Μαζική και δυναμική διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 8/9 ενάντια στη ρατσιστική εκκένωση του Ελαιώνα. Δεκάδες πρόσφυγες, προσφύγισσες και αλληλέγγυοι/ες διαδήλωσαν ενάντια στην προσπάθεια του δήμου Αθηναίων να κλείσει τη δομή φιλοξενίας και να στείλει τους πρόσφυγες και τις προσφύγισσες σε απομονωμένα καμπ ή στον δρόμο. Αποτέλεσμα αυτής της ρατσιστικής επίθεσης είναι η χειροτέρευση των συνθηκών ζωής των προσφύγων/ισσών με αποκορύφωμα τον θάνατο του Βαρές Αλί στις 3/9.
Στη συγκέντρωση που προηγήθηκε μπροστά από την πύλη του καμπ του Ελαιώνα, πρόσφυγας που πήρε τον λόγο κάλεσε όλες και όλους να συνεχίσουν τον αγώνα: “Δεν μας δίνουν χρήματα, δεν έχουμε χαρτιά, δεν μπορούμε να ζήσουμε. Όσο είμαστε στον Ελαιώνα τουλάχιστον έχουμε ένα μέρος να κοιμηθούμε και μπορούμε να πάμε στην Αθήνα και να αναζητήσουμε δουλειά. Θέλουν να μας μεταφέρουν μακριά από την Αθήνα για να υποφέρουμε ακόμα περισσότερο. Ζητάμε από όλους εσάς και τη διεθνή κοινότητα βοήθεια για να μη μείνουμε στον δρόμο”, τόνισε.
Ο Θωμάς Σίδερης, δημοσιογράφος της ΕΡΤ, χαιρέτισε τη συγκέντρωση μιλώντας για τον προσφυγικό και εργατικό χαρακτήρα της γειτονιάς. Ο Ηλίας Μούρης, πρόεδρος της Ε' ΕΛΜΕ, πρόσθεσε: “Από τα εκπαιδευτικά σωματεία, εκ μέρους της Ε' ΕΛΜΕ Αθήνας, της Β' ΕΛΜΕ Αθήνας, της ΕΛΜΕ Καλλιθέας – Νέας Σμύρνης – Μοσχάτου, της ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων – Ζεφυρίου – Φυλής και άλλων εκπαιδευτικών σωματείων, εκφράζουμε σε όλους τους πρόσφυγες, προσφύγισσες, μετανάστες/τριες και αλληλέγγυους/ες τη θερμή μας συμπαράσταση.Την ιστορία της περιοχής που ανέπτυξε προηγουμένως ο σύντροφος, η κυβέρνηση θέλει να μας κάνει να την ξεχάσουμε. Ξαφνικά αυτός ο τόπος πρέπει να γίνει γήπεδο Παναθηναϊκού, Μall και να ξεχαστεί από περιοχή εργατικής κατοικίας και εργατικού μόχθου. Γι' αυτό θέλουν να ξεσπιτώσουν αυτούς τους ανθρώπους. Χρειάζεται όλος ο κόσμος να ζει σε αξιοπρεπείς συνθήκες. Είτε στον χώρο της δομής, είτε πέριξ, είτε στον αστικό ιστό”.
Ο Πάνος Αντωνίου, δικηγόρος των κατηγορούμενων αλληλέγγυων, οι οποίοι συνελήφθησαν και φορτώθηκαν κατηγορίες από την επιδρομή της αστυνομίας στο καμπ στις 16 Αυγούστου, χαιρέτισε τη συγκέντρωση και κάλεσε στην δίκη των αλληλέγγυων στις 20/10 στην Ευελπίδων. “Να μην ποινικοποιείται η αλληλεγγύη –αυτό που πρέπει να ποινικοποιηθεί είναι η αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ”, τόνισε.
Ο Τζαβέντ Ασλάμ από την Πακιστανική Κοινότητα μίλησε για την έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης που σκοτώνει ανθρώπους, όχι μόνο στον Ελαιώνα αλλά σε όλα τα καμπ και στα κέντρα κράτησης. “Θα δώσουμε τον αγώνα μας μέχρι να κερδίσουμε σεβασμό και δικαιώματα για όλους”, σημείωσε. Ο Θανάσης Βρεττός από την Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού - Σεπολίων - Ακαδημίας Πλάτωνος υπογράμμισε τη σύνδεση ανάμεσα στην επίθεση κατά των προσφύγων και την προσπάθεια εκτοπισμού όλων των κατοίκων του κέντρου.
“Τι θα γίνουν οι εκατοντάδες άνθρωποι που πετιούνται στον δρόμο; Κανείς δεν νοιάζεται, αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για το συμφέρον των 'επενδυτών' και για την 'ανάπλαση' του Ελαιώνα”, τόνισε ο Θανάσης Διαβολάκης δημοτικός σύμβουλος Πειραιά με την “Ανταρσία στο Λιμάνι”. “Για να περάσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα πάνω από τις ζωές μας. Εμείς, ντόπιοι, μετανάστες και πρόσφυγες δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα και δίνουμε μαζί τον αγώνα για να πέσει αυτή η κυβέρνηση”, συμπλήρωσε.
Η διαδήλωση πέρασε μέσα από τις γειτονιές του Ελαιώνα και βγήκε στην Ιερά Οδό, ενώ επιστρέφοντας οι πρόσφυγες και οι προσφύγισσες μπήκαν μέσα στη δομή μαζί με τους/τις αλληλέγγυους/ες. Με ένα από τα κεντρικά συνθήματα να είναι “Κάντε τον Ελαιώνα προσφυγική εστία – όχι αναπλάσεις και αστυνομία”, η πορεία έκανε τον γύρο του καμπ φωνάζοντας επιπλέον σε διάφορες γλώσσες συνθήματα όπως: “Ανοίξτε τα σύνορα για τους πρόσφυγες/τις προσφύγισσες”, “Δώστε χαρτιά σε όλους/ες”.
Κλείνοντας τη συγκέντρωση ο Π. Κωνσταντίνου κάλεσε όλες και όλους στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις: στο Κερατσίνι για τα 9 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα και στο Εφετείο για τη συνέχιση της β' δίκης της ΧΑ, 18 και 28 Σεπτέμβρη αντίστοιχα.
Σταυροδρόμι της προσφυγιάς
“Σε αυτόν εδώ τον χώρο πραγματοποίησα τη διδακτορική διατριβή μου και μια ταινία που είναι και η τελική εργασία με τον τίτλο 'Οδός Αγίου Πολυκάρπου'. Στον χώρο που βρισκόμαστε σήμερα συναντήθηκαν κατά το παρελθόν οι βιομηχανικοί εργάτες που δούλεψαν στα εργοστάσια που βρίσκονται πίσω μας, πχ στο εργοστάσιο της Σόφτεξ. Ως υπόμνηση της εργατικής μνήμης και συνείδησης είναι η οδός Χαρτεργατών που τέμνει κάθετα την Αγίου Πολυκάρπου.
Από τον 19ο αιώνα συνέρρευσαν άνθρωποι από διάφορες περιοχές της Ελλάδας προκειμένου να εργαστούν στα βιοτεχνικά εργαστήρια. Μετά τον ερχομό των προσφύγων του 1922, μεγάλο μέρος εργάστηκε στις βιομηχανίες που εγκαταστάθηκαν σε αυτήν εδώ την περιοχή εξαιτίας των νερών που υπήρχαν. Του ποταμού Κηφισού. Οι βιομηχανικοί αυτοί εργάτες δούλεψαν καθ' όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, δηλαδή μέχρι τις απαρχές του Β'ΠΠ. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 συνέρρευσαν στην Αγίου Πολυκάρπου οι οικονομικοί μετανάστες οι οποίοι δούλεψαν και συνεχίζουν να δουλεύουν ως χαμάληδες και ως εργάτες είτε στις εναπομείνασες βιομηχανίες και βιοτεχνίες, είτε, κυρίως, στα πρακτορεία μεταφορών που συνεχίζουν και υπάρχουν ακόμη και σήμερα σε αυτόν τον δρόμο.
Στην Αγίου Πολυκάρπου συναντήθηκαν διαχρονικά οι πρόσφυγες που ήρθαν από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, χριστιανοί στο θρήσκευμα, με τους σύγχρονους πρόσφυγες που περνούν ακριβώς την ίδια θάλασσα και φτάνουν εδώ. Οι πρόσφυγες στη δομή του Ελαιώνα εγκαταστάθηκαν μετά την πρώτη διαμονή τους στο Πεδίο του Άρεως. Και θυμάμαι τότε το Μέγκα είχε μεταδόσει την είδηση της μεταφοράς τους στη δομή λέγοντας ότι επιτέλους, άδειασε ο χώρος κι αποδόθηκε στους κατοίκους το Πεδίο του Άρεως! Λες και οι πρόσφυγες που ήταν τότε στο Πεδίο του Άρεως ήταν σκουπίδια, ανεπιθύμητοι. Εδώ λοιπόν όταν ήρθαν οι πρόσφυγες υπήρχαν μεγάλοι θύλακες κατοίκησης από Ρομά πληθυσμούς. Όταν εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες στη δομή του Ελαιώνα οι Ρομά πληθυσμοί υποχώρησαν και έδωσαν χώρο στους πρόσφυγες για την εγκατάστασή τους. Εδώ είναι ένα σταυροδρόμι που συναντιούνται οι προσφυγικές ροές”.
Θωμάς Σίδερης