Διεθνή
Αντιφασιστικός συναγερμός στη Γαλλία

24/12/22, Πλατεία Ρεπουμπλίκ, Παρίσι. Διαδηλωτές/τριες κρατούν φωτογραφίες των δολοφονημένων. Φωτό: Julien de Rosa/AFP

Μετά τις δολοφονικές ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος Κούρδων στο Παρίσι, το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να σημάνει συναγερμό.

Την προπαραμονή των Χριστουγέννων, ένας ρατσιστής 69χρονος Γάλλος μπήκε στην κουρδική γειτονιά του Στρασμπούρ-Σαν Ντενί, στο 10ο διαμέρισμα του Παρισιού και πυροβολώντας σκότωσε τρία άτομα, ενώ τραυμάτισε σοβαρά ακόμα τρία.

Σύντομα έγινε γνωστό ότι ο ίδιος άντρας επρόκειτο να δικαστεί για άλλη επίθεση που είχε κάνει το 2021, κατά την οποία τραυμάτισε με σπαθί τρεις Σουδανούς που κοιμόντουσαν σε σκηνές σε πάρκο. Κάθε αρχική αμφιβολία για τα κίνητρα του εγκλήματος διαλύθηκε όταν ο δολοφόνος δήλωσε ότι δε γουστάρει τους Κούρδους και τους ξένους γενικά. 

Στις 24 Δεκέμβρη χιλιάδες οργισμένοι/ες Κούρδοι/ισσες και αντιρατσιστές/τριες διαδήλωσαν στην πλατεία Ρεπουμπλίκ, ενώ ξέσπαγαν συγκρούσεις και ανατρέπονταν αυτοκίνητα.

Η υποκρισία της γαλλικής κυβέρνησης και του γαλλικού κράτους είναι εξόφθαλμη. Οι δηλώσεις των κυβερνητικών ενάντια στη μισαλλοδοξία γίνονται μόνο για το φαίνεσθαι. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση Μακρόν και συγκεκριμένα ο υπουργός Εξωτερικών Νταρμανάν, φέρνουν σε ψήφιση ένα πακέτο ρατσιστικών μέτρων που θα στερήσουν τα δικαιώματα σε όσους/ες μετανάστες/τριες ζουν ήδη και δουλεύουν στη Γαλλία, γνωστοί/ες ως Sans Papiers (“Χωρίς χαρτιά”). Τα μέτρα θα καταστήσουν επίσης πιο εύκολες τις απελάσεις. Μέχρι τώρα, κάποιοι/ες Sans Papiers πληρούσαν τις προϋποθέσεις και έκαναν αιτήσεις για τη διαδικασία της πολιτογράφησης ύστερα από κάποια χρόνια εργασίας.

Ο Νταρμανάν και ο Μακρόν βάζουν τώρα στο μάτι αυτό το κομμάτι της εργατικής τάξης προκειμένου να μετατρέψουν σε αποδιοπομπαίους τράγους τους/τις μουσουλμάνους/ες, καθώς και τους/τις Αφρικανούς/ες μετανάστες/τριες και τους/τις πρόσφυγες/ισσες γενικά. Ο Μακρόν χωρίς αμφιβολία θα συνεχίσει και αυτή τη χρονιά να επιτίθεται στις συντάξεις, το σύστημα υγείας και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Θα έχει λοιπόν και φέτος να αντιμετωπίσει αντίσταση, στην οποία θα απαντήσει με ρατσισμό, προκειμένου να διχάσει την εργατική τάξη. 

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η διαδήλωση της 18 Δεκέμβρη ενάντια στο νέο νόμο και για την νομιμοποίηση όλων των Sans Papiers ήταν ένα σπουδαίο παράδειγμα της ενωτικής αντιρατσιστικής δράσης στην οποία μπορούν να μπουν οι εργάτες/τριες ώστε να αντιταχθούν σε αυτόν τον ρατσισμό των από πάνω.

Φασιστική απειλή

Φασιστικές οργανώσεις μεγαλώνουν και κερδίζουν αυτοπεποίθηση μέσα σε ένα κλίμα κανονικοποίησης του ρατσισμού. Η στρατηγική της Λεπέν εδώ και χρόνια, αυτό που αποκαλείται “αποδαιμονοποίηση” του Εθνικού Μετώπου, έχει δυστυχώς αποδώσει. Η Λεπέν προβάλλει τον ισχυρισμό ότι το κόμμα της, η Εθνική Συσπείρωση είναι ένα νέο λαϊκιστικό κόμμα που έχει κόψει δεσμούς με τους αρνητές του Ολοκαυτώματος και τους δωσίλογους του παρελθόντος.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα, όπως πολύ γλαφυρά δείχνουν τα πρόσφατα γεγονότα. Είναι μια πραγματική τραγωδία το ότι η αριστερά, μην μπορώντας να εξηγήσει αυτή τη στροφή της Λεπέν, έχει αφήσει τον χώρο ανοιχτό για τους φασίστες να δρουν και να καθιερώσουν το κόμμα τους σαν κανονικό κομμάτι του πολιτικού φάσματος.

Εξίσου ανησυχητικό μέχρι στιγμής είναι το γεγονός ότι η αριστερά βλέπει τις εκλογικές τακτικές, και το να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, ως τον τρόπο να νικηθεί ο φασισμός. Η άνοδος της Ανυπότακτης Γαλλίας είναι αναμφίβολα μια έκφραση της αυτοπεποίθησης του εργατικού κινήματος καθώς αυτό συνεχίζει να παλεύει ενάντια στις επιθέσεις του Μακρόν. Αλλά ακόμα κι αν η Ανυπότακτη Γαλλία νικήσει εκλογικά την Εθνική Συσπείρωση, οι φασίστες θα συνεχίσουν να αποτελούν απειλή για την αριστερά, το εργατικό κίνημα, τους/τις πρόσφυγες/ισσες και μετανάστες/τριες.

Προφανώς ο αντικαπιταλισμός είναι η στρατηγική της αριστεράς, αλλά πρέπει να συνδυαστεί με ένα ενιαίο μέτωπο για να απομονωθούν οι φασίστες. Δεν είναι αυτόματο αλλά απαιτεί μια συνειδητή απόφαση, συχνά από πολύ μικρές δυνάμεις που όμως έχουν ξεκάθαρες ιδέες και κατανόηση του πώς χτίζεται ένα ενιαίο μέτωπο.

Το 18ο συνέδριο της Εθνικής Συσπείρωσης έγινε στο Παρίσι στις 3 Νοέμβρη. Υπήρξε μια μικρή αντισυγκέντρωση του συνδικάτου CGT, του συνδικάτου Solidaires και της αριστεράς. Ήταν ένα καλό βήμα στη σωστή κατεύθυνση. Αλλά θα είναι κομβικό να υπάρξει ένα πολύ ευρύτερο ενιαίο μέτωπο ώστε να νικηθεί η φασιστική απειλή τα επόμενα χρόνια.

Στο ίδιο το συνέδριο η αρχηγία του κόμματος πέρασε στον επίλεκτο της Λεπέν, τον 27χρονο Τζορντάν Μπαρντελά. Είναι ο σύζυγος της ανιψιάς της Λεπέν, της εγγονής του Ζαν Μαρί Λεπέν, Νόλγουεν Ολιβιέ.

Ενώ η Μαρίν Λεπέν θα συνεχίσει να ηγείται του κόμματος, η εκλογή του Μπαρντελά ως αρχηγού έχει κάποιες σημαντικές προεκτάσεις. Είναι γνωστοί οι δεσμοί του με την βίαιη συμμορία δρόμου, την GUD. Ο άλλος υποψήφιος για την αρχηγία του κόμματος προειδοποίησε για μια “επιστροφή στον παλιό εξτρεμισμό”, όσο γελοία κι αν ακούγεται μια τέτοια προειδοποίηση από τα χείλη ενός φασίστα. Ωστόσο η δήλωσή του έχει μια δόση αλήθειας.

Όταν ο Τζορντάν Μπαρντελά έλαβε το χρίσμα για την αρχηγία της Εθνικής Συσπείρωσης, η GUD πόσταρε στα κοινωνικά δίκτυα: “Η GUD επιστρέφει!” Το 2013 είχε παίξει ρόλο στις μαζικές διαδηλώσεις στις οποίες καλούσε η Καθολική Εκκλησία και η δεξιά ενάντια στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Μετά από χρόνια απραξίας, η GUD ξαναπήρε τους δρόμους του Παρισιού. Στη δεκαετία του '70 ήταν η αιχμή του δόρατος μιας σειράς βίαιων επιθέσεων σε βάρος μεταναστών/τριών και της αριστεράς.

Στις 7 Δεκέμβρη, 40 φασίστες, οπλισμένοι με μεταλλικά στειλιάρια επιτέθηκαν σε συγκέντρωση της Ανυπότακτης Γαλλίας στο Πανεπιστήμιο Μπορντό-Μοντέιν, στην πόλη Μπορντό, ενώ φώναζαν αντιαριστερά συνθήματα και το ρατσιστικό “Να πάνε πίσω στην Αφρική”. Οι σύνδεσμοι μεταξύ της Εθνικής Συσπείρωσης και των φασιστικών ομάδων είναι πραγματικοί.

Ώρα να σημάνουμε συναγερμό

Μετά τον ημιτελικό του Μουντιάλ στον οποίο νίκησε η Γαλλία το Μαρόκο, ένα κύμα ρατσιστικής βίας ξέσπασε σε όλη τη χώρα. Στο Παρίσι αλλά και σε όλη τη χώρα, σε πόλεις όπως η Νίκαια και η Λυόν, φασίστες μαχαιροβγάλτες επιτίθεντο σε Μαροκινούς φωνάζοντας ρατσιστικά συνθήματα.

Αυτό είναι το υπόβαθρο της ρατσιστικής επίθεσης της 23ης Δεκέμβρη σε βάρος των Κούρδων στο Στρασμπούρ-Σαν Ντενί στο Παρίσι. Είναι αυτή η άνοδος του ρατσισμού και ο εκρηκτικός συνδυασμός συστημικού ρατσισμού από πάνω και φασιστικών ομάδων από κάτω που αναδεικνύονται σε μια πραγματικά επείγουσα κατάσταση.

Οι αντιρατσιστικές και αλληλέγγυες καμπάνιες που έχουν ήδη ξεκινήσει είναι εξαιρετικά σημαντικές σε αυτές τις συνθήκες. Η ενότητα που έχουμε δει σε διαδηλώσεις πρόσφατα προσφέρει έμπνευση. Αλλά για να αντεπιτεθούμε στο φασιστικό κίνημα που επανεμφανίζεται στους δρόμους, πρέπει να συνδυάσουμε τον αγώνα ενάντια στην ισλαμοφοβία και τον ρατσισμό με τον αντιφασισμό. Θα χρειαστεί μια νέα αντιφασιστική καμπάνια που θα απευθύνεται στη βάση της Ανυπότακτης Γαλλίας και στα εργατικά συνδικάτα, στις οργανώσεις προσφύγων/ισσών και μεταναστών/τριών, σε μουσουλμάνους/ες και εβραίους/ες, σε Κούρδους/ισσες και Μαροκινούς/ές, σε όλα τα εν δυνάμει θύματα των φασιστικών ομάδων. Αυτό περιλαμβάνει και τις γυναικείες και ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεις.

Μια τέτοιου τύπου καμπάνια πρέπει να έχει στο στόχαστρό της την Εθνική Συσπείρωση. Πρέπει να τους ξεσκεπάσει σαν τους φασίστες που είναι. Πρέπει να εξηγήσει υπομονετικά ότι δεν πρόκειται για ένα απλό λαϊκιστικό δεξιό κόμμα αλλά για έναν Δούρειο Ίππο του ίδιου του φασιστικού κινήματος. Και ότι αν πάρει ποτέ την εξουσία, η Εθνική Συσπείρωση θα τη χρησιμοποιήσει χωρίς καμία αμφιβολία για να χτίσει ένα μαζικό κίνημα κρούσης στους δρόμους. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να το καταφέρουν.