8 Μάρτη, Πανεργατική απεργία, Αθήνα. Φωτό: Μάνος Νικολάου
Στις 26 Μάρτη το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα οργανώνει το μονοήμερο εκδηλώσεων με τον τίτλο: «Καταπίεση και Απελευθέρωση». Η συγκυρία που οργανώνεται αυτό το μονοήμερο είναι τόσο πυκνή και έντονη, που εκτιμώ ότι έρχεται να καλύψει μια τεράστια ανάγκη για συζήτηση για το που βρισκόμαστε και πως θα προχωρήσουμε.
Όλη η επίμονη και συστηματική προετοιμασία από την Κίνηση για την Απεργιακή 8 Μάρτη για τη φετινή απεργία και κινητοποίηση την Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών, είχε ήδη εξασφαλίσει για 5η συνεχή χρονιά, μια πανεργατική κινητοποίηση με τρίωρη στάση (αποφάσεις από δεκάδες Σωματεία και Συνδικάτα όπως η ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ). Μετά το έγκλημα στα Τέμπη, κι ενώ αρχικά η προσπάθεια ορισμένων ήταν «θα λογαριαστούμε μετά» και «τριήμερο πένθος» και «κεράκια για τους νεκρούς», άμεσα λειτούργησαν τα αντανακλαστικά του κόσμου και βγήκαν οι πρώτες απογευματινές κινητοποιήσεις, το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στις 5 Μάρτη εν μέσω απεργίας των σιδηροδρομικών και τελικά στις 8 Μάρτη, η στάση μετατράπηκε σε μια τεράστια και συγκλονιστική 24ωρη απεργία και κινητοποίηση πανελλαδικά!
Αυτό το αγωνιστικό σκαλοπάτι που είχε εξασφαλίσει η Κίνηση για την Απεργιακή 8 Μάρτη πριν το έγκλημα στα Τέμπη, αναδείχτηκε σε σημείο καμπής για το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, για να μπορέσει να ξεδιπλώσει τη δύναμη και αποφασιστικότητά του. Αυτά τα βήματα και τις προοπτικές της πάλης για την Απελευθέρωση των Γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, έχουμε να συζητήσουμε στις 26 Μάρτη. Οι εμπειρίες που έχουμε συσσωρεύει όλα τα τελευταία χρόνια, μας δείχνουν ότι έχουμε τη δύναμη να ανατρέψουμε το σύστημα που μας εκμεταλλεύεται, μας διασπά και μας καταπιέζει. Αρκεί να παλέψουμε με οργάνωση, πείσμα και συλλογική δράση! Ελάτε να τα συζητήσουμε στο μονοήμερο για να τα υλοποιήσουμε μαζί το επόμενο διάστημα!
Μαρία Χαρχαρίδου,
νοσηλεύτρια, μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζόμενων ΓΝΑ Γεννηματάς
Η φετινή 8 Μάρτη αποτέλεσε μια κορυφαία μορφή, συλλογικής έκφρασης της αγανάκτησης του κινήματος απέναντι στη δολοφονική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του συστήματος που στηρίζει και υπερασπίζεται.
Μπορεί ο λόγος της τόσο μαζικής φετινής κινητοποίησης των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών να μην είχε αναφορά μόνο, στους αγώνες των γυναικών, αλλά και το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, πράγμα που όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση, ότι δεν είναι παράλληλα και μια μεγάλη νίκη του γυναικείου κινήματος, η καθιέρωση της 8 Μάρτη ως ημέρα απεργίας και μαχητικών διαδηλώσεων.
Δυστυχώς το σύστημα, μέσα στο οποίο ζούμε και παλεύουμε ν’ ανατρέψουμε, δίνει κάθε χρόνο τέτοια μέρα αφορμές, όπως πέρσι που διαδηλώναμε με αντιπολεμικά συνθήματα ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Όλα αυτά τα παραδείγματα αποδεικνύουν τη σπουδαιότητα της κάθε μάχης που δίνεται με συνέπεια και επιμονή, γιατί έτσι κατοχυρώνεται στις συνειδήσεις του κόσμου που αγωνίζεται και ζητά απαντήσεις για το πως συνεχίζουμε, που θέλουμε να το φτάσουμε και με ποιο τρόπο. Έτσι λοιπόν έφτασε να καθιερωθεί η 8 Μάρτη ως μέρα απεργίας και διεκδίκησης.
Στη φετινή απεργιακή 8 Μάρτη έλαμψε η ΓΣΕΕ με την απουσία της, γιατί είχε ως προτεραιότητα την διεξαγωγή του 38ου Συνεδρίου της, σε πολυτελές ξενοδοχείο των νοτιών προαστίων. Όπου εκτός από την ηχηρή απουσία της στους αγώνες, ισχνή ήταν και η εκπροσώπηση των γυναικών στους συνδικαλιστικούς κύκλους του Συνεδρίου.
Γι’ αυτό λοιπόν αγωνιζόμαστε και θ’ αγωνιζόμαστε μέχρι τη νίκη, για να μπορέσουμε ν’ αλλάξουμε αυτούς τους συσχετισμούς μέσα στα Σωματεία μας, ώστε να υπάρχει μια συνδικαλιστική ηγεσία που θ’ αφουγκράζεται και θα κατανοεί ότι τα αιτήματα των γυναικών είναι αιτήματα και διεκδικήσεις όλης της τάξης κι όχι συμπληρώματα.
Η δολοφονική κυβέρνηση ξαναχτυπά με το έγκλημα των ιδιωτικοποιήσεων. Μετά από τέσσερα χρόνια Νέας Δημοκρατίας, με μεγάλες επιθέσεις στη δημόσια Παιδεία και τα νοσοκομεία, με αμέτρητες γυναικοκτονίες και ρατσιστικές επιθέσεις σε μωρά προσφυγόπουλα στο Αιγαίο, η δολοφονία στα Τέμπη ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Η πορεία που έγινε στις 8 Μάρτη ήταν μία από τις μεγαλύτερες πορείες τα τελευταία 11 χρόνια, γιατί η εργατική τάξη έχει φτάσει στα όριά της και καταλαβαίνει ότι έχει τη δύναμη να τσακίσει οποιαδήποτε καπιταλιστική κυβέρνηση προσπαθεί να ρίξει όλα τα βάρη των ιδιωτικοποιήσεων, της φτώχειας, της πολέμοκαπηλείας στις πλάτες της. Είναι σημαντικό να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα μιας και έρχονται οι εκλογές και ξέρουμε ότι οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση μπει πάνω από το κεφάλι μας θα συνεχίσει την ίδια παράδοση των δολοφονικών πολιτικών.
Άμα δεν κάνουμε εμείς κάτι, αυτά τα εγκλήματα θα συνεχίσουν. Σήμερα είναι τα Τέμπη, αύριο θα είναι επιθέσεις όπως στην καραντίνα ή με τους εκατοντάδες χιλιάδες που πέθαναν στην Τουρκία από τους σεισμούς. Γιατί αν κάνουν κάτι τέλεια οι κυβερνήσεις αυτό είναι να κάνουν οτιδήποτε περνάει από το χέρι τους για να διατηρήσουν το κέρδος τους όσο κι αν φτωχαίνουμε, όσο κι αν πεθαίνουμε.
Είμαι μαθήτρια στη ΣΕΛΕΤΕ στο 1ο ΕΠΑΛ Αμαρουσίου και η ιδιωτικοποίηση έχει βάλει στο στόχαστρο την παροχή Παιδείας. Η προσπάθεια κατάργησης του άρθρου 16, η απαγόρευση των διαμαρτυριών και των απεργιών των καθηγητών μας, η ελάχιστη βάση εισαγωγής που αφήνει χιλιάδες μαθητές έξω από το πανεπιστήμια, όλες οι επιθέσεις από την υπουργό Παιδείας Κεραμέως, έχουν στόχο το τέλος της Δημόσιας Παιδείας.
Αντίστοιχα η προσπάθειά της να περάσει στα γυμνάσια το μάθημα γονιμότητας στη σεξουαλική αγωγή γυρίζει τα γυναικεία δικαιώματα χρόνια πίσω. Και τα εγκλήματά τους δεν τελειώνουν εκεί. Όλοι ξέρουμε το πώς η ακρίβεια σε βασικά αγαθά όπως το ρεύμα ή το σούπερ μάρκετ έχει επηρεάσει πολλές μητέρες που δεν μπορούν να στηρίξουν τις οικογένειές τους, πόσο μάλλον τον εαυτό τους.
Μετά τα Τέμπη ήρθε η ώρα να φτάσουμε στο τέλος της σεξιστικής και ρατσιστικής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Καλούμε όλους, όλες και όλα, να παραβρεθούν και να συμμετέχουν στην εκδήλωση στις 26 Μαρτίου στη Νομική Σχολή στη συζήτηση ενάντια στην καταπίεση των λοατκι+ ατόμων και των γυναικών. Απαιτώντας ισότητα όλων των φύλων, προσβασιμότητα σε χαρτιά είτε αυτό σημαίνει αλλαγή φύλου είτε αυτό σημαίνει νομιμοποίηση των προσφύγων, ίση αμοιβή, το δικαίωμα στην έκτρωση και να μπει επιτέλους ένα τέλος στην κυβέρνηση που σκοτώνει καθημερινά τρανς άτομα και γυναίκες. Να μπει ένα τέλος επιτέλους στη βία του σεξισμού, του ρατσισμού και της ομοφοβίας.
Ντάνι β.