Στις 18 Μάη είναι προγραμματισμένες οι φοιτητικές εκλογές, οι πρώτες από την άνοιξη του 2019. Ουσιαστικά οι πρώτες επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτό σημαίνει ότι μια ολόκληρη νέα φουρνιά φοιτητών/ριών που αντιστοιχεί σε τουλάχιστον δύο ακαδημαϊκά έτη, χιλιάδες νέοι/εες, δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ σε εκλογές των συλλόγων τους. Δεν ισχύει όμως το ίδιο σε σχέση με τους αγώνες που έχει δώσει αυτός ο κόσμος κι έχουν σημαδέψει τους εφιάλτες αυτής της κυβέρνησης αλλά και τη συνείδηση των φοιτητών/ριών. Αγώνες που βρήκαν την επαναστατική αριστερά και τα ΕΑΑΚ στην πρώτη γραμμή.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από την αρχή επέλεξε τη σύγκρουση με τον κόσμο των σχολών. Καμία επίθεση δεν έμεινε αναπάντητη. Μια από τις πρώτες κινήσεις της, ήδη από το καλοκαίρι του 2019, που μόλις είχε αναλάβει την εξουσία, ήταν η κατάργηση του ασύλου. Τέλος Ιούλη επέλεξε να το πάει στη Βουλή προς ψήφιση ελπίζοντας ότι λόγω θέρους και διακοπών θα περάσει στα ψιλά. Αλλά έπεσε έξω. Έγραφε τότε η φοιτήτρια του
ΠΑΔΑ Εύα Ντόκου στην Εργατική Αλληλεγγύη:
«Με το που ανακοινώθηκε η κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή την Τρίτη 23/7, οι φοιτητές του ΣΕΚ μαζί με τα ΕΑΑΚ αναλάβαμε δράση και ξεκινήσαμε να ξεσηκώνουμε τους συμφοιτητές μας ώστε να βγει κινητοποίηση την ίδια μέρα. Άμεσα βγάλαμε ανακοίνωση του ΣΕΚ στις σχολές και της ΕΑΑΚ και φτιάξαμε δεκάδες χαρτοπανό που καλούν στη διαδήλωση της Τρίτης. Παρόλο που οι σχολές πέρα από το ΠαΔΑ ήταν κλειστές εμείς ήμασταν εκεί, γεμίσαμε τους διαδρόμους των ΤΕΙ Αθήνας και ΤΕΙ Πειραιά με αφισάκια και πανό με συνθήματα ενάντια στην κατάργηση του ασύλου και το πρόγραμμα της ΝΔ και το ίδιο κάναμε και στις σχολές του κέντρου. Σε Νομική, Πολυτεχνείο, Παιδαγωγικό και ΑΣΟΕΕ έχουν μπει πανό που καλούν στη διαδήλωση. Ξεκινήσαμε τις παρεμβάσεις με τις ανακοινώσεις μας, τόσο μέσα στις σχολές όσο και σε καφετέριες που μαζεύονται φοιτητές, ώστε να φτάσουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και να ανοίξουμε το θέμα του ασύλου και πως παλεύουμε ενάντια σε όσους πάνε να βάλουν χέρι στα δικαιώματά μας. Η δράση μας έβαλε πίεση να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο ακόμα και οι πιο διστακτικοί με αποτέλεσμα αρκετοί σύλλογοι να παίρνουν αποφάσεις ενάντια στην κατάργηση του ασύλου».
Το αποτέλεσμα ήταν χιλιάδες να κατέβουν στο δρόμο και να δώσουν από την αρχή τον τόνο της σύγκρουσης με την κυβέρνηση της Δεξιάς σε όλο το κίνημα. «Συμμετείχαν χιλιάδες νέοι και νέες όχι μόνο φοιτητές αλλά και μεταπτυχιακοί και ερευνητές, εργαζόμενοι, καθηγητές, διοικητικοί, δάσκαλοι και οι οργανώσεις της αριστεράς. Η διαδήλωση ενάντια στην κατάργηση του ασύλου εξελίχθηκε στην πρώτη μαζική απάντηση του κινήματος απέναντι στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Έτσι μπορούμε να συνεχίσουμε για να τσακίσουμε όλα τους τα σχέδια» σημείωνε το ΣΕΚ στις Σχολές.
Σήκωσαν το γάντι
Με το άνοιγμα των σχολών για το νέο έτος τον Οκτώβρη του 2019 η κόντρα συνεχίστηκε με την Κεραμέως να ανακοινώνει πως με έκτακτη τροπολογία θα αναγνωριστούν τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων ως ισότιμα με τα πτυχία των πανεπιστημίων παρακάμπτοντας το άρθρο 16 του Συντάγματος και ταυτόχρονα να ανοίγει τη συζήτηση για νέο νόμο πλαίσιο που θα περιλαμβάνει άνοιγμα των σχολών στον ιδιωτικό τομέα και διαγραφές φοιτητών. Οι φοιτητές/ριες σήκωσαν άμεσα το γάντι με διαδηλώσεις κάθε εβδομάδα, καταλήψεις σε μια σειρά σχολές και συγκρότηση πανελλαδικού συντονιστικού συνελεύσεων και καταλήψεων. Ένα κίνημα που κράτησε για πολλές εβδομάδες και δεν μάσησε στις κυβερνητικές προβοκάτσιες με την εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ, την παρουσία ένστολων στη Φιλοσοφική κλπ.
Η νέα χρονιά το 2020, έφερε μαζί της την πανδημία βάζοντας νέα καθήκοντα στο φοιτητικό κίνημα. Η Κεραμέως κατέβασε νομοσχέδιο που επιτίθεται στους μαθητές/ριες, πολλοί από τους οποίους/ες σήμερα βρίσκονται στις σχολές. Δεκάδες χιλιάδες όμως πετάχτηκαν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης χάρη στα μέτρα του Υπουργείου Παιδείας. Φοιτητές/ριες, μαθητές/ριες κι εκπαιδευτικοί συνέχισαν τη μάχη στο δρόμο παρά τις απαγορεύσεις, διεκδικώντας ανατροπή των νόμων της Κεραμέως κι ανοιχτά σχολεία και σχολές με όλα τα μέτρα προστασίας, προσλήψεις προσωπικού -εκπαιδευτικού και καθαριότητας- χρηματοδότηση για την Παιδεία και την Υγεία.
Η καμπάνια για άνοιγμα των σχολών με τους όρους των φοιτητών/ριών διαρκεί για περισσότερο από ένα χρόνο, ουσιαστικά μέχρι την επαναλειτουργία των σχολών πριν μερικούς μήνες και περιελάμβανε διαδηλώσεις -πολλές από τις οποίες δέχονταν και τις επιθέσεις της αστυνομίας- και δράσεις για την επανοικειοποίησή τους από τους φοιτητές μέσα στα πανεπιστήμια με συζητήσεις, αντιμαθήματα και προσπάθεια για συνελεύσεις.
«Τα πανεπιστήμια παραμένουν κλειστά από το προηγούμενο λοκ ντάουν της άνοιξης και η κυβέρνηση προσπαθεί να μονιμοποιήσει την τηλεκπαίδευση. Η τηλεκπαίδευση πάει χέρι χέρι με την διάλυση των δημόσιων πανεπιστημίων, με την συνεχή υποχρηματοδότηση και την προσπάθεια ολοένα και μεγαλύτερης ιδιωτικοποίησης τους» έλεγε σε προκήρυξή του το ΣΕΚ στις Σχολές τον Οκτώβρη του 2020 και κατέληγε: «Θα κερδίσουμε αυτή την μάχη σε συντονισμό με τους εργαζόμενους μέσα στις σχολές, τους εργαζόμενους στη μέριμνα και τους διοικητικούς, τις καθαρίστριες και τους εκπαιδευτικούς μας. Οι σχολές μας θα γεμίσουν ζωή, θα γίνουν ξανά γενικές συνελεύσεις και κέντρα οργάνωσης για όλες τις μάχες».
Τότε, το Νοέμβρη του 2020, ήταν που ο Μητσοτάκης ανακοίνωνε την ίδρυση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας κι από τότε, η καμπάνια για ανοιχτές σχολές πήγαινε χέρι χέρι με τη μάχη για να μη μπουν οι μπάτσοι σε αυτές. Από τις απαγορευμένες συγκεντρώσεις μερικών εκατοντάδων φοιτητών/ριών στην Πλατεία Κοραή στο τέλος Δεκέμβρη -αρχές Γενάρη γρήγορα φτάσαμε βδομάδα τη βδομάδα σε μεγάλα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια που πλημμύριζαν το κέντρο της Αθήνας και των άλλων πόλεων για μήνες. Έτσι η εφαρμογή του νόμου για την πανεπιστημιακή αστυνομία μπήκε στην κατάψυξη όπου και παραμένει.
Ταυτόχρονα δινόταν και η μάχη ενάντια στον σεξισμό μέσα στις σχολές. Από τα ΕΜΜΕ για την απομάκρυνση του καθηγητή Μύρτου που τον βάραιναν καταγγελίες ότι ζητούσε γυμνές φωτογραφίες από φοιτήτριες, μέχρι την ΑΣΟΕΕ ενάντια στα σκάνδαλα του καθηγητή Δράκου, την ΑΣΚΤ και πιο πρόσφατα τη Νομική εναντίον καθηγητή με ανάλογες κατηγορίες για σεξιστικές επιθέσεις, το κίνημα #metoo συντάραξε και τα πανεπιστήμια, με τα μέλη του ΣΕΚ, της Κίνησης για την Απεργιακή 8 Μάρτη και των σχημάτων της ΕΑΑΚ να ανοίγουν τη συζήτηση με εκδηλώσεις παντού και να οργανώνουν τις κινητοποιήσεις.
Όλα τα μέτωπα πάνω στα οποία αναπτύχθηκαν οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος τα τελευταία τρία χρόνια είναι ανοιχτά και προστίθενται κι άλλα καθώς το Υπουργείο Παιδείας έχει ανοίξει το ζήτημα των συγχωνεύσεων και του κλεισίματος μιας σειράς σχολών και τμημάτων, συρρικνώνοντας τη δημόσια Παιδεία για χάρη των ιδιωτών. Η μάχη θα δοθεί και πάλι με όλα τα όπλα που έχει το φοιτητικό κίνημα. Τους φοιτητικούς συλλόγους, τις συνελεύσεις, τις διαδηλώσεις, τις καταλήψεις. Οι φοιτητικές εκλογές στις 18 Μάη μπορούν να αποτυπώσουν τη σφραγίδα που έχουν αφήσει αυτοί οι αγώνες και να τους ενισχύσουν. Να δυναμώσουν την επαναστατική αριστερά και τα ΕΑΑΚ που βρίσκονταν στην πρωτοπορία τους και να αποδυναμώσουν τη ΔΑΠ στις σχολές.
21/1/2021, Διαδήλωση ενάντια στην Πανεπιστημιακή αστυνομία. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης