Στα τέλη Δεκέμβρη το Υπουργείο Μετανάστευσης σχεδιάζει να κλείσει οριστικά το πρόγραμμα “ESTIA” για τους πρόσφυγες, ενώ από τα μέσα Νοέμβρη ξεκινούν οι εξώσεις. Το πρόγραμμα πρόσφερε στέγαση μέσα στον αστικό ιστό, κυρίως διαμερίσματα, σε ένα -μικρό- κομμάτι προσφύγων, που ανήκαν σε ευάλωτες ομάδες, όπως έγκυες γυναίκες, μονογονεϊκές οικογένειες, θύματα βίας και βασανιστηρίων, επιζώντες ναυαγίων, κτλ. Αυτά τα διαμερίσματα εξασφάλιζαν μια καλύτερη διαβίωση από τις απάνθρωπες συνθήκες των καμπς.

Το “ESTIA” ξεκίνησε το 2015 από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από το 2019 άρχισαν περικοπές, που κλιμακώθηκαν όταν το πρόγραμμα πέρασε στα χέρια του Υπουργείου Μετανάστευσης τον Σεπτέμβρη του 2020. Φέτος την άνοιξη καταργήθηκαν κοντά στα δύο τρίτα των θέσεων -αφήνοντας 10.000 θέσεις από τις 27.000-, που ήταν διαμερίσματα κυρίως σε οικογένειες, οι οποίες μεταφέρθηκαν σε καμπ. Τότε ήταν που ανακοινώθηκε και η οριστική διακοπή του προγράμματος στα τέλη του 2022 με την αιτιολογία της “βελτιωμένης διαχείρισης του προσφυγικού”. Μόνο τα πολύνεκρα ναυάγια των τελευταίων ημερών να δει κανείς καταλαβαίνει τη ρατσιστική υποκρισία της κυβέρνησης.

Φορείς υλοποίησης του ESTIA σε συνεργασία με το υπουργείο ήταν ΜΚΟ, με την υποχρέωση να έχουν κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, νοσοκόμες προκειμένου να παραπέμπουν τους αιτούντες άσυλο, σε νοσοκομεία, ψυχιάτρους κλπ. Όλο αυτό το κομμάτι των εργαζόμενων, που είναι απαραίτητο για αυτόν τον κόσμο, τώρα πετιέται στο δρόμο.

“Διεκδικούμε στέγαση  για όλους τους πρόσφυγες με ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης σε διαμερίσματα μέσα στον αστικό ιστό”, μας είπε η Δήμητρα Λιναρδάκη, δικηγόρος. “Η κυβέρνηση  κλείνει το πρόγραμμα ESTIA και σταματάει πλέον να προσφέρει κατάλληλη στέγαση  ακόμα και στους πιο ευάλωτους των ευάλωτων. Όλοι αυτοί οι αιτούντες  από τα διαμερίσματα  θα αναγκαστούν να  μεταφερθούν σε περιοχές μακριά από εκεί που εξετάζονται οι εκκρεμείς υποθέσεις ασύλου τους, ενώ τα προσφυγόπουλα που είχαν εγγραφεί και πήγαιναν σχολείο θα αναγκαστούν να το εγκαταλείψουν. Οι αιτούντες άσυλο θα αναγκαστούν να επιστρέψουν σε καμπ σε απομακρυσμένες περιοχές σε όλη την ενδοχώρα που θα βιώσουν εκ νέου απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες διαβίωσης και θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες πρόσβασης σε Υγεία, Παιδεία, στην Υπηρεσία Ασύλου και σε ειδικές συνθήκες αποκατάστασης για ομάδες, όπως τα θύματα βασανιστηρίων”. 

Το εργατικό και αντιρατσιστικό κίνημα χρειάζεται να βγει μπροστά για να σταματήσει τις εξώσεις των προσφύγων και τις μαζικές απολύσεις στις ΜΚΟ και να παλέψει για να είναι πραγματικά καλοδεχούμενοι όλοι οι πρόσφυγες στις πόλεις με άσυλο, στέγη και ελεύθερη πρόσβαση στα νοσοκομεία και τα σχολεία.