Ακόμη και αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, που ήταν εκεί στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και “δεν θυμούνται”, επιβεβαιώνουν τη φονική επίθεση της Χρυσής Αυγής.
Πάνω από 65 φορές ακούστηκε η φράση «δεν θυμάμαι» στην κατάθεση του αστυνομικού της ΔΙΑΣ, Δημήτρη Μπάγιου, στο εφετείο της Χρυσής Αυγής στις 25/1 (21η συνεδρίαση). Ο αστυνομικός, που άνηκε στη μία από τις δυο ομάδες ΔΙΑΣ που ήταν παρούσες στο Κοράλλι την ώρα που συγκεντρώνονταν οι οργανωμένοι χρυσαυγίτες, θέλησε να αποφύγει να μιλήσει για τις κρίσιμες στιγμές με λεπτομέρειες, για τους ίδιους λόγους που και η προηγούμενη μάρτυρας (Α. Λεγάτου) έκανε το ίδιο: διότι οι ΔΙΑΣ ήταν σε απόσταση αναπνοής από το μαχαίρωμα και δεν έκαναν τίποτα για να το αποτρέψουν.
Ωστόσο ο μάρτυρας δεν μπορούσε να μην επιβεβαιώσει, έστω εν μέρει, το σήμα που έλαβε η ομάδα του και κινήθηκε προς το σημείο που μαζευόταν το τάγμα: «50 άτομα με ρόπαλα κατευθύνονται στην καφετέρια Κοράλλι». Είπε ότι πράγματι είδε 50 συγκεντρωμένους, που διακρίνονταν από μια ομοιομορφία, «φορούσαν σκουρόχρωμα ρούχα όλοι και ήταν κοντοκουρεμένοι και σωματώδεις». Με ερωτήσεις της εισαγγελέως και της πολιτικής αγωγής επιβεβαίωσε κομμάτια προηγούμενων καταθέσεών του, σε ένα από τα οποία έχει πει ότι με την άφιξη της ομάδας στο Κοράλλι σχημάτισε την άποψη ότι η ομάδα που συγκεντρωνόταν εκεί ήταν ομάδα χρυσαυγιτών.
Επίσης, σε ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής για το πώς βρέθηκαν εκεί, σχολίασε: «για να ήρθαν 50 άτομα εκεί φαντάζομαι κάποιος τους κάλεσε». Σημείωσε ότι δεν είδε «αντίπαλη ομάδα», πράγμα που καταρρίπτει τους ισχυρισμούς της υπεράσπισης για «συμπλοκή» ή ακόμα και για «απειλή» που μπορεί να ένιωσαν οι χρυσαυγίτες στη θέα της παρέας των θυμάτων.
Είπε επίσης ότι οι συγκεντρωμένοι είχαν κράνη, αλλά «δεν θυμόταν» να είδε ρόπαλα (παρότι το έχει καταθέσει στο παρελθόν). Τέλος, παρότι απέφυγε να δώσει την ερμηνεία της οργανωμένης επίθεσης, είπε ότι άρχισαν να τρέχουν όλοι μαζί φωνάζοντας «νατοι». Όπως κατέθεσε, αυτή ήταν η φράση που τους κινητοποίησε. Στο σημείο εκείνο περιγράφει, όπως και οι άλλοι συνάδελφοί του, ότι η χρυσαυγίτικη ομάδα πέρασε μπροστά από τις αστυνομικές δυνάμεις αγνοώντας τες παντελώς (γιατί όχι άλλωστε, η στάση της αστυνομίας τους δικαίωσε πλήρως). Επίσης κατέθεσε ότι ένα άλλο κομμάτι της ομάδας κινήθηκε προς την αντίθετη πλευρά του τετραγώνου, επιβεβαιώνοντας αυτό που έχει πει σε προηγούμενη κατάθεσή του, «μπορεί να ήθελαν να τους περικυκλώσουν».
Την ίδια μέρα ξεκίνησε την κατάθεσή του και ο Ανδρέας Μπιάγκης, επίσης αστυνομικός ΔΙΑΣ, ο οποίος την ολοκλήρωσε στις 27/1 (22η συνεδρίαση). Ο Μπάγιος και ο Μπιάγκης επέβαιναν στην ίδια μηχανή, ενώ ο δεύτερος κρατούσε το υποπολυβόλο της ομάδας. Κατέθεσε με αρκετά «δεν θυμάμαι» και πολλούς ελιγμούς ώστε να αποφύγει τις λεπτομέρειες που αποκαλύπτουν την απαθή τους στάση, ωστόσο έδωσε κι αυτός την εικόνα της οργανωμένης ομάδας που επιτέθηκε απρόκλητα.
Εξοργιστικά ήταν τα λόγια του με τα οποία προσπάθησε να ωραιοποιήσει το τι έκαναν οι αστυνομικοί όταν ολοκληρώθηκε η δολοφονική επίθεση: «Η Αγγελική [Λεγάτου] με τον Δεληγιάννη τραβήξανε λίγο πίσω το παιδί» και «φέραμε λίγο πίσω τον Φύσσα για να σταματήσει το επεισόδιο». Αυτό που έγινε στην πραγματικότητα ήταν η απόπειρα σύλληψης του θύματος αντί για τον θύτη. Μάλιστα, ο λόγος που τελικά έγινε η σύλληψη Ρουπακιά ήταν επειδή αντέδρασε ο ίδιος ο Παύλος λέγοντας «όχι εμένα, αυτόν που με μαχαίρωσε!», πράγμα που έχουν καταθέσει (επίσης ωραιοποιημένα) όλοι οι αστυνομικοί. Αν δεν είχαν εξελιχθεί έτσι τα πράγματα, ο Ρουπακιάς θα είχε, χάρη στη ΔΙΑΣ, χρόνο ακόμα και για να διαφύγει ανενόχλητος.
Aπαθής στάση
Η απαθής στάση της ΕΛΑΣ μπροστά στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι πολλαπλά επωφελής για τη Χρυσή Αυγή. Κι αυτό διότι προκειμένου να δικαιολογηθούν, οι αστυνομικοί επιμένουν ότι υπάρχουν δυο διαφορετικά γεγονότα: η επίθεση των συγκεντρωμένων χρυσαυγιτών στην παρέα και η επίθεση Ρουπακιά και των υπολοίπων 4-5 στον Παύλο Φύσσα. Τόσο ο Μπαγιος όσο και ο Μπιάγκης λοιπόν ισχυρίστηκαν ότι όταν έφτασαν στο σημείο η επίθεση του Ρουπακιά είχε ήδη γίνει. Αυτή είναι μια από τις βασικές υπερασπιστικές γραμμές των ηγετών της ΧΑ, ότι ο Ρουπακιάς έδρασε ανεξάρτητα από τους 15-20 που οχλαγωγούσαν απέναντι και που προέρχονταν από τη συγκεντρωμένη στο Κοράλλι ομάδα.
Ωστόσο σε ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής ο Μπιάγκης σύνδεσε τα δυο περιστατικά γιατί απάντησε ξεκάθαρα ότι τα άτομα που συμμετέχουν στα «δυο» περιστατικά «είναι από την ίδια ομάδα. Φάνηκε και από το αποτέλεσμα». «Ερ: Στόχος και των 15 ήταν ο Παύλος; Απ: Λογικά ναι». «Ερ: Είπατε είχαν τα ίδια χαρακτηριστικά όλοι αυτοί; Από πού ήταν; Τι ήταν; Απ: Από την ίδια ομάδα. Τη Χρυσή Αυγή», είπε, με τη φράση του αυτή να προκαλεί αντιδράσεις στην υπεράσπιση.
Επιπλέον, ο μάρτυρας επιβεβαίωσε τα λεγόμενα της Δ. Ζώρζου και της Π. Καραγιαννίδου, ως προς το ότι οι χρυσαυγίτες που είχαν επιτεθεί στον Φύσσα έκαναν κλοιό: «ήταν από πίσω και γύρω του… δεν ήταν πίσω και γύρω από τον Ρουπακιά». Μάλιστα έκανε και τα χέρια του σε σχήμα κύκλου μην αφήνοντας καμία αμφιβολία για το ότι πράγματι ο ρόλος αυτών των χρυσαυγιτών ήταν να εγκλωβίσουν τον Παύλο διευκολύνοντας τον Ρουπακιά. Αυτή η περιγραφή δεν αφήνει επιπλέον κανένα περιθώριο στην υπεράσπιση Ρουπακιά να κάνει λόγο για οποιασδήποτε μορφής αμοιβαία συμπλοκή ενός προς έναν (συνήθως μάλιστα ισχυρίζεται ότι ο Παύλος ήταν πιο ψηλός και σωματώδης από τον Ρουπακιά κι άρα ο δεύτερος ένιωσε απειλή).
Κι έτσι ο Λαγός, που πήρε τον λόγο όταν ήρθε η σειρά του για να ρωτήσει, το μόνο που μπόρεσε να κάνει ήταν ένα παιχνίδι εντυπώσεων, λέγοντας ξεδιάντροπα «έρχονται εδώ αυτόπτες μάρτυρες που δεν ήταν καν στο περιστατικό» (εννοώντας τις φοιτήτριες). Αντίστοιχα, η υπεράσπιση ισχυρίστηκε ψευδώς ότι «όλοι οι αστυνομικοί» δηλώνουν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν ρόπαλα, παρότι η Λεγάτου μόλις λίγες μέρες πριν επιβεβαίωσε την ύπαρξή τους (έστω και με απροθυμία). Στην 22η δικάσιμο έγινε και σύγκρουση μεταξύ Λαγού και υπεράσπισης Κασιδιάρη, κάτι που φανερώνει την αντιπαλότητα των θραυσμάτων της ΧΑ, την αγωνία του Λαγού ότι θα μείνει «στην απ’ έξω» στο επικοινωνιακό παιχνίδι, αλλά κυρίως και τον πανικό τους που ακόμη και οι αστυνομικοί αποκαλύπτουν στοιχεία που καίνε τη Χρυσή Αυγή.
Είναι σαφές από τις καταθέσεις της αστυνομίας ότι οι παρόντες αστυνομικοί άφησαν όλο τον απαραίτητο χώρο στο τάγμα εφόδου της Νίκαιας να κάνει την επίθεση και να φύγει ανενόχλητη. Με δεδομένο ότι ήξεραν εξ αρχής, λόγω του σήματος αλλά και όπως διαπίστωσαν φτάνοντας στο Κοράλλι, ότι πρόκειται για συγκεντρωμένους χρυσαυγίτες, δεν είναι δύσκολο να βγάλει κανείς το συμπέρασμα ότι η ΕΛΑΣ συγκάλυπτε και διευκόλυνε συστηματικά τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής.
Παρότι η έδρα ξεκινάει τη συζήτηση με την παραδοχή ότι η ΔΙΑΣ δεν ήταν η κατάλληλη δύναμη για να παρέμβει (ακόμα κι έτσι, πρέπει να αποδοθούν ευθύνες στο κέντρο της ΕΛΑΣ που δεν κινητοποίησε την κατάλληλη), τόσο από την πρόεδρο όσο και από την εισαγγελέα τέθηκαν τα ερωτήματα τι χρειάζεται ο οπλισμός που διέθεταν. Οι απαντήσεις των αστυνομικών ήταν «δεν μπορούσαμε να κάνουμε χρήση των όπλων μέσα στο πλήθος» και «να σκοτώσουμε άνθρωπο;». Ξέρουμε όμως καλά ότι όταν πρόκειται για καταδίωξη Ρομά, μια χαρά μπορούν.
Στην επόμενη δικάσιμο (1 Φλεβάρη) το δικαστήριο έχει καλέσει τον αστυνομικό της Άμεσης Δράσης Ν. Ντάφο. Είναι ο ένας από τους δυο αστυνομικούς του πληρώματος που έκανε τη σύλληψη Ρουπακιά.