Οικονομία και πολιτική
Ραφάλ χωρίς EASTMED: Γυμνή πολεμοκαπηλία

Την περασμένη Τετάρτη ο Δένδιας, υπουργός Εξωτερικών, συναντήθηκε στην Αθήνα με τον νέο υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου Γ. Κασουλίδη. Ήταν μια από αυτές τις συναντήσεις που τα επίσημα ανακοινωθέντα επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια. Έτσι και τώρα: «Ελλάδα και Κύπρος μαζί απέναντι στις κοινές προκλήσεις». Μάλιστα ο Δένδιας έκανε ανάρτηση στο τουιτερ μια φωτογραφία του με τον Κύπριο ΥΠΕΞ ενώ παρακολουθούν «τις πτήσεις των Ραφάλ στον αττικό ουρανό». 

Τα έξι Ραφάλ, η πρώτη παρτίδα από τα 18 συνολικά, προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο της Τανάγρας, με τους παπάδες να τα ραίνουν με αγιασμό και τον Μητσοτάκη να δηλώνει: «Τα νέα μαχητικά καθιστούν την αεροπορία μας μια από τις ισχυρότερες στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο». Αν αυτό δεν αρκεί για να εξοργιστούμε, ο Μητσοτάκης είχε και κάτι άλλο να πει: «Η ανάπτυξη της χώρας πρέπει να πλαισιώνεται από την εθνική της ασφάλεια. Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ευημερία των πολιτών δίχως ασφάλεια στη χώρα». 

Κάθε μέρα σχεδόν 100 άνθρωποι πεθαίνουν από την πανδημία επειδή δεν υπάρχουν ΜΕΘ, το 1/3 των νοικοκυριών δεν μπορεί να ζεστάνει το σπίτι του στην παγωνιά επειδή δεν έχει να πληρώσει για ρεύμα και φυσικό αέριο. Αλλά ο Μητσοτάκης έχει το θράσος να λέει ότι η ευημερία έρχεται με τους εξοπλισμούς. Για την ευημερία μας λοιπόν η κυβέρνηση αύξησε κατά 856 εκατομμύρια ευρώ τις δαπάνες για τους εξοπλισμούς στον προϋπολογισμό του 2022 και έκοψε κατά 280 εκατομμύρια τις δαπάνες για δημόσια νοσοκομεία. 

Αυτή η πραγματικότητα γίνεται ακόμα πιο εξοργιστική, γιατί το μεγάλο σχέδιο της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης ο αγωγός EastMed έχει πάει περίπατο. Όπως εξηγούσε ο Γ. Πίττας στο προηγούμενο φύλλο της Εργατικής Αλληλεγγύης: «Tο ναυάγιο του EastMed αποτελεί ένα μεγάλο πλήγμα στη στρατηγική της κυβέρνησης Μητσοτάκη και συνολικότερα του ελληνικού καπιταλισμού του οποίου τα συμφέροντα υπηρετεί». Ο αγωγός ήταν η ενσάρκωση του αντιδραστικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ που σκοπό έχει να επιβάλει τις διεκδικήσεις της άρχουσας τάξης για τις ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο με τις πλάτες των ΗΠΑ και της Ε.Ε.  

Φιάσκο

Για την κυβέρνηση του Αναστασιάδη στην Κύπρο αυτό το φιάσκο είναι τεράστιο ζήτημα. Όλη η στρατηγική της ελληνοκυπριακής άρχουσας τάξης τα τελευταία χρόνια στηρίζονταν στο ρόλο της Κύπρου σαν ενδιάμεσου σταθμού του αγωγού που θα ξεκινούσε από τα κοιτάσματα του Ισραήλ. Τώρα η ελληνοκυπριακή διπλωματία προσπαθεί να τα μπαλώσει και να συνέλθει από το σοκ.

Ο Κασουλίδης δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (πριν έρθει στην Αθήνα) ότι πάντα θεωρούσε τον EastMed «εργαλείο δημιουργίας προβλημάτων» ιδιαίτερα όσον αφορά το Κυπριακό. Επίσης δήλωσε ότι: «είχαν δημιουργηθεί πολλές και μεγάλες προσδοκίες για το έργο» οι οποίες «δεν ήταν εξ υπαιτιότητας της δικής μας πλευράς». Ποιανής τότε; Μήπως της «μητέρας-πατρίδας» που καπέλωσε την Κύπρο; Ο Αναστασιάδης έσπευσε να δηλώσει ότι «δεν εννοούσε ακριβώς αυτό ο κ. Κασουλίδης». 

Ο Δένδιας έδωσε συνέντευξη στο Capital. Εκεί δήλωσε με το γνωστό ύφος του: «Μιας και ρωτάτε για τον East Med, θα μου επιτρέψετε μια παρατήρηση: το ζήτημα δεν είναι γεωπολιτικό, αλλά καθαρά οικονομικής βιωσιμότητας και περιβαλλοντικής αντίληψης». Βέβαια ο Μητσοτάκης δυο χρόνια πριν δήλωνε όλος χαρά ότι «Αναμφίβολα, ο νέος αγωγός θα αναβαθμίσει την γεωστρατηγική υπεραξία και τον περιφερειακό ρόλο Ελλάδας και Κύπρου στη Μεσόγειο» και ότι «παγιώνει τη διεθνή νομιμότητα. Και γι’ αυτό υποστηρίζεται σθεναρά και από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής».  

Κωλοτούμπες όπως αυτές του Δένδια και του Κασουλίδη θα έβγαζαν πολύ γέλιο αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο επικίνδυνα. Η άρχουσα τάξη δεν παραιτείται από τις φιλοδοξίες της να γίνει το πιο δυνατό κεφαλοχώρι του ιμπεριαλισμού σε όλη την περιοχή, από τα Βαλκάνια μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, σε μια στιγμή που όλες οι συμμαχίες αναδιατάσσονται και η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι. Τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης μας λένε σιγά το πρόβλημα, η Ελλάδα θα γίνει «ενεργειακός κόμβος» για το υγροποιημένο φυσικό αέριο, ορίστε κατασκευάζεται η σχετική πλωτή πλατφόρμα στην Αλεξανδρούπολη. Την ίδια στιγμή η Αλεξανδρούπολη -και όχι μόνο- μετατρέπεται σε μια προωθημένη αμερικάνικη βάση. 

Και για να πετύχει αυτούς τους στόχους η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη θέλει να φορτώσει το κόστος στις πλάτες της εργατικής τάξης και της νεολαίας, με αιματηρές θυσίες για τους εξοπλισμούς, με εθνικιστικές εκστρατείες και φιέστες στη γραμμή του «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια». Πάλη ενάντια στη ΝΔ σημαίνει σύγκρουση και με αυτές τις φιλοδοξίες των καπιταλιστών.