Πολιτισμός
Νταν Γεωργάκας: 1938-2021

Το 1970 στις ΗΠΑ κυκλοφόρησε ένα «διαφορετικό» ντοκιμαντέρ. Με τίτλο Finally Got the News, ήταν μια 55λεπτη αφήγηση των αγώνων της μαύρης εργατικής τάξης του Ντιτρόιτ, της «αυτοκινητούπολης» στην οποία δέσποζαν τα εργοστάσια της Φορντ, της Κράισλερ και της Τζένεραλ Μότορς. Την παραγωγή είχε κάνει η Ένωση Επαναστατών Μαύρων Εργατών που είχε πρωταγωνιστήσει σε αυτούς τους αγώνες όπως την απεργία του θρυλικού DRUM, του «επαναστατικού συνδικαλιστικού κινήματος» στη Ντοτζ, της Κράϊσλερ τον Ιούλη του 1968.
Μια παρουσίαση στο ριζοσπαστικό περιοδικό για το σινεμά Cineaste σημείωνε: «Δείχνει μάλλον καθημερινούς ανθρώπους που φτάνουν να αγανακτούν με το σύστημα…Είναι ένα φιλμ για ιδέες και παρουσίασης μιας σοβαρής στρατηγικής για τη μαζική δράση της εργατικής τάξης…Θα παραμείνει επίκαιρο όσο οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν να ορίζουν τη ζωή τους». Ο συγγραφέας αυτών των γραμμών ήταν ο Νταν Γεωργακάς που πέθανε στις 26 Νοέμβρη. 
Πέντε χρόνια μετά, το 1975 ο Νταν Γεωργακάς έγραψε, σε συνεργασία με τον Μάρβιν Σάρκιν, ένα βιβλίο που παραμένει κλασσικό -δυστυχώς δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά- για το Ντιτρόιτ και αυτούς τους αγώνες. Έχει τίτλο I Do Mind Dying – A study in Urban Revolution. 
Ο Γεωργακάς γεννήθηκε το 1938 σε οικογένεια ελλήνων μεταναστών στο Ντιτρόιτ. Και συνδέθηκε με τη ριζοσπαστικοποίηση της δεκαετίας του ’60 και του ’70 και τη νέα αριστερά που γέννησε στις ΗΠΑ. Ποιητής, κριτικός κινηματογράφου, ακαδημαϊκός αλλά και αγωνιστής για παράδειγμα ενάντια στη χούντα στη διάρκεια της δικτατορίας. 
Η συμβολή του στη διάσωση από τη λήθη των αγώνων της αμερικάνικης εργατικής τάξης και ιδιαίτερα των μαύρων και των μεταναστών είναι μεγάλη. Τον είχαμε δει για παράδειγμα πριν μερικά χρόνια να μιλάει στο ντοκιμαντέρ Ταξισυνειδησία-Η άγνωστη ιστορία του ελληνοαμερικάνικου ριζοσπαστισμού. Στα ελληνικά κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία Το Δικό μου Ντιτρόιτ – Μεγαλώνοντας ως Ελληνας και Αμερικάνος στην Αυτοκινητούπολη.