Πέρασε από τη Βουλή, με τις ψήφους της ΝΔ, η τροπολογία για τις εφημερίδες που είχε καταθέσει στα ξαφνικά η κυβέρνηση. Είναι μια τροπολογία φίμωσης, που θα χρειαστεί να την καταργήσει στην πράξη το κίνημα των εργαζόμενων και της νεολαίας. Είναι κομμάτι της πάλης για την ανατροπή της κυβέρνησης  της πολεμοκαπηλείας, της φτώχειας και της λογοκρισίας. 

Η τροπολογία υποχρεώνει τις εφημερίδες να δημοσιεύουν σε κάθε φύλλο το σύνολο των προσώπων που ευθύνονται σε περίπτωση αδικήματος Τύπου. Δηλαδή διευθυντή, διευθυντή σύνταξης, ιδιοκτήτη ή ιδιοκτήτρια εταιρεία, νόμιμο εκπρόσωπο της ιδιοκτήτριας εταιρείας και τον μέτοχο ή εταίρο, το φυσικό πρόσωπο δηλαδή, που κατέχει μερίδιο άνω του 50%. Ο διευθυντής και ο αρχισυντάκτης, επίσης, θα πρέπει να είναι μέλη Δημοσιογραφικών Ενώσεων. Αν ένα δικαστήριο επιβάλει σε μια εταιρεία που εμφανίζεται ως ιδιοκτήτρια μιας εφημερίδας να καταβάλει αποζημίωση και δεν την πληρώνει, τότε την πληρώνει το πρόσωπο που έχει πάνω από το 50% των μετοχών. 

Οσο το έντυπο δεν συμμορφώνεται με τις παραπάνω διατάξεις θα επιβάλλεται πρόστιμο 10.000 ευρώ για κάθε φύλλο. Η τροπολογία δίνει την αρμοδιότητα για την επιβολή αυτών των προστίμων στο ΕΣΡ. Και για να «δέσει το γλυκό», η τροπολογία ορίζει ως εισπράκτορες των προστίμων των πρακτορεία Τύπου. Μόνο που πλέον υπάρχει μόνο ένα πρακτορείο Τύπου, ιδιοκτησίας Μαρινάκη. 

Στην συζήτηση στη Βουλή ο Βορίδης παρίστανε την αθώα περιστερά που ενδιαφέρεται για τη διασφάλιση της διαφάνειας στις εφημερίδες και την προστασία από συκοφαντίες και χυδαιογραφήματα. «Δεν το θεωρώ κανονικό σε μια χώρα να λέγονται απίστευτες χυδαιότητες και ο θιγόμενος να θέλει να πάει στο δικαστήριο να δικαιωθεί και να μην συναντά κανένα απέναντί του» είπε. Υποτίθεται ότι με αυτά τα λόγια «φωτογράφισε» τη φυλλάδα Μακελειό. 

Όμως, αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά οι δικαιολογήσεις του Βορίδη θα ήτανε για γέλια. Το 2019 η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση των «Αρίστων» μοίρασε «ενισχύσεις» 200 χιλιάδων ευρώ σε εφημερίδες όπως η ακροδεξιά Ελεύθερη Ωρα, το «σκανδαλοθηρικό» Μπάμ και …το Μακελειό. 

Ούτε τους δικούς της δε πείθει η κυβέρνηση να στηρίξουν αυτή την τροπολογία. Ο Π. Μανδραβέλης για παράδειγμα έγραψε στην Καθημερινή: «επειδή είναι κυβέρνηση θαρρεί πως όλα σφάζονται κι όλα μαχαιρώνονται, ακόμη και το Σύνταγμα. Η διάταξη μπάζει συνταγματικώς από παντού, όπως θα μπορούσε να διαπιστώσει και ένας πρωτοετής φοιτητής Νομικής. Ορίζει υπεύθυνο για τα του Τύπου το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (ΕΣΡ), το οποίο εκτός από αυτό που υποδηλοί το όνομά του – “Ραδιοτηλεοπτικό”, πανάθεμά τους! “Ραδιοτηλεοπτικό”– έχει εκ του Συντάγματος αρμοδιότητα μόνο τα ραδιοτηλεοπτικά Μέσα». Οσο για τη διάταξη που ορίζει οι διευθυντές να είναι μέλη πχ της ΕΣΗΕΑ γράφει ειρωνικά: «έτσι όπως είναι διατυπωμένη και οι πιτσιρικάδες που εκδίδουν τη “Φωνή των Μαθητών” θα πρέπει να “είναι μέλη του επαγγελματικού σωματείου των δημοσιογράφων”».

Το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ έβγαλε μια χλιαρή ανακοίνωση για την τροπολογία. Αλλά ακόμα και η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία της δεν μπορούσε παρά να επισημάνει: «Ειδικά σε μια εποχή που το φαινόμενο της βιομηχανίας αγωγών, διεθνώς αποκαλούμενο ως SLAPPs, λαμβάνει και στην Ελλάδα ανησυχητικές διαστάσεις, η εν λόγω ρύθμιση θα μπορούσε να απειλήσει την βιωσιμότητα των ΜΜΕ, ειδικά των μικρότερων σε μέγεθος».

Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή στα ΜΜΕ είχε επισημάνει ήδη από τις 10 Φλεβάρη:

«Χαρακτηριστικά παραδείγματα SLAPP στη χώρα μας οι αγωγές της ONEX – Ναυπηγεία Νεωρίου Σύρου που ζητά 3 εκατ. ευρώ από ενεργούς πολίτες και το Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου, η αγωγή της “Ελληνικός Χρυσός” κατά του Alterthess και της συναδέλφισσας Σταυρούλας Πουλημένη  και η δίωξη από την “Commercial Value” για συκοφαντική δυσφήμιση του ErgasiaNET και του συναδέλφου Γιώργη Χρήστου. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα η αγωγή της εταιρείας “WRE ΕΛΛΑΣ” κατά του δημοσιογράφου Τάσου Σαραντή και της “Εφημερίδας των Συντακτών” για το ρεπορτάζ “Οι ανεμογεννήτριες ‘γεννούν’ βιομηχανία διώξεων” του 2019».

Η τροπολογία της κυβέρνησης έρχεται να θωρακίσει και να ενθαρρύνει και το «νομικό μπούλινγκ» των εργοδοτών, των μπάτσων, και να δέσει μια πέτρα στο λαιμό των εντύπων που συγκρούονται και αποκαλύπτουν εγκλήματα και απατεωνιές της κυβέρνησης και των καπιταλιστών. 

Όπως λέει και το κείμενο στο οποίο συλλέγονται υπογραφές ενάντια σε αυτή την τροπολογία, έχει στόχο να φιμώσει: «Όχι μόνο τη φωνή των εφημερίδων- εντύπων της Αριστεράς, αλλά και των συνδικάτων, τοπικών κινήσεων, περιβαλλοντικών συλλογικοτήτων κλπ. Αποτελεί συνέχεια των αντιδημοκρατικών νόμων που χτυπούν το δικαίωμα στη διαδήλωση (ν. 4703/2020) και το δικαίωμα στον ελεύθερο συνδικαλισμό (ν. 4808/2021)».

Γι’ αυτό χρειάζεται να βρει αντιμέτωπη τη καταδίκη της από τα συνδικάτα και όλους τους φορείς του μαζικού κινήματος. Κάθε συνδικάτο και σύλλογος πρέπει δώσει την υπογραφή του και να προσθέσει στα αιτήματά του την κατάργηση της τροπολογίας, ξεκινώντας από τη μεγάλη πανεργατική απεργία της 6 Απρίλη.