Η Άποψή μας
Η πάλη για τη δημοκρατία σήμερα - Ελάτε να παλέψουμε μαζί

Ούτε μια εβδομάδα δεν έχει περάσει από τη μέρα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε την διαγραφή του βουλευτή Γρεβενών της Νέας Δημοκρατίας Ανδρέα Πάτση και στα κυβερνητικά ΜΜΕ η είδηση δεν υπάρχει ούτε στα ψιλά. 

Ο λόγος είναι προφανής. Πρόκειται για ένα τεράστιο σκάνδαλο που συνδέεται με την καρδιά της κυβέρνησης, την ίδια στιγμή που αναδεικνύει την άγρια ταξικότητα και την απόλυτη έλλειψη δημοκρατίας ενός ολόκληρου συστήματος που η Νέα Δημοκρατία και η οικογένεια Μητσοτάκη υπηρετεί εδώ και δεκαετίες. 

Ο Πάτσης είχε εξωχώριες εταιρίες, που είναι παράνομο για τους βουλευτές, εταιρίες που επίσης παράνομα δεν δήλωνε στο πόθεν έσχες του. Όπως επίσης δεν δήλωνε την εισπρακτική εταιρία που είχε αποκτήσει όταν η Τράπεζα Πειραιώς του δάνεισε 4,3 εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει στο 12% της αξίας τους τα «κόκκινα δάνεια» της Πειραιώς! Άλλες εταιρίες στις οποίες συμμετείχε, έπαιρναν παράνομα συμβάσεις στα ΕΛΤΑ, με απευθείας αναθέσεις. 

Γι’ αυτό και η κυβέρνηση μέχρι την τελευταία στιγμή επιχειρούσε να κουκουλώσει το σκάνδαλο μέσω του κυβερνητικού της εκπροσώπου - που λίγες ώρες πριν διαγραφεί από τη ΝΔ ο Πάτσης, συνδιαμόρφωνε μαζί του την υπερασπιστική του γραμμή. Δεν θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από ένα κόμμα που έχει ταυτίσει την πολιτική του με την «τέχνη του επιχειρείν» και το όνομά του με τα σκάνδαλα Siemens, Novartis, Vodafone, Aegean – και πόσα άλλα. Αλλά τι γίνεται με τους «θεσμούς», με τις «δικλείδες ασφαλείας» που τάχα αυτοί παρέχουν; 

Οι περισσότερες από τις «επιχειρηματικές δραστηριότητες» του Πάτση ήταν γνωστές από το 2020 όταν μετά από μια καταγγελία, η Επιτροπή πόθεν έσχες της Βουλής βεβαίωσε «παραλείψεις» στο πόθεν έσχες του. Αλλά η υπόθεση θεωρήθηκε στα γρήγορα λήξασα μετά από μια «συμπληρωματική δήλωση» του βουλευτή. Αντίθετα, και καθόλου τυχαία, ο δημοσιογράφος Κουκάκης που έκανε την καταγγελία στην Βουλή βρέθηκε να παρακολουθείται από την ΕΥΠ της οποίας τις αρμοδιότητες έχει ο ίδιος ο πρωθυπουργός! 

Τι να περιμένει κανείς από τις «δικλείδες ασφαλείας» των θεσμών,  όταν οι ίδιοι οι «θεσμοί» της αστικής δημοκρατίας ανοίγουν τον δρόμο στους Σάλλες και τους Πάτσηδες. Όταν δεκαετίες τώρα στο κοινοβούλιο ψηφίζονται αδιάκοπα νόμοι που κάνουν νόμιμη την τοκογλυφία των τραπεζών και των εισπρακτικών, νόμιμο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, νόμιμες τις περικοπές στα νοσοκομεία και την παιδεία. Και στήνονται «ακλόνητες» κυβερνήσεις που μπορούν να εξασφαλίζουν τεράστιες, ψεύτικες, πλειοψηφίες στην βουλή χάρη στους αντιαναλογικούς εκλογικούς νόμους, κομμένους και ραμμένους έτσι ώστε να μην διαταράσσεται η καπιταλιστική διαχείριση. 

Κερδοφορία

Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για την δικαστική εξουσία, το ΣτΕ, τον Άρειο Πάγο, που αργά ή γρήγορα επικυρώνουν με τις αποφάσεις τους κάθε λογής «επιχειρηματικές δραστηριότητες» και κάθε επίθεση της άρχουσας τάξης, στους εργαζόμενους, το περιβάλλον, την κοινωνική πρόνοια. Νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία αλληλοσυμπληρώνουν η μία την άλλη υπακούοντας σε μια και μοναδική σκοπιμότητα, την κερδοφορία των καπιταλιστών σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών.

Μετά από μια δεκαετία μνημονίων και μια τριετία πανδημίας η εργατική τάξη καλείται σήμερα να πληρώσει ξανά το μάρμαρο μέσα σε συνθήκες πληθωρισμού και άγριας ακρίβειας την ίδια στιγμή που οι επιθέσεις στα δημοκρατικά δικαιώματα απλώνονται σε όλους τους τομείς: 

Στους χώρους εργασίας όπου τα αφεντικά προσπαθούν να βάλουν σε λειτουργία τον αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη, από το εργοστάσιοα της Μαλαματίνας μέχρι την Εθνική Λυρική Σκηνή. Στα πανεπιστήμια, που οι φοιτητές πέφτουν από τα παράθυρα επειδή δεν χωράνε στις αίθουσες αλλά η κυβέρνηση στέλνει κάθε μέρα τα ΜΑΤ να τρομοκρατούν το φοιτητικό κίνημα. Στους δρόμους, που στην αρχή για λόγους «δημόσιας υγείας» και στη συνέχεια χωρίς κανένα λόγο, καταργείται στην πράξη το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, αφήνοντας πίσω ακόμη και νεκρούς στην περίπτωση του Βασίλη Μάγγου. Στην ενημέρωση, όπου δημοσιογράφοι παρακολουθούνται από την κυβέρνηση και απειλούνται με τεράστιες αποζημιώσεις από υπουργούς και επιχειρηματικά συμφέροντα. 

Γι’ αυτούς τους λόγους, στις 9 Νοέμβρη, στην πανεργατική απεργία θα απεργήσουμε και θα διαδηλώσουμε μαζικά απαιτώντας να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη! Βάζοντας δίπλα στα αιτήματα για αυξήσεις και το δικαίωμα στη δουλειά, τα αιτήματα για τις ελευθερίες που χτυπιούνται βάναυσα από μια πανικόβλητη κυβέρνηση που βλέπει την εργατική τάξη να δίνει με σθένος τη μάχη στα νοσοκομεία, στα λιμάνια, στο νερό. Δίπλα στo δικαιώμα να μπορούμε να ζούμε ανθρώπινα από το μισθό μας θα υπερασπιστούμε κάθε δημοκρατικό δικαίωμα που έχει κερδηθεί από τους αγώνες της εργατικής τάξης και θα απαιτήσουμε να βρεθούν και να τιμωρηθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στα οικονομικά, ρατσιστικά, σεξιστικά και εργασιακά εγκλήματα αυτής της κυβέρνησης από μια δικαστική εξουσία που συνήθως τους καλύπτει.    

Αλλά δεν θα πλέξουμε το εγκώμιο ενός αστικού «κράτους δικαίου» που ποτέ δεν υπήρξε. Στη φασιστική απειλή, που η μπόχα της αναδύεται σε μια σειρά από χώρες σε όλο τον κόσμο, δεν απαντάμε φτιασιδώνοντας μια αστική δημοκρατία που καθημερινά ξεφτιλίζεται. Απαντάμε διαμορφώνοντας την εργατική εναλλακτική και σε αυτό το επίπεδο, αναζητώντας ιδέες και εμπειρίες στην παράδοση της εργατικής δημοκρατίας και των εργατικών συμβουλίων αλλά και στις σύγχρονες μάχες που δίνει η εργατική τάξη από την Ελλάδα μέχρι το Ιράν και την Βραζιλία. 

Αυτήν ακριβώς τη συζήτηση θέλουμε να ξεδιπλώσουμε στο Μονοήμερο Συζητήσεων με θέμα «Κράτος και Επανάσταση, η πάλη για τη Δημοκρατία σήμερα» που διοργανώνει το ΣΕΚ στη Νομική στις 6 Νοέμβρη. Ελάτε να παλέψουμε μαζί.