Διεθνή
Σεισμός στην Τουρκία - Οι εργάτες της Τουρκίας είναι αδέρφια μας

Αφίσα του ΣΕΚ από το 1999

Ανείπωτη είναι η καταστροφή από τους δύο μεγάλους διαδοχικούς σεισμούς μεγέθους 7,8 και 7,4 ρίχτερ που έγιναν κοντά στα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία με διαφορετικά επίκεντρα. To πρωί της Τρίτης 7/2 ο αριθμός των νεκρών και στις δύο χώρες είχε ήδη ξεπεράσει τις 5.000, ενώ 2.800 είναι τα κτίρια που έχουν καταρρεύσει. Αναμένεται δραματική αύξηση των νεκρών, με τους εγκλωβισμένους να περιμένουν να σωθούν σε συνθήκες ψύχους. 

Οι εικόνες που έρχονται από την Τουρκία και την Συρία δείχνουν εικόνες ολικής καταστροφής με πεσμένα πολυόροφα κτίρια ανάμεσά τους και ένα νοσοκομείο στην επαρχία Χατάι. Δίπλα στο θρήνο τεράστια είναι η οργή του κόσμου καθώς δεν είναι μόνο τα παλιά κτίρια που καταρρέουν αλλά και τα δημόσια κτίρια καθώς και πολυκατοικίες φτιαγμένες τα τελευταία χρόνια.  

Ο φονικός σεισμός γίνεται σε μια πολύπαθη περιοχή, όχι μόνο γιατί είναι σεισμογενής. Στο επίκεντρό του σεισμού βρίσκεται το Κουρδιστάν, μια από τις πιο φτωχές περιοχές της Τουρκίας, όπου το τουρκικό κράτος εδώ και χρόνια διεξάγει ένα πολυδάπανο εσωτερικό πόλεμο με στόχο τα εκατομμύρια των Κούρδων που ζουν στην περιοχή. Tην ημέρα του σεισμού το HDP και άλλα κουρδικά και αριστερά κόμματα ετοιμάζονταν να ξεκινήσουν μια διαδήλωση (την οποία τελικά ακύρωσαν) διαμαρτυρόμενα για την απομόνωση του κούρδου ηγέτη Οτσαλάν, καταγγέλλοντας τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Ερντογάν εναντίον των Κούρδων με φονικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, φυλακίσεις και καθαιρέσεις εκλεγμένων δημάρχων.  

Στο επίκεντρο του σεισμού βρίσκεται επίσης το συριακό Κουρδιστάν και η βόρεια Συρία. Εκεί ο σεισμός ήρθε να δώσει άλλο ένα χτύπημα στον κόσμο που έχει βιώσει επί χρόνια την καταστροφή και την φρίκη του πολέμου, στους κατοίκους του Χαλεπιού, της Ιντλίμπ, της Χομς, της Χαμά και της Λατάκιας αλλά και στους Σύριους πρόσφυγες από άλλες περιοχές της χώρας που εξακολουθούν να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας. Ήδη διεθνείς οργανώσεις επισημαίνουν ότι ο σεισμός έρχεται να χειροτερέψει την ανθρωπιστική κρίση που εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί σε εξέλιξη.

Είναι προφανές ότι το μέγεθος της καταστροφής που προκλήθηκε στην Τουρκία και στην Συρία δεν αφορά μόνο στο ίδιο το φυσικό γεγονός. Δεν έπεσαν όλα τα σπίτια στη ζώνη του σεισμού, που κάτι σημαίνει για τον τρόπο που κατασκευάστηκαν. Σεισμοί παρόμοιου μεγέθους γίνονται και σε άλλες περιοχές του πλανήτη με λιγότερες καταστροφές, με πιο προφανές παράδειγμα το ιαπωνικό κράτος. Δεν είναι το ίδιο η Ιαπωνία με τη Συρία. 

Κρανίου τόπος

Οι ευθύνες για το μέγεθος της καταστροφής στη Συρία βαραίνουν όλους όσοι την προηγούμενη δεκαετία μετέτρεψαν τη χώρα σε κρανίου τόπο, το καθεστώς Άσαντ και όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που εμπλέκονταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στον πολυετή πόλεμο. 

Και βέβαια οι ευθύνες για το μέγεθος της καταστροφής στην Τουρκία, βαραίνουν την κυβέρνηση Ερντογάν. Όχι μόνο γιατί συστηματικά έχει αφήσει στην εγκατάλειψη την περιοχή συνεχίζοντας να βάζει στο στόχαστρο τους Κούρδους. Η απόλυτη «απελευθέρωση» του κατασκευαστικού κλάδου σε ρόλο ατμομηχανής της τουρκικής οικονομίας είναι υπεύθυνη για το μέγεθος της καταστροφής όπως ήταν και το 1999, στο σεισμό που έπληξε τα τουριστικά παράλια και την Ιστανμπούλ. Ο Ερντογάν μπορεί να διεκδικεί τον ρόλο του «μεγάλου παίκτη» στη διεθνή σκακιέρα από τη Συρία και το Ιράκ μέχρι την Λιβύη και τις χώρες του Καυκάσου, κυνηγώντας εξοπλιστικές «αγορές του αιώνα» αλλά για την εργατική τάξη της Τουρκίας, αυτά μεταφράζονται σε μεγαλύτερη φτώχεια, λιγότερα σωστικά συνεργεία, σπίτια και νοσοκομεία που καταρρέουν κυριολεκτικά. 

Αυτή η αλήθεια φυσικά ισχύει και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Δεν είναι μόνο ο Ερντογάν αλλά και η κυβέρνηση Μητσοτάκη που κατασπαταλά τεράστιους πόρους για εξοπλιστικά προγράμματα, για φράχτες στα σύνορα, κόβοντας από τις κοινωνικές υπηρεσίες, αφήνοντας αβοήθητους τους ανθρώπους απέναντι στις φυσικές καταστροφές και στην ασυδοσία των κατασκευαστικών. Φωτιές, πλημμύρες, χιονιάδες, σεισμοί, το έχουμε δει το έργο ξανά και ξανά, με αποτελέσματα που γνωρίζουμε καλά από το 1999 και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, όταν ο Εγκέλαδος χτύπησε διαδοχικά και τις δύο χώρες.

 Ήταν τότε η εργατική τάξη και τα συνδικάτα που κινητοποιήθηκαν στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Το ίδιο πρέπει να γίνει ξανά σήμερα, χτίζοντας την διεθνιστική ταξική αλληλεγγύη, ανοίγοντας τα σύνορα στους κατατρεγμένους των πολέμων και των φυσικών καταστροφών και γκρεμίζοντας τις κυβερνήσεις της καταστροφής και του πολέμου μαζί με τις φονικές τους  προτεραιότητες.

Δεν πρέπει να περιμένουμε πότε το ρήγμα της Αταλάντης ή κάποιο άλλο από τα δεκάδες ρήγματα που βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο θα δώσει τον επόμενο μεγάλο σεισμό για να διαπιστώσουμε στην πράξη τι σημαίνουν αυτές οι προτεραιότητες. Ούτε να παίζουμε κορώνα γράμματα τι θα καταστρέψει πρώτο τις ζωές των ανθρώπων σε Ελλάδα και Τουρκία - θα είναι ένας πόλεμος ή ένας σεισμός στο Αιγαίο; Ο σεισμός στην Ανατολική Τουρκία είχε την ισχύ 130 ατομικών βομβών σύμφωνα με ένα τούρκο σεισμολόγο που προειδοποιούσε για τον ερχομό του. Τώρα κρίνονται τα πράγματα και αυτό μεταφράζεται σε άρδην αλλαγή, όχι απλά αυτής της κυβέρνησης αλλά των προτεραιοτήτων συνολικότερα.

Γιώργος Πίττας

Ανακοίνωση του DSiP

Θα θυμόμαστε με θλίψη όσους χάσαμε στο σεισμό, ευχόμαστε στους τραυματίες ταχεία ανάρρωση, απαιτούμε τη διάσωση όσων έχουν παγιδευτεί κάτω από τα ερείπια και την πλήρη αξιοποίηση όλων των μέσων για όσους παραμένουν έξω. 

Σύμφωνα με τα διεθνή κέντρα μέτρησης σεισμών, σεισμός μεγέθους 7,8 βαθμών σημειώθηκε στις 4:28 σήμερα το πρωί στο Παζαρτζίκ της επαρχίας Καχραμάνμαρας. Οι επιπτώσεις του ισχυρού σεισμού έγιναν αισθητές σε μια μεγάλη περιοχή που εκτείνεται από το Ισραήλ έως την Τραπεζούντα. Οι ειδήσεις που έρχονται από την περιοχή δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολύ άσχημη εικόνα, σπίτια και δημόσια κτίρια έχουν καταρρεύσει, κεντρικοί δρόμοι έχουν καταστραφεί, πολλοί άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, τραυματιστεί και παγιδευτεί κάτω από τα συντρίμμια.

Οι σκληρές συνθήκες του χειμώνα επιδεινώνουν τις καταστροφές που προκάλεσε ο σεισμός. Η πιθανότητα υποθερμίας σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης πρέπει να διεξάγονται γρήγορα και συστηματικά. Το φυσικό αέριο δεν παρέχεται στο μεγαλύτερο μέρος της ζώνης που έχει πληγεί από τον σεισμό. Ελπίζουμε ότι η βοήθεια θα φτάσει στους συμπολίτες μας κάτω από τα ερείπια το συντομότερο δυνατό. Οι καρδιές μας συμπαραστέκονται σε όλους όσοι επλήγησαν από την καταστροφή. Μαζί με πολλές επαγγελματικές οργανώσεις, συνδικάτα και εργατικές οργανώσεις, δηλώνουμε: «Ο σεισμός σκοτώνει, η αλληλεγγύη δίνει ζωή!». Θα επιδείξουμε όλη την αλληλεγγύη που μπορούμε.

«Θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι»

Οφείλουμε όμως να τονίσουμε δύο σημεία: Πολλοί σεισμολόγοι και επιστήμονες λένε εδώ και πολύ καιρό ότι θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι για έναν μεγάλο σεισμό σε αυτή την περιοχή. Ο καθηγητής Ν. Γκορούρ είχε δηλώσει πριν το σεισμό σε τηλεοπτική εκπομπή: «Η περιοχή Καχραμάνμαρας πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά, πρέπει να ληφθεί μέριμνα. Θα πρέπει να ληφθούν προληπτικά μέτρα που θα μετριάσουν την καταστροφή». Συνεχίζοντας τις προειδοποιήσεις του, έλεγε: «Ο τελευταίος σεισμός μεγέθους 7,4 βαθμών σημειώθηκε το 1513. Έχουν περάσει 500 χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι πρόκειται για μια περιοχή που εγκυμονεί σεισμό» και ζητούσε να ληφθούν πιο επείγοντα μέτρα.

Όπως και στον σεισμό του Γκιολτζούκ, που ακολούθησε τον σεισμό του Ντουζτσέ, που ακολούθησε τον σεισμό του Ελάζιγκ πριν από τρία χρόνια, δεν είναι ο σεισμός που προκαλεί τον θάνατο ανθρώπων αλλά η αποτυχία των πολιτικών να προετοιμαστούν για να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις του σεισμού. Να εξασφαλίσουν ότι μπορεί να ξεπεραστεί με ελάχιστους τραυματισμούς. Ξεχνούν και θέλουν να κάνουν και τους υπόλοιπους να ξεχάσουμε ότι η Τουρκία βρίσκεται σε σεισμική ζώνη - μέχρι την ώρα που φτάνει να γίνει ο σεισμός.

Η χρήση των πόρων σύμφωνα με τις προτεραιότητες που θέτει η απληστία του κεφαλαίου, για κέρδος και όχι προς όφελος των ανθρώπων, για την προστασία της ζωής και για την επιβίωση από το σεισμό με τις ελάχιστες δυνατές ζημιές, μας αφήνει όλους αβοήθητους απέναντι σε τέτοιες καταστροφές. 

Τώρα, άμεσα, πρέπει να διατεθούν όλοι οι πόροι πρωτίστως για τη διάσωση των σεισμοπαθών και για την ταχεία ανάρρωση από την καταστροφή, καθώς οι κίνδυνοι αυξάνονται λόγω των χειμερινών συνθηκών. Πρέπει επίσης να λογοδοτήσουν όλοι όσοι συνέβαλαν στην κατασκευή κτιρίων που δεν πληρούν τους κανονισμούς αντί να φροντίζουν τα σπίτια να είναι αντισεισμικά. Να λογοδοτήσουν η κυβέρνηση και οι τοπικοί κυβερνήτες που ανέβαλαν την καταπολέμηση του σεισμού σπαταλώντας πόρους. Ο κυβερνήτης της επαρχίας Χατάι ανακοίνωσε ότι κρατικά νοσοκομεία κατέρρευσαν λόγω του σεισμού. Η καταστροφή δημόσιων ιδρυμάτων, ιδίως νοσοκομείων, σε σεισμούς αποτελεί δημόσιο έγκλημα. Πρέπει να ξεκινήσει έρευνα για κάθε δημόσιο ίδρυμα που κατέρρευσε.

Επιπλέον, οι πληροφορίες από την περιοχή δείχνουν ότι οι επιπτώσεις του σεισμού στη Συρία είναι μεγάλες. Λέγεται ότι δεν υπάρχουν μεγάλες καταστροφές στους καταυλισμούς των προσφύγων αλλά οι άνθρωποι περιμένουν αβοήθητοι στις περιοχές Ατμέ, Σερμεντέ, Νταρκούς και Χαρίμ λόγω της καταστροφής πολλών σπιτιών και του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν αρκετές ομάδες έρευνας και διάσωσης. Πρέπει να πάμε την αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες ένα βήμα παραπέρα, προκειμένου να τους βοηθήσουμε και αυτούς να ξεπεράσουν την καταστροφή και να δείξουμε ότι δεν είναι αβοήθητοι στις δύσκολες συνθήκες του χειμώνα.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (DSiP)