Η απειλές για μήνυση έπεσαν στο κενό, καθώς ο περαστικός κόσμος μας υπερασπίστηκε, ενώ και οι ίδιοι οι αστυνομικοί -παρά τη γνωστή προθυμία τους να παρεμποδίζουν την εξόρμησή μας με κάθε αφορμή που τους δίνεται- παραδέχτηκαν ότι το τραπεζάκι βρίσκεται σε δημόσιο χώρο, κάτι που δεν απαγορεύεται. Δεν είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε τέτοιες συμπεριφορές -στο παρελθόν μάλιστα έχουμε οδηγηθεί και στο ΑΤ Αμαρουσίου. Πρόκειται για μια επίθεση σε βάρος της ελεύθερης έκφρασης και της δημόσιας πολιτικής δράσης.

 

Η Εργατική Αλληλεγγύη, στην οποία είμαι δημοσιογράφος, κάλυψε ολόκληρη τη δίκη της Χρυσής Αυγής και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να καταδικαστούν οι ναζί από την κοινωνία πολύ πριν βγει η καταδικαστική απόφαση. Στηρίζει κάθε μικρή και μεγάλη απεργιακή μάχη, ενάντια στη λιτότητα και τη φτώχεια. Είναι η φωνή όλων των καταπιεσμένων, προσφύγων και μεταναστών, γυναικών, ΛΟΑΤΚΙ+, Ρομά και αναδεικνύει τα προβλήματα, τις διακρίσεις σε βάρος τους και φυσικά τους αγώνες τους. Βρίσκεται στο πλευρό των τοπικών κινημάτων ενάντια στη λεηλασία των δημόσιων χώρων. Αυτός είναι ο ρόλος που παίζει μια εφημερίδα της επαναστατικής Αριστεράς που πουλιέται χέρι χέρι στις γειτονιές εδώ και δεκαετίες. Συγκεκριμένα στο Μαρούσι η Εργατική Αλληλεγγύη εξορμεί κάθε Σάββατο από το καλοκαίρι του 1996, ενώ το ΣΕΚ που την εκδίδει γιορτάζει φέτος τα 50 χρόνια δράσης του.

 

Η Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση «Εκτός των Τειχών», την οποία εκπροσωπώ φέτος στο δημοτικό συμβούλιο Αμαρουσίου, έχει με τη σειρά της παίξει ρόλο στις μάχες των Μαρουσιωτών/ισσών τα τελευταία 18 χρόνια. Προσπαθεί με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια να στηρίζει κάθε αίτημα και αγώνα του απλού λαού και να είναι η φωνή του στο δημοτικό συμβούλιο. Δεν απουσιάζει από καμία μάχη, από τις εργατικές μέχρι τις πολιτικές και από τις τοπικές μέχρι τις κεντρικές. Έχει δώσει τις δυνάμεις της για να στηρίξει μετωπικές πρωτοβουλίες όπως ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Μαρουσιού και Βορείων Προαστίων και η Επιτροπή Αγώνα Συλλογικών Φορέων Αμαρουσίου-Χαλανδρίου-Λυκόβρυσης-Πεύκης ενάντια στη μετεγκατάσταση του καζίνο της Πάρνηθας. Με εκδηλώσεις της έχει αναδείξει σημαντικά πολιτικά θέματα και έχει ανοίξει τη συζήτηση στον δήμο μας γι' αυτά. 

 

Στις αρχές της Κίνησης είναι να συνδέει όλες αυτές τις τοπικές μάχες με τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα καθώς το σύστημα στο οποίο ζούμε και η κυβέρνηση που το υπηρετεί στρέφονται ενάντια στις ανάγκες της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Η Κίνηση «Εκτός των Τειχών» έχει καταφέρει να εκλέγει δημοτικό/ή σύμβουλο από το 2010 με αυτή ακριβώς τη δραστηριότητα που προσπαθούν επιχειρηματίες της Ερμού να σταματήσουν: μιλώντας με τον κόσμο της πόλης μας, μοιράζοντας πολιτικό υλικό χέρι με χέρι, οργανώνοντας και συμμετέχοντας σε πολιτικά γεγονότα σε δημόσιους χώρους.