Εκπαίδευση και νεολαία
Οι καλλιτέχνες επιμένουν

5/3, Αθήνα. Φωτό: Γιώργος Πίττας

Κρατάει γερά το κίνημα των εργαζόμενων και σπουδαστών/ριών της Τέχνης και του Πολιτισμού, με τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες να ανανεώνουν σε συνελεύσεις τους τις αποφάσεις για παραμονή τους στα κατειλημμένα θέατρα και δραματικές σχολές. 

Πλούσιο είναι το πρόγραμμα των εκδηλώσεων μέσα στις καταλήψεις. Συζητήσεις, αντιμαθήματα, προβολές, θεατρικές παραστάσεις, βραδιές ποίησης και λογοτεχνίας, συνυπάρχουν με τους διαρκείς και πυρετώδεις ρυθμούς οργάνωσης των κινηματικών δράσεων και των διαδηλώσεων, τη συγγραφή των προκηρύξεων, την κατασκευή των πανό, τις συνελεύσεις των διαφόρων θεματικών ομάδων κλπ.

Ιδιαίτερα χρήσιμη ήταν η συζήτηση που οργάνωσε η Κατάληψη του Ρεξ το απόγευμα της Δευτέρας 6/3 με θέμα «Το δικαίωμα στην απεργία» και καλεσμένους εργαζόμενους/ες από πολλά διαφορετικά σωματεία κι εργατικούς χώρους. Ο αναντικατάστατος ρόλος της απεργίας ως μέσο πάλης, το ξεπέρασμα των νομικών εμποδίων που προσπαθούν να επιβάλουν οι κυβερνήσεις, αλλά και του «φρένου» που πατάει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στην κλιμάκωση των αγώνων, ήταν βασικά ζητήματα στη συζήτηση. Στην αναζήτηση των απαντήσεων συνέβαλαν τοποθετήσεις που μετέφεραν προηγούμενες εμπειρίες του εργατικού κινήματος όπως οι απεργίες των υγειονομικών τα τελευταία χρόνια, ο αγώνας της ΕΡΤ 2013-2015, οι απεργίες διαρκείας στη Χαλυβουργία 2011-2012, των δασκάλων το 2006, οι απεργίες των διανομέων το 2021 κ.α. 

Μεταξύ άλλων η Ζαννέτα Λυσικάτου, μέλος του γενικού συμβουλίου της ΠΟΕΔΗΝ και του Συντονιστικού Νοσοκομείων, έφερε παραδείγματα για το πώς η οργάνωση στη βάση των εργαζομένων μέσα στα νοσοκομεία αναγκάζει την ομοσπονδία να κινείται απεργιακά, η Άννα Κωνσταντακάκη, δημοσιογράφος και μέλος του διετούς αγώνα της ΕΡΤ, επεσήμανε το ρόλο του απεργιακού ταμείου, του ανοίγματος στην υπόλοιπη εργατική τάξη για συμπαράσταση και τη σημασία της επιμονής στο στόχο μέχρι τη νίκη, ακόμα και σε στιγμές που ο αγώνας συναντάει δυσκολίες. Ο Δημήτρης Μαριόλης, δάσκαλος από τον Α’ ΣΕΠΕ Αθηνών υπογράμμισε την ανάγκη κοινού μετώπου Υγείας – Παιδείας – Πολιτισμού, η Δήμητρα Ρομποτή, μέλος Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας αναφέρθηκε στο νόμο Χατζηδάκη και στο ξεπέρασμα των εμποδίων που θέτει, ο Τάσος Αναστασιάδης από τον Συντονισμό Εργατικής Αντίστασης μίλησε για την ανάγκη επίμονης και υπομονετικής δουλειάς προκειμένου πειστεί η βάση των εργαζομένων για την ανάγκη του απεργιακού αγώνα, η Μαρία Φωτεινού, εργαζόμενη στην ψυχική Υγεία και μέλος της Κίνησης για μια Απεργιακή 8 Μάρτη, πρότεινε την αξιοποίηση ακόμα και της τελευταίας ημέρας πριν την πανεργατική απεργία στις 8 Μάρτη για την καλύτερη οργάνωσή της. 

Ανάμεσά τους ηθοποιοί και εργαζόμενοι/ες από άλλους κλάδους του Πολιτισμού έβαζαν ερωτήματα και απόψεις βασισμένες στις εμπειρίες που έχει γεννήσει το μεγάλο κίνημα του τελευταίου διαστήματος.

Tην Τετάρτη 8/3 λίγο πριν τις 10μμ στο κατειλημμένο Ρεξ  θα παιχτεί η θεατρική «Δεύτερη πράξη ενός επαναστατικού άτιτλου και ατελείωτου δράματος» που περιγράφεται από τους συντελεστές/ριές της ως «ένα αντιμεθοδικό πείραμα για την πολιτική του θεάτρου».

Ανοιχτή συζήτηση

Το απόγευμα της Τρίτης 7/3 η Κατάληψη του Τσίλλερ πραγματοποίησε ανοιχτή συζήτηση με καλεσμένους φοιτητικούς συλλόγους για «το πώς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας όλοι μαζί με κοινή πορεία». Τις προηγούμενες ημέρες αντιπροσωπεία των καταλήψεων από τις καταλήψεις της Αθήνας -της Δραματικής Σχολής του Εθνικού, της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, του Τσίλλερ και του Ρεξ- επισκέφτηκε τις καταλήψεις του Βασιλικού Θεάτρου και του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη και του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών στη Φλώρινα, όπου ανταλλάχτηκαν εμπειρίες και αλληλοϋποστήριξη. 

Στα Χανιά συγκροτήθηκε η “Πρωτοβουλία Χανίων για την Τέχνη και τον Πολιτισμό” συντασσόμενη «στον πανελλαδικό αγώνα των καλλιτεχνών και όλων των υποστηρικτών/ριών για μια κοινωνία που η τέχνη και ο πολιτισμός έχουν τη θέση που τους αξίζει».

Παράλληλα συνεχίζουν να πληθαίνουν τα τμήματα στα δημόσια πανεπιστήμια που παίρνουν αποφάσεις για κατάληψη, μπολιάζοντας στο πλαίσιο διεκδικήσεων την αντίσταση στις αντιεκπαιδευτικές επιθέσεις με τη μάχη ενάντια στο σεξισμό. «Από την Παρασκευή 3/3 το τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών τελεί υπό κατάληψη στηρίζοντας τον κοινό αγώνα και διεκδικώντας την απομάκρυνση του κακοποιητή καθηγητή Γεωργίου Αγγελή από τη σχολή τους και συνολικά από τον ακαδημαϊκό χώρο» ενημερώνει η κατάληψη του Τσίλλερ σε ανακοίνωση συμπαράστασης, ενώ δικαιώθηκε η διεκδίκηση των σπουδαστών/ριών της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης για απομάκρυνση από τη σχολή του Γιάννη Λιγνάδη – αδερφού του καταδικασμένου πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου – με αφορμή τις καταγγελίες για ομοφοβικές δηλώσεις και ανάρμοστη συμπεριφορά απέναντι στους σπουδαστές/ριες.


Και οι Φοιτητές/ριες

Γενικές συνελεύσεις ήταν σε εξέλιξη σε μια σειρά φοιτητικούς συλλόγους την Τρίτη 7/3, την ώρα που η Εργατική Αλληλεγγύη πήγαινε στο τυπογραφείο. Ο Γιάννης Μπαρούτσας, φοιτητής στη Σχολή Επιστήμης Τροφίμων του ΠΑΔΑ και η Πηνελόπη Τρομπέτα, φοιτήτρια στη Φιλοσοφική της Αθήνας, μέλη του ΣΕΚ στις Σχολές, μίλησαν στην Εργατική Αλληλεγγύη λίγο πριν ξεκινήσουν οι συνελεύσεις τους:

 «Έχουμε να αντιμετωπίσουμε επιθέσεις που αφορούν τη σχολή μας σε συνδυασμό με την ευρύτερη εικόνα των κυβερνητικών επιθέσεων και της αντίστασης σε αυτές» τονίζει ο Γιάννης. «Τα Τέμπη ήταν έγκλημα κι όχι ατύχημα. Χρειάζεται απάντηση από τη δική μας μεριά και γι’ αυτό χρειάζεται να συμμετέχουμε σαν φοιτητικός σύλλογος στην πανεργατική απεργία στις 8 Μάρτη και στην απεργιακή διαδήλωση στην πλατεία Κλαυθμώνος. Είμαστε μαζί με το κίνημα των καλλιτεχνών, εμπνεόμαστε από τον αγώνα τους και θα βάλουμε κι εμείς την πρόταση για κατάληψη της σχολής. Όχι μόνο για συμπαράσταση αλλά και σαν δικός μας αγώνας καθώς η κυβέρνηση την ίδια ώρα που επιτίθεται στα πτυχία και τα εργασιακά δικαιώματα των καλλιτεχνών μιλάει ξεκάθαρα για αναθεώρηση του άρθρου 16». Η Πηνελόπη συνεχίζει: «Είμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πανεργατική απεργία και θέλουμε ο φοιτητικός σύλλογος να πάρει απόφαση για κατάληψη, να συμμετέχει μαζικά στην απεργία και να κατέβουν όλες και όλοι στο συλλαλητήριο της πλατείας Κλαυθμώνος. Η δύναμη των φοιτητών/ριών είναι μαζί με την εργατική τάξη. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια κυβέρνηση κι ένα σύστημα που δολοφονούν. Η ιδιωτικοποίηση διέλυσε το σιδηρόδρομο, και σκότωσε συμφοιτητές μας. Τα ίδια σχέδια ιδιωτικοποίησης που προορίζουν και για τις σχολές μας». 

• Μέχρι το μεσημέρι αποφάσεις για καταλήψεις είχαν πάρει πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι όπως Φιλοσοφική Αθήνας, Πάντειος, ΣΕΜΦΕ, Μεταλειολόγοι ΕΜΠ, Βιολογικό ΕΚΠΑ, ΣΕΤΠ.


Και οι Μαθητές/ριες

Μαθητές/ριες κι εκπαιδευτικοί σε εκατοντάδες σχολεία σε όλη τη χώρα ανέλαβαν δράση ενώνοντας τις φωνές τους με το κύμα οργής για το έγκλημα στα Τέμπη. Με αποχή από τα μαθήματα και σχηματισμό συνθημάτων με τις τσάντες τους στα προαύλια των σχολείων, μέχρι καταλήψεις και μαζικές διαδηλώσεις. 

Την Παρασκευή 3/3 στο κέντρο της Αθήνας και των άλλων πόλεων έγιναν πορείες από χιλιάδες μαθητές/ριες. «Μαζί τους και οι φοιτητές με τους συλλόγους τους. Οι δράσεις ξεκίνησαν από το πρωί στα σχολεία που με πολύμορφο τρόπο ανέδειξαν τις ευθύνες της κυβέρνησης και της πολιτικής των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων που έχει διαλύσει τα πάντα από την εποχή των μνημονίων μέχρι σήμερα» σημειώνει το ΣΕΚ στις Σχολές.

Τη Δευτέρα 6/3, γέμισε το κέντρο του Πειραιά. Μαθήτρια από το 5ο Νίκαιας δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη: «Δεν περιμέναμε τόσο μεγάλη διαδήλωση. Αρχικά είπαμε να κάνουμε αποχή και να μαζευτούμε έξω από το δημοτικό θέατρο του Πειραιά. Όσο πέρναγε η ώρα γινόμασταν όλο και περισσότεροι. Συνειδητοποίησα εκείνη τη στιγμή ότι η νεολαία πλέον έχει φωνή. Υπάρχει μεγαλύτερη κινητοποίηση από τον λαό κι έτσι θα καλυτερέψουν τα πράγματα. Μακάρι αυτό να εξελιχθεί κι άλλο. Το έγκλημα στα Τέμπη ήταν το αποκορύφωμα, αλλά έχουν προηγηθεί πολλά ακόμα. Τόσοι νέοι ξεκίνησαν να πάνε στη σχολή τους και δεν έφτασαν ποτέ. Βλέπεις ότι το κράτος δεν ασχολείται καθόλου με τον λαό. Ασχολείται μόνο με το χρήμα και τα όπλα. Οι καθηγητές είναι μαζί μας. Δείχνουν υποστήριξη. Δεν μπήκαν απουσίες».