Η Αριστερά
ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Δυνατά μηνύματα από το ΤΡΙΑΝΟΝ

3/4, Τριανόν. Φωτό: Στέλιος Μιχαηλίδης

Εκατοντάδες αγωνιστές/τριες συμμετείχαν στην πετυχημένη μεγάλη εκδήλωση που οργάνωσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Αθήνα στον κινηματογράφο Τριανόν την Δευτέρα 3 Απριλίου, ξεκινώντας την προεκλογική της καμπάνια. Ο κινηματογράφος, το φουαγιέ και ο δρόμος απ’ έξω πλημμύρισαν από νέους και εργαζόμενους/ες από μια σειρά χώρους δουλειάς που μετά από μια ζωντανή συζήτηση έφυγαν για τις γειτονιές τους για να μεταφέρουν κι εκεί το μήνυμα με εξορμήσεις και τοπικές εκδηλώσεις τις 40 περίπου μέρες που απομένουν ως τις εκλογές.

Τη συζήτηση άνοιξαν ο Κώστας Καταραχιάς, γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων στο νοσοκομείο Έλενα, ο Κώστας Τριχιάς, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και ο Μάνος Σκούφογλου, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενώ συντόνισαν η Ζαννέτα Λυσικάτου, μέλος ΓΣ της ΠΟΕΔΗΝ, η Δήμητρα Τάσσου από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αριστοτέλη και η Ελένη Βαφειάδου. Σε αυτό το δισέλιδο σας παρουσιάζουμε αποσπάσματα από τις ομιλίες και τις 15 συνολικά παρεμβάσεις που έγιναν στη συζήτηση. Το πρόγραμμα των υπόλοιπων εκδηλώσεων  -στην Θεσσαλονική στις 6 Απρίλη- της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πανελλαδικά μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα 12.


 «Το δίλημμα σε αυτές τις εκλογές δεν μπορεί να είναι “Μητσοτάκης ή Τσίπρας”. Το πραγματικό δίλημμα είναι το αν θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί η επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η πολιτική της επίθεσης στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα, η πολιτική του πολέμου, του αυταρχισμού και της περιβαλλοντικής καταστροφής ή θα μπει φρένο σε αυτή την πορεία, θα μπουν βάσεις για την ανάσχεση και την ανατροπή της, ανοίγοντας έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο για την ελληνική κοινωνία, και εδώ είναι που πρέπει πραγματικά να κριθούν οι πολιτικές δυνάμεις» είπε ανάμεσα σε άλλα στην ομιλία του ο Κώστας Τριχιάς. «Γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στους δρόμους και στις κάλπες, όχι μόνο εν όψει 21 Μάη αλλά πολύ περισσότερο για την επόμενη μέρα» κατέληξε. 

«Το κίνημα έχει γυρίσει, ένα μαζικό και πρωτόγνωρο κίνημα που αλλάζει τα δεδομένα. Δεν πάμε σε εκλογές σε μια κατάσταση κανονικότητας» είπε ο Μάνος Σκούφογλου. «Η εργατική τάξη, οι καταπιεσμένοι, κατανοούν σήμερα ότι αυτό που έγινε στα Τέμπη ήταν ένα έγκλημα ταξικό. Ένα κίνημα που κατανόησε την ταξική φύση αυτού του εγκλήματος, αντίθετα με άλλες περιόδους που δεν είχαμε δει σε άλλα σημαντικά ατυχήματα. Ένα κίνημα πολιτικό από την πρώτη στιγμή, που κατανόησε ότι δεν φταίει απλώς κάποιος σταθμάρχης, φταίει η κυβέρνηση αυτή, φταίνε όλες οι κυβερνήσεις, φταίνε οι ιδιωτικοποιήσεις συνολικά. Ένα κίνημα που αποτέλεσε κόμβο για όλες τις κινητοποιήσεις, που στην γενική απεργία στις 8 Μάρτη συνέδεσε τα γενικά αιτήματα της εργατικής τάξης με αυτά του γυναικείου κινήματος. Ενισχύοντας την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές ενισχύουμε τον αντικαπιταλιστικό πόλο που είναι ο πιο χρήσιμος στην κοινωνική πόλωση που έρχεται. Που θα είναι το αντίβαρο σε οποιαδήποτε φιλοδοξία της ακροδεξιάς να βγει στο προσκήνιο και που θα είναι και πραγματική αντιπολίτευση σε οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει». 

«H ANΤΑΡΣΥΑ είναι εκείνος ο φορέας που έχει καταφέρει να κάνει αναγνωρίσιμη την επαναστατική αριστερά σε όλη την Ελλάδα εδώ και 14 χρόνια. Είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ των οργανώσεων που νοιώθουν την ανάγκη για την ενότητα και την πραγματοποιούν παρά τις διαφορές τους. Είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ των αγωνιστών που ενοχλούν γι’ αυτό και διώκονται, που δίνουν μάχες για να νικήσουνε» τόνισε ο Κώστας Παπαδάκης, από την Πολιτική Αγωγή στη Δίκη της Χ.Α. «Μια χαμένη ψήφος υπάρχει σε αυτές τις εκλογές, η  ψήφος που δεν θα πάει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλλά δεν είναι το μόνο θέμα οι ψήφοι στις εκλογές. Έχουμε πολιτικές μάχες: Θα αφήσουμε ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ να πλειοδοτούν ποιος έχει κατασκευάσει μεγαλύτερο κομμάτι του φράχτη ή θα απαιτήσουμε ανοιχτά σύνορα για τους πρόσφυγες;  Θα αφήσουμε το κόμμα του Κασιδιάρη με επικεφαλής έναν ελεεινό πρώην δικαστικό να κατέβει στις εκλογές ή θα γεμίσουμε τα δικαστήρια στη δίκη της Χ.Α; Θα αφήσουμε τους αγώνες και τις απεργίες για να τρέχουμε στις εκλογές; Όχι θα συνδυάσουμε και τα δύο. Ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημαίνει ισχυρό κίνημα την επόμενη μέρα».

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε ο Ξαβιέ Σιαρελί, συνδικαλιστής ταχυδρομικός, μέλος του NPA, που μετέφερε την εικόνα από την απεργιακή έκρηξη στη Γαλλία: «Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Γαλλία είναι κάτι το ασύλληπτο. Στις διαδηλώσεις συμμετέχουν 3,5 εκατομμύρια, σε πολλές πόλεις σημειώνεται ρεκόρ συμμετοχής. Αλλά δεν είναι μόνο το αριθμητικό εύρος. Είναι ένα ξύπνημα, μια έναρξη, παρόλο που ήδη έχουμε πίσω μας τρεις μήνες διαδηλώσεων και απεργιών, που μοιάζει με το 1968. Έχουμε απεργίες στους παραδοσιακούς χώρους όπως τα διυλιστήρια ή οι σιδηρόδρομοι αλλά και σε χώρους που ποτέ δεν είχαν διαδηλώσει όπως η Άμαζον, έχουμε απεργίες διαρκείας σε διάφορους κλάδους. Ο κόσμος δεν καλύπτεται από τις θεσμικές λύσεις που προτείνουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες και γίνεται όλο και πιο δυνατό, να ωθήσουμε την κατάσταση σε απεργία διαρκείας για να αλλάξουμε πραγματικά την κατάσταση. Η μάχη δεν έχει τελειώσει, αλλά αυτό που έχουμε κερδίσει είναι ότι η εργατική τάξη έχει ανακτήσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και χάρη σε αυτή ελπίζουμε ότι μπορούμε να νικήσουμε».

Δολοφονική πολιτική

«Την ρατσιστική προπαγάνδα για τον φράχτη πρέπει να τους την τρίψουμε στα μούτρα ενόψει των εκλογών. Είναι μια δολοφονική πολιτική ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που έρχεται να τροφοδοτήσει τα απομεινάρια της Χ.Α.» ανέφερε η Κατερίνα Θωίδου, δημοτική σύμβουλος στη Νίκαια-Ρέντη. «Αυτούς που με τους αγώνες μας πετύχαμε να μπούνε στη φυλακή δεν θα αφήσουμε να τους ξαναβάλει στη βουλή ο Μητσοτάκης που παίζει το ρατσιστικό χαρτί. Δεν θα το επιτρέψουμε γιατί δώσαμε μάχες η ΚΕΕΡΦΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Πακιστανική Κοινότητα στις γειτονιές του Πειραιά για να μη γίνουν Άγιος Παντελεήμονας. Είμαστε αυτοί που το 2016 οργανώσαμε πορεία στον φράχτη του Έβρου και κερδίσαμε στο πλευρό μας τα συνδικάτα και τον κόσμο της αλληλεγγύης. Τον κόσμο που το 2016 ο Τσίπρας κρέμασε με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Αυτές τις μάχες χρειάζεται να τις δώσουμε ξανά σήμερα. Ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ σημαίνει ψήφο στην αριστερά που δεν έκανε ποτέ εκπτώσεις στο ρατσισμό και τον φασισμό».

«Το φοιτητικό κίνημα έδωσε μια μεγάλη μάχη στις σχολές τις τελευταίες εβδομάδες, βγάλαμε συνελεύσεις αγώνα, βγήκαμε κατά χιλιάδες στους δρόμους, παρά το ότι δεχτήκαμε άγρια καταστολή» είπε η Ηρώ Αθανασίου, φοιτήτρια από το ΕΜΠ. «Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και όλων των δημόσιων αγαθών, την υποχρηματοδότηση των σχολών και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, θέλουμε και στα πανεπιστήμια μια δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά, ανυποχώρητη, που δεν συμβιβάζεται σε κοινοβουλευτικές λύσεις αλλά έχει πρόγραμμα και όραμα για το μέλλον συνολικά».

«Είμαστε η αριστερά που αναπνέει μέσα στο κίνημα. Και το κίνημα ήταν παρών και πριν τα Τέμπη όπως ήταν και χθες στην Κοραή αλλά και στην Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη. Αυτό το κίνημα δεν σταματάει, δεν τελειώνει. Η οργή που υπέβοσκε πολύ καιρό, βγήκε στο δρόμο με μεγάλη ορμή, έσπασε το κλίμα εκλογικής αναμονής με τις πανεργατικές απεργίες σε όλη τη χώρα» είπε η Δέσποινα Κουτσούμπα, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής. «Η κυβέρνηση τις τελευταίες εβδομάδες προσπαθεί να κλείσει γραμμάτια με μια σειρά από υπεσχημένα νομοσχέδια και ταυτόχρονα παίζει το χαρτί της ακροδεξιάς με τον φράχτη. Αλλά είμαστε πια σε ένα σημείο, που δίπλα στη φωτογραφία του Μητσοτάκη με τον φράχτη στα μέσα, παίζει η φωτογραφία του φράχτη στον Πάνορμο της Μυκόνου, μια μάχη που ανοίξαμε εμείς. Μας έλεγαν ότι τα συνδικάτα είναι συντεχνίες και αποδείχτηκε ότι τα σωματεία ήταν τα μόνα που προειδοποιούσαν για την κατάσταση του σιδηρόδρομου. Μας λέγανε νόμος και τάξη, αλλά η μαφία κάνει κουμάντο στην Αθήνα και τη Μύκονο - σήμερα είχαμε επαγγελματική επίθεση στην 12χρονη από τον Κολωνό μέσα στο σπίτι της. Και φτάνει ο κόσμος να εκπροσωπείται στη Μύκονο από το “δεν φοβόμαστε” που είπαμε εμείς οι αρχαιολόγοι. Δεν θα μπορούσα να πω το “δεν φοβάμαι” αν δεν ανήκα σε αυτόν το συγκεκριμένο πολιτικό χώρο που μου έχει μάθει τι σημαίνει συλλογικότητα και αλληλεγγύη, ότι μόνο έτσι σπάει ο φόβος και τότε μόνο μπορεί να ξεκινήσει ένα μαζικό κίνημα που μπορεί να τα σαρώσει όλα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη που το δείχνει κάθε στιγμή στην πράξη το δεν σας φοβόμαστε».

«Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα. Πρώτον, γιατί το χρέος έχει φτάσει τα 400 δις, δεύτερον γιατί οι σπασμοί της κρίσης ήδη εκδηλώνονται στις εταιρίες νέας τεχνολογίας και στα ψηλά πατώματα του τραπεζικού κατεστημένου και τρίτον γιατί η ΕΕ έχει ήδη αποφασίσει ότι η εποχή χαλαρότητας μας τελείωσε», επισήμανε ο Αντώνης Δραγανίγος, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Μπαίνουμε σε νέο σύμφωνο σταθερότητας και αυτό θα το διαχειριστεί είτε μια νέα κυβέρνηση ΝΔ, είτε ό,τι άλλο προκύψει ως “προοδευτική διακυβέρνηση”. Ό,τι συζητάγαμε το προηγούμενο διάστημα με αφορμή τον πόλεμο, την πανδημία και τα Τέμπη, αύριο θα ισχύει δύο και τρεις φορές. Γι’ αυτό απαιτείται ανατρεπτικό κίνημα και ισχυρή αντικαπιταλιστική αριστερά».

Εργαλεία

«Παρά την ανύπαρκτη αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, τα επιτελεία της αστικής τάξης φοβούνται ένα νέο 2012, και καλά κάνουν και το φοβούνται» είπε η Αργυρή Ερωτοκρίτου μέλος του ΓΣ της ΟΕΝΓΕ. «Τι έχει να προσφέρει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλον αυτόν τον κόσμο που παλεύει, απεργεί; Πρώτα απ’ όλα έχει να προσφέρει τον τρόπο που μπορεί να οργανωθεί για να νικήσει. Και αυτό είναι κρίσιμο. Όλος αυτός ο κόσμος μπορεί να ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και να είναι μέλος τους. Το θέμα δεν είναι απλά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βγαίνει και να του λέει πόσο λάθος τα κάνουν οι ηγεσίες του. Το θέμα είναι να του δώσει τα εργαλεία και την πολιτική, αυτό που θέλει να παλέψει, να το φέρει σε πέρας. Στα νοσοκομεία έχουμε πετύχει εδώ και χρόνια το αίτημα “όχι στην ιδιωτικοποίηση” να είναι αίτημα των συνδικάτων, με τη συστηματική δουλειά μας από τα κάτω. Ποια είναι η εναλλακτική στην καταστροφική διαχείριση των καπιταλιστών; Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέει ο εργατικός έλεγχος. Και που μαθαίνεται ο εργατικός έλεγχος; Μέσα στις απεργίες, αμφισβητώντας το ποιος κάνει κουμάντο, ποιος θα ορίσει προσωπικό ασφαλείας, τι ανάγκες έχει το νοσοκομείο, ο σιδηρόδρομος».

«Σήμερα ξεκινάει η προεκλογική καμπάνια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πάμε σε αυτή τη μάχη με μια ενότητα στο εσωτερικό μας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φτιάχτηκε το 2009 και είμαστε στο 2023. Όσοι είμαστε σε αυτήν την αίθουσα παλεύουμε ο ένας δίπλα στον άλλο 14 χρόνια» ανέφερε ο Κώστας Σκορδούλης, πανεπιστημιακός. «Αλλά έχουμε κατακτήσει και το εξής, έχουμε μια πανελλαδική παρουσία, οι σύντροφοί μας δίνουν τις μάχες παντού, είτε αυτό είναι οι ανεμογεννήτριες στα Άγραφα, είτε η ΑΓΕΤ στον Βόλο, είτε οι εξορύξεις στα Γιάννενα και την Ηγουμενίτσα. Με αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας πάμε να δώσουμε τη μάχη των εκλογών. Μόνο μια δυνατή ανεξάρτητη αντικαπιταλιστική αριστερά μπορεί να είναι εγγύηση για την όποια, νίκη».

«Μπροστά στις επικείμενες εκλογές πρώτον, δεν μας είναι αδιάφορο αν θα ηττηθεί στις κάλπες η ακροδεξιά διακυβέρνηση του Μητσοτάκη. Δεύτερο, την ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν μπορούμε να την εμπιστευόμαστε στο δεξιότερο από την ίδρυσή του πολιτικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ. Τρίτο μας ενδιαφέρει η συνολική εκλογική δύναμη που θα καταγράψει η αριστερά, το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άλλες δυνάμεις που κατεβαίνουν μεμονωμένα… Η πολιτική οργάνωση Κόκκινο Νήμα κατέληξε στην πρόσφατη συνδιάσκεψή της στη θέση της  υποστήριξης κριτικά στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ» τόνισε ανάμεσα σε άλλα ο Θανάσης Κούρκουλας από την πολιτική οργάνωση «Κόκκινο Νήμα». 

«Βρισκόμαστε σήμερα απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα που απειλεί κάθε μέρα τη ζωή μας και τη ζωή όλου του πλανήτη» τόνισε η Αντωνία Βαφειάδου, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ξεκινώντας την παρέμβασή της. «Βρισκόμαστε απέναντι σε ένα λυσσαλέο ανταγωνισμό των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της εποχής μας που απειλεί με τοπικούς και γενικούς πόλεμους, ακόμη και με ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα τον κόσμο ολόκληρο. Έχουμε ανάγκη σήμερα από ένα κίνημα που θα έχει αντικαπιταλιστικά και αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά και που θα το πάει μέχρι τέλους».

Οδόφραγμα

«Έρχομαι από ένα ανοιχτό μέτωπο που έχουμε με την πιο επαίσχυντη πολιτική των τελευταίων χρόνων που στον δικό μου χώρο, ακούει στο όνομα Μενδώνη. Μενδώνη σημαίνει Λιγνάδης, σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις των μουσείων, σημαίνει φράχτης στον Πάνορμο της Μυκόνου με επιθέσεις στους συναδέλφους, σημαίνει όλες τις καταπατήσεις που μπορεί να φανταστεί κανείς, από τις Κυκλάδες μέχρι την Πίνδο, όπου το ΥΠΠΟ πρωτοστατεί παντού να δίνει άδειες σε χώρους όμορους με αρχαιολογικούς. Όμως έρχομαι και από ένα οδόφραγμα που έχουμε στήσει στη Βασιλίσσης Σοφίας, που στέκεται φράχτης ανταρσίας, που μοιραζόμαστε με όλους εσάς, μαζί με τους εργαζόμενους στην Υγεία που διαδηλώσαμε μαζί στις 22 Φλεβάρη. Το αισχρό νόμο που ψήφισαν στις 13 Φλεβάρη για τη μετατροπή των μουσείων σε ΝΠΔΔ, έχουμε καταφέρει μέσα από την απεργία-αποχή στις διαδικασίες του ν5021 να τον σπάσουμε, οργανώνοντας τη δράση μας από τα κάτω» ανέφερε ο Θωμάς Κατσαρός, εργαζόμενος στο Βυζαντινό Μουσείο.

«Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη επαναστατική προοπτική που αξίζει τον κόπο πραγματικά να παλευτεί και να ψηφίσουμε όχι γιατί πιστεύουμε ότι με την ψήφο αλλάζουν τα πράγματα αλλά σαν μια πολιτική στήριξη για την οικοδόμηση μιας επαναστατικής οργάνωσης που να μπορεί να ηγηθεί στην εργατική τάξη για την ανατροπή του καπιταλισμού» τόνισε στην παρέμβαση έκανε ο ψυχίατρος  Θοδωρής Μεγαλοοικονόμου.

«Πρώτη φορά πάμε σε εκλογική μάχη, και η συζήτηση για τα θέματα αστικής εξουσίας και αστικού κράτους, τα θέματα ιδιοκτησίας και ιδιωτικοποιήσεων, τα θέματα στρατηγικής, ανοίγει  τόσο έντονα» τόνισε ο Άγγελος Χάγιος, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Τέτοια έντονη πολιτική συζήτηση με όρους αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος δεν έχει ξαναγίνει από τα Ιουλιανά του ’65 - που έθεσαν ζήτημα εξουσίας και συνολικής ανατροπής μέσα από μια πορεία του εργατικού κινήματος που οι οικοδόμοι ξήλωναν τις πλάκες και τις φόραγαν κολάρο στους χωροφύλακες. Έτσι πήραμε τα 8ωρα και τα υπόλοιπα, με καμιά κυβέρνηση και καμιά τροπολογία στη Βουλή. Το ότι τότε δεν υπήρχε αριστερά με τη στρατηγική της ανατροπής οδήγησε στην ήττα αυτού του κινήματος και στη χούντα. Βρισκόμαστε σε προοίμιο μεγάλων γεγονότων και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να προετοιμαστεί για τα μεγάλα γεγονότα».

«Είναι κοινός τόπος ότι στο χώρο της Υγείας οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν. Κατά σύμπτωση βγήκαν τώρα από την ΕΛΣΤΑΤ τα στοιχεία για την προηγούμενη τριετία σχετικά με την υπερβάλλουσα θνησιμότητα σε σύγκριση με την τριετία 17-19, όχι μόνο στα περιστατικά της πανδημίας αλλά σε όλες τις λοιπές παθήσεις. Μιλάμε για τεράστια εκτίναξη» είπε ο Πάνος Παπανικολάου, γιατρός γραμματέας του ΓΣ της ΟΕΝΓΕ. «Είναι σαφέστατες οι ευθύνες όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων και όλου αστικού πολιτικού συστήματος».

«Μπαίνοντας στη μάχη των εκλογών έχουμε να παίξουμε διπλό ρόλο» τόνισε ο Πάνος Γκαργκάνας, διευθυντής της Εργατικής Αλληλεγγύης και μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Δεν θα μετρήσουμε το βράδυ των εκλογών το πόσο έχουμε δυναμώσει αυτό το ρεύμα απλά και μόνο με το πόσες δεκάδες χιλιάδες θα ψηφίσουν ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν είναι αυτό το μοναδικό κριτήριό μας. Έχουμε άλλα κριτήρια, έχουμε το ποσό βαθύτερες ρίζες θα έχουμε χτίσει μέσα σε αυτό το διάστημα στους χώρους που ζει, κινείται και εργάζεται όλο αυτό το αντισυστημικό ρεύμα γιατί όπως τόνισε ένας σύντροφος μιλώντας προηγούμενα, οι διαδικασίες, τα κινήματα διαμορφώνονται όταν υπάρχουν συνελεύσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, στους χώρους σπουδών. Εκεί είναι που θέλουμε να δυναμώσει αυτό το ρεύμα  εξοπλίζοντάς το με το μεταβατικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον αντισυστημικό του χαρακτήρα όχι σαν αυθόρμητο στοιχείο, που υπάρχει ήδη, αλλά σαν συνειδητό στοιχείο».

Γιώργος Πίττας


Πηγαίνουμε στις εκλογές έχοντας ένα τεράστιο οργισμένο ποτάμι το οποίο φωνάζει καθημερινά ότι πρόκειται για κυβέρνηση δολοφόνων. 

Οι εκλογές θα είναι μια μεγάλη μάχη απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να «ξεχαστούν» αυτά αλλά δεν θα το επιτρέψουμε. 

Η δολοφονία 57 ανθρώπων στα Τέμπη έχει μια ταμπέλα που γράφει: ιδιωτικοποίηση, μνημόνια, περικοπές, λιτότητα. Η εργατική τάξη κινδυνεύει ακόμη και όταν χρησιμοποιεί τα μέσα μεταφοράς. Και δεν είναι μόνο τα τρένα. Είναι τα νοσοκομεία όπου ιδιωτικοποιούν τον παιδικό καρκίνο και φέρνουν τα ΣΔΙΤ ενώ συνεχίζουν τις περικοπές. 

Είναι το τι κάνουνε με τους πρόσφυγες, τις δολοφονίες των προσφύγων στα σύνορα. Έχουν κάνει σημαία τους τον φράχτη, προσπαθούν να σηκώσουν την ακροδεξιά ατζέντα μπας και σωθούν, λέγοντας ότι ασφάλεια για τον λαό και την εργατική τάξη είναι να βάλουν τον φράχτη από τη μια άκρη στην άλλη, να αντιμετωπίζουμε τους πρόσφυγες σαν εχθρικό στρατό και όχι να έχουμε ασφαλή τρένα, συγκοινωνίες, νοσοκομεία.

Είναι τα κυκλώματα της συγκάλυψης των πλουσίων εκ-βιαστών της  ΝΔ,  των σεξιστών, των Λιγνάδηδων και των Μίχων όλων αυτών των καθικιών που με τις πλάτες της κυβέρνησης πήγαιναν στις εργατικές οικογένειες και πατώντας πάνω στη φτώχεια και την ανέχεια βιάζαν και εκδίδανε, όπως είδαμε στον Κολωνό.

Είναι οι υποκλοπές. Αυτή η κυβέρνηση έδωσε τα ρέστα της στον χαφιεδισμό, έκανε σημαία της την καταστολή, από τα Εξάρχεια και τα πανεπιστήμια μέχρι τις πλατείες μέσα στην πανδημία. Ταυτόχρονα με όλα αυτά βάλανε μπρος το μεγάλο σχέδιο να τσακίσουν τα συνδικάτα και τον συνδικαλισμό με το νόμο του Χατζηδάκη. 

Και βέβαια είναι η βαθιά εμπλοκή στον πόλεμο και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, με τους εξοπλισμούς και με την αναβάθμιση των νατοϊκών βάσεων που μας προειδοποιοιούν για ένα ακόμη πιο ζοφερό μέλλον. 

Για αυτούς τους λόγους πάμε στις εκλογές για να μαυρίσουμε αυτήν την κυβέρνηση αλλά και ολόκληρο το σύστημα που επιβάλλει αυτές τις επιλογές, τον καπιταλισμό, στην Ελλάδα και παγκόσμια.

Αυτό το αντισυστημικό ρεύμα, που προσπαθούν να πουν ότι θα πάει στην άκρα δεξιά, γνωρίζουμε από τη δράση μας ότι κοιτάζει προς τα συνδικάτα, κοιτάζει προς τα αριστερά. Το είδαμε στις πανεργατικές  απεργίες, το είδαμε στις 8 Μάρτη που ενώθηκαν το γυναικείο κίνημα με το κίνημα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις σε μία πανεργατική έκρηξη. Παίξαμε βασικό ρόλο για να υπάρξει αυτό το αντισυστημικό ρεύμα σε όλες τις μάχες που δόθηκαν τα τελευταία χρόνια. Είναι κάτι το οποίο αναγνωρίζεται από πάρα πολύ κόσμο, ότι στην Ελλάδα αν μιλάμε για αντισυστημική αριστερά, αυτή είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ήταν ο πιο συνεπής αντίπαλος απέναντι στα αίσχη της κυβέρνησης και του συστήματος. Και δεν ήμασταν μόνοι, ήμασταν κομμάτι ενός ολόκληρου κινήματος. 

Τα πράγματα έχουν αλλάξει συθέμελα και ξέρουμε ότι όποια κυβέρνηση και να προκύψει μέσα από τις εκλογές, αυτό που έχει ανάγκη η εργατική τάξη είναι μια ισχυρή εργατική εναλλακτική απέναντι στις επιθέσεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και των τραπεζών που, μέσα σε συνθήκες βαθέματος της κρίσης, θα οξυνθούν ακόμη πιο πολύ. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή εργατική αντιπολίτευση που θα βάλει πολύ καθαρά αυτά που λέει το μεταβατικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Να ανοίξουμε την προοπτική ότι η εργατική τάξη μπορεί να κάνει κουμάντο σε ολόκληρη την κοινωνία.

Κώστας Καταραχιάς