Γράμματα και σχόλια
Χρειαζόμαστε περισσότερους γιατρούς, όχι εισαγγελείς

22/2, Πανυγειονομική απεργία Νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Φωτό: Η ΕΑ στην Θεσσαλονίκη

Συγκλονιστική κραυγή της μητέρας: “Το παιδί μου πέθανε επειδή ήταν μαύρο”

Την περασμένη εβδομάδα ένα κορίτσι 2,5 ετών έχασε τη ζωή του στο δημοτικό βρεφοκομείο Θεσσαλονίκης «Άγιος Στυλιανός» καθώς το ΕΚΑΒ που κλήθηκε δεν κατάφερε να το κρατήσει στη ζωή. Το παιδί που ανήκε σε μονογονεϊκή οικογένεια, σύμφωνα με την ΕφΣυν, «είχε ανατεθεί στη δομή με δικαστική εντολή το 2020, σε ηλικία μόλις ενός μηνός, καθώς η μητέρα του αδυνατούσε να αντεπεξέλθει οικονομικά στην ανατροφή του». Η μητέρα του, μετανάστρια από τη Νιγηρία που ζει 17 χρόνια στην Θεσσαλονίκη, θα το έπαιρνε πίσω με νέα δικαστική εντολή την επόμενη μέρα του θανάτου του. Όπως τόνισε η ίδια, δεν είχε ενημερωθεί από το ίδρυμα ότι το παιδί χρειάστηκε να μεταφερθεί στο Ιπποκράτειο μια ημέρα πριν τον θάνατό του. 

Η απόλυτη έλλειψη πρόνοιας εκ μέρους του κράτους προκειμένου να στηρίξει παρέχοντας οικονομική στήριξη σε μια μονογονική οικογένεια, μια γυναίκα, μετανάστρια από την Αφρική και το παιδί της, είναι εκκωφαντική. «Το παιδί μου πέθανε επειδή ήταν μαύρο» έλεγε συγκλονισμένη η μητέρα στις κάμερες.

Η σπουδή με την οποία ο υπουργός Υγείας Πλεύρης έσπευσε να προκαταλάβει «ιατρικό λάθος» για τον άδικο θάνατο του κοριτσιού είναι υποκριτική. Δεν έδειξε την ανάλογη σπουδή πριν λίγες εβδομάδες όταν ένας 6χρονος από τα Γρεβενά άφησε την τελευταία του πνοή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίο καθώς δεν υπήρχε κλίνη ΜΕΘ στη βόρεια Ελλάδα ενώ το ασθενοφόρο που τον μετέφερε στην Πάτρα χάλασε στη μέση της διαδρομής. Τότε, προσπάθησε να τα μπαλώσει όπως-όπως λέγοντας ότι «το παιδί δεν χάθηκε λόγω έλλειψης ΜΕΘ», ότι «ήδη η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη», ότι το όχημα ήταν «πλήρως συντηρημένο». Και βέβαια δεν είναι τα «αντιρατσιστικά» αντανακλαστικά του υπουργού ο λόγος που έσπευσε αυτή τη φορά να παρέμβει: το 2011, πολιτευτής του ΛΑΟΣ τότε, δήλωνε ξεδιάντροπα ότι «η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί»!

Πλεύρης υποκριτής

«Η σπουδή του υπουργού να κατηγορήσει το ιατρικό προσωπικό λίγες ημέρες πριν την απεργία στην Υγεία στις 22 Φλεβάρη είναι αποπροσανατολιστική, υποκριτική και επικίνδυνη», δήλωσε την παραμονή της απεργίας  ο Γιάννης Κούτρας, επιμελητής Α’ στο Παιδοακτινολογικό τμήμα του Ιπποκρατείου -ο οποίος διώκεται για την αντιρατσιστική του δράση, καθώς πριν δύο χρόνια εναντιώθηκε στην απόφαση της διοικήτριας του ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης να συνοδεύεται κάθε πλήρωμα που πηγαίνει σε καμπ προσφύγων από την αστυνομία, λέγοντας ότι έχουμε να κάνουμε με ασθενείς και όχι εγκληματίες. 

«Ο θάνατος ενός μικρού παιδιού 2,5 ετών είναι ένα τραγικό γεγονός. Στεκόμαστε στο πλευρό της μητέρας και συμμεριζόμαστε τον πόνο της. Η απαίτηση της να αναδειχτούν οι αιτίες και να αποδοθούν ευθύνες είναι σωστή και επιβεβλημένη. Το σύνθημα black lives matter δεν αφορά μόνο την Αμερική αλλά και τη χώρα μας. Οι γιατροί και το υπόλοιπο προσωπικό του Ιπποκράτειου, που δέχεται καθημερινά τον μεγαλύτερο όγκο περιστατικών από όλη τη Βόρεια Ελλάδα, προσφέρουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες με αίσθημα ευθύνης σε όλους τους ασθενείς χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Η κυβέρνηση αντί να στηρίξει και να ενισχύσει αυτή τη λειτουργία κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της να τη διαλύσει και να την υποβαθμίσει. 

Αλήθεια κύριε Πλεύρη: Ποιος φταίει που σε όλη τη χώρα βόρεια της Αθήνας λειτουργούν μόνο οι 8 κλίνες ΜΕΘ παίδων του Ιπποκράτειου; Ποιος φταίει για τα χειρουργεία που αναβάλλονται λόγω της έλλειψης αναισθησιολόγων και νοσηλευτικού προσωπικού; Ποιος φταίει που η αναμονή στα τακτικά ραντεβού είναι μήνες; Ποιος φταίει για τις διαλυμένες υποδομές (τις προηγούμενες μέρες κάναμε εφημερία με χαλασμένο καλοριφέρ στο εφημερείο) και την έλλειψη χώρου που δεν επιτρέπει την πλήρη ανάπτυξη της δυναμικότητας του νοσοκομείου; Ποιος φταίει που χρωστάτε δεκάδες ρεπό και άδεια διετίας κατά μέσο όρο στο προσωπικό την ώρα που η πλειοψηφία των γιατρών εργάζεται όλο και περισσότερο πέραν του ωραρίου, οι χρωστούμενες εφημερίες είναι στους 4 μήνες και οι μισθοί καθηλωμένοι μια δεκαετία; Ποιος φταίει που ακόμα και τώρα παραιτούνται έμπειροι συνάδελφοι που δεν αντέχουν άλλο αυτές τις συνθήκες; Ποιος φταίει που οι ειδικευόμενοι της παιδιατρικής και άλλων ειδικοτήτων μετακινούνται στην κλινική covid για μήνες (ακόμη και τώρα) με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται η εκπαίδευση τους;»