Ανάμεσα στα ΜΜΕ τα οποία έχει στην κατοχή του είναι το κανάλι SKY NEWS, η σκανδαλοθηρική εφημερίδα SUN, οι Times του Λονδίνου και η ξεφτιλισμένη πια News of the World.
Κληρονόμησε την πρώτη αλυσίδα ΜΜΕ στην Αυστραλία από τον πατέρα του και από την αρχή ο στόχος του ήταν να επιτεθεί στα συνδικάτα και να περικόψει τους μισθούς. Απέλυσε συντάκτες που θεωρούσε ότι ήταν πολύ “ανεξάρτητοι” και προσέλαβε αυτούς που δεν του πήγαιναν κόντρα. Επέβαλε τις απόψεις του ακόμα και στο τι θα φορούσαν οι εργαζόμενοι της εφημερίδας. Στους άντρες επέβαλλε να μην φοράνε χρωματιστά πουκάμισα, γιατί θεωρούσε ότι αυτά τα φοράνε οι ομοφυλόφιλοι, ενώ δεν άφηνε τις γυναίκες να φοράνε παντελόνια. Πολύ γρήγορα επεκτάθηκε έξω από την Αυστραλία, στο Χονγκ Κονγκ, τη Νέα Ζηλανδία, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ και πάντα έκανε τις βρομοδουλειές του με τη στήριξη των κυβερνήσεων.
Είναι ένας από τους μεγαλύτερους υποστηριχτές του νεοφιλελευθερισμού, απεχθάνεται τα συνδικάτα και επιτίθεται σε κάθε είδους κατάκτηση των εργαζόμενων, αλλά και στο περιεχόμενο και τη σύνταξη των εφημερίδων. Όταν ρωτήθηκε το 1981 πώς επιλέγει κάποιον συντάκτη απάντησε "αυτό που με ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα είναι να μην είναι κομμουνιστής". Τη δεκαετία του ’80 έκανε μεγάλες επιθέσεις στα συνδικάτα του Τύπου.
Απολύσεις
Στη New York Post, έκανε συμφωνία με την Ένωση των συντακτών που του έδινε το δικαίωμα να απολύσει εργαζομένους που «δεν συμβιβάζονταν με τη νέα διοίκηση». Απέλυσε 122 από τα 460 μέλη της Ένωσης. Στη συνέχεια επιτέθηκε στα συνδικάτα των τυπογράφων στο Λονδίνο, τα οποία ήταν πάρα πολύ ισχυρά και είχαν κατακτήσει να επιβάλουν τους δικούς τους κανονισμούς εργασίας.
Τα αφεντικά απεχθάνονταν το γεγονός ότι χρειαζόταν να διαπραγματευτούν κάθε αλλαγή στις συνθήκες εργασίας με τους εργαζομένους. Τότε στη News International άνηκαν τέσσερις εφημερίδες οι Times, η Sunday Times, η Sun και η News of the World. Ο Μέρντοχ κατέστρωσε ένα σχέδιο συντριβής των συνδικάτων. Στα κρυφά έφτιαξε ένα τυπογραφείο όπου προσέλαβε εργαζόμενους που δεν ανήκαν στο σωματείο. Όταν οι εργαζόμενοι κατέβηκαν σε απεργία, ο Μέρντοχ απέλυσε 6.000 και άρχισε να τυπώνει τις εφημερίδες στο νέο τυπογραφείο στο οποίο δεν υπήρχε συνδικάτο. Η μάχη κράτησε ένα χρόνο. Τυπογράφοι, δημοσιογράφοι και άλλοι συνδικαλιστές, έδιναν καθημερινά μάχη με τους απεργοσπάστες και την αστυνομία έξω από το τυπογραφείο. Η απεργία σταμάτησε όταν η ηγεσία του συνδικάτου κήρυξε τη λήξη και ο Μέρντοχ πέτυχε τελικά το σκοπό του. Σημαντική βοήθεια σε αυτή την επίθεση ήταν ο αντισυνδικαλιστικός νόμος της Θάτσερ που ψηφίστηκε την ίδια περίοδο, για την οποία ο Μέρντοχ είχε πει σε ομιλία του ότι είναι «συνώνυμο της ελευθερίας και της δύναμης”.
Από ότι φαίνεται ο Μέρντοχ έχει πολλούς επίδοξους μιμητές και στην Ελλάδα. Οι Μπόμπολες και οι Ψυχάρηδες, ακολουθούν τις ίδιες τακτικές, απολύοντας δημοσιογράφους που πρωτοστατούν στην οργάνωση των απεργιών και στήνουν εργοδοτικούς μηχανισμούς για να διαλύσουν τα συνδικάτα και τις ενώσεις στο χώρο του Τύπου. Η διάλυση του συνδικαλισμού πάει χέρι χέρι με την απληστία, τη διαφθορά και τα σκάνδαλα. Το νέο βρετανικό σκάνδαλο είναι ένας ακόμα λόγος για να μην τους αφήσουμε να διαλύσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις, να τους αναγκάσουμε να πάρουν πίσω τις απολύσεις και για να μην μετατρέψουν τα ΜΜΕ σε ζούγκλα λογοκρισίας και εργοδοτικης ασυδοσίας.
Διαβάστε επίσης τα άρθρα:
Μέρντοχ, o “βαρώνος” των σκανδάλων