Αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
Κυβέρνηση φονικού ρατσισμού

Πρόσφυγες στον Έβρο

Ο ωμός ρατσισμός είναι το μοναδικό καταφύγιο που έχει απομείνει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κάθε μέρα βουλιάζει όλο και περισσότερο όχι μόνο στο σκάνδαλο των υποκλοπών αλλά και στην ντόπια και διεθνή κατακραυγή για τα συνεχιζόμενα δολοφονικά pushbacks, που κορυφώθηκαν με τον θάνατο της πεντάχρονης προσφυγοπούλας Μαρίας εξαιτίας της εγκληματικής απόφασης της κυβέρνησης να αφήσει τους πρόσφυγες επί μέρες σε μια νησίδα του Έβρου. 

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση αρνούνταν να κάνει διάσωση λέγοντας -τι ειρωνεία αλήθεια- ότι οι νησίδες δεν είναι σε ελληνικό έδαφος, οι εικόνες με τις εκκλήσεις της μητέρας της και της εννιάχρονης αδελφής της που κινδύνευε να χάσει τη ζωή της επίσης από τσίμπημα σκορπιού έφταναν παντού ξεμπροστιάζοντας την ίδια και το αίσχος της ΕΕ-φρούριο.

Η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά κάτω από τις αντιδράσεις του κόσμου να περισυνελέξει τους πρόσφυγες (και να  εκτελέσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να προχωρήσει σε διάσωση των 40 αποκλεισμένων στη νησίδα από τις 9/8) αλλά την Τρίτη 23/8 προχώρησε σε έκτακτη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ παρουσία του πρωθυπουργού με βασικό θέμα τη φύλαξη των συνόρων ενάντια «στην υβριδική επίθεση που δέχεται η χώρα» στον Έβρο ενώ πριν λίγες μέρες ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Μηταράκης, ανακοίνωσε επέκταση του φράχτη στον Έβρο μέχρι και την περιοχή του Σουφλίου. 

Δεν υπάρχει τίποτε το «έκτακτο» πέρα από την άμεση ανάγκη της κυβέρνησης να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον παίζοντας για ακόμη μια φορά το χαρτί του ρατσισμού ανοίγοντας το δρόμο σε κάθε ακροδεξιό και φασίστα να βγει στο δρόμο όπως συνέβη τον Μάρτιο του 2020 στον Έβρο.

Αλλά το καλοκαίρι του 2022 δεν είναι άνοιξη του 2020. Όχι γιατί δεν συνεχίζονται τα ρατσιστικά εγκλήματα στον Έβρο και στο Αιγαίο -όπου παραμονές του Δεκαπανταύγουστου δεκάδες πρόσφυγες πνίγηκαν όταν βυθίστηκε το πλοιάριό τους ανοιχτά της Ρόδου σε ένα μακελειό που ακόμη μια φορά πέρασε στα ψιλά.

Αλλά γιατί πλέον δεν περνάνε τα ρατσιστικά ψέματα, τα «no you haven’t been to Samos» του πρωθυπουργού (πέρσι στην ολλανδέζα δημοσιογράφο Ίνγκεμποργκ) και τα περί πρακτόρων. Και γιατί η αλληλεγγύη βγαίνει δυνατά στο προσκήνιο από τον Ελαιώνα μέχρι τα Κύθηρα όπου στις 18 Αυγούστου, 237 πρόσφυγες βρήκαν σαν μόνο τους στήριγμα τους κατοίκους και τους παραθεριστές του νησιού που προσπαθούσαν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε τρόφιμα και ρουχισμό και στέγαση μετατρέποντας προσωρινά ένα παλιό camping σε χώρο φιλοξενίας. 

«Η αλληλεγγύη είναι εντυπωσιακή» δήλωσε στην Φύλλια Πολίτη, στο in.gr η Αριστέα Πρωτονοτάριου από τα Κύθηρα. «Κόσμος μας δίνει τρόφιμα και χρήματα για να αγοράσουμε τα στοιχειώδη. Ξεπερνάει και τα όρια του νησιού μας. Επικοινωνούν μαζί μας από διάφορα μέρη της χώρας, από την Πελοπόννησο μέχρι και τη Θεσσαλονίκη. Μας προσέγγισαν από τον περιβαλλοντικό πολιτιστικό όμιλο Μάνης για να ρωτήσουμε τι χρειαζόμαστε. Μέχρι και Ελληνίδα που ζει στη Γερμανία έστειλε χρήματα για να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους».