Σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων προχωρούν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι μέχρι το τέλος Φλεβάρη θα απολυθούν όλοι οι εργαζόμενοι για να ολοκληρωθεί το ξεπούλημά της σε ιδιώτες. Την Πέμπτη 10/2 πραγματοποίησαν 24ωρη απεργία και συγκέντρωση στο Υπουργείο Οικονομικών, ενώ την Κυριακή 13/2 μεγαλειώδης ήταν η συγκέντρωση έξω από το εργοστάσιο της Λάρυμνας, όπου αποφασίστηκε νέα απεργιακή κινητοποίηση στο Σύνταγμα το Σάββατο 26/2.
Εκατοντάδες ήταν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ στην παράσταση διαμαρτυρία στο Υπ.Οικ στις 10/2. Μαζί τους παρευρέθηκαν πολλά σωματεία και ομοσπονδίες, όπως η Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδος, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζόμενων Μετάλλου, οι λιμενεργάτες της COSCO, ο Φοιτητικός Σύλλογος Μεταλλειολόγων, η Συντονιστική Επιτροπή Συμβασιούχων καθαριστριών/ων του Υπ.Οικ, οι αγρότες του Μπλόκου της Νίκαιας και άλλοι, ενώ επιστολή συμπαράστασης έστειλαν οι εργαζόμενοι στα Πετρέλαια Καβάλας.
«Ξέρουμε τι κυβέρνηση έχουμε και τι να περιμένουμε από αυτήν», επισήμανε η Υπατία Κυριλλίδη, εργαζόμενη της ΛΑΡΚΟ στα κεντρικά γραφεία στο Μαρούσι. «Τα λεφτά τα δίνουν εκεί που θέλουν, αλλά τους εργαζόμενους τους ξεσπιτώνουν. Αυτήν τη στιγμή είμαστε πολύ αποφασισμένοι γιατί δεν έχουμε και κάτι να χάσουμε επιπλέον. Η συνέχεια πρέπει να είναι η κατάληψη του εργοστασίου. Δεν βγαίνουμε από κει, θα το πάρουμε εμείς το εργοστάσιο».
«Χάνουμε τη δουλειά μας, με τους περισσότερους να είμαστε σε μεγάλη ηλικία, αλλά παλεύουμε και για τους νεότερους και για ολόκληρη την περιοχή, τη Λάρυμνα και όχι μόνο», σημείωσε ο Δημήτρης, εργαζόμενος της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα. «Μαρασμός θα επικρατήσει. Όλοι οι νέοι σκέφτονται να φύγουν από τον τόπο τους. Τα μαγαζιά επιβιώνουν από τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ. Το μόνο όπλο που έχουμε είναι οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις μας. Μας λένε ότι είναι ζημιογόνα η εταιρία, αλλά τα χρέη τα δημιούργησαν αυτοί. Αν αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος μπορούν να καλυφθούν τα χρέη και με το παραπάνω. Την απαξίωσαν τη ΛΑΡΚΟ για να την ξεπουλήσουν όσο-όσο στους καπιταλιστές».
«Δώρο στους ιδιώτες θέλουν να κάνουν τον ορυκτό μας πλούτο», υπογράμμισε ο Δημήτρης Ξύγκης, εργαζόμενος στα μεταλλεία της Εύβοιας. «Είμαστε περίπου 180 άτομα που δουλεύουν για τη ΛΑΡΚΟ στη Βόρεια και Κεντρική Εύβοια. Όλοι οι κοινωνικοί φορείς της περιοχής, Εργατικό Κέντρο και σωματεία, συμμετέχουν στον αγώνα μας. Κάναμε συνέλευση με πολύ κόσμο που θέλει να παλέψει για τη δουλειά του που ομόφωνα αποφασίσαμε να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας».
“Να πέσει η κυβέρνηση”
«Είμαστε τόσα χρόνια εκεί πέρα και ξαφνικά μας διώχνουν με ένα τελεσίγραφο από τις δουλειές, τα σπίτια μας, από την ίδια μας τη ζωή», μας είπε η Βάσω, σύζυγος εργαζόμενου της ΛΑΡΚΟ. «Αν κλείσει το εργοστάσιο τελειώσαμε εμείς και όλες οι περιοχές που κρέμονται από εμάς. Η ΛΑΡΚΟ μπορούσε να είναι χρυσορυχείο. Η κυβέρνηση πρέπει να πέσει. Σήμερα όλα τα καταστήματα και τα σχολεία στη Λάρυμνα, στο Μαρτίνο, στη Μαλεσίνα, στην Αταλάντη είναι κλειστά για συμπαράσταση. Τα παιδιά μας γράφουν στα πανό “Θέλουμε τα σπίτια μας” και είναι στον δρόμο αυτή τη στιγμή».
«Στην ομοσπονδία μας συμμετέχουν τέσσερα σωματεία της ΛΑΡΚΟ και εδώ και δυόμιση χρόνια παλεύουμε μαζί τους για να μην κλείσει η ΛΑΡΚΟ, να μην ξεπουληθεί ο ορυκτός πλούτος», δήλωσε ο Δημήτρης Μπάτης, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδος. «Τα σχέδια της κυβέρνησης δεν θα περάσουν. Θα το παλέψουμε μαζί με την αλληλεγγύη όλου του εργατικού κινήματος. Αρκετά έχουν ξεπουλήσει ήδη. Δεν θα επιτρέψουμε να διώξουν τον κόσμο από τη δουλειά. Να το ξεχάσουν και η κυβέρνηση και οι επενδυτές που θέλουν να την πάρουν. Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες και όχι στα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες».
ΛΑΡΚΟ-COSCO-Καβάλα Συντονίζονται!
Στην κατεύθυνση κοινού αγωνιστικού βηματισμού βρίσκονται τα σωματεία των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, την COSCO και τα Πετρέλαια Καβάλας μαζί και με τις ομοσπονδίες τους. Τους ενώνει η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις, ενάντια στις απολύσεις, τον νόμο του Χατζηδάκη και την κυβέρνηση της ΝΔ που χαρίζει τα πάντα στα αφεντικά εις βάρος της ασφάλειας των εργαζομένων, που δεν δέχονται να δουλεύουν με εξοντωτικά 10ωρα και 12ωρα για ψίχουλα. Τρία μεγάλα ανοιχτά μέτωπα με τα εργατικά σωματεία να κλιμακώνουν την κόντρα στις επιθέσεις της εργοδοσίας.
Ανένδοτη να παραχωρήσει συλλογική σύμβαση εργασίας με αυξήσεις και εφαρμογή του νόμου για Βαρέα και Ανθυγιεινά Επιδόματα παραμένει η COSCO στη διαπραγμάτευση που έγινε δύο μέρες μετά την επιτυχημένη 24ωρη απεργία των λιμενεργατών στις 7/2, με το σωματείο ΕΝΕΔΕΠ να προειδοποιεί με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις. Αντίστοιχα, στα Πετρέλαια Καβάλας κανείς εργαζόμενος δεν έχει κάνει πίσω από την επίσχεση εργασίας που έχει ξεκινήσει από 1/1 ενάντια στο σχέδιο αναδιάρθρωσης της ENERGEAN, παρά τις 24 πρώτες απολύσεις, ανάμεσά τους και τα εφτά μέλη του ΔΣ του σωματείου και τις 34 επόμενες που έγιναν στις 15/2.
Σε αυτό το μπρα-ντε-φερ με τα αφεντικά, οι εργάτες δεν έχουν άλλο όπλο από την απεργία και τον συντονισμό σε έναν γενικευμένο αγώνα. Ένας τέτοιος συντονισμός μπορεί να ξεσηκώσει, όχι μόνο τον κλάδο της Ενέργειας και του Μετάλλου, αλλά όλη την εργατική τάξη να μπει σε αυτή την μάχη. Τώρα είναι η ώρα να προχωρήσει ένα κοινό αγωνιστικό πρόγραμμα, με μια πανελλαδική απεργία και συγκέντρωση στην Αθήνα, που θα επιβάλλει ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι των Μυτιληναίων και των Μητσοτάκηδων.
Τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ, της COSCO, του Πρίνου και των Λιπασμάτων Καβάλας μαζί με τις ομοσπονδίες Ενέργειας, Μετάλλου και Χημικής Βιομηχανίας καλούν σε κοινό συλλαλητήριο το Σάββατο 26 Φλεβάρη, ώρα 10.30πμ στην Αθήνα, στην Ομόνοια και πορεία στο Σύνταγμα.
Μέσα στον Μάρτη θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες δεσμευτικών προσφορών από τους επίδοξους αγοραστές της ΛΑΡΚΟ, σύμφωνα με το ΤΑΙΠΕΔ. Πληθαίνουν όμως τα δημοσιεύματα που παρουσιάζουν όλο και πιο πιθανό το ενδεχόμενο ο διαγωνισμός να καταλήξει άγονος. Οι «μνηστήρες» από έξι που ήταν στην αρχή έχουν απομείνει δύο, οι ελληνικές εταιρίες Mytilineos και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.
Η ΛΑΡΚΟ είναι η μεγαλύτερη μεταλλευτική βιομηχανίας της Ελλάδας και η μοναδική σε όλη την ΕΕ που χρησιμοποιεί δικά της μεταλλεύματα νικελίου και κοβαλτίου. Συγκαταλέγεται µεταξύ των πέντε µεγαλύτερων παραγωγών σιδηρονικελίου στον κόσµο και εξάγει στους μεγαλύτερους παραγωγούς ανοξείδωτου χάλυβα. Ταυτόχρονα η τιμή του νικελίου έχει εκτιναχθεί στα 25.000 δολάρια ο τόνος και θα συνεχίσει την ανοδική πορεία της λόγω της ζήτησης για τις μπαταρίες ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Σε μια τέτοια συγκυρία, η ΛΑΡΚΟ υπολειτουργεί τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ διαχρονικά οι κυβερνήσεις την απαξίωναν και την καταστούσαν ζημιογόνα, με σκοπό να την ξεπουλήσουν στους ιδιώτες.
Χρυσωρυχείο
Αυτό είναι «χρυσορυχείο» για τα αρπακτικά της αγοράς και ο μόνος λόγος που κάνουν πίσω στον διαγωνισμό είναι για να ασκήσουν ακόμα μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση, ώστε να την πάρουν κοψοχρονιά και χωρίς «βαρίδια». Αυτά είναι το κόστος για την αντικατάσταση του παλιού εξοπλισμού με νέο που θα έχει καλύτερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, τα αυθαίρετα κτίσματα της ΛΑΡΚΟ και πάνω απ’ όλα οι πάνω από 1.100 εργαζόμενοι, οι συμβάσεις και τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη τρέχει για να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα των μελλοντικών αγοραστών. Σε αυτό λογοδοτεί η τελευταία ρύθμιση ότι οι απολύσεις όλων των εργαζόμενων θα γίνουν πριν και όχι μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός. Στη συνέχεια ο αγοραστής θα μπορεί να προσλάβει τον αριθμό των εργαζόμενων που ήθελε, με ατομικές συμβάσεις και απαλλαγμένος από σωματεία και συνδικαλισμό. Με μια ακόμη τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο η κυβέρνηση νομιμοποίησε και τα αυθαίρετα κτίσματα της εταιρίας, διώχνοντας παράλληλα τους εργαζόμενους από τα σπίτια που τους είχαν παραχωρηθεί πριν πενήντα χρόνια.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε αυτά τα σχέδια είναι οι κινητοποιήσεις των εργατών. Κυβέρνηση και αφεντικά ξέρουν ότι από αυτό το «βαρίδι» δεν θα ξεμπλέξουν εύκολα.