Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι επικίνδυνος μόνο όσον αφορά στην κλιμάκωση της ελληνικής εμπλοκής με την μετατροπή ολόκληρης της χώρας σε νατοϊκή βάση και βασικό κόμβο ανάπτυξης των δυτικών στρατευμάτων με κατεύθυνση τα σύνορα με την Ρωσία.
Είναι επικίνδυνος και όσον αφορά στην κλιμάκωση της πολεμικής έντασης ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία που, υποτίθεται, είχε παγώσει με την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν μετά από παρέμβαση των ΗΠΑ για την απρόσκοπτη συνεργασία των δύο νατοϊκών χωρών καθώς εξελίσσεται ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Την περασμένη εβδομάδα η ελληνική κυβέρνηση με ανακοινώσεις και διαβήματα κατήγγειλε μια σειρά από τουρκικές «υπερπτήσεις» πάνω από το Αιγαίο. Ο Μητσοτάκης αφού είχε επικοινωνία με τον γ.γ του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ, δήλωσε ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας υπονομεύει την πρόοδο που υπήρξε στην συνάντηση με τον Ερντογάν και λίγο μετά κυβερνητικές πηγές ανακοίνωσαν ότι μπαίνει «πάγος» στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΕΟ). Ταυτόχρονα με εντολή του Α/ΓΕΕΘΑ «στα πλαίσια εκπαιδευτικής δραστηριότητας» πραγματοποιήθηκε η ανάπτυξη των αντιαεροπορικών συστημάτων και η μεταφορά τους σε χώρους διασποράς, στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου για να τεθούν σε λειτουργία παρακολουθώντας τον εναέριο χώρο και «εγκλωβίζοντας» στόχους στο ραντάρ. Σύμφωνα με τις διαρροές, η «Αθήνα προτίθεται να θέσει το ζήτημα των υπερπτήσεων σε όλα τα διεθνή
Fora, τονίζοντας επιπλέον πως η Τουρκία δεν ευθυγραμμίζεται με τις κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας».
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας Μπιλγκίτς απάντησε υποστηρίζοντας ότι οι ελληνικές αιτιάσεις «δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, καθώς η ελληνική πολεμική αεροπορία πραγματοποίησε προβοκατόρικες πτήσεις κοντά στις ακτές της χώρας μας μεταξύ 26-28 Απριλίου 2022, παραβιάζοντας επανειλημμένα τον εναέριο χώρο της χώρας μας… Η Ελλάδα είναι η πλευρά που ξεκίνησε και κλιμάκωσε την ένταση». Την Δευτέρα 2/5, η κατάσταση κλιμακώθηκε με το τουρκικό πολεμικό ναυτικό να μπαίνει επίσης σε επιφυλακή και τον τούρκο υπουργό Άμυνας, Ακάρ, να δηλώνει ότι «σίγουρα θα δείξουμε την αντίδρασή μας ενάντια σε οποιαδήποτε ενέργεια εναντίον μας».
Σε κάθε περίπτωση, όποιος και να ξεκίνησε πρώτος τις παραβιάσεις, η απόφαση για πάγωμα των ΜΕΟ ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη (που σε δύο εβδομάδες από τώρα θα βρεθεί στην Ουάσιγκτον για συνομιλίες με τον Μπάιντεν και για να μιλήσει στο Κονγκρέσσο) θεωρεί ότι η αναβάθμισή του ελληνικού στρατού στους νατοϊκούς σχεδιασμούς στον Έβρο και στο Αιγαίο, μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για αναβάθμισή της δικής της θέσης μέσα στο δυτικό στρατόπεδο.
Έπαινοι
Σε αυτήν την κατεύθυνση προφανώς λειτουργούν οι αμερικάνικοι έπαινοι, όπως αυτός της Νάνσι Πελόζι στην πρόσκλησή της προς τον Μητσοτάκη, ότι σήμερα «τα έθνη μας είναι βασικοί σύμμαχοι στην παγκόσμια σκηνή». Λειτουργούν και άλλοι παράγοντες: Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν την παράταση του πολέμου στην Ουκρανία μέχρι εξουθένωσης της Ρωσίας, υποβαθμίζει τη χρησιμότητά του Ερντογάν ως διαπραγματευτή, ρόλο που επεδίωξε να παίξει στην πρώτη φάση του πολέμου. Οι δηλώσεις του Μπάιντεν για «γενοκτονία των Αρμενίων» που ο Ερντογάν χαρακτήρισε «ανιστόρητες και βασισμένες σε παραπληροφόρηση» όπως και οι βομβαρδισμοί του τουρκικού στρατού ενάντια σε θέσεις των Κούρδων του PKK στο βόρειο Ιράκ. Για τους οποίους, η βουλευτίνα του HDP, Μπεστάς, εκτίμησε ότι είναι ένας τρόπος της κυβέρνησης Ερντογάν «για να συγκαλύψει την πείνα, τη φτώχεια, την ανεργία και τις δολοφονίες. Ο λόγος πίσω από αυτόν τον πόλεμο είναι η ανεπίλυτη εσωτερική κρίση». Για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, όμως, οι κινήσεις του Ερντογάν κατά των Κούρδων δεν συμβαδίζουν με τη δική του εκστρατεία σε Συρία και Ιράκ.
«Στη στρατιωτική κινητικότητα της Ελλάδας στους αιθέρες του Αιγαίου και κυρίως στα νησιά του εστιάζουν την προσοχή τους τουρκικές πηγές» γράφει σε άρθρο του με τίτλο «Τα εξοπλιστικά πλάνα της Ελλάδας ζορίζουν την Τουρκία», στην Καθημερινή, ο Μανώλης Κωστίδης. Όπως αναφέρει ανάμεσα σε άλλα, στην Τουρκία, «τα δημοσιεύματα περί των σχεδίων της Αθήνας για “κλείδωμα του Αιγαίου” με φρεγάτες και αντιαεροπορικά συστήματα που θα τοποθετηθούν σε νησιά του πελάγους μελετώνται προσεκτικά. Η βασική πολιτική εντολή είναι να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι…».
Το πόσο χαμηλά θα κρατηθούν οι τόνοι -και μάλιστα σε μια δύσκολη για τις κυβερνήσεις εκατέρωθεν του Αιγαίου παρατεταμένη προεκλογική περίοδο- θα φανεί. Όμως σε κάθε περίπτωση, το βάθεμα της εμπλοκής της κυβέρνησης Μητσοτάκη -και της ελληνικής άρχουσας τάξης που εκπροσωπεί- στα νατοϊκά σχέδια στην Ουκρανία, μόνο παραπάνω δεινά έχει να προσφέρει στους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας.