Τώρα που επισημοποιήθηκε η έναρξη της προεκλογικής περιόδου, οι επιλογές που έχουμε στο δρόμο προς την κάλπη ξεπροβάλουν ξεκάθαρα. Πάμε για να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και να κάνουμε την ανατροπή της αφετηρία για τη συνολικότερη ανατροπή που έχουμε ανάγκη: να αρχίσουμε να ξηλώνουμε το καταστροφικό σύστημα του κέρδους.
Η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει όχι μόνο ιστορικά αλλά και μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια ότι είναι το κόμμα που υπηρετεί πιο πιστά και φανατικά τις προτεραιότητες που βάζουν τα κέρδη πάνω από τις ανθρώπινες ζωές. Το έγκλημα στα Τέμπη ήρθε να υπογραμμίσει αυτή την αλήθεια με δραματικό τρόπο. Εκατομμύρια άνθρωποι συγκλονίστηκαν από τον κυνισμό των υπουργών που έπαιζαν και παίζουν με τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εργολαβίες αγνοώντας τις φονικές συνέπειες.
Καμιά υποκριτική συγγνώμη δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι επιμένουν στα ίδια. Διαφημίζουν προεκλογικά ότι καταθέτουν στην ΕΕ ένα πρόγραμμα «σταθερότητας» που προβλέπει πλεονάσματα του προϋπολογισμού μέχρι 2% του ΑΕΠ. Ματοβαμμένα πλεονάσματα που βγαίνουν ξεπουλώντας τα πάντα και που καταλήγουν στους τραπεζίτες για τις δόσεις και τους τόκους του χρέους.
Θερμοκήπιο φασιστών
Η υποκρισία του Μητσοτάκη και των υπουργών του ξεπερνάει κάθε όριο όταν παριστάνουν τον τιμωρό του Κασιδιάρη, ενώ η Νέα Δημοκρατία είναι το θερμοκήπιο που τρέφει τους φασίστες. Πάντα ήταν. Μας το θυμίζει η επέτειος των εξήντα χρόνων από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Και εξακολουθεί να είναι. Γιατί είναι η κυβέρνηση των υποκλοπών, του ρατσισμού και του σεξισμού. Η συνεργασία κρατικών και «παρακρατικών» μηχανισμών είναι θεσμοθετημένη από την ΕΥΠ μέχρι το Λιμενικό και τα κυκλώματα του Άρειου Πάγου και νομιμοποιεί τις φασιστικές συμμορίες.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει να υπογραμμίζει τα αδιέξοδα του κοινοβουλευτικού δρόμου. Πριν από δέκα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε άλματα εκλογικά δηλώνοντας ότι θα δικαιώσει τις προσδοκίες μας αν γίνει κυβέρνηση. Σήμερα δεν τολμάει να υποσχεθεί ούτε ένα βήμα σύγκρουσης με το σύστημα. Έχει υιοθετήσει τις «Ανεξάρτητες Αρχές» που εποπτεύουν στις ιδιωτικοποιήσεις, την ώρα που η καθημερινότητα αποδεικνύει ότι καμιά τέτοια Αρχή δεν σταμάτησε ούτε την κερδοσκοπία ούτε ακόμα και το φονικό στα Τέμπη. Είναι το κόμμα που προτίμησε να κάνει ευρωβουλευτή έναν Γεωργούλη αφήνοντας απέξω μια Κούνεβα, ακυρώνοντας και τις αντισεξιστικές και τις αντιρατσιστικές περγαμηνές του.
Αυτό το πρόβλημα δεν διορθώνεται επιλέγοντας φορείς που αναθερμαίνουν τις αυταπάτες του κοινοβουλευτικού δρόμου. Χρειαζόμαστε την αριστερά που αγωνίζεται ώστε η εργατική τάξη να επιβάλει το δίκιο της με τις δικές της δυνάμεις και το δικό της πρόγραμμα ανατροπής. Αυτήν την προοπτική υπηρετεί το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δώσαμε μαζί πολλούς αγώνες και παράλληλα συνενώσαμε τις διεκδικήσεις του κινήματος σε ένα μεταβατικό πρόγραμμα που βάζει τον εργατικό έλεγχο στο κέντρο του. Κάθε ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ βοηθάει να φέρουμε πιο κοντά αυτήν την προοπτική. Και να είμαστε πιο δυνατοί για να συνεχίσουμε τους αγώνες μας και τώρα και μετά τις κάλπες.