Ποιες είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει το κίνημα στη Μ. Βρετανία μέσα στις νέες συνθήκες που δημιουργεί ο πόλεμος στην Ουκρανία;

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια κυβέρνηση -πιστή στο θεσμό της βασιλικής οικογένειας- που εξαιτίας της δικής της διαχείρισης της πανδημίας έχουν πεθάνει χιλιάδες. Έχουμε ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά θανάτων στην Ευρώπη. Γι' αυτό ευθύνεται η έλλειψη ενίσχυσης των νοσοκομείων και της κοινωνικής περίθαλψης. Οι φτωχοί και κύρια οι μαύροι και οι μουσουλμάνοι φτωχοί πέθαναν δυσανάλογα περισσότερο. Έχουμε έναν αχαλίνωτο πληθωρισμό ο οποίος μετά από 15 χρόνια λιτότητας δημιουργεί συνθήκες φτώχειας σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Μια κυβέρνηση που βρίσκεται στο στόχαστρο ερευνών της αστυνομίας διότι παραβίασε τους ίδιους της τους νόμους για την πανδημία. Έκαναν πάρτι όταν ο κόσμος πέθαινε. Η αρχηγός της αστυνομίας παραιτήθηκε αφού αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως το σώμα είναι γεμάτο σεξιστές και ρατσιστές.

Αυτές είναι οι πιο σημαντικές πτυχές της κρίσης τους. Και προσπαθούν να ξεφύγουν μέσα από μια πατριωτική εκστρατεία με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία. Προσπαθούν να το παίξουν υπερασπιστές της ειρήνης ενάντια στον Πούτιν ενώ έχουν μια μακρά παράδοση πολέμων και εισβολών. Μιλάνε για υπεράσπιση της δημοκρατίας και την ίδια στιγμή εδώ, πάνε να περάσουν δύο νέους νόμους. “Περί εθνικοτήτων και συνόρων” και έναν “αστυνομικό” νόμο που τους δίνουν τις ίδιες εξουσίες με αυτές που έχει ο Πούτιν. Με τον δεύτερο θα μπορούν πραγματικά να συλλαμβάνουν όποιον διαδηλώνει. Με τον πρώτο θα μπορούν με μια απλή εντολή του υπουργού Εσωτερικών να αφαιρούν την βρετανική υπηκοότητα από όσους έχουν διπλή υπηκοότητα. Αυτό αφορά περίπου 10 εκατομμύρια πολίτες. Κλείνουν το μάτι στην ακροδεξιά προσπαθώντας να διαμορφώσουν και να κερδίσουν ένα ακροδεξιό ακροατήριο μπροστά στις εκλογές της αυτοδιοίκησης του Μαΐου. Όμως ο Μπόρις Τζόνσον δεν είναι καθόλου δημοφιλής. Κρατιέται στην εξουσία χάρη στη βοήθεια του Κιρ Στάρμερ, τον ηγέτη των Εργατικών, που τον υποστηρίζει σε όλα, με το πρόσχημα του “εθνικού συμφέροντος”. 

Πώς αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες η κυβέρνηση Τζόνσον και πώς απαντάει το αντιρατσιστικό κίνημα;

Η κυβέρνηση έχει κλείσει όλες τις νόμιμες οδούς εισόδου στη χώρα. Ακόμα και αν κάποιος έχει το δικαίωμα να αιτηθεί άσυλο, δεν έχει νόμιμη οδό για να το κάνει. Έτσι οι πρόσφυγες αναγκάζονται να διασχίσουν τη Μάγχη. Όταν πρόσφατα πνίγηκαν 28 άτομα, η κυβέρνηση έστειλε το Βασιλικό Ναυτικό. Έχουν κάνει τη Μάγχη σαν τη Μεσόγειο: νεκροταφείο της ελπίδας και των ονείρων εκατοντάδων προσφύγων και προσφυγόπουλων. 

Από την άλλη όμως έχει υπάρξει μια πολύ δυναμική απάντηση από τους τοπικούς πληθυσμούς. Η RNLI, μια οργάνωση που πραγματοποιεί διασώσεις, δέχτηκε τεράστια ποσά οικονομικής ενίσχυσης όταν ανακοίνωσε πως θα διέσωζε πρόσφυγες. 68% του πληθυσμού έχει δηλώσει πως υποστηρίζει το δικαίωμα των προσφύγων να αιτηθούν άσυλο παρά την προπαγάνδα των κυρίαρχων ΜΜΕ. Αυτό που είναι καθοριστικό είναι πως τα βασικά συνδικάτα και οι περισσότερες ΜΚΟ υποστηρίζουν αυτό το δικαίωμα. Την Κυριακή 27/2 θα γίνει μια διαδήλωση ενάντια στον νόμο “περί εθνικοτήτων και συνόρων”. Σχεδόν κάθε βδομάδα υπάρχει μια διαδήλωση ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές της κυβέρνησης.

Ποιος είναι ο ρόλος που παίζουν οι κοινότητες των μειονοτήτων και των μεταναστών ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές της κυβέρνησης αλλά και την άκρα δεξιά;

Μέσα σε αυτές τις μάχες ο ρόλος των μειονοτήτων είναι πολύ σημαντικός. Χιλιάδες ομάδες είτε από τη μουσουλμανική κοινότητα είτε από την κοινότητα των μαύρων και το κίνημα Black Lives Matter παλεύουν ενάντια στις πολιτικές που βάζουν τους πρόσφυγες στο στόχαστρο προσπαθώντας να μας αποπροσανατολίσουν. Ο αποπροσανατολισμός είναι το κλειδί. Αυτή η κυβέρνηση έχασε 53 δισεκατομμύρια λίρες από τα χρήματα που ξοδεύτηκαν για την πανδημία. Χάθηκαν! Δεν ξέρουν που πήγαν. Αλλά υπάρχουν υπουργοί που έδωσαν 40 εκατομμύρια σε φίλους τους. Η κυβέρνηση λόγω της οικονομικής κρίσης προσπαθεί να αποπροσανατολίσει και να βάλει στο στόχο τους πρόσφυγες και τις μειονότητες. Αυτοί όμως αντιστέκονται. Οργανώνουν μαζέματα στα τζαμιά και τις γειτονιές. Το κίνημα BLM συζητάει και οργανώνουν εξορμήσεις, συγκεντρώσεις, ολονυχτίες και διαδηλώσεις.

Όσον αφορά την άκρα δεξιά έχουμε καταφέρει να την αναγκάσουμε σε υποχώρηση, βασισμένοι και στο παράδειγμα του δικού σας ενωτικού αγώνα ενάντια στη Χρυσή Αυγή. Κάθε φορά που πήγαιναν να δράσουν και να κινηθούν ήμασταν εκεί και οι μειονότητες ήταν μπροστά. Αλλά το κλίμα μίσους που καλλιεργεί η κυβέρνηση τους ξαναφέρνει στην επιφάνεια. Χρησιμοποιεί τα επιχειρήματα τους και έτσι τους νομιμοποιεί και τους δίνει τη δυνατότητα να μεγαλώσουν.

Είδαμε την επιστροφή του φασίστα Τόμι Ρόμπινσον, του οποίου και τις δύο οργανώσεις είχε τσακίσει ο μαζικός αγώνας των αντιφασιστών και των εργατών. Κάλεσε μια διαδήλωση ενάντια στους μουσουλμάνους στο Τέλφορντ, μια κατεστραμμένη βιομηχανική πόλη του βορρά. Δεν είχαμε δει τέτοια συγκέντρωση τα τελευταία 10 χρόνια. Είναι μια επιστροφή, σε μικρή κλίμακα, της άκρας δεξιάς. Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα τους αφήσουμε να βγουν από τους υπονόμους. Το Τέλφορντ έχει ελάχιστους μετανάστες αλλά εχει εγκαταλειφθεί από τις κυβερνήσεις. Αυτό δείχνει ότι ο ρατσισμός είναι κάτι που δυναμώνει μέσα από το κλίμα ρατσιστικού μίσους που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση και όχι λόγω της παρουσίας των μεταναστών. Γι' αυτό καλέσαμε αμέσως μια δυναμική αντιδιαδήλωση για να τσακίσουμε αυτή την προσπάθεια.

Ο πόλεμος, η ρατσιστική εκστρατεία του Τζόνσον που περιέγραψες, αναβαθμίζουν λοιπόν τη σημασία της Διεθνούς Μέρας Δράσης ενάντια στον Ρατσισμό και τον Φασισμό στις 19 Μάρτη;

Η 19 Μάρτη είναι εξαιρετικά σημαντική. Για δύο χρόνια δεν έχουν γίνει μεγάλες διαδηλώσεις στη Μ. Βρετανία λόγω της πανδημίας και των περιορισμών. Αυτοί που βρίσκονταν στους δρόμους ήταν το κομμάτι των αντιεμβολιαστών που έχει σχέσεις με την άκρα δεξιά. Γι' αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό να φωνάξουμε πως οι δρόμοι μας ανήκουν. Να πλημμυρίσουν με ένα πολύχρωμο και πολυπολιτισμικό ποτάμι. Και είναι κομβικής σημασίας οι σοσιαλιστές και οι συνδικαλιστές να βρεθούν στο κέντρο αυτής της οργάνωσης. Και για να αντικρούσουμε τις κυρίαρχες ιδέες αλλά πάνω απ' όλα για να φέρουμε μαζί όλα αυτά τα διαφορετικά κομμάτια που θέλουν να παλέψουν.

Εξίσου σημαντική είναι η διεθνής διάσταση. Τον Απρίλη στη Γαλλία έχουν εκλογές. Το κύριο επιχείρημα της Λεπέν και του Ζεμούρ είναι ότι “οι Ευρωπαίοι δεχόμαστε επίθεση”. Απέναντι σε αυτούς τους ρατσιστές δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι, ενώ προφανώς καλωσορίζουμε τους Ουκρανούς πρόσφυγες, στη Λευκορωσία κλείνουν τα σύνορα στους μαύρους και τους μουσουλμάνους που θέλουν να περάσουν στην Ουγγαρία και την Πολωνία. Και με ποιον συναντήθηκαν οι ηγέτες αυτών των χωρών; Με τη Λεπέν. Εμείς απαντάμε διεθνώς και συντονισμένα πως θέλουμε ανοιχτά σύνορα για όλους. 

Πρέπει να θυμίζουμε συνέχεια ότι οι εχθροί μας δεν είναι οι κατατρεγμένοι και οι φτωχοί αλλά οι πλούσιοι και ισχυροί. Στη Βρετανία έχουν αυξήσει μέσα στην πανδημία τον πλούτο τους 54 φορές. Το αντιρατσιστικό κίνημα πρέπει να είναι διεθνές διότι και οι εχθροί μας είναι διεθνείς: Όρμπαν, Τραμπ, Λεπέν, Τζόνσον.

Οι 32 διαδηλώσεις που θα γίνουν σε όλο τον κόσμο είναι μια αχτίδα ελπίδας σε έναν κόσμο που προσπαθούν να επιβάλλουν την απόγνωση. Στο Ηνωμένο Βασίλειο θα διαδηλώσουμε στο Κάρντιφ της Ουαλίας, στη Γλασκώβη της Σκωτίας και στο Λονδίνο στην Αγγλία. Θέλουμε να λάμψει αυτή η αχτίδα όσο το δυνατόν πιο δυνατά σε όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη. 

Σε αυτή μας την προσπάθεια, ο αγώνας σας ενάντια στη Χρυσή Αυγή είναι ένας λαμπρός φάρος της κοινής μας παράδοσης. Μας έδειξε ότι η άκρα δεξιά και ο φασισμός μπορούν να νικηθούν. Ότι δεν πρέπει να επικρατήσει η απόγνωση. Η νίκη σας έδωσε ώθηση στο αντιρατσιστικό κίνημα διεθνώς και πρέπει να πατήσουμε πάνω σε αυτή τη νικηφόρα παράδοση και να χτίσουμε ακόμα πιο δυνατά τη διεθνή μέρα ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό.