Διεθνή
Nότια Αφρική: Γενική απεργία

Γενική απεργία οργάνωσαν τα συνδικάτα στη Νότια Αφρική την περασμένη Τετάρτη 24 Αυγούστου, ενάντια στην ακρίβεια, την ανεργία, αλλά και την ξενοφοβία. Οι δύο μεγαλύτερες συνομοσπονδίες της χώρας, η Cosatu και η Saftu έκαναν από κοινού κάλεσμα, κάτι που δεν συνηθίζουν. Η Cosatu είναι η παλιότερη συνομοσπονδία που συνδέεται με το κυβερνών Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (ANC). Η Saftu διασπάστηκε από την Cosatu το 2017.

Η συμμετοχή στην απεργία και τις διαδηλώσεις ξεπέρασαν τις προσδοκίες. Οργανώθηκαν διαδηλώσεις σε 11 μεγάλες πόλεις, με μεγαλύτερη εκείνη στην Πρετόρια. Οι πιέσεις πάνω στις συνομοσπονδίες έρχονται από τα κάτω και είναι εκρηκτικές. Η Νότια Αφρική είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη κοινωνική ανισότητα στον πλανήτη, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας. Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά την κατάργηση του απαρτχάιντ, το χρώμα του δέρματος καθορίζει την πρόσβαση στον πλούτο. 

Τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας συλλέχθηκαν πριν από την πανδημία. Σήμερα, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Σύμφωνα με τα συνδικάτα, τα αφεντικά και η κυβέρνηση κατέστρεψαν τρία εκατομμύρια θέσεις εργασίας στη διάρκεια της πανδημίας. Η ανεργία των νέων είναι κοντά στο 60%. Οι πιο χαμηλόμισθοι και ιδιαίτερα οι γυναίκες χτυπήθηκαν συγκριτικά ακόμη περισσότερο. Οι γυναίκες παίρνουν κατά μέσο όρο 60% του μισθού για την ίδια εργασία. Ο πληθωρισμός στα τρόφιμα τρέχει με 8% επίσημα. Ο κόσμος αναγκάζεται να περιορίσει το φαγητό του. Οι τιμές για συγκοινωνίες και καύσιμα έχουν πάει στα ύψη. 

“Μας γδέρνουν”

Μια διαδηλώτρια στην απεργία μιλώντας στο BBC είπε πως “Παίρνω 210 ευρώ το μήνα και τα μισά πηγαίνουν στη συγκοινωνία για να πάω στη δουλειά”. Μια άλλη δήλωσε πως “μήνα παρά μήνα μένω χωρίς λεφτά και αναγκάζομαι να πηγαίνω στους τοκογλύφους που μας γδέρνουν”. Οι δημόσιες υπηρεσίες βρίσκονται σε διάλυση. Οι εργαζόμενοι στα ταχυδρομεία καταγγέλλουν πως είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν πολλές ώρες μέσα στα κέντρα διαλογής, χωρίς θέρμανση το χειμώνα, χωρίς κλιματισμό το καλοκαίρι, με πολύ κακό φωτισμό που καταστρέφει την όραση και με τουαλέτες σε αηδιαστική κατάσταση. Μια από τις αφίσες των συνδικάτων που καλούσαν στην απεργία έγραφε “Δεν θρηνούμε. Αγωνιζόμαστε ή πεθαίνουμε της πείνας”.

Αποτέλεσμα της όξυνσης της ανισότητας και της φτώχειας, είναι η αύξηση της βίας κατά των γυναικών και γενικότερα η αύξηση της εγκληματικότητας. Η κυβέρνηση και τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την κατάσταση και προωθούν το σεξισμό αλλά και την ξενοφοβία σε βάρος μεταναστών από φτωχότερες γειτονικές χώρες. Η Cosatu στο κάλεσμά της προειδοποίησε την κυβέρνηση να μην παίξει το χαρτί του ξενοφοβικού ψέματος. Η καμπάνια Kopanang ενάντια στην ξενοφοβία κάλεσε στην απεργία με αφίσα “Οι καπιταλιστές μάς παίρνουν τις δουλειές, όχι οι μετανάστες. Οχι στην ανεργία, την αστεγία και τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών”. 

Όλοι ξέρουν πόσος συσσωρευμένος θυμός υπάρχει στη Νότια Αφρική. Πέρσι το καλοκαίρι, η κατάσταση οδήγησε σε ταραχές με πολλές δεκάδες νεκρούς. Ξεκινώντας από το Ντέρμπαν, φτωχός κόσμος άρχισε να μπαίνει στα καταστήματα και να κάνει πλιάτσικο ή απλά να παίρνει τα απαραίτητα για να ζήσει. 

Μια αυτόπτης μάρτυρας έλεγε πως “Για πολύ κόσμο ήταν ωραία κατάσταση. Τουλάχιστον είχαμε φαγητό και άλλα πράγματα. Δεν έχουμε δουλειές, πεινάμε, τα παιδιά και οι γέροντες πεινάνε. Ο Covid σήμανε θανάτους, πολλούς θανάτους, και είμαστε φτωχότεροι από ποτέ λόγω των λοκντάουν. Το πλιάτσικο άρχισε από τη νεολαία, αλλά συμμετείχαν και μεγαλύτεροι. Τις περισσότερες φορές αυτό που έπαιρναν ήταν απλά πράγματα, ρύζι, λάδι, λαχανικά. Αλλά το είδαν και σαν ευκαιρία να πάρουν κάτι που πάντα ήθελαν, ένα καλό κρεβάτι, έναν ανεμιστήρα, ένα ψυγείο ή κάτι ωραίο να φορέσεις. Τώρα η αστυνομία ανοίγει πυρ πάνω στον κόσμο και ρίχνει δακρυγόνα.” 

Το κίνημα των κατοίκων των παραγκουπόλεων και αστέγων, Abahlali baseMjondolo, κυρίως γύρω από το Ντέρμπαν, κάλεσε κι αυτό στην απεργία. Τέσσερις μέρες πριν από την κινητοποίηση, δολοφονήθηκε ένας από τους ηγέτες του, το τρίτο δολοφονημένο στέλεχός του μέσα στη χρονιά. Τον περασμένο Απρίλη, πρωτοφανείς καταρρακτώδεις βροχές πλημμύριζαν το Ντέρμπαν για σχεδόν ένα μήνα. Οι παραγκουπόλεις και οι άστεγοι ήταν αυτοί που ξανά βγήκαν πιο χτυπημένοι, με εφτά χιλιάδες κόσμο να χάνει ό,τι σπίτι είχε.

Δυναμική

Η επιτυχία της απεργίας και των διαδηλώσεων είναι βήμα ώστε η εργατική τάξη και η Αριστερά να μπει επικεφαλής της οργής και της αντίστασης, να δώσει αντικαπιταλιστική λύση στην κρίση που χτυπάει και τη Νότια Αφρική. Όπως λέει ανακοίνωση της KeepLeft, αδελφής οργάνωσης του ΣΕΚ στη Νότια Αφρική: “Η γενική απεργια ήταν μήνυμα ότι υπάρχει δυναμική για ολοένα μεγαλύτερη αντίσταση. Τώρα είναι η ώρα για περισσότερες απεργίες, περισσότερες μαζικές διαδηλώσεις και για ισχυρή σοσιαλιστική εναλλακτική απέναντι στο ANC”.