Εργατικό κίνημα
COSCO - Απεργιακή συνέχεια για να τα πάρουμε όλα

10/5, συνέλευση εργαζόμενων COSCO. Φωτό: Μάνος Νικολάου

Σε μια πρώτη υποχώρηση εξαναγκάστηκε η DPort, η ελληνική εταιρία που διαχειρίζεται τον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Πειραιά για λογαριασμό της COSCO, κάτω από την πίεση της απεργίας διαρκείας των λιμενεργατών στους προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ. Η πρότασή της για σύναψη Συλλογικής Σύμβασης είναι βελτιωμένη. Παρ’ όλα αυτά, οι αυξήσεις που δίνονται μαζί με τις επιμέρους παροχές δεν μπορούν να «ισοφαρίσουν» τα βασικά αιτήματα που αποτελούν κόκκινες γραμμές για τον αγώνα στην COSCO και δεν καλύπτονται από τη νέα πρόταση: τις προσαυξήσεις στην εργασία τη νύχτα, τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, την πλήρους απασχόλησης εργασία για όλους και την ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά. 

Πιο συγκεκριμένα, η νέα πρόταση περιλαμβάνει αυξήσεις 10% με 11,64%, την ώρα που το κύμα της ακρίβειας επιβαρύνει πολύ περισσότερο τους εργάτες. Μόνο οι προσαυξήσεις που νόμιμα δικαιούνται για τα νυχτερινά και τις αργίες θα σήμαιναν κατευθείαν αύξηση του μισθού κοντά στο 23%. Σε αυτές τις βάρδιες βγαίνει μεγάλο κομμάτι της δουλειάς και δεν ισοφαρίζονται με τη μεγαλύτερη προσαύξηση στις υπερωρίες και την υπερεργασία. Οι λιμενεργάτες του προβλήτα Ι, που δεν ανήκουν στη DPort, κάνουν την ίδια ακριβώς δουλειά, αλλά οι αποδοχές τους, ακόμα και μετά από πολλές περικοπές, παραμένουν τουλάχιστον 25% υψηλότερες. Η εργοδοσία θέλει τριετή σύμβαση για να έχει τριετή «εργασιακή ειρήνη» στο ΣΕΜΠΟ και για να εξασφαλίσει ότι δεν θα χρειαστεί να βάλει το χέρι στην τσέπη παρά την ακρίβεια που καλπαζει, διατηρώντας τα τεράστια κέρδη της που τα διαφημίζει συνέχεια.

Κεντρικό αίτημα των απεργών της COSCO είναι η μόνιμη και σταθερή δουλειά πλήρους απασχόλησης για όλους. Αυτή τη στιγμή, το 1/3, οι 700 από τους 2.100, δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή/και με 16 μόνο μεροκάματα τον μήνα, «μισή δουλειά, μισή ζωή», όπως λένε οι ίδιοι. Η νέα πρόταση προσφέρει τη μετατροπή μόνο 250 συμβάσεων εκ περιτροπής σε πλήρους απασχόλησης και άλλους 100 για κάθε χρόνο. Είναι γνωστές οι μέθοδοι εκβιασμού και τρομοκρατίας στους λιμενεργάτες όλα αυτά τα χρόνια στους εκ περιτροπής που αναγκάζονται να πουν σε όλα ναι μήπως και κερδίσουν σύμβαση αορίστου και πλήρους απασχόλησης. Η νέα πρόταση δεν τους προστατεύει, αντίθετα θα διατηρήσει αυτό το καθεστώς.

Αναξιοπιστία

Στα λόγια και στις «καλές» προθέσεις της εργοδοσίας και του υπουργείου Εργασίας στηρίζεται η εφαρμογή της «καθόλα νόμιμης ένταξης των εργαζόμενων στα ΒΑΕ», όπως τονίζει στην πρότασή της η DPort. Είναι γνωστή η “αξιοπιστία” της DPort, η οποία επανειλημμένα από το 2014 υπόσχεται Συλλογική Σύμβαση μετά από κάθε απεργία και μετά την παίρνει πίσω, ενώ έχει προχωρήσει σε κάθε παράτυπη διαδικασία και μηχανορραφία για να στήσει εργοδοτικό συνδικάτο και απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. Όσο για τον υπουργό Εργασίας Χατζηδάκη, τι να πρωτοπεί κανείς. Από το 2012 έχει γνωμοδοτήσει η επιτροπή κρίσεως για τα ΒΑΕ στο υπουργείο Εργασίας ότι οι λιμενεργάτες πρέπει να ασφαλίζονται με αυτό το καθεστώς. Κυβέρνηση και εργοδοσία παρανομούν για μια δεκαετία.

Στη συνέλευση που έγινε στις 10/5, εγκρίθηκε εξουσιοδότηση στο ΔΣ να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση. Η πίεση για βελτίωση της πρότασης δεν μπορεί να γίνει όμως μόνο με τη συζήτηση, αλλά με κλιμάκωση των αγώνων. Όπως επισημαίνει ο Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης: «Η μερική υποχώρηση της εργοδοσίας και οι υποσχέσεις που δίνει, δείχνουν την δύναμη που εχουν οι απεργοί στα χέρια τους και πόσο φοβάται κυβέρνηση και εργοδοσία τις κινητοποιήσεις. Η απεργία στην COSCO έχει ξεσηκώσει ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης στο πλευρό τους, γιατί δείχνει τον δρόμο για όλους τους εργάτες για να κερδίσουμε συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις. 

Πιστεύουμε ότι η συνέχιση του απεργιακού αγώνα, τώρα που έχει στριμωχτεί κυβέρνηση και εργοδοσία, τώρα που όλοι οι εργαζόμενοι κοιτάζουν στο Πέραμα και είναι στο πλευρό των Λιμενεργατών, θα μπορούσε να αναγκάσει εργοδοσία και κυβέρνηση να κάνουν ολοκληρωτικά πίσω και να ικανοποιήσουν όλα τα αιτήματα της απεργίας. 

Θα χρειαστεί η συσπείρωση όλων στην ΕΝΕΔΕΠ, για να εξασφαλίσουμε ότι η δύναμη που μας έφερε μέχρι εδώ, θα παραμείνει οργανωμένη και μαζική.  Όμως χρειάζεται ταυτόχρονα, το πιο μαχητικό κομμάτι των Λιμενεργατών να συγκροτηθεί σε επιτροπή αγώνα για να μπορέσει να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά όλες τις μάχες την επόμενη περίοδο».