Καταπίεση και απελευθέρωση
2 Οκτώβρη - Από το Τέξας ως την Αθήνα, διαδηλώνουμε: Κάτω τα χέρια από τις γυναίκες!

Στις 2 Οκτώβρη διαδηλώνουµε στο Σύνταγµα γιατί το δικαίωµα στην έκτρωση δέχεται άγρια επίθεση. Εκείνη τη µέρα το γυναικείο κίνηµα της Αµερικής ξεσηκώνεται ενάντια στην απαγόρευση των εκτρώσεων. Εκατοντάδες κινητοποιήσεις οργανώνονται σε όλη τη χώρα για να µην ισχύσει ο νόµος που θεσπίστηκε στο Τέξας, ο οποίος απαγορεύει τις εκτρώσεις µετά την έκτη εβδοµάδα κύησης. 

Το ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ, αρκετά µέλη του οποίου είναι διορισµένα από τον Τραµπ, έδωσε το πράσινο φως για το νόµο αυτό µε τη δικαιολογία ότι η απαγόρευση δεν υλοποιείται από το κράτος αλλά από «πολίτες», δηλαδή όποιον καταγγείλει µε αµοιβή οποιονδήποτε ή οποιανδήποτε εµπλέκεται σε διαδικασία έκτρωσης. Ανοίγει δηλαδή ο δρόµος για ένα πισωγύρισµα δεκαετιών, στην εποχή όπου οµάδες ακροδεξιών τραµπούκων έκαναν εισβολές, επιθέσεις, ξυλοδαρµούς, εµπρησµούς ή ακόµα και βοµβιστικές επιθέσεις σε κλινικές οικογενειακού προγραµµατισµού υπό τις ευλογίες των κυβερνήσεων Ρήγκαν. 

Η αµφισβήτηση του δικαιώµατος των γυναικών στην έκτρωση απλώνεται διεθνώς παράλληλα µε την κρίση του καπιταλισµού. Οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά διεκδικούν τον έλεγχο πάνω στις αποφάσεις των γυναικών για το αν θα γεννήσουν, πότε θα γεννήσουν, πώς θα γεννήσουν, τι σεξουαλικές σχέσεις θα έχουν, τι κάνουν µε τα σώµατά τους και εν τέλει εάν συµµορφώνονται µε το ρόλο που τους φόρεσαν ως τις “από φύση µητέρες και φροντίστριες” της οικογένειας. 

Είναι οι ίδιες κυβερνήσεις και αφεντικά που έχουν πετάξει στην ανεργία εκατοµµύρια εργατριών και εργατών, που στηρίζουν τη µαύρη και ανασφάλιστη εργασία, που µας βάζουν να δουλεύουµε δωδεκάωρα καταργώντας τις αργίες. Αυτοί που διαλύουν τις δηµόσιες δοµές υγείας και περιορίζουν δραµατικά την πρόσβαση στην υγεία για την εργατική τάξη, τους φτωχούς, τους µετανάστες/ριες και πρόσφυγες/ισσες, που πετάνε τα παιδιά έξω από τους παιδικούς σταθµούς και τις δηµόσιες δοµές εκπαίδευσης, κόπτονται για την υπογεννητικότητα. Σφιχταγκαλιάζονται µε κάθε λογής ακροδεξιούς και θρησκευτικούς κύκλους και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα “αγέννητα” παιδιά όταν η ζωή των γεννηµένων παιδιών της εργατικής τάξης και των µανάδων τους είναι καθηµερινός αγώνας επιβίωσης. 

Η κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας από την πρώτη στιγµή στήριξε αυτές τις επιθέσεις. Παρά το γεγονός ότι η έκτρωση είναι νόµιµη στη χώρα µας, η πρόσβαση σε δηµόσια νοσοκοµεία για αυτήν είναι πολύ περιορισµένη. Τα ιατρεία οικογενειακού προγραµµατισµού έχουν δεχτεί τα χτυπήµατα της υποχρηµατοδότησης, της υποστελέχωσης ακόµα και του κλεισίµατος ιδιαίτερα µέσα στην πανδηµία. Έτσι οι γυναίκες στερούνται αυτά τα κέντρα που δίνουν οδηγίες αντισύλληψης είτε µε το χάπι είτε µε τοποθέτηση σπιράλ, είτε µε άλλα µέσα. Στερούνται τον προσυµπτωµατικό έλεγχο για τον καρκίνο του µαστού και του τραχήλου, την ενηµέρωση γύρω από τα σεξουαλικώς µεταδιδόµενα νοσήµατα. 

Ξανά και ξανά ευρωβουλευτές της Νέας ∆ηµοκρατίας ψηφίζουν κατά των εκτρώσεων ή όπως ο µεταφασίστας υπουργός Υγείας Πλεύρης, προσπάθησαν να οργανώσουν συνέδριο «Υπογονιµότητας» ή καλούν τους µαθητές και τους γονείς σε ηµερίδες κατά του µαθήµατος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Καλύπτουν συστηµατικά τους πλούσιους (εκ)βιαστές φίλους τους, χρησιµοποιώντας τη διαπλοκή τους µε τους θεσµούς της αστυνοµίας και των δικαστηρίων για να καλύπτουν τα σεξιστικά εγκλήµατά τους. 

Η µάχη για το δικαίωµα στην έκτρωση είναι κεντρική µάχη των γυναικών και όλου του εργατικού κινήµατος κατά του σεξισµού. Είναι µάχη για το δικαίωµα στην ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία και µάχη για να ορίζουµε τα σώµατα και τις ζωές µας. Χρειάστηκαν µαζικά κινήµατα για να επιβάλουν τη νοµιµοποίηση των εκτρώσεων τις προηγούµενες δεκαετίες. Σήµερα το γυναικείο κίνηµα βγαίνει πιο ορµητικά. Βρεθήκαµε στην πρώτη γραµµή των απεργιών στα νοσοκοµεία, τα σχολεία, τον επισιτισµό µέσα στην πανδηµία, απεργήσαµε µαζικά στις 8 Μάρτη και στείλαµε στη φυλακή τους Λιγνάδηδες. Στεκόµαστε στο πλευρό των γυναικών της Αµερικής και οργανώνουµε τη µάχη για το δικαίωµα στην έκτρωση. 

Καλούµε τα σωµατεία, τα συνδικάτα, τις γυναικείες οργανώσεις, τις κοινότητες µεταναστών/ριών, τις οργανώσεις της Αριστεράς να δώσουµε από κοινού αυτό τον αγώνα. Στις 2 Οκτώβρη να ενώσουµε τις φωνές µας µε το διεθνές κίνηµα διαδηλώνοντας και να συνεχίσουµε µε πλατιά καµπάνια υπέρ των εκτρώσεων το επόµενο διάστηµα!

Τα σώµατά µας δε θα γίνουν πεδίο µαχών, τα σώµατά µας µάς ανήκουν! 

Κίνηση για μια Απεργιακή 8 Μάρτη, 24/9/21

Βρείτε την προκήρυξη εδώ.