Η Άποψή μας
Με την αποπομπή του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης: Η προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ ξεκίνησε με την όπισθεν!

Από παλιότερη αγροτική κινητοποίηση στη Λάρισα. Φωτό: INTIMENEWS/ Κυδωνάς Γιώργος

Η σύγκρουση του Μητσοτάκη με τον Λιβανό και τον Δούκα ήρθε να προστεθεί στην επιταχυνόμενη πολιτική κρίση της κυβέρνησης. Επίσημα, ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι έδιωξε τον υπουργό του επειδή ο Λιβανός συζητούσε με τον δήμαρχο Σπάρτης Δούκα για το πώς κερδίζονται οι εκλογές με παροχές. Όσο και να προσπαθεί ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, όμως, να το παίξει «υπεύθυνος ηγέτης που αποδοκιμάζει το φαύλο παρελθόν», η αλήθεια δεν κρύβεται.

Ένα πρώτο μήνυμα που στέλνει αυτό το κυβερνητικό φιάσκο είναι το πόσο ευάλωτοι είναι ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του στις κινητοποιήσεις. Τα μπλόκα των αγροτών βρίσκονται μόλις στο ξεκίνημά τους, αλλά ο πανικός στα επιτελεία ήδη φουντώνει. Τα στελέχη της ΝΔ βλέπουν ότι η οργή απλώνεται από τις πόλεις στα χωριά, όσες κομπίνες κι αν κάνουν οι στημένες δημοσκοπήσεις. Ο Δούκας, σαν βετεράνος της ΝΔ, προσπαθούσε να τονώσει το ηθικό τους έχοντας δίπλα του και τον υπουργό.

Ένα δεύτερο μήνυμα έρχεται μέσω… Βρυξελλών. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπαίνει πλέον επίσημα σε φάση ανεβάσματος των επιτοκίων και τα επιτελεία της ΕΕ ανησυχούν για την κρίση που αυτό προκαλεί στο δημόσιο χρέος, ιδιαίτερα στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Θέλουν νέο γύρο περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, σκληρή λιτότητα και όχι προεκλογικές παροχές. Σαν βετεράνοι της Τρόικας, μάλιστα, έχουν φτάσει να σχεδιάζουν και μετεκλογικά σενάρια με «οικουμενικές» κυβερνήσεις τεχνοκρατών σαν αυτήν του Ντράγκι στην Ιταλία. Ο Μητσοτάκης τρέχει να τους καθησυχάσει ότι αυτός είναι σε θέση να διαχειριστεί την κατάσταση, αποκεφαλίζοντας έναν υπουργό που παραμύθιαζε κόσμο για «παροχές».

Υπάρχει, ωστόσο, και μια τρίτη πλευρά σε αυτό το επεισόδιο. Ο Δούκας και ο Λιβανός δεν είναι τυχαία στελέχη της ΝΔ. Προέρχονται από την παραδοσιακή πτέρυγα της Δεξιάς. Ο Δούκας είναι γαμπρός του Μιλτιάδη Έβερτ που ήταν ηγέτης της ΝΔ στη δεκαετία του 1990 μετά την πτώση του πατέρα Μητσοτάκη. Τότε που ο Σαμαράς και μεγάλο μέρος της ακροδεξιάς βρίσκονταν έξω από τη ΝΔ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχθηκε στην ηγεσία της ισορροπώντας ανάμεσα στις πτέρυγές της και στα κομμάτια και θρύψαλα που βγήκαν από τη μεγάλη πολιτική κρίση του 2012. Ποτέ δεν ήταν ο «πανίσχυρος Μωυσής» που ζωγράφιζαν οι αυλοκόλακες του Μαξίμου. Με τη σημερινή πολιτική κρίση τα ρήγματα ενεργοποιούνται ξανά.

Ευθύνες

Αξίζει να θυμηθούμε τι έλεγε το περιοδικό Σοσιαλισμός από τα κάτω αμέσως μετά τις εκλογές του 2019: 

«Από πού και πώς κατάφερε η Ν.Δ. να γίνει το κέντρο και να ξανασυγκροτηθεί; Εδώ έρχονται οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ και της πολιτικής του. Έφτασε με τις επιλογές της τετραετίας –οικονομικές, πολιτικές, ιδεολογικές- να ξανανομιμοποιήσει τα κόμματα της κυρίαρχης τάξης, κύρια τη ΝΔ και λιγότερο το ΠΑΣΟΚ, που μέσα στην περίοδο των μνημονίων και της κρίσης είχαν καταρρεύσει. Η δημιουργία των ΑΝΕΛ, του Ποταμιού, της Ένωσης Κεντρώων ήταν αποτέλεσμα της κρίσης της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Τώρα ο Τσίπρας τους έδωσε τη δυνατότητα να ξανασυσπειρώσουν κομμάτια τους καθώς υιοθέτησε τη δική τους ατζέντα, τα Μνημόνια, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τα κλειστά σύνορα για τους πρόσφυγες, ακόμα και τη φιλία με τον Τραμπ…

Η εργατική τάξη και η νεολαία δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν την επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας με σταυρωμένα χέρια. Οι συμβασιούχοι που απαιτούσαν μαχητικά μονιμοποιήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αποδεχθούν παθητικά τις απολύσεις από τον Μητσοτάκη. Οι γυναίκες που έκαναν την 8 Μάρτη απεργιακή και οι νέοι και νέες που μαζικοποίησαν τα Pride δεν είναι πρόβατα για σφαγή από τους σεξιστές της δεξιάς. Ούτε οι αντιφασίστες που έδωσαν τις μάχες με τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής πρόκειται να φοβηθούν τον κάθε Πλεύρη».(https://socialismfrombelow.gr/article.php?id=1169 και https://socialismfrombelow.gr/article.php?id=1171)

Σήμερα πια αυτές οι αντιστάσεις της εργατικής τάξης δεν είναι προβλέψεις, είναι ζωντανή δύναμη στους δρόμους. Και δείχνει τη μόνη διέξοδο από την κρίση: τη στήριξη, το άπλωμα και τη συγκρότηση των εργατικών αγώνων σε γνήσια εναλλακτική απέναντι στο θανατερό σύστημα.