Λουκάς Παναγιωτόπουλος
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποχαιρετά το σύντροφο και ιδρυτικό της μέλος Λουκά Παναγιωτόπουλο. Ο σύντροφος Λουκάς, συνδικαλιστής οικοδόμος, μέλος της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ήδη από την ίδρυσή της), δεν είναι πια μαζί μας. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, καθώς και τους οικείους του.
Καταγόμενος από προλεταριακή οικογένεια, πέρασε έφηβος στις γραμμές της ΚΝΕ και εξελίχθηκε σε σημαντικό συνδικαλιστή ανάμεσα στους οικοδόμους ήδη από νεαρή ηλικία. Οι θεωρητικές του αναζητήσεις και η αναμέτρησή του με τα μεγάλα ερωτήματα της εποχής τον έστρεψαν μακριά από το ΚΚΕ και τον οδήγησαν στην πάλη πρώτα μέσα από τις γραμμές του Ξεκινήματος και αργότερα μέσα από το χώρο της «εκτός των τειχών» αριστεράς. Με τη διαδρομή του μέσα από την άκρα αριστερά τα δύσκολα χρόνια των δεκαετιών του ’80 και του ’90 κράτησε ψηλά τη σημαία του αντικαπιταλιστικού και διεθνιστικού αγώνα. Τάχτηκε με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την αρχή και αποτέλεσε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της Τοπικής Επιτροπής Ιλίου-Καματερού-Αγίων Αναργύρων.
Θα τον θυμόμαστε πάντα για την ειλικρίνεια, τη μαχητικότητα, τη συντροφικότητα και την καλή του διάθεση, που πάντα γέμιζε ενέργεια και ενέπνεε τους ανθρώπους γύρω του.
Τάκης Βίνης
Αποχαιρετούμε τον φίλο και σύντροφο Τάκη Βίνη. Εκ μέρους του πυρήνα του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος και της τοπικής επιτροπής της ΚΕΕΡΦΑ στην Νέα Ιωνία, εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας και τη στήριξή μας στους οικείους του, στο γιο του, το φωτεινό αυτό συνεχιστή του.
Ποτέ δεν θα ξεχαστεί ο Τάκης, σπουδαίος καλλιτέχνης και γνήσιος αγωνιστής, συνεργαστήκαμε ώστε να μην περάσει το δηλητήριο του νεοναζισμού, τα μαύρα πρώτα χρόνια της κρίσης, στις προσφυγογειτονιές της Νέας Ιωνίας. Με αστείρευτο πάθος και έμπνευση βοήθησε καταλυτικά και στο κύμα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, επισκεπτόμενος το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μαλακάσας και βοηθώντας να φύγει το μήνυμα από το εσωτερικό του στρατοπέδου και να πάει στην γειτονιά, για την ανάγκη στήριξης των προσφύγων.
Έφυγε νωρίς ο Τάκης, χρέος μας να συνεχίσουμε στον δρόμο που χάραξε μαζί με όλους τους συντρόφους/ισσες, που ονειρεύτηκαν ένα κόσμο χωρίς φτώχεια, ρατσισμό, πόλεμο και καταπιέσεις, έτσι όπως τον γνωρίσαμε.
Την Πέμπτη, 3/11, χάσαμε ξαφνικά τον αγαπητό συνάδελφο και συναγωνιστή, Κώστα Δημόπουλο. Ο Κώστας είχε συμμετάσχει μαζί μας στις πρόσφατες εκλογές του Συλλόγου ΓΓΔΕ, μέσα από το ψηφοδέλτιο της Αριστερής Μαχητικής Πρωτοβουλίας, όντας από τους πρώτους που δέχτηκαν να βάλουν το όνομά τους, δίνοντας μας την ώθηση που χρειαζόμασταν στην αρχή της προσπάθειας.
Με τον Κώστα γνωριστήκαμε στις αρχές του 2019 όταν ήρθε με κινητικότητα στην ΓΓΠΣ από τον χώρο της εκπαίδευσης. Ήταν, μαζί μας, κομμάτι της φουρνιάς των συναδέλφων σε ΑΑΔΕ και Υπουργείο Οικονομικών που δεν παίρναμε την Προσωπική Διαφορά και άμεσα προχωρήσαμε στην δημιουργία Συντονιστικής Επιτροπής για την διεκδίκησή της. Παρότι οι οικογενειακές του υποχρεώσεις συχνά δεν του επέτρεπαν να προσφέρει όσο μπορούσε (ο Κώστας ήταν πατέρας 5 παιδιών), η εμπειρία του και η πολιτική του συγκρότηση ήταν πολύτιμο στήριγμα για τους νεότερους συναδέλφους.
Όταν η κυβέρνηση της ΝΔ, ακριβώς την επόμενη των εκλογών του 2019, αποφάσισε να μεταφέρει την ΓΓΠΣ στο Υπ. Ψηφ. Πολιτικής, με τον Κώστα βρεθήκαμε, εν μια νυκτί να είμαστε σε διαφορετικά Υπουργεία. Στη συνέχεια κατάφερε να έρθει στην ΑΑΔΕ, την περίοδο που ξεκίνησε να εφαρμόζεται το Ειδικό Μισθολόγιο, όπου βρεθήκαμε ξανά στις κινητοποιήσεις ενάντια στην χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας λόγω της μετακόμισης της υπηρεσίας μας στο νέο κτίριο, την διάσπαση του τηλεφωνικού κέντρου από την Διεύθυνσή μας κλπ.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε τις προσδοκίες ενός ολόκληρου κόσμου μετά το δημοψήφισμα του 2015, ο Κώστας ήταν από αυτούς που έστρεψαν το βλέμμα τους προς τις διεργασίες που εξελίχθηκαν προς πιο αριστερή κατεύθυνση. Αν και απογοητευμένος σε ένα βαθμό από την πορεία των πραγμάτων, ήταν πάντα υποστηρικτικός σε όλα τα βήματα αγώνα που κάναμε μέσα στην υπηρεσία, από τις απεργιακές επιτροπές μέχρι και την τελευταία μάχη.
Στην μνήμη του αφιερώνουμε την εκλογική μας επιτυχία, στην οποία η συμβολή του ήταν αδιαμφισβήτητη. Και με την υπόσχεση ότι κάποτε θα κάνουμε την κοινωνία αυτή καλύτερη, όπως και ο ίδιος την ονειρευόταν.
Νίκος Τουρνάς