αλλά μπήκε σε εφαρμογή από 1η Σεπτέμβρη. Οι εκτρώσεις απαγορεύονται εντελώς από τις έξι μόλις βδομάδες. Το 85% των γυναικών που κάνουν έκτρωση έχουν ξεπεράσει τις έξι βδομάδες, αφού συνήθως νωρίτερα δεν έχουν καταλάβει πως είναι έγκυες. Δεν δίνεται καμιά εξαίρεση, ούτε με βάση την ηλικία, ούτε καν σε περίπτωση βιασμού. Η μόνη εξαίρεση είναι λόγοι υγείας, αλλά και αυτοί πρέπει να αφορούν ζήτημα ζωής ή θανάτου ή βλάβης σε ζωτικό όργανο.
Η “καινοτομία” όμως δεν βρίσκεται εκεί. Αντίστοιχους νόμους έχουν περάσει και άλλες πολιτείες στις ΗΠΑ, αλλά ακόμη και αν ψηφίζονται, δεν μπορούν να εφαρμοστούν γιατί θεωρούνται αντισυνταγματικοί, μιας και σε ομοσπονδιακό επίπεδο από το 1973, οι εκτρώσεις προστατεύονται ως δικαίωμα μέχρι περίπου τις 24 βδομάδες κύησης. Οι Ρεπουμπλικάνοι της πολιτείας του Τέξας ανακάλυψαν έναν τρόπο να ξεπεράσουν το εμπόδιο. Δεν ορίζεται κανένας μηχανισμός του κράτους που να επιβάλει την απαγόρευση, κι έτσι δεν αναλαμβάνουν την ποινική ευθύνη για αντισυνταγματική πράξη.
Ρουφιάνοι
Όμως, επιτρέπουν στον οποιονδήποτε ρουφιάνο να καταγγείλει ως ιδιώτης ότι κάποιος πραγματοποίησε ή βοήθησε στην πραγματοποίηση μιας έκτρωσης και να εισπράξει τουλάχιστον 10 χιλιάδες δολάρια. Οι ακροδεξιές, παραθρησκευτικές και αντι-γυναικείες οργανώσεις έχουν ήδη στήσει τα δίκτυα των τοπικών πληροφοριοδοτών-εκδικητών που θέλουν να “σώσουν ζωές”. Ποιος μπορεί να καταγγελθεί; Μια γιατρός, ένας νοσοκόμος, ένας υπάλληλος που έδωσε πληροφορίες, μια οδηγός ταξί που πήγε τη γυναίκα στην κλινική γνωρίζοντας πως θα κάνει έκτρωση, ο σύντροφος, ο γονιός ή η φίλη που συνόδευσε.
Μέχρι τη στιγμή της εφαρμογής του νόμου, οι εργαζόμενοι στις κλινικές έκαναν υπερπροσπάθεια να βοηθήσουν όσες γυναίκες μπορούσαν. Έφτασαν να περιμένουν στα αυτοκίνητά τους μέσα στη νύχτα πέντε και έξι ώρες πριν αρχίσει να εφαρμόζεται η ποινικοποίηση. Μόνο 24 κλινικές για εκτρώσεις είχαν απομείνει στο Τέξας, από 40 που ήταν το 2013, όταν η κυβέρνηση πέρασε νόμους που έβαζαν πολλά πρακτικά εμπόδια στις γυναίκες. Τώρα και αυτές οι 24 δηλώνουν ότι σεβαστούν το νόμο και πολλές θα κλείσουν. Σε μια πολιτεία όπως το Τέξας, ήδη επίσκεψη στην κλινική σήμαινε ταξίδι 150 χιλιόμετρα για πολλές γυναίκες. Τώρα η μόνη λύση είναι να καταφύγουν σε άλλη πολιτεία, 400 χιλιόμετρα μακριά κατά μέσο όρο. Για τις περισσότερες φτωχές και εργαζόμενες γυναίκες, αυτό το ταξίδι είναι αδύνατο. Κάποιες θα αναγκαστούν σε παράνομες και επικίνδυνες εκτρώσεις εκτός κλινικών. Το ίδιο το κόστος της έκτρωσης, γύρω στα 550 δολάρια, ήταν έτσι κι αλλιώς δυσβάσταχτο. Οι κλινικές τώρα συμβουλεύουν όσες μπορούν να μην κάνουν καν υπέρηχο στο Τέξας, γιατί αν είναι έγκυες θα είναι τσάμπα έξοδα, καθώς θα πρέπει να ταξιδέψουν σε άλλη πολιτεία.
Οι φτωχές γυναίκες, τα πολύ νεαρά κορίτσια και οι Αφροαμερικανίδες είναι αυτές που θα πληρώσουν περισσότερο την επίθεση. 70% των εκτρώσεων στο Τέξας γίνονταν σε Αφροαμερικανίδες. Τα ανήλικα κορίτσια χρειάζονταν την συγκατάθεση των γονιών τους για να κάνουν έκτρωση, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις απαιτούσε δικαστήριο και έτσι ξεπερνούσαν τις έξι βδομάδες, ακόμη και να το ήξεραν νωρίτερα. Οι γυναίκες με χρόνιες παθήσεις που έχουν λόγους να φοβούνται την κύηση, αλλά δεν μπορούν να “αποδείξουν” βλάβη σε ζωτικά όργανα μένουν εκτεθειμένες. Όλες τους παραπέμπονται από την πολιτεία σε “χριστιανικά κέντρα υγείας” όπου προσπαθούν να τις πείσουν να γεννήσουν, τους χαρίζουν μερικές πάνες και στις πιο τυχερές ένα καρεκλάκι αυτοκινήτου.
Οι σεξιστές της κυβέρνησης του Τέξας δεν προχώρησαν από μόνοι τους. Βρίσκεται σε εξέλιξη μια γενικευμένη επίθεση στα δικαιώματα των γυναικών στις ΗΠΑ. Το Ανώτατο Δικαστήριο που συνεδρίασε λίγο πριν αρχίσει η εφαρμογή του νόμου αποφάσισε με οριακή πλειοψηφία 5-4 να μην βάλει εμπόδια το νόμο. Οι τρεις από τους πέντε δικαστές διορίστηκαν από τον Τραμπ με βασικό κριτήριο ότι είναι αντίθετοι στην απόφαση “Ρόου εναντίον Γουέιντ” του 1973 που νομιμοποίησε τις εκτρώσεις. Τώρα, νομικά το επόμενο βήμα υποχρεώνει κάποιον γιατρό να παραβιάσει τον νόμο, να υποστεί το πρόστιμο και μετά να καταφύγει στο αστικό δικαστήριο, όπου αν βγει το πρόστιμο άδικο, θα μπορεί να γίνει νέα προσφυγή στο Ανώτατο δικαστήριο.
Υποσχέσεις
Οι Δημοκρατικοί και ο Μπάιντεν δηλώνουν εξοργισμένοι, αλλά δεν κουνάνε ούτε το δάχτυλό τους. Υπόσχονται γενικά βοήθεια στις γυναίκες που πέφτουν θύματα. Υπόσχονται ότι θα φέρουν προς ψήφιση επιτέλους νόμο που θα επισημοποιεί την απόφαση του 1973, αλλά ξέρουν ότι δεν θα περάσει στη Γερουσία, με πολλούς Ρεπουμπλικάνους να έχουν κάνει την αντίθετη στην έκτρωση σημαία τους.
Δεν πρόκειται για “συντηρητικοποίηση” της κοινωνίας, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι. Το 54% των Αμερικανών δηλώνουν σήμερα ότι οι εκτρώσεις πρέπει να είναι νόμιμες, και 42% το αντίθετο. Το 2003 τα νούμερα ηταν αντίστροφα. Οι γυναίκες πολιόρκησαν τον Τραμπ από την πρώτη στιγμή της προεδρίας του με τεράστιες κινητοποιήσεις ενάντια στο σεξισμό. Έπαιξαν ρόλο στην ήττα του. Τώρα οργανώνουν “Πορείες Γυναικών” σε ολόκληρη τη χώρα για τις 2 Οκτώβρη. Είναι δύο μέρες πριν συνεδριάσει το Ανώτατο Δικαστήριο για μια αντίστοιχη υπόθεση που έρχεται από την πολιτεία του Μισισιπή. Η μάχη ενάντια στους ρατσιστές, την ακροδεξιά και τους μισογύνηδες δεν δίνεται από τον Λευκό Οίκο και την προοδευτική πλειοψηφία του Κογκρέσου, αλλά στους δρόμους.