Ο αγώνας εκπαιδευτικών και γονέων για να μην κλείσει το 9ο Δημοτικό Σχολείο του Αιγάλεω κατέληξε σε μια μεγάλη νίκη. Το κτίριο αυτού του σχολείου είναι ιδιόκτητο, αλλά το ύποπτο είναι ότι η πρόθεση των ιδιοκτητών να μην ανανεώσουν τη σύμβαση κρατήθηκε κρυφή από τον δήμαρχο για δύο χρόνια. 

Τον Σεπτέμβρη αντιπαλέψαμε τη δικαστική απόφαση για έξωση με το σπάσιμο του λουκέτου που έβαλε δικαστικός επιμελητής, αλλά επανήλθε τις προηγούμενες μέρες. Ο δήμαρχος του Αιγάλεω, παρά τις ομόφωνες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και με τη νομιμοποίηση που του δίνει ο νέος νόμος για την τοπική αυτοδιοίκηση, αποδέχτηκε πραξικοπηματικά την παράδοση του σχολείου και εισηγήθηκε στον διευθυντή εκπαίδευσης τη συστέγαση των μαθητών στο 14ο, ένα μικρό διπλανό δημοτικό. Δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να μπορέσουν να στεγαστούν με ασφαλή τρόπο εκεί τα παιδιά. 

Αυτό πυροδότησε μια σειρά από κινητοποιήσεις: με αποφάσεις των γονέων και του ΣΕΠΕ έκλεισε και το 14ο προς ένδειξη διαμαρτυρίας, έγιναν κινητοποιήσεις τοπικές και στο ΥΠΑΙΘ, έκλεισαν κι άλλα σχολεία με στάση εργασίας που κήρυξε το ΣΕΠΕ, με αποκορύφωμα το τελευταίο δημοτικό συμβούλιο που μέχρι τη 1μιση ώρα το βράδυ ήταν 200 γονείς και παιδιά αποδοκιμάζοντας τον δήμαρχο. Εκεί πέρασε η πρόταση -χωρίς την αποδοχή του δημάρχου- να πάμε στο ΥΠΕΣ να ζητήσουμε την επίταξη του σχολείου. Κάτω από την πίεση της δυναμικής κινητοποίησης και του τεράστιου πολιτικού κόστους, ο Πέτσας δεσμεύτηκε να καταθέσει τροπολογία για επίταξη του σχολείου για τρία χρόνια. 

Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι στο τέλος ο δήμαρχος το παρουσίασε σαν δική του πρωτοβουλία. Εμείς συνεχίσαμε κι έμειναν κλειστά τα σχολεία και τη Δευτέρα 23/1 για να μην τους δώσουμε τη δυνατότητα να κάνουν πίσω.