Μεσάνυχτα Δευτέρας η Κεραμέως κατέθεσε στη Βουλή τον νέο νόμο - πλαίσιο για τα ΑΕΙ. Απεργία και διαδήλωση κάλεσαν το αμέσως επόμενο πρωί, την Τρίτη 5/7, η ΠΟΣΔΕΠ και η ΠΟΣΕΕΔΙΠ μαζί με φοιτητικούς συλλόγους.
«Ο νέος Νόμος Πλαίσιο περιλαμβάνει όλες τις φιλοδοξίες που οι κυβερνήσεις και τα αρπαχτικά των επιχειρήσεων έχουν αναγκαστεί να βάλουν επανειλημμένα στα συρτάρια τα τελευταία 30 χρόνια» επισημαίνει το ΣΕΚ στις Σχολές σε ανακοίνωσή του και εξηγεί: «Συγχωνεύσεις, καταργήσεις τμημάτων, ανώτατο όριο φοίτησης ν+2 και διαγραφές φοιτητών, θέσπιση διδάκτρων, προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων μέσω των “Εταιρειών Αξιοποίησης - Διαχείρισης Περιουσίας των ΑΕΙ”, ακόμα και ενοικίαση πανεπιστημιακής περιουσίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Σαν να μην έφταναν αυτά, με προσθήκη της τελευταίας στιγμής η κυβέρνηση θέλει να αποσπάσει την παιδαγωγική επάρκεια από το πτυχίο των καθηγητικών σχολών. Με πρόβλεψη για ξεχωριστά προγράμματα σπουδών παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας που μάλιστα θα έχουν όριο εισακτέων, χωρίς καμία πρόβλεψη για τη χρηματοδότησή τους.
Αυτό το συρρικνωμένο και ιδιωτικοποιημένο πανεπιστήμιο των start-ups, κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες της αγοράς, όπου ακόμα και οι διδακτικές επάρκειες γίνονται εμπόρευμα, έρχονται να εξυπηρετήσουν η κατάργηση των πρυτανικών εκλογών, η θέσπιση “Συμβουλίου Φοιτητών” και η επιμονή της κυβέρνησης να μπει η αστυνομία στις σχολές… Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, μαζί με τους εργαζόμενους στα Πανεπιστήμια, εκπαιδευτικούς, διοικητικούς και όλο το προσωπικό, έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε και πάλι».
«Ο νέος νόμος πλαίσιο φέρνει τη διάλυση των δημοσίων πανεπιστημίων» τονίζει στην Εργατική Αλληλεγγύη η Μαρία Καστελιώτη, φοιτήτρια στη Φιλοσοφική της Αθήνας και μέλος του ΣΕΚ στις Σχολές. «Μέσα από μια σειρά μέτρα δεν θα μιλάμε πια για δημόσια δωρεάν Παιδεία αλλά για άνοιγμα στους μάνατζερς και τις εταιρείες. Συν τοις άλλοις μέσα σε ένα βράδυ χωρίς να ακολουθήσει καν την επίσημη θεσμική οδό ανακοίνωσε ότι οι καθηγητικές σχολές χάνουν την παιδαγωγική επάρκεια που έδινε το πτυχίο για να μπορείς να διδάξεις. Αυτό σημαίνει πρόσθετες διαδικασίες μετά τη σχολή, πληρώνοντας κι από την τσέπη, για να μπορέσεις να την εξασφαλίσεις. Είναι θετικό βήμα ότι σήμερα οι καθηγητές των πανεπιστημίων μετά από καιρό βγαίνουν σε απεργία. Χρειάζεται να κλιμακώσουμε τόσο εμείς από τη μεριά των φοιτητικών συλλόγων όσο και τα μέλη ΔΕΠ και να προχωρήσουμε με καταλήψεις κι απεργίες ακόμα κι αν ψηφιστεί ο νόμος πλαίσιο, για να τον ανατρέψουμε».
Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στα Προπύλαια και βάδισαν μέχρι τη Βουλή.
Πανεπιστήμια - επιχειρήσεις
«Υπερασπιζόμαστε τα πανεπιστήμια απέναντι στη μετατροπή τους σε επιχείρηση. Οφείλουμε να το υπερασπιστούμε και για εμάς ως εργαζόμενους/ες σε αυτό και για τους φοιτητές/ριες αλλά κυρίως για τη γνώση που θα παράγεται. Ο στόχος των πανεπιστημίων δεν θα πρέπει να είναι πως θα βγάλουν παραπάνω κέρδη οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά το να παραχθεί επιστημονική γνώση ωφέλιμη για την κοινωνία» μας λέει η Ιωάννα Λούβρου, μέλος ΕΔΙΠ (Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό) στο ΕΚΠΑ. «Κλασικά η υπουργός Παιδείας, όπως γίνεται συνήθως, εξαπολύει μια τέτοια επίθεση μέσα στη μέση του καλοκαιριού για να αποφύγει αντιδράσεις. Το σίγουρο είναι όμως ότι η αγωνιστική διάθεση και τα αντανακλαστικά υπάρχουν κι αυτό φάνηκε για παράδειγμα στην κινητοποίηση ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία που σε σύντομο χρόνο κινητοποιήθηκαν χιλιάδες στις πύλες των μεγάλων πανεπιστημίων. Έχουμε την εμπειρία από παλαιότερες μεγάλες κινητοποιήσεις, όπως το 2013, χρειάζεται να τις εκμεταλλευτούμε. Οργάνωση από τα κάτω και απεργιακή κινητοποίηση για να τους σταματήσουμε».
Ο Πέτρος Γαγανάκης, καθηγητής στο Ιστορικό Αρχαιολογικό του ΕΚΠΑ και γραμματέας του συλλόγου ΔΕΠ συμπληρώνει: «Ο νόμος που κατατέθηκε διαλύει το δημόσιο πανεπιστήμιο. Αντικαθιστά τα πτυχία με διπλώματα δεξιοτήτων τα οποία θα δημιουργούν επισφαλώς εργαζόμενους πτυχιούχους. Επιβάλει δίδακτρα σε όλα τα μεταπτυχιακά κι οσονούπω και στα προπτυχιακά. Η λογική είναι σαφής. Κάθε χρόνο κόβεται η πρόσβαση σε χιλιάδες μαθητές, γίνεται όλο και δυσκολότερο να σπουδάσεις κι έτσι καταλήγουμε να καταργείται η κοινωνική κινητικότητα μέσω της μόρφωσης και της πανεπιστημιακής γνώσης. Πλέον τα πανεπιστήμια θα είναι μόνο για τους πλουσίους. Παρόλα αυτά τόσα χρόνια πολλοί νόμοι ψηφίστηκαν αλλά ελάχιστοι εφαρμόστηκαν. Εμείς θα είμαστε εδώ και θα κάνουμε το παν για να μην εφαρμοστεί ο νόμος. Θα χρειαστεί να κλιμακώσουμε».