Για μεγάλο χρονικό διάστημα, το αντιπολεμικό και το εργατικό κίνημα είχαν να αντιμετωπίσουν μεθοδεύσεις των κυβερνήσεων που μιλούσαν για «ασύμμετρες απειλές»: ρατσιστικά ισλαμοφοβικά μέτρα προωθούνταν με τη δικαιολογία περί «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» που μπορεί να κρύβεται πίσω από τη... μαντήλα. Τα σύνορα «έπρεπε» να σφραγιστούν από τον στρατό με τη δικαιολογία ότι ο Ερντογάν «εργαλειοποιεί» τους πρόσφυγες ως «ασύμμετρη απειλή».

Με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, έχουμε περάσει πια σε απειλές που είναι πολύ συμμετρικές. Οι μάσκες πέφτουν και οι εξοπλισμοί ανεβαίνουν. Ο Πούτιν κάνει πόλεμο για να μην μπει η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και το ΝΑΤΟ επεκτείνεται στη Σουηδία και τη Φινλανδία.

Αυτή είναι η στιγμή που ο Μητσοτάκης πήγε στην Ουάσιγκτον να συναντήσει τον Μπάιντεν. Οι δεσμοί του ελληνικού καπιταλισμού με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό βρίσκονται στο καλύτερο σημείο- σ’ αυτό συμφώνησαν και οι δυο πλευρές. Καλύτερο σημείο γι’ αυτούς σημαίνει επιστροφή στο πολεμικό σφαγείο στα χαρακώματα της ανατολικής Ευρώπης.

Αυτή είναι η κοινή τους αφετηρία και στην ατζέντα των παζαριών τους βρίσκεται το αν και πώς μπορεί να απλωθεί η σύγκρουση στο Αιγαίο. Ο Ερντογάν ζητάει ανταλλάγματα για να συμφωνήσει στην επέκταση του ΝΑΤΟ στις σκανδιναβικές χώρες, ο Μητσοτάκης ζητάει εκτός από τα Ραφάλ να πάρει και αμερικάνικα μαχητικά F-35. Για την ασφάλεια των αμερικανικών στρατιωτικών και ενεργειακών διευκολύνσεων!  Όπως το διατυπώνει ο καθηγητής Μάνος Καραγιάννης στην Καθημερινή της Κυριακής:

«Για λόγους ασφάλειας και μόνο, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να στηρίξει μια ενδεχόμενη απόφαση για επέκταση των χωρικών υδάτων στην ηπειρωτική Ελλάδα. Έτσι θα προστατευτούν καλύτερα οι αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις από υβριδικές απειλές προερχόμενες από αέρα και θάλασσα. Ούτε η ελεύθερη ναυσιπλοϊα στο Αιγαίο θα επηρεαστεί από μια τέτοια κίνηση, ούτε θα ενεργοποιηθεί ξαφνικά το τουρκικό casus 

belli». Φωτιά στο Αιγαίο δηλαδή, για να γίνει η Ελλάδα εγγυητής της «ελεύθερης ναυσιπλοϊας» για τα τάνκερ των εφοπλιστών και για τα αεροπλανοφόρα που φτάνουν ως την Αλεξανδρούπολη!

Προκλήσεις

Μπροστά σε τέτοιες τρομακτικές απειλές, η αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει τη λύση, επειδή ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να κινητοποιήσει 150.000 ψηφοφόρους στην κάλπη για την εκλογή προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς πιο ασύμμετρη απάντηση στις προκλήσεις της περιόδου.

Ο θερμός πόλεμος που ξεκίνησε πριν από τρεις μήνες στην Ουκρανία και παρατείνεται και απλώνεται χωρίς να διαφαίνεται το τέλος του, επιβεβαιώνει την ιστορική θέση του Λένιν ότι το ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού είναι περίοδος πολέμων και επαναστάσεων. Όσες αλλαγές κι αν έχουν γίνει μέσα στα τελευταία εκατό χρόνια, οι συγκρούσεις των μεγάλων δυνάμεων για να ξαναμοιράσουν τον κόσμο επιστρέφουν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το δεύτερο σκέλος της θέσης του Λένιν που μιλάει για περίοδο πολέμων ΚΑΙ επαναστάσεων.

Η Αριστερά χρειάζεται επαναστατική στρατηγική για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων. Πάντα χρειαζόταν, αλλά τώρα η ανάγκη προβάλλει επιτακτική. Χρειάζεται να απλώσουμε αυτή την αναζήτηση παντού, μέσα σε όλους τους χώρους που ζει και αγωνίζεται ο κόσμος της δουλειάς και η νεολαία. Το μονοήμερο που οργανώνει το ΣΕΚ αυτή την Κυριακή 22 Μάη είναι μια καλή αφετηρία.

Συζητήσεις

Ο ιμπεριαλισμός σήμερα

Πώς φτάσαμε από τη Ρωσία του Λένιν στη Ρωσία του Πούτιν;

Η Αριστερά και ο πόλεμος

Να ανατρέψουμε τη ΝΔ, να χτίσουμε εργατική εναλλακτική