Εργατικό κίνημα
Πανεργατική 8 Μάρτη - Σείστηκε όλη η χώρα

Θεσσαλονίκη. Φωτό: 20/20 magazine

Ξεσηκωμός από άκρη σ’ άκρη της χώρας ήταν η πανεργατική απεργία στις 8 Μάρτη. Δεν υπάρχει πόλη, νησί, χωριό που να μην είδε συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις.

«Πολλές χιλιάδες διαδήλωσαν στα Γιάννενα», μας είπε η Λουίζα Γκίκα, γιατρός, μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΗ. «Όλοι οι κλάδοι του δημοσίου, νοσοκομεία, σχολεία, δήμοι, ήταν εκεί, όπως και μια σειρά σωματεία του ιδιωτικού τομέα, όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι, πάρα πολλοί μαθητές και μαθήτριες. Τα πανεπιστήμια έκλεισαν με καλέσματα στην απεργία και από τα μέλη ΔΕΠ και τους διοικητικούς. Επίσης πολλά μαγαζιά κατέβασαν ρολά. Γενικά υπήρχε η αίσθηση ότι όλη η πόλη ήταν αυτή τη μέρα στο δρόμο. Όχι τυχαία όταν η πορεία που ξεκίνησε από την κεντρική πλατεία έφτανε κοντά στη λίμνη, τα τελευταία μπλοκ δεν είχαν ακόμα προχωρήσει. Όλη η Δωδώνης ήταν κλειστή».

«Τεράστια απεργιακή διαδήλωση της τάξης των 8.000 ανθρώπων έγινε στο Βόλο», μας είπε ο Τάσος Τσιούνης. «Το κάλεσμα του ΣΕΚ και της Κίνησης για την Απεργιακή 8 Μάρτη ήταν στον Άγιο Νικόλα μαζί με το Εργατικό Κέντρο και την ΑΔΕΔΥ. Εκεί συγκεντρώθηκαν χιλιάδες απεργοί. Από τα μικρόφωνα στις ομιλίες μας καλούσαμε σε απεργιακή κλιμάκωση. Στη συνέχεια, με το μπλοκ του Φ.Σ. Αρχιτεκτονικής που ήταν υπό κατάληψη όπως και άλλες σχολές να δίνει τον τόνο πίσω από τα συνδικάτα, ενωθήκαμε με την πορεία χιλιάδων μαθητών, αλλά και των φοιτητών και συνδικάτων του ΠΑΜΕ. Βαδίσαμε μέχρι τον ΟΣΕ με τα φοιτητικά και μαθητικά μπλοκ να ξεσηκώνουν όλη την πόλη και τα σύνθηματα ενάντια στην κυβέρνηση να κυριαρχούν».

«Μαζικότατη ήταν η απεργιακή διαδήλωση και στην Καλαμάτα με ένα πολύ μεγάλο μπλοκ εκπαιδευτικών και πολλών ακόμα σωματείων και συλλόγων», μας είπε η Χριστίνα Λαδά, πρόεδρος του τοπικού ΣΕΠΕ. «Η συγκέντρωση έγινε στο παλιό δημαρχείο όπου δώσαμε συνέντευξη τύπου και μετά βαδίσαμε σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Το κλίμα ήταν μαχητικό με συμμετοχή κόσμου που δεν τον βλέπουμε συχνά στο δρόμο. Πολλοί είχαν έρθει και από τα γύρω χωριά. Λίγο αργότερα έγινε και μαθητική διαδήλωση».

«Πάνω από 3.000 κόσμος διαδήλωσε στην Αλεξανδρούπολη, σε μια κινητοποίηση που είχαμε να δούμε στην πόλη από την εποχή των κινητοποιήσεων για τα χρυσωρυχεία», μας είπε ο Γιώργος Μποτσίδης. «Συμμετείχαν πάρα πολλοί μαθητές από πολλά σχολεία, εκπαιδευτικοί, νοσοκομειακοί, τραπεζοϋπάλληλοι και άλλοι χώροι του ιδιωτικού τομέα. Ξεκινήσαμε με ομιλίες μπροστά στο Δημαρχείο και μετά με πολύ παλμό έγινε πορεία στον σιδηροδρομικό σταθμό. Ήταν μια τεράστια ενωτική κινητοποιήση».

«Το κάλεσμα στην Κάρπαθο έγινε από τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης», μας είπε η Φωτεινή Λαγωνικού. «Η συγκέντρωση έγινε στην πλατεία του Επαρχείου στα Πηγάδια και ακολούθησε πορεία σε όλη την πόλη. Ήταν εκατοντάδες μαθητές από όλα τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί, πολλοί ντόπιοι εργαζόμενοι, αλλά και κόσμος που κατέβηκε οικογενειακά -γονείς και παππούδες των παιδιών. Η πορεία κατέληξε στο Δημαρχείο, όπου μαθητές μπήκαν στο γραφείο του Δημάρχου φωνάζοντας "Δολοφόνοι, δολοφόνοι".

“Ποτέ ξανά Τέμπη”

Αξίζει να αναφέρουμε ότι μετά τις πορείες για το Γρηγορόπουλο το 2008 μπορεί να μην έχει ξαναγίνει διαδήλωση στο νησί. Επίσης ότι η Κάρπαθος είναι τόπος καταγωγής του Υπουργού Γεραπετρίτη, ο οποίος έχει δεσμούς με το νησί. Μικρή συγκέντρωση και πορεία έγινε το βράδυ της Τετάρτης και στην Κάσο, όπου πίσω από πανό "Η ασφάλεια των παιδιών είναι ευθύνη όλων μας. Ποτέ ξανά Τέμπη", εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς κρατούσαν αναμμένα κεράκια, ενώ οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν πένθιμα. Το έγκλημα στα Τέμπη ανοίγει συνολικά το ζήτημα της ασφάλειας των συγκοινωνιών, όπως των περιφερειακών αεροδρομίων σαν της Καρπάθου που είναι υποστελεχωμένα και παρατημένα».

«Μαζική συγκέντρωση στην πλατεία Πρωτοδικείου με πρωτοβουλία του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών έγινε στη Νάξο», μας είπε η Κατερίνα Αγγελή. «Συμμετείχαν περίπου 500 άτομα, ανάμεσά τους πολλοί μαθητές και μαθήτριες. Ακολούθησε διαδήλωση με παλμό και συνθήματα. Πολλά χρόνια είχαμε να δούμε τέτοια κινητοποίηση στο νησί». Αντίστοιχη είναι η εικόνα στο Ναύπλιο με εκατοντάδες διαδηλωτές και διαδηλώτριες, κύρια νεολαία, να βαδίζουν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. 

Χιλιάδες διαδήλωσαν και στην Ξάνθη. Μαζικά συμμετείχαν οι εκπαιδευτικοί, ο Φοιτητικός Σύλλογος, μαθητές και μαθήτριες από γυμνάσια και λύκεια, ο Σύλλογος Ιδωτικών Υπαλλήλων και πολλά ακόμα σωματεία και συλλογικότητες, ο δικηγορικός σύλλογος της πόλης, όλη η αριστερά. «Κάτω η κυβέρνηση του σεξισμού και των ιδιωτικοποιήσεων. Με τις γυναίκες μπροστά, απεργίες μέχρι τη νίκη», έγραφε το πανό του ΣΕΚ.

Στην κεντρική πλατεία «με πολύ μαζική συμμετοχή, που είχαμε να δούμε από την εποχή των μνημονίων» έγινε η απεργιακή συγκέντρωση στην Κομοτηνή, όπως μας είπε ο Θράσος Τζιάρας. «Χαιρέτισαν εκπρόσωποι από την τοπική ΑΔΕΔΥ και το Εργατικό Κέντρο, νοσοκομειακοί, εκπαιδευτικοί, μαθητές και αμέσως μετά έγινε πορεία στο κέντρο της πόλης. Με πανό συμμετείχε και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλώντας σε κλιμάκωση του αγώνα».

Λένα Βερδέ


Πάτρα

Η απεργία στις 8 Μάρτη στην Πάτρα εξελίχθηκε σε ένα απεργιακό τσουνάμι που κατέκλυσε όλο το κέντρο της πόλης. Η συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Γεωργίου ήταν μια από τις μεγαλύτερες απεργιακές συγκεντρώσεις (πολλοί την συνέκριναν με τις κινητοποιήσεις της περιόδου της δολοφονίας Τεμπονέρα). Στην συνέχεια ακολούθησε πορεία διάρκειας πολλών ωρών στους κεντρικούς δρόμους.

Βάδισαν χιλιάδες μαθητές με τα πανό των σχολείων τους που κλείσανε από τον συνδιασμό κατάληψης και απεργίας και είχανε πλημμυρίσει από νωρίς με τα πανό τους δρόμους και τα λεωφορεία απο κάθε κατεύθυνση. Μαζί τους χιλιάδες φοιτητές με τα πανό των συλλόγων τους. Πολλά συνδικάτα από ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με επικεφαλής το πανό του Εργατικού Κέντρου. Οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων κατέβηκαν μαζικά στα μπλοκ της ΕΛΜΕ και του Συλλογου Δασκάλων και Νηπιαγωγών. Κάποιες από αυτές τις δασκάλες είχαν συμμετάσχει στην συζήτηση για την γυναικεία απελευθέρωση, που είχε οργανώσει πριν λίγες μέρες η Κίνηση για την Απεργιακή 8 Μάρτη.

Mπροστά από τα δικαστήρια, πολλοί δικηγόροι από το Δικηγορικό Σύλλογο Πάτρας, που αποφάσισε στάση εργασίας, είχαν συγκεντρωθεί κρατώντας πλακάτ με τα ονόματα των νεκρών από το έγκλημα στα Τέμπη και ενώθηκαν στην συνέχεια με τους διαδηλωτές/τριες που πέρασαν από μπροστά τους. Ένα ατελείωτο ποτάμι οργισμένης νεολαίας, χιλιάδων μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων γυναικών και αντρών, οργανώσεων της αριστεράς, ανάμεσά τους το ΣΕΚ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, βάλανε με τα συνθήματά τους στο στόχο την κυβέρνηση και το σύστημα του κέρδους που υπηρετεί.

Γιάννης Αγγελόπουλος

 

Μυτιλήνη. Φωτό: StoNisi.gr

Λέσβος

Το πανελλήνιο συγκλονίστηκε από το έγκλημα στα Τέμπη, συνέπεια των ιδιωτικοποιήσεων και της χρόνιας απαξίωσης των υποδομών. Η προσπάθεια κυβέρνησης - ΜΜΕ να το συγκαλύψουν απέτυχε και η κοινή γνώμη εξοργίστηκε. Ακόμα και συντηρητικοί άνθρωποι σκέφτηκαν ότι και τα δικά τους παιδιά θα μπορούσαν να είναι ανάμεσα στα θύματα.

Στη Λέσβο, πρώτα έδρασαν τα γυμνάσια με καταλήψεις και άλλες δράσεις. Ακολούθησαν οι εργατικοί χώροι, με το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο να καλεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Ακολούθησε η ΑΔΕΔΥ. Μόνο της ΓΣΕΕ δεν ίδρωσε το αυτί επειδή λέει, ήταν πολύ απασχολημένη, έκανε …συνέδριο στο Καβούρι!

Στις 8 Μαρτίου, η πλατεία Σαπφούς και οι παρακείμενοι χώροι γέμισαν ασφυκτικά. Το πλήθος πολύχρωμο. Τα μπλοκ των μαθητών κατέβηκαν με πορεία, κόσμος ήρθε από τα χωριά. Η βροχή δεν τους πτόησε: “Με ήλιο και βροχή, το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί”. Να μερικά από τα πανό που σημειώσαμε: ΑΔΕΔΥ, διάφοροι φοιτητικοί σύλλογοι, Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου, Ένωση Γιατρών ΕΣΥ, ΕΛΜΕ Λέσβου, Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών, Συνέλευση Εργαζομένων- Ανέργων, κ.α. Ακόμα και ο Εμπορικός Σύλλογος έκλεισε τα μαγαζιά στη διάρκεια της συγκέντρωσης.

Γύρω στις 5 χιλιάδες κόσμος διαδήλωσε στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Τα συνθήματα οργισμένα και μαχητικά μαζί με τραγούδια μιας ακτιβιστικής χορωδίας. Τα παιδάκια ενός δημοτικού σταμάτησαν το παιχνίδι για να φωνάξουν κι αυτά: “Α-περ-γί-α, Α-περ-γί-α”. H μέρα αυτή θα στοιχειώνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη που, υπό το βάρος της κατακραυγής, ξέχασε πανικόβλητη τις εκλογές.

Παρασκευάς Ψάνης

 

Ζάκυνθος. Φωτό: fb/Tzanetos Pomonis 

Ζάκυνθος

Η μαζικότερη, μαχητικότερη και με παλμό απεργιακή συγκέντρωση/πορεία που έχει γίνει στη Ζάκυνθο. Πάνω από 2.500 χιλιάδες κόσμος συμμετείχε και διαδήλωσε μετά από το κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου στην πλατεία Αγ. Μάρκου. Η ΕΛΜΕ Ζακύνθου, ο Σύλλογος Δασκάλων Ζακύνθου, το σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, το σωματείο συνταξιούχων, εργαζόμενοι από τον Δήμο και το Νοσοκομείο, ο Σύλλογος Γονέων, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Ζακυνθου, πλήθος φορέων και συλλογικοτήτων, καθώς και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ζακύνθου και το ΣΕΚ.

Οι πρωταγωνιστές της ιστορικής απεργίας και διαδήλωσης ήταν οι μαθητές από την πλειοψηφία των Γυμνασίων και Λυκείων του νησιού. Με τις μαθήτριες μπροστά σε όλα τα πανό, να τιμούν με τον καλύτερο τρόπο, την απεργιακή 8 Μάρτη, παγκόσμια ημέρα των γυναικών σε όλο τον πλανήτη. Όλα τα παιδιά με τους γονείς και τους φίλους τους να διαδηλώνουν ενάντια στο έγκλημα στα Τέμπη και τις δολοφονίες της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και όλων των προηγούμενων.

Το Μουσικό Λύκειο Ζακύνθου έκλεισε την συγκέντρωση τραγουδώντας για τους δικούς μας νεκρούς, της τάξης μας και μας συγκίνησε βαθιά. Οι μαθητές και οι μαθήτριες δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν τις καταλήψεις τους και ζήτησαν την συμπαράσταση όλων μας. Θα είμαστε εκεί. Μαζί τους!

Τόνια Λαχανιώτη

 

Θεσσαλονίκη

Συγκλονιστική συμμετοχή είχε η απεργία στη Θεσσαλονίκη σε μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις τις τελευταίες δεκαετίες στην πόλη. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για πάνω από 40.000 διαδηλώτριες/ες. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ενότητα της εργατικής τάξης στο δρόμο, με μία και μόνη απεργιακή συγκέντρωση όλων των συνδικάτων.

Ήδη μία ώρα πριν από την προγραμματισμένη συγκέντρωση η πλατεία γύρω από το Άγ. Βενιζέλου ήταν γεμάτη από απεργούς με τα πανό των σωματείων τους. Τα σχολεία του κέντρου έρχονταν με πορεία, πανό και συνθήματα, ξεσηκώνοντας τους πάντες. Η παρουσία της νεολαίας, με χιλιάδες μαθητές και φοιτητές, έδωσε ξεχωριστό παλμό. Μαζί και οι κατειλημμένες σχολές και θέατρα από τους φοιτητές και σπουδαστές που κλιμακώνουν τον αγώνα τους.

Η συγκέντρωση ξεκίνησε με τα μηνύματα των μαθητών/τριων και φοιτητών/τριών που θρηνούν τους φίλους και τις φίλες τους. Γύρω από την εξέδρα συνωστίζονταν πάνω από 150 φορείς που ήθελαν να χαιρετίσουν. Σύντομα η πορεία ξεκίνησε με κατεύθυνση προς το σιδηροδρομικό σταθμό, ενώ τα συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση και το έγκλημα στα Τέμπη δονούσαν το κέντρο της πόλης. Όταν η κεφαλή της πορείας προσέγγιζε τον σιδηροδρομικό σταθμό, η ουρά της διαδήλωσης είχε μόλις ξεκινήσει από το Άγαλμα Βενιζέλου.

Η αστυνομία επιχείρησε αναίτια να σπάσει τη διαδήλωση στο ύψος του σταθμού, με δακρυγόνα και κρότου-λάμψης, όμως η επιμονή των διαδηλωτών καθόρισε πως η διαδήλωση θα συνεχιστεί μέσα από δύο διαδρομές προς το ΥΜΑΘ. Όταν η διαδήλωση κατέληξε εκεί, όλοι οι δρόμοι γύρω από το ΥΜΑΘ περικυκλώθηκαν από απεργούς που απαιτούσαν δικαιοσύνη και όχι συγκάλυψη του εγκλήματος. 

Η Κίνηση για την Απεργιακή 8 Μάρτη που έδωσε όλες της τις δυνάμεις τις τελευταίες βδομάδες για την απεργία, είχε δυναμική παρουσία καλώντας σε απεργιακή κλιμάκωση. Μαζί και οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι του ΣΕΚ και της Εργατικής Αλληλεγγύης που έγινε ανάρπαστη ανάμεσα στους/στις απεργούς.

Ευκλείδης Μακρόγλου

 

Xανιά. Φωτό: Σεραφείμ Ρίζος

Χανιά

Η πορεία στα Χανιά ήταν μεγαλύτερη από αυτή της 9ης Νοέμβρη. Καμιά λήψη δεν μπορεί να πιάσει το μέγεθός της. Πάνω από 10.000. Η δεύτερη μεγαλύτερη πορεία της 15ετίας. Ήταν όμως η πλέον νεανική και η πλέον οργισμένη.

Οι απεργοί και οι διαδηλωτές είχαν γεμίσει ασφυκτικά από νωρίς τον χώρο της απεργιακής συγκέντρωσης στην πλατεία Αγοράς. Εκεί έγιναν χαιρετισμοί από εκπροσώπους σωματείων, φοιτητών και μαθητών και ακούθησε η διαδήλωση μέχρι την πλατεία Δικαστηρίων όπου οι μαθητές φώναξαν συνθήματα για το κυβερνητικό έγκλημα στα Τέμπη.

Συμμετείχαν το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, ο ΣΕΠΕ, η ΕΛΜΕ, ο Ενιαίος Φοιτητικός Σύλλογος Πολυτεχνείου Κρήτης (που προχώρησε σε κατάληψη της σχολής από τις 8-9/3), ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ, ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου, το Σωματείο Εργαζομένων ΕΚΑΒ, το Σωματείο Εργαζομένων στην Efood, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, το Σωματείο Επισιτισμού, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, το Συνδικάτο Οικοδόμων και το Σωματείο Τροφίμων- Ποτών.

Επίσης συμμετείχαν κόμματα και φορείς όπως η Κίνηση για την απεργιακή 8 Μάρτη, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ - ΑΑ, το ΚΚΕ (μ-λ), η Πρωτοβουλία Καλλιτεχνών για την Τέχνη και τον Πολιτισμό, η Ένωση Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Χανίων, η Κατάληψη Ρόζα Νέρα, το Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών και η Mothers Wings Χανιά. Μαζική ήταν η συμμετοχή μαθητών που προχώρησαν σε καταλήψεις των σχολείων τους.

Δυναμική ήταν και η συμμετοχή των καλλιτεχνών. Από την Πρωτοβουλία για την Τέχνη και τον Πολιτισμό απέδωσαν ένα κομμάτι από τη Λατινική Αμερική για τις γυναικοκτονίες ενώ οι μουσικοί του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου (παράρτημα Χανίων) τραγούδησαν το “Κάποτε θα έρθουν να σου πουν” του Π. Σιδηροπούλου.

Κίνηση για την Απεργιακή 8 Μάρτη – Χανιά

 

Ηράκλειο

Στο Ηράκλειο η πανεργατική απεργία στις 8 Μάρτη ήταν σεισμός. Πολλές χιλιάδες κόσμου πλημμύρισαν την πλατεία Ελευθερίας, που ήταν η συγκέντρωση και μετά τους δρόμους της πόλης. Κοινή πεποίθηση πολλών απεργών ήταν ότι αυτή η κινητοποίηση αν μπορεί να συγκριθεί με κάποια από το παρελθόν είναι με τις αντίστοιχες ενάντια στο ασφαλιστικό Γιαννίτση. Σίγουρα ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων πολλών χρόνων.

Εκτός από την οργή του κόσμου ενάντια στην δολοφονική κυβέρνηση της ΝΔ, αυτό που συνέβαλε στη μαζικοποίηση της κινητοποίησης είναι το γεγονός ότι ήταν ενωτική. Όλοι συμμετείχαμε στη συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας: οι μαθητές με τα πανό των σχολείων τους, όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι του Ηρακλείου, σωματεία και συνδικάτα, το εργατικό κέντρο, τα σωματεία και οι ενώσεις συνταξιούχων του ΠΑΜΕ, η αντικαπιταλιστική αριστερά και βέβαια πολλές χιλιάδες ανένταχτου κόσμου.

Η συνέχεια δόθηκε την Κυριακή 12 Μάρτη με κάλεσμα των φοιτητικών συλλόγων σε μία ηχηρή διαμαρτυρία και πορεία στο κέντρο της πόλης. Η οργή του κόσμου ολοφάνερη, με χιλιάδες κόσμο να διαδηλώνει, με βροχή, ενώ πραγματοποιούνται καταλήψεις στα πανεπιστήμια και στην πινακοθήκη του Ηρακλείου.

Σαν συνέχεια πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να κάνουμε την πανεργατική απεργία στις 16 Μάρτη ακόμα μεγαλύτερη, αλλά και το αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό συλλαλητήριο του Σαββάτου 18 Μάρτη εξίσου μαζικό. Ο πυρήνας μας οργανώνει την Πέμπτη, μετά την πανεργατική, ανοιχτή εκδήλωση συζήτηση στα γραφεία του ΣΕΠΕ Ηρακλείου στις 6:30μμ με θέμα: Μετά την πανεργατική σεισμό είναι η ώρα της ανατροπής με ομιλητή τον Γιάννη Βαλαή.

ΣΕΚ Ηρακλείου