Πριν ένα χρόνο, στις 5 Νοέμβρη 2020, ο Μητσοτάκης, μαζί με τον (εξαφανισμένο σήμερα) Σωτήρη Τσιόδρα, είχαν ανακοινώσει το δεύτερο lockdown. Ο Μητσοτάκης είχε στα χέρια του την πρόταση της «επιτροπής ειδικών», η οποία περιλάμβανε lockdown 15 ημερών. Στο διάγγελμα του ο Μητσοτάκης δήλωνε ότι «η κυβέρνηση φτάνει σε αυτή την απόφαση καθώς η πίεση στο σύστημα Υγείας είναι πάρα πολύ μεγάλη και σε συνδυασμό με την έκρηξη των κρουσμάτων το τελευταίο διάστημα» και επαναλαμβάνει τις πιο κλισέ εκφράσεις: «οι επόμενες 2 βδομάδες είναι κρίσιμες», «η κυβέρνηση ακούει τους ειδικούς και κάνει ότι είναι απαραίτητο» και, φυσικά, «για να πετύχουν τα μέτρα χρειάζεται και ατομική ευθύνη».
Για την ιστορία, το δεύτερο lockdown κράτησε έξι μήνες (το μεγαλύτερο στην Ευρώπη) και όταν ανακοινώθηκε υπήρχαν 2.917 ημερήσια κρούσματα και συνολικά 49.807 κρούσματα από την έναρξη της πανδημίας, 29 ημερήσιοι θάνατοι και 702 συνολικά θάνατοι και ο εμβολιασμός δεν είχε ξεκινήσει. Ένα χρόνο μετά, στις 6 Νοέμβρη 2021, τα ημερήσια κρούσματα είναι στα 6.909 σε σύνολο 774.265 από την έναρξη της πανδημίας, οι ημερήσιοι θάνατοι στους 48 και συνολικά στους 16.200. Δηλαδή, ένα χρόνο μετά το δεύτερο lockdown έχουμε 724.458 νέα κρούσματα και 15.498 θανάτους, αύξηση 2.207%.
Σήμερα, η Ελλάδα είναι στις χειρότερες θέσεις των τελευταίων 28 ημερών στην ΕΕ (μαζί με Βουλγαρία και Ρουμανία) σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Αυτή η εικόνα και μόνο φτάνει για να δει κανείς την παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Μία αποτυχία που στοιχίζει καθημερινά δεκάδες ανθρώπινες ζωές.
Η ερώτηση είναι γιατί συμβαίνει αυτό; Όταν ξεκίνησε η πανδημία το άλλοθι ήταν ότι οι κυβερνήσεις ήταν απροετοίμαστες. Σχεδόν δύο χρόνια μετά κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί αυτή τη δικαιολογία και κυρίως η κυβέρνηση της ΝΔ. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσει και να περιορίσει την εξάπλωση του ιού από την εμφάνιση του. Να ενισχύσει από την πρώτη στιγμή το ΕΣΥ με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, να δημιουργήσει νέες ΜΑΦ και ΜΕΘ, να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, να κάνει χιλιάδες καθημερινά και στοχευμένα τεστ για την ιχνηλάτηση και περιορισμό της εξάπλωσης του ιού, να πάρει μέτρα για ασφαλείς μετακινήσεις στα ΜΜΜ, να ελέγξει τους χώρους εργασίας και εκπαίδευσης. Αντί αυτών, η κυβέρνηση προχώρησε στο πρώτο lockdown τον Μάρτιο και έδωσε εκατομμύρια στα ΜΜΕ για να λιβανίζουν τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση για πόσο καλά τα πήγε στην πανδημία. Τότε ο «εχθρός» ήταν η «ανεύθυνη νεολαία», οι πλατείες, τα «κορονοπάρτι» και η συγκέντρωση στο Εφετείο την ημέρα της καταδίκης της Χρυσής Αυγής. Τα "έξυπνα μέτρα" που ανακοινώθηκαν ήταν το κλείσιμο των περιπτέρων στις 11 το βράδυ και η αστυνομία να περιπολεί στις πλατείες. Θα ήταν γελοίο αν δεν ήταν τραγικό. Έτσι, φτάσαμε στη δεύτερη καραντίνα του Νοεμβρίου 2020.
Ακόμα και τότε όμως, θα μπορούσε να αντιστραφεί η κατάσταση αλλά η κυβέρνηση χρησιμοποίησε και την δεύτερη καραντίνα πάλι ως άλλοθι για να μην πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την αντιμετώπισή της ελπίζοντας ότι ο ερχομός του εμβολίου θα σήμαινε και το τέλος της πανδημίας. Λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της δεύτερης καραντίνας, ανακοινώθηκε ότι ο προϋπολογισμός για την Υγεία το 2021 θα ήταν κατά 16% λιγότερος από το 2020. Για την κυβέρνηση, η ενίσχυση του ΕΣΥ θα ήταν μία πολυτέλεια αφού το εμβόλιο θα τελείωνε την πανδημία. Αυτό κόστισε περισσότερα κρούσματα και περισσότερους θανάτους. Όταν ξεκίνησε ο εμβολιασμός στην Ελλάδα, 20 Ιανουαρίου του ‘21, εν μέσω καραντίνας, οι συνολικοί θάνατοι ήταν στους 5.545 και τα συνολικά κρούσματα στα 149.973. Δηλαδή, από την έναρξη της δεύτερης καραντίνας και μέχρι την έναρξη του εμβολιασμού, πέθαναν 4.843 άτομα και μολύνθηκαν άλλα 100.166.
Τα εμβόλια, ένα από τα όπλα στην αντιμετώπιση της πανδημίας, αντιμετωπίστηκαν από την κυβέρνηση ως πανάκεια, ως το απόλυτο και μοναδικό όπλο, δίνοντας σ' αυτά μεταφυσικές ικανότητες αλλά και ένα καλό άλλοθι για να συνεχίσει τη διάλυση του ΕΣΥ, να προχωρήσει σε απολύσεις και για να ρίξει στους "ανεμβολίαστους" την αιτία της αποτυχίας της.
Κανένα εμβόλιο και σε καμία πανδημία δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά από μόνο του. Χρειάζονται ταυτόχρονα συνοδευτικά μέτρα και ένα ισχυρό σύστημα Υγείας που, εκτός των άλλων, θα εξασφαλίζει στην σωστή ενημέρωση, τη σωστή διαχείριση και τη σωστή χρήση του εμβολίου. Πολύ περισσότερο για τα συγκεκριμένα εμβόλια που, επειδή αναπτύχθηκαν σε χρόνο ρεκόρ, είχαν το μειονέκτημα της μικρής διάρκειας ως προς τη δοκιμασία τους πριν βγουν στην αγορά. Ο μυστικισμός γύρω από το τι περιέχουν τα εμβόλια, τα κρυφά συμβόλαια, τα παζάρια ανάμεσα στις φαρμακοβιομηχανίες και τις κυβερνήσεις, ο ανταγωνισμός των χωρών, ο αποκλεισμός των φτωχών χωρών, η απουσία επιστημονικής ενημέρωσης του πληθυσμού οδήγησαν τις εμβολιαστικές προβλέψεις των κυβερνήσεων και του ΠΟΥ να πάνε στα τάρταρα (και το περίφημο τείχος ανοσίας όλο να απομακρύνεται), ο ιός να μεταλλάσεται σε νέες και πιο επικίνδυνες μορφές και σε συνδυασμό με την απουσία οποιουδήποτε άλλου μέτρου η πανδημία να συνεχίσει να εξαπλώνεται.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι "έκανε ό,τι είναι να κάνει" και την ευθύνη, για τη σημερινή τραγική εικόνα, την έχουν οι "ψεκασμένοι ανεμβολίαστοι". Στην Ελλάδα δεν υπήρχε, πριν την πανδημία, καμία, άξιας λόγου, αμφισβήτηση των εμβολίων. Η αμφισβήτηση ενός κόσμου στα τωρινά εμβόλια είναι δημιούργημα της κυβερνητικής αντιμετώπισης της πανδημίας (και στην Ελλάδα και παγκόσμια).
Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα 30% του πληθυσμού που δεν κάνει εμβόλιο. Δεν είναι ούτε "ψεκασμένοι" και ούτε θα το κάνουν μέσω "τιμωρητικών μέτρων". Για να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου στα εμβόλια χρειάζεται επιστημονική ενημέρωση από τους γιατρούς για τα πλεονεκτήματα του εμβολιασμού. Χρειάζεται έλεγχος περίπτωση-περίπτωση αν τυχόν κάποια/ος δεν πρέπει να κάνει εμβόλιο. Και πάνω από όλα, χρειάζεται να εξορθολογιστεί ο εμβολιασμός.
Κέρδη
Τα εμβόλια είναι, επιστημονικά αποδεδειγμένα, ασφαλή αλλά έχουν χαμηλή χρονικά αποτελεσματικότητα. Η τρίτη δόση ξεκίνησε αλλά όλα δείχνουν ότι θα υπάρχει και τέταρτη και πέμπτη αν δεν γίνουν πιο αποτελεσματικά. Η βασική αιτία της αναποτελσματικότητας είναι οι μεταλλάξεις που οφείλονται στη χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη των χωρών χαμηλού εισοδήματος (4,1 %). Φαύλος κύκλος. Ταυτόχρονα, οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν σταματήσει την εξέλιξη των εμβολίων γιατί κάθονται στα τεράστια και επικερδή συμβόλαια με τα υπάρχοντα εμβόλια. Η στροφή στο φάρμακο-χάπι ενάντια στον ιό είναι μία άλλη επικερδή μπίζνα με επίκεντρο τα πλούσια κράτη. Γι’ αυτό το πρόβλημα δεν είναι οι ανεμβολίαστοι. Γι’ αυτό πρέπει να γυρίσουν όλοι στις δουλειές τους και να παρθούν πίσω τα μέτρα.
Το πρόβλημα είναι η συστημική αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας. Για να τελειώσουμε με την πανδημία θα πρέπει να πετάξουμε στα σκουπίδια όλους αυτούς που διοικούν αυτό το κύκλωμα. Θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές στο βωμό του κέρδους. Μόνο ο εργατικός έλεγχος στην κοινωνία και στην οικονομία μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα από την πανδημία και από τις αιτίες που τις γενάνε και τις διαιωνίζουν.