Aνοιχτή διαδικτυακή σύσκεψη πραγματοποίησε το Δίκτυο Εκπαιδευτικών «Η Τάξη μας», την Κυριακή 16/1, για τα επόμενα αγωνιστικά βήματα της μάχης στην εκπαίδευση και τον συντονισμό με τους υγειονομικούς κι άλλους κλάδους εργαζομένων. Τη συζήτηση άνοιξαν η Αργυρή Ερωτοκρίτου, γιατρός σε μοναδα covid του νοσοκομείου ΓΝΑ Γεννηματας και μέλος του Συντοντονιστικού των Νοσοκομείων, ο Σεραφείμ Ρίζος, μέλος του ΔΣ ΣΕΠΕ Χανίων και η Αθανασία Κατσούλη, μέλος της Α’ ΕΛΜΕ Αθήνας. Ακολούθησαν παρεμβάσεις από μαθητές/ριες, δασκάλους και καθηγητές, ενώ τη σύσκεψη παρακολούθησαν επίσης φοιτητές/ριες και μέλη συλλόγων γονέων.
H εικόνα από το σχολείο μου και τα γειτονικά σχολεία είναι ότι όταν άρχισε η επαναλειτουργία τους την περασμένη εβδομάδα είχαμε γύρω στα 8 κρούσματα στο καθένα. Όμως πολλά παιδιά ήρθαν στο σχολείο έχοντας ήδη συμπτώματα. Ήρθαν επειδή το πρωτόκολλο δεν δικαιολογούσε το να μην έρθουν και μόλις μετά από τέσσερις ή πέντε ημέρες – την Πέμπτη και την Παρασκευή – παρουσίασαν θετικά τεστ. Λογικά από τα τεστ αυτής της εβδομάδας θα φανεί η διασπορά που έγινε την προηγούμενη.
Τα σχολεία άνοιξαν με τους ίδιους όρους που είχαν κλείσει με μόνη προσθήκη ένα σελφ τεστ παραπάνω – που κι αυτά ξέρουμε ότι έχουν χαμηλή αξιοπιστία. Η ανησυχία είναι μεγάλη και από τη μεριά των μαθητών κι από τη μεριά των συναδέλφων. Καταλαβαίνουν ότι υπάρχει κίνδυνος για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Αυτό έφερε το ξέσπασμα των καταλήψεων και των αποχών. Μέσα στις διεκδικήσεις είναι η δωρεάν παροχή υγειονομικού υλικού, δηλαδή μάσκες και αντισηπτικά, η διάθεση νοσηλευτικού προσωπικού ανά σχολική μονάδα που θα κάνει τα τεστ και την καταγραφή, οι προσλήψεις προσωπικού καθαριότητας κι εκπαιδευτικών, η κατάργηση του πρωτοκόλλου για νόσηση του 50%+1 των μαθητών για να κλείσει ένα τμήμα.
Πάγια αιτήματα
Εκτός από τα αιτήματα που αφορούν την πανδημία τα παιδιά ζητάνε την κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, τη μείωση της ύλης, την κατάργησης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Πρόκειται για πάγια αιτήματα των μαθητών που αυτή την περίοδο γίνονται ακόμα πιο σημαντικά κι αυτονόητα. Δεν είναι δυνατόν να ζητάνε από τα παιδιά να εξετάζονται σε όλη την ύλη σαν να μη συμβαίνει τίποτα, τη στιγμή που η εκπαιδευτική διαδικασία έχει όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα λόγω πανδημίας.
Αυτά όμως δεν είναι αιτήματα μόνο των μαθητών. Είναι διεκδικήσεις των Ομοσπονδιών Γονέων και Κηδεμόνων που επίσης κινητοποιήθηκαν με την επαναλειτουργία των σχολείων, αλλά και των σωματείων των εκπαιδευτικών.
Χρειάζεται να πιέσουμε τα διοικητικά συμβούλια των ΕΛΜΕ να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις υπέρ των κινητοποιήσεων των μαθητών και να μπουν σε κίνηση, συζητώντας κι ενημερώνοντας τους συναδέλφους. Από τη μεριά μας ως εκπαιδευτικοί του Δικτύου «Η Τάξη μας» πάμε να κάνουμε αυτή την προσπάθεια, συζητώντας κι οργανώνοντας με κάθε συνάδελφο/ισσα.
Έχουμε μπροστά μας το συλλαλητήριο των φοιτητών και μαθητών την Πέμπτη 20/1 στο οποίο χρειάζεται να το κάνουμε πανεκπαιδευτικό με την κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης εκείνη την ημέρα και τη δική μας συμμετοχή και παρουσία. Και να κλιμακώσουμε με νέα 24ωρη απεργία στις 26/1, να πιέσουμε για να κηρυχθεί από τα συνδικάτα και να οργανώσουμε την επιτυχία της.
Αθανασία Κατσούλη, εκπαιδευτικός Α’ ΕΛΜΕ Αθήνας
Η αποτίμηση της πρώτης εβδομάδας επαναλειτουργίας των σχολείων συμπληρώνεται από δυο πράγματα:
Πρώτον την καταμέτρηση των κρουσμάτων. Αυτή τη στιγμή σύμφωνα με τον Τζανάκη είναι 75 με 80 χιλιάδες τα ενεργά κρούσματα στα σχολεία. Να σημειώσουμε ότι κι ο αριθμός των κρουσμάτων είναι απόλυτα ελεγχόμενος από την κυβέρνηση. Τις δύο πρώτες ημέρες όταν ζητάγαμε από την προϊσταμένη σαν σωματείο τον αριθμό των κρουσμάτων στα σχολεία, μας τον δίνανε. Από την τρίτη ημέρα σταμάτησαν γιατί… «κάναμε αντιπολίτευση». Προφανώς κατ’ εντολή της κυβέρνησης για να έχουν τον άμεσο έλεγχο της επικοινωνιακής τους εικόνας. Άρα η πραγματική εικόνα μπορεί να είναι και χειρότερη.
Αφετέρου την εικόνα της Κεραμέως η οποία δηλώνει «απόλυτα ικανοποιημένη που η εβδομάδα κύλησε ομαλά». Είναι μια ακόμα εικόνα μιας κυβέρνησης που η πολιτική της αντικατοπτρίζεται σε αυτό που δήλωσε ο Μητσοτάκης, «μπορεί να είχαμε 16.000 νεκρούς το 2021 αλλά σώσαμε τον τουρισμό και την οικονομία». Η κυβέρνηση βάζει τα κέρδη της άρχουσας τάξης, πάνω από τη σωτηρία των παιδιών και των οικογενειών τους. Κάθε άλλο παρά καθησυχαστική μπορεί να είναι αυτή η εικόνα.
Περάσαμε μια εβδομάδα παραλογισμού που οι εκπαιδευτικοί φορτωθήκαμε χίλιες δυο άλλες αρμοδιότητες που είχαν να κάνουν με την πανδημία. Καταλαβαίνουμε ότι έχοντας σε ισχύ και όλες τις προηγούμενες επιθέσεις που δέχτηκε το δημόσιο σχολείο, με την τράπεζα θεμάτων, της εξετάσεις PISA, την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, τα εργαστήρια δεξιοτήτων, οι συνέπειες της κυβερνητικής διαχείρισης είναι δραματικές, όχι μόνο σε υγειονομικό αλλά και σε παιδαγωγικό επίπεδο.
Η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε έλεγχο και σχεδιασμό κι αυτό έχει να κάνει και με το τι συμβαίνει στον τομέα της οικονομίας. Μετά από μια δεκαετία μνημονίων και σκληρής λιτότητας το χρέος είναι μεγαλύτερο, βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν και η κυβέρνηση προσπαθεί για νέα μέτρα λιτότητας. Αν θέλει κανείς να αναζητήσει το γιατί η κατάσταση στην εκπαίδευση είναι αυτή, θα πρέπει να έχει αυτή την εικόνα.
Ξέρουμε ότι η λήψη ουσιαστικών μέτρων στα σχολεία θα σήμαινε ταυτόχρονη ακύρωση του προγράμματος διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και όλης της προσπάθειας που πάει να επιβληθεί με μια σειρά διαδικασίες όπως η αξιολόγηση. Λήψη μέτρων θα σήμαινε χρηματοδότηση της δημόσιας Παιδείας, προσλήψεις, δεκαπενταμελή τμήματα κι όλα όσα διεκδικεί το εκπαιδευτικό κίνημα κι έρχονται σε σύγκρουση με την πολιτική των περικοπών, των συγχωνεύσεων και των κλεισιμάτων.
Αντιστάσεις
Από την άλλη μεριά όμως χρειάζεται να έχουμε την εικόνα της αντίστασης. Οι αντιστάσεις επιμένουν κι αυτό δείχνει για παράδειγμα η νέα παράταση που έδωσε το Υπουργείο Παιδείας στη διαδικασία της αξιολόγησης. Δεν έχει κατορθώσει να την επιβάλει παρά τους πανηγυρισμούς του. Η αντίσταση παραμένει στα σχολεία πολύ ζωντανή κι απλώνεται σε πολλά επίπεδα. Για παράδειγμα η εικόνα από το δικό μου σχολείο είναι ότι η συζήτηση ενάντια στον σεξισμό, με αφορμή τις καταγγελίες και το #metoo, είναι πρώτο θέμα καθημερινά μέσα στα γραφεία. Τα σχολεία δεν λειτουργούν μέσα σε γυάλα. Επηρεάζονται από τη γενικότερη ριζοσπαστικοποίηση.
Άλλη αντίστοιχη εικόνα έρχεται από τα αποτελέσματα των εκλογικών διαδικασιών στους ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ. Η αλλαγή είναι μεγάλη φτάνοντας στο σημείο να κερδίζονται από την αριστερά σύλλογοι που ήταν προπύργια της ΔΑΚΕ. Συνολικότερα η πτώση της ΔΑΚΕ είναι της τάξης του 30% με ταυτόχρονη άνοδο των Παρεμβάσεων και του ΠΑΜΕ.
Χρειάζεται να συνεχίσουμε με το πρόγραμμα των διεκδικήσεών μας για ασφαλή σχολεία και τη σύνδεσή τους με συνολικότερη σύγκρουση με τις αντιμεταρρυθμίσεις της Κεραμέως. Ταυτόχρονα χρειάζεται να συνδεθούμε με τις μάχες που δίνονται πέραν των σχολείων. Η αντίσταση στο κλείσιμο νοσοκομείων που επιχειρεί η κυβέρνηση για παράδειγμα, χρειάζεται να γίνει κέντρο της μάχης και για την εκπαίδευση.
Σημαντικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η προσπάθεια για απεργιακή κινητοποίηση στις 20/1 στο πλευρό των φοιτητών και των μαθητών και ταυτόχρονα να κάνουμε το επόμενο βήμα πιέζοντας κι οργανώνοντας απεργία σε όλον τον δημόσιο τομέα στις 26/1.
Σεραφείμ Ρίζος, εκπαιδευτικός ΣΕΠΕ Χανίων
Εκλογές ΕΛΜΕ Πειραιά
Στις κάλπες καλούνται τη Δευτέρα 24/1, οι εκπαιδευτικοί μέλη της ΕΛΜΕ Πειραιά, για την ανάδειξη νέου Δ.Σ της ΕΛΜΕ κι αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΟΛΜΕ.
Οι Παρεμβάσεις κατεβαίνουν με το ψηφοδέλτιο Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής. «Πρωτοστατήσαμε για να υπάρχει η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία-αποχή από την αξιολόγηση και στην απεργία της 11/10 κι έχουμε την αντίληψη ότι δεν πρέπει να σταματήσουμε εκεί. Ότι χρειάζεται να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε απεργιακά γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε να νικήσουμε. Στο σχήμα συμμετέχουν τόσο μόνιμοι συνάδελφοι/ισσες όσο και αναπληρωτές/ριες που βάζουν τον εαυτό τους στη λογική του ανυποχώρητου αγώνα μέχρι τέλους» δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη η Εύα Ηλιάδη, μέλος της ΕΛΜΕ Πειραιά και υποψήφια με την Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής.