ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ! Τα Μέτρα θα μείνουν στα χαρτιά

Η επίδειξη δύναμης που προσπάθησε να κάνει η κυβέρνηση ΓΑΠ το διήμερο 28-29 Ιούνη δεν μπορεί να ξεγελάσει κανένα. Στην πραγματικότητα ήταν επίδειξη αδυναμίας. Το μόνο που κατάφεραν, μετά από πολύ κόπο, ψεύτικες υποσχέσεις και παρασκήνια, ο ΓΑΠ και οι υπουργοί του ήταν να αποδείξουν ότι ελέγχουν τους 154 βουλευτές τους στη Βουλή. 

Κατάφεραν επίσης να δείξουν ότι ελέγχουν πλήρως την αστυνομία. Τα ΜΑΤ, η Δέλτα, η Δίας και ο υπόλοιπος συρφετός του Παπουτσή μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε θάλαμο αερίων για δύο μέρες και επιτέθηκαν με δολοφονική μανία, για να το πούμε απλά, σε ό, τι περπατούσε και δεν φορούσε στολή. Αυτά θα ήταν αρκετά, αν οι κάτοικοι αυτής της χώρας ήταν μόνο Πάγκαλοι, μπάτσοι και τηλεπαρουσιαστές. Ευτυχώς δεν είναι.

Τα εκατομμύρια των απεργών που συμμετείχαν στη 48ωρη απεργία νεκρώνοντας τα πάντα και οι δεκάδες χιλιάδες των διαδηλωτών που παρέμειναν στους δρόμους έχουν διαφορετική γνώμη. Δεν γυρίζουν ηττημένοι, αλλά ακόμα πιο αγανακτισμένοι και το σπουδαιότερο εντελώς αποφασισμένοι να ανατρέψουν αυτήν την κυβέρνηση και τα μνημόνιά της.

Ακύρωσαν

Οι απεργοί, στην υπό ιδιωτικοποίηση ΕΥΑΘ, που συνέχισαν και για τρίτη μέρα τη 48ωρη απεργία και ακύρωσαν τη συνέλευση μετόχων της επιχείρησης, είναι ένα πολύ άμεσο παράδειγμα για το τι περιμένει την κυβέρνηση ΓΑΠ όσον αφορά την εφαρμογή, -  στην πράξη και μέσα στην κοινωνία - του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού που ψήφισαν στο θέατρο της Βουλής.

Το ίδιο και οι ναυτεργάτες που και αυτοί απήργησαν για τρίτη μέρα και οι εργαζόμενοι του ΤΤ που συζητούσαν την πορεία του αγώνα τους το μεσημέρι της 30 Ιουνίου. Αυτόν τον τόνο έδιναν και οι απεργοί της ΕΑΣ από την Πάτρα που φώναζαν στις 29 Ιούνη έξω από τη Βουλή το κλασσικό «Δεν θα περάσει» – με τη ντουντούκα να τους απαντάει «Ε, και αν περάσει, θα το καταργήσουμε στην πράξη!» σκορπώντας ενθουσιασμό στα μπλοκ.  

Αυτήν την αντίσταση έχουμε να οργανώσουμε συνεχίζοντας τη μάχη στους χώρους δουλειάς και στις πλατείες. Στους χώρους δουλειάς, με συνελεύσεις και αποφάσεις για απεργίες διαρκείας και καταλήψεις μέχρι την ανατροπή κυβέρνησης-μνημονίου, εδώ και τώρα. Στις πλατείες, μετατρέποντας τις λαϊκές συνελεύσεις σε κέντρα οργάνωσης εξορμήσεων σε γειτονιές και εργατικούς χώρους που θα προτείνουν την απεργιακή κλιμάκωση - σε κέντρα αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε κάθε αγώνα που ξεσπάει.

Δεν θα αφήσουμε τον Λοβέρδο  να προχωρήσει στο κλείσιμο 330 κλινικών του ΕΣΥ που σχεδιάζει για τις 20 Ιούλη. Δεν θα αφήσουμε τη Διαμαντοπούλου να περάσει καλοκαιριάτικα το νόμο ιδιωτικοποίησης και περικοπών που έχει  στα σκαριά με σκοπό να διαλύσει τα δημόσια πανεπιστήμια και να σπάσει το άσυλο. Οπότε, ας μην χαίρεται και πολύ ο Γιωργάκης για τις «αγορές» και τις κυβερνήσεις της ΕΕ που χειροκροτάνε την ψήφιση μέσα και το ματοκύλισμα έξω από τη Βουλή: οι μάχες είναι μπροστά και το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε σε αυτήν την κυβέρνηση είναι ένα καυτό καλοκαίρι.   

Ας μην χαίρεται και για ένα ακόμα λόγο. Πρέπει να είναι πολύ ηλίθιος ή πολύ πουλημένος - και για τον πρωθυπουργό μάλλον ισχύουν και τα δύο - για να πιστεύει κανείς ότι «οι αγορές» θα ανταμείψουν την κυβέρνηση για την «πυγμή» της να περάσει τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου, τάχα για να αποφύγει τη χρεοκοπία.

Το μόνο που θα καταφέρει ο ΓΑΠ αν επιβιώσει από τους αγώνες μας είναι να ξεπουλήσει στα αρπακτικά της αγοράς που καιροφυλακτούν, όλη τη δημόσια περιουσία, με αντάλλαγμα 50 δις, που δεν αποτελούν ούτε καν το 1/5 του χρέους που διεκδικούν οι «αγορές». Και τότε, αφού το κάνει - και αφού ταυτόχρονα θα έχει απομυζήσει με φόρους και περικοπές μισθών και το τελευταίο ευρώ από κάθε νοικοκυριό για να το παραδώσει στην τρόικα – η χρεοκοπία θα είναι αναπόφευκτη. Η τοποθέτηση του Βενιζέλου στη Βουλή, ότι όλα συμβαίνουν για «να μην μετατραπεί η χώρα σε απόλυτο προτεκτοράτο μακροπροθέσμως» είναι για γέλια και για κλάματα.

Ταμείο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

Σε αυτό το τεράστιο ξεπούλημα η κυβέρνηση ΓΑΠ έχει την απόλυτη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, ό, τι και να λέει δημαγωγικά ο Σαμαράς. Το ‘ναι’ της Νέας Δημοκρατίας  στον εφαρμοστικό και η ολόψυχη συμφωνία της στη δημιουργία του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου δείχνει πόσο υποκριτικό ήταν το ‘όχι’ του Σαμαρά στο μεσοπρόθεσμο. Στο σκάνδαλο του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας που απειλεί να διαλύσει τις όποιες υποδομές έχουν  απομείνει, η Νέα Δημοκρατία είναι χωμένη ακόμα πιο βαθειά από το ΠΑΣΟΚ.

Το ίδιο και ο Καρατζαφύρερ, που καταψήφισε, με το «παράπονο» ότι τα κόμματα εξουσίας «δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους» ώστε να περάσουν με λιγότερους τριγμούς τα μέτρα, (σκεφτόμενος πιθανά τον ίδιο στο ρόλο του υπουργού Δημόσιας Τάξης για «ακόμα καλύτερες μέρες» στους δρόμους της Αθήνας).

Η μόνη απάντηση στο «μονόδρομο» των μνημονίων που προτείνουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ είναι αυτή που βάζει το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης που εδώ και ενάμισι χρόνο προβάλλουν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΣΕΚ: Στάση πληρωμών, διαγραφή του χρέους, έξοδος από το ευρώ, κρατικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο, απαγόρευση των απολύσεων.

Το «δεν πληρώνουμε» που φωνάζουν στις πλατείες και στις απεργίες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δείχνει ότι όλο και περισσότερος κόσμος κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση, ακόμα και αν τα επίσημα κόμματα της αριστεράς διστάζουν να το πουν και ή ζητάνε εκλογές ή ψάχνουν να βρουν για ακόμα μια φορά μετά το Δεκέμβρη του 2008 «επεισόδια και προβοκάτορες» για να καταγγείλουν.

Σε αυτό το αίτημα προσπάθησε να απαντήσει ρητά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν στην ομιλία του στη Βουλή είπε ότι «στάση πληρωμών σημαίνει κλειστά νοσοκομεία και σχολεία». Η αλήθεια είναι ανάποδη: κλειστά νοσοκομεία και σχολεία έχουν φέρει ήδη τα μέτρα που ο ίδιος έχει αρχίσει να εφαρμόζει. Και γι’ αυτό λέμε ως εδώ. Ολοι στις απεργίες, όλοι στους δρόμους, να ανατρέψουμε κυβέρνηση και μνημόνιο, να διαγράψουμε το χρέος.