Εργατικό κίνημα
Efood - Νίκη για όλη την εργατική τάξη

24/9, Θεσσαλονίκη

Ο αγώνας των εργαζόμενων της efood έκλεισε με μια συντριπτική νίκη απέναντι στην εταιρία. Έγινε πράξη το σύνθημά τους «Δεν αλλάζουμε επάγγελμα, αλλάζουμε το επάγγελμα». Αντί να απολυθούν οι συμβασιούχοι με τις 3μηνες συμβάσεις εργασίας και να γίνουν freelancers-«συνεργάτες», η efood αναγκάστηκε να δεσμευτεί ότι θα τους προσλάβει όλους, 2.016 εργαζόμενους, με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Ταυτόχρονα έληξε τη συνεργασία με το «δουλεμπορικό» γραφείο της MANPOWER GROUP, που νοίκιαζε εργαζόμενους, και μίλησε για επανεξέταση στο σύστημα αξιολόγησης bonus (batch), που στηριζόταν σε κριτήρια παραγωγικότητας.

Αυτή η νίκη δεν περιορίζεται μόνο στην efood. Έγινε σύμβολο αγώνα και αναφορά σε όλη την εργατική τάξη, γιατί αποδείχτηκε στην πράξη ότι οι εργατικοί αγώνες μπορούν να νικάνε. Απέναντι στα αφεντικά, αλλά και στην κυβέρνηση. Ο νόμος Χατζηδάκη θα απάλλασσε την εργοδοσία από τα εργατικά δικαιώματα που έδιναν οι συλλογικές συμβάσεις, καθώς και από τα συνδικάτα και τις απεργίες που αντιστέκονταν στα σχέδιά τους. Η προσπάθεια εφαρμογής του νόμου γκρεμίστηκε σαν χάρτινος πύργος πριν καν ξεκινήσει να γενικεύεται.

Μαζί με τον ενθουσιασμό, άνοιξε μαζικά και η συζήτηση για το πώς μπορούμε να νικάμε. Ήταν η εξαίρεση ο αγώνας στην efood ή μπορεί να γενικευτεί παντού; Από πολλές μεριές έρχεται η απάντηση ότι τη διαφορά αυτή τη φορά την έκαναν τα social media και οι χρήστες της εφαρμογής που την έστειλαν στα τάρταρα με την αξιολόγηση ή που σταμάτησαν να την χρησιμοποιούν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ίντερνετ ως μέσο έπαιξε ρόλο για να εκφραστεί η αμέριστη συμπαράσταση του κόσμου, η οποία έδωσε ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στους διανομείς. Αλλά δεν ήταν αυτό που έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο. 

Η συσπείρωση των εργαζόμενων με συνελεύσεις για να αποφασίσουν και να οργανώσουν τις απεργίες τους ήταν πρωτόγνωρη, όχι μόνο για την efood, αλλά συνολικά για τον κλάδο των διανομέων και του επισιτισμού. Ήταν διαδικασίες που έγιναν σε πολλές πόλεις, είχαν μαζικότητα και καθορίστηκαν «από τα κάτω». Έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και για την επιτυχία των κινητοποιήσεων, αλλά και για την κλιμάκωση με 24ωρη απεργία και όχι την αναβολή της, όταν η efood ξεκίνησε τις αναδιπλώσεις. 

Ο ρόλος των συνδικάτων ήταν αναντικατάστατος. Συνδικάτα επισιτισμού και Εργατικά Κέντρα πήραν τις αποφάσεις για να καλύψουν απεργιακά και να στηρίξουν και υλικοτεχνικά τις κινητοποιήσεις των διανομέων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Χανιά, Βόλο και Λάρισα. Σε παλιότερες κινητοποιήσεις των συνδικάτων επισιτισμού και σε πανεργατικές απεργίες, οι διανομείς της efood συμμετείχαν με ελάχιστη παρουσία. Αυτό που οι ίδιοι λένε τώρα είναι ότι «χωρίς τα συνδικάτα δεν νικάμε» και «θέλουμε να συντονιστούμε με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα». 

“Από τα κάτω”

Αυτή η δυναμική «από τα κάτω» έβαλε την πίεση στις ηγεσίες των συνδικάτων να σπάσουν τις αγκυλώσεις και να μπουν μπροστά και να οργανώσουν. Για πρώτη φορά στα χρονικά, το Συνδικάτο Επισιτισμού-Τουρισμού Αθήνας με πλειοψηφία ΠΑΜΕ και η ΣΒΕΟΔ που ελέγχουν οι δυνάμεις της αυτονομίας, οργάνωσαν από κοινού τον αγώνα, με κοινές συσκέψεις και ανακοινώσεις. Μέχρι και η Ομοσπονδία Επισιτισμού Τουρισμού (ΠΟΕΕΤ), γνωστή για την αδράνειά της -ηγεσία ΠΑΣΚΕ-, αναγκάστηκε να κηρύξει 24ωρη απεργία για την Παρασκευή 24/9. Είναι το καλύτερο παράδειγμα ότι ακόμα και  οι πιο δυσκίνητες ή σεχταριστικές ηγεσίες κινούνται και συντονίζονται, όχι με καταγγελίες και χωριστές κινήσεις, αλλά με την πίεση της βάσης για δράση και ενότητα.

Αυτά τα προχωρήματα δεν συνέβησαν σε μια τυχαία χρονική περίοδο. Μέσα στη διάρκεια της πανδημίας υπήρξαν όλα τα παραδείγματα της εργατικής αντίστασης από τα οποία «διδάχθηκαν» οι εργαζόμενοι της efood και έφτασαν στη νίκη. Παρά τις αφηγήσεις από δεξιά και αριστερά ότι οι απεργίες δεν έχουν αποτέλεσμα, η πραγματικότητα που έχει εμπεδωθεί από την εργατική τάξη είναι η αντίστροφη. 

Με τη στροφή στα συνδικάτα και το μαζικό κατέβασμα στους δρόμους κέρδισαν οι εργάτες της Τέχνης και ο κλάδος του επισιτισμού-τουρισμού επιδόματα στήριξης, με απεργιακές κινητοποιήσεις των υγειονομικών δεν έχει καταφέρει η κυβέρνηση να διαλύσει τη δημόσια Υγεία, με τις συγκλονιστικές Πανεργατικές του Ιούνη απονομιμοποιήθηκε ο νόμος του Χατζηδάκη, κοκ. Κάθε «μεμονωμένος» αγώνας γινόταν κτήμα όλης της εργατικής τάξης και η κυβέρνηση απομονωνόταν όλο και περισσότερο.

Η νίκη στην efood είναι αποτέλεσμα και απόδειξη της κίνησης και της ριζοσπαστικοποίησης της τάξης. Και μπορεί να γίνει ο κανόνας. Αυτό είναι που φοβούνται περισσότερο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τα αφεντικά. Με αυτή την παρακαταθήκη, οργανώνουμε τη συνέχεια. Απεργία σε κάθε εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη και σε κάθε αντεργατική επίθεση και ταυτόχρονα δυνάμωμα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς για να μην μείνει κανένας αγώνας στα μισά, για να επιβάλλουμε την εναλλακτική των εργατών/ τριών.