Εργατική Αλληλεγγύη 17/05/2023, No 1572

 

Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η πιο χρήσιμη και έντιμη ψήφος! Είναι ψήφος δύναμης στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες που οργανώνουμε και στηρίζουμε τους αγώνες στους χώρους δουλειάς, στα συνδικάτα, στις γειτονιές και στα κινήματα! Είναι ψήφος ελπίδας ότι την επόμενη μέρα των εκλογών θα είμαστε όλοι πολύ πιο δυνατοί για να αγωνιστούμε να σώσουμε την Δημόσια Υγεία, την Δημόσια Παιδεία αλλά και για τους δημόσιους χώρους, τα δικαιώματα και να παλέψουμε ενάντια στον σεξισμό, τον ρατσισμό και τον φασισμό!

Εγγύηση γι’ αυτό είναι οι αγώνες που έχουμε δώσει μέχρι τώρα. Ειδικότερα εμείς, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, πρωτοστατήσαμε για να σπάσει η απαγόρευση των απεργιών από τον πρώτο μήνα της καραντίνας στην πανδημία, για να διεκδικήσουμε την αναβάθμιση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και ΜΕΘ, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, τα απογευματινά ιατρεία, τα χειρουργεία επί πληρωμή, το κλείσιμο κλινών, την ιδιωτικοποίηση του Αντικαρκινικού Παίδων, το αποκλεισμό των φτωχών, των μεταναστών, των ΛΟΑΤΚΙ+ από την Υγεία, διεκδικήσαμε προσλήψεις και μονιμοποίηση των χιλιάδων συμβασιούχων που κρατάνε όρθια τα νοσοκομεία! Από την κυβέρνηση εισπράξαμε την απαξίωση, τις διώξεις συνδικαλιστών γιατρών, αλλά από την κοινωνία την αναγνώριση της προσφοράς!

Συμμετείχαμε μπροστάρηδες σε όλους τους αγώνες που ξεδιπλώθηκαν ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ, ενάντια στην προσπάθεια διάλυσης των συνδικάτων και τον νόμο Χατζηδάκη. Αλλά και σε συντονισμό με όλους τους εργαζόμενους για να στείλουμε τους ναζί της Χρυσής Αυγής στη φυλακή. Δίπλα με τους εργάτες της Cosco και της E-food που κέρδισαν συλλογικές συμβάσεις.

Μαζί με το κίνημα που οδήγησε στη δικαιοσύνη βιαστές, σεξιστές και ρατσιστές πρωτοστατώντας στις απεργιακές διαδηλώσεις της 8ης Μάρτη. Με αποκορύφωμα τις μεγάλες απεργιακές διαδηλώσεις για τις δολοφονίες στα Τέμπη που ανάδειξαν αυτό που φωνάζουμε συνέχεια, ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν!

Οι αγώνες μας σημάδεψαν την τελευταία τετραετία και οι αγωνιστές/τριες της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. πρωτοστατήσαμε σε αυτούς! Γι’ αυτό στις 21 Μάη ψηφίζουμε για να δυναμώσουμε την προοπτική των αγώνων μαζί με τα σωματεία μας.

Κατερίνα Πατρικίου,
πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγιος Σάββας

  

Οι εκατόμβες νεκρών της διακυβέρνησης από την αντιεπιστημονική και άλογη διαχείριση covid, του εγκλήματος των Τεμπών που ακόμα δεν γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι είναι πραγματικά νεκροί, δείχνει ξεκάθαρα ότι οι ανθρώπινες ζωές είναι ευκόλως αναλώσιμες στο υπάρχον σύστημα. 

Ο αποδεκατισμός του δημόσιου συστήματος Υγείας και Παιδείας άνοιξε τις πύλες της κερδοφορίας σε επιχειρηματικούς λύκους που πρόσημο επιχειρηματικότητας δεν είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά το κέρδος. Μαζικές παραιτήσεις αξιόλογων και έμπειρων εργαζομένων αντικαθίστανται από ασταθείς και αβέβαιες συμβάσεις νέων χωρίς την προοπτική μελλοντικής εργασίας. Ταυτόχρονα η ελληνοαμερικάνικη συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) μετατρέπει τη βάση αεροπορίας Λάρισας σε κομβικό στρατόπεδο για τις ΗΠΑ, ενώ στο Κουτσόχερο τα camp προσφύγων είναι ακόμα γεμάτα από τη συνεχή μετανάστευση που υπάρχει λόγω πολέμων. Η αλλαγή είναι αναγκαία. Χρειαζόμαστε μια ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ που να θέτει σε προτεραιότητα τις ανάγκες για μια ανθρώπινη -με όλη τη σημασία της λέξης -κοινωνία με υγιείς πολίτες σε όλα τα επίπεδα.

 

Θεωρώ ότι υπάρχει πολύς κόσμος που πλέον αφουγκράζεται την ανάγκη για μια συνολική αλλαγή της κοινωνίας και αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν κινητοποιηθούμε από τα κάτω, από την βάση της κοινωνίας, μέσα από τη δράση των ίδιων των εργαζομένων. Μπορεί να δει κανείς αλλαγή στις αντιλήψεις ακόμη και στο δικό μας νομό, που υπάρχει δυνατή δεξιά αλλά και ακροδεξιοί και ναζιστικοί θύλακες. 

Καθημερινά ο κόσμος διαπιστώνει στη ζωή του τα προβλήματα που δημιουργούν οι πολιτικές των περικοπών, των ιδιωτικοποιήσεων, του να γίνουν όλα θυσία στον βωμό του κέρδους. Στο Γύθειο, λιγοστοί εργαζόμενοι παλεύουν να κρατήσουν ζωντανό το Κέντρο Υγείας ενώ μεγάλες είναι και οι ελλείψεις στο νοσοκομείο της Σπάρτης. Προσωπικά, έχασα τη γιαγιά μου, έφυγε μέσα στο ασθενοφόρο που ήρθε να την παραλάβει για το νοσοκομείο, επειδή δεν υπήρχε δυνατότητα ανάνηψης και μέσα ήταν μόνο ο οδηγός. 

Στο χωριό μου, με την πηγή δίπλα, ο κόσμος έχει αγανακτήσει με τους υπέρογκους λογαριασμούς -ακόμη και εκατοντάδων ευρώ που έρχονται στο νερό, από τότε που άρχισαν να τραβάνε με σωλήνες για τις πιο άνυδρες περιοχές στη Μάνη, κάποιες από αυτές τουριστικές. Να πάει παντού το νερό αλλά γιατί χρειάζεται να πληρώνουμε χρυσό; Ανησυχεί γιατί βλέπει σε μέρη που κάηκαν, περιοχές natura, να απειλούνται με τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Δυσανασχετεί να δουλεύει εξοντωτικά και να παίρνει χαμηλούς μισθούς με τους οποίους δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα.

Είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει με τους χιλιάδες μετανάστες εργάτες γης, που εργάζονται σε συνθήκες εκμετάλλευσης, χωρίς στέγη μέσα στο χειμώνα. Και υπάρχει κόσμος που ευαισθητοποιείται και αντιδρά όπως είδαμε στην Σπάρτη, όπου έγιναν κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες που είχαν εγκλωβίσει σε ένα ξενοδοχείο της πόλης και δεν τους άφηναν να βγουν έξω. Κόσμος που θέλει να μπει ένα στοπ στη φασιστική απειλή.

Ζούμε σε ένα σύστημα που βρίσκεται στην εντατική και την κρίση του πληρώνει με πολλαπλό τρόπο η πλειοψηφία ενώ οι μόνοι που εξυπηρετούνται είναι τα αφεντικά. Η εργατική τάξη ανεξαρτήτως καταγωγής, χρώματος, φύλου, όπως και αν αυτοπροσδιορίζεται, έχει ένα κοινό συμφέρον. Δεν θέλουμε να είμαστε εργαλεία παραγωγής κέρδους, θέλουμε μια κοινωνία που να βάζει στο κέντρο της τις ανάγκες μας.    

  

Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ροδόπης έχουμε ξεκινήσει από καιρό έναν κύκλο εκδηλώσεων και ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας με αφορμή τις εκλογές. Η τραγωδία στα Τέμπη ανέδειξε την ανάγκη των δημοσίων ασφαλών και φθηνών ΜΜΜ, υπό τον έλεγχο των εργαζόμενων, καθώς η επιβατική γραμμή της περιοχής είναι ανενεργή για χρόνια.

Επιπλέον συνδέουμε την αντίδραση στα πολεμοκάπηλα σχέδια των κυβερνήσεων και με αφορμή τις ΝΑΤΟικές βάσεις στην Αλεξανδρούπολη με το αίτημά μας για ειρήνη, και χρήματα για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι για τις ασύλληπτες πολεμικές δαπάνες. Συμβιώνουμε αρμονικά Έλληνες και Τούρκοι στην περιοχή και δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας. 

Στις απάνθρωπες ρατσιστικές κορώνες της κυβέρνησης, για “ασφάλεια της περιοχής” με την επέκταση του φράχτη στον ‘Έβρο, με τις προσλήψεις περισσότερων συνιοριοφυλάκων και στρατιωτικών, απαντάμε ότι για τα θύματα των πολέμων, για τα οποία φταίνε και οι δικές μας κυβερνήσεις, ζητάμε άνοιγμα των συνόρων και υποδοχή των κατατρεγμένων συνανθρώπων μας με ειδικές εγκαταστάσεις και προσωπικό και ένταξή τους στην κοινωνία.

Η εθνικιστική και ρατσιστική προπαγάνδα, οι ψεύτικες υποσχέσεις της κυβέρνησης δεν μπορούν να αποπροσανατολίσουν εύκολα την πλειοψηφία της τάξης μας που βιώνει την φτώχεια, την ανεργία, τις ακόμα σκληρότερες συνθήκες διαβίωσης των αγροτών, τις τεράστιες ελλείψεις στην υγεία, την παιδεία. Στην χώρα μας είναι ο εχθρός και δεν είναι άλλος από τις ορέξεις των καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους για τα κέρδη τους εις βάρος των ζωών μας. 

Η οργή αυτή αποτυπώθηκε και στην εξοργισμένη υποδοχή που οργάνωσαν οι απολυμένοι των Λιπασμάτων και των Πετρελαίων της Καβάλας στην επίσκεψη του Μητσοτάκη στην πόλη.

  

Ο Μητσοτάκης φοβάται την εργατική τάξη. Φάνηκε σε όλη την προεκλογική περίοδο, φάνηκε ακόμα πιο πολύ όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια. Δεν δίστασε όμως να το κάνει και απροκάλυπτα προκηρύσσοντας τις εκλογές μετά την έναρξη της σεζόν για το 90% των εποχικών εργαζόμενων που δουλεύουν εκατοντάδες μίλια μακριά από τη γειτονιά τους. 

Προσπαθεί έτσι ακόμη και να επιτεθεί στο δικαίωμα ψήφου των νέων εργαζόμενων. Δεν είναι να απορεί κανείς όμως. Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι στον επισιτισμό και τον τουρισμό ήταν αυτά τα τέσσερα χρόνια μπροστάρηδες της κόντρας με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τις πλάτες που αυτή έκανε στους κολοσσούς της εστίασης και τους μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους. Η υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων και των θέσεων εργασίας στην e-food, σε κάθε επιχείρηση τους μήνες της καραντίνας, του οκταώρου και του πενθημέρου θα ήταν αδύνατη χωρίς τις απεργίες του κλάδου. Για τη μάχη που με την Καμαριέρα, την αντικαπιταλιστική κίνηση στον κλάδο, δώσαμε μαζί στο δρόμο, στο συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού Αττικής, στα μεγάλα και μικρά μαγαζιά που απολύουν, αξίζει να ενισχύσουμε με την ψήφο μας την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α ώστε η οργή αυτών των χρόνων να δυναμώσει πολιτικά ενάντια στο σύστημα.

 

Η πορεία προς τις εκλογές στις 21 Μάη έχει σημαδευτεί από τις μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων. Στις 8 Μάρτη στο κέντρο του Ηρακλείου ο κόσμος ήταν τόσος πολύς που ξεπέρασε το πρόβλημα των χωριστών συγκεντρώσεων και πραγματοποίησε μαζική ενωτική πορεία, μετατρέποντας την Ημέρα της Γυναίκας σε αντικυβερνητική διαδήλωση. 

Η 8 Μάρτη δεν ήταν παρθενογένεση, είναι συνέχεια και καρπός των αγώνων που μαζί δώσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια ενάντια στην κυβέρνηση. Μέσα στην τετραετία του Μητσοτάκη μπορεί να μην είχαμε τις μεγάλες πανεργατικές απεργίες του 2012 που οδήγησε στο σπάσιμο του μέχρι τότε δίπολου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά έχουμε μια ειδοποιό διαφορά: 

Το πολιτικό προχώρημα του κόσμου που παλεύει. Σχεδόν όλοι οι αγώνες από τότε μέχρι σήμερα είχαν τη σφραγίδα της αυτό-οργάνωσης και μάλιστα μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες πανδημίας, άγριας κρίσης, πολέμου και ενάντια σε μια κυβέρνηση που είχε βάλει σκοπό να τσακίσει τα συνδικάτα και τις δημοκρατικές ελευθερίες. 

Γιατί λοιπόν η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη χρήσιμη ψήφος; Γιατί το σύνθημα: «Κλιμακώνουμε τους αγώνες για την ανατροπή», η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η μόνη δύναμη που το υποστηρίζει και στην πράξη. Είμαστε μαζί σε κάθε κίνηση της τάξης μας. Στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές σημαίνει: Μαυρίζουμε την κυβέρνηση και τους υπηρέτες της με τον πιο ηχηρό τρόπο. 

 

Ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ και υποψήφιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Α’ Αθήνας, συναντήθηκε με τον πατέρα του δολοφονημένου Νίκου Σαμπάνη.

 

Mε το Γιάννη Σαμπάνη, πατέρα του Νίκου Σαμπάνη, του 18χρονου Ρομ που δολοφονήθηκε από αστυνομικούς στο Πέραμα, συναντήθηκε αντιπροσωπεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με τον Πέτρο Κωνσταντίνο, σε μια από τις περιοδείες στα παζάρια των Ρακοσυλλεκτών.

«Είμαστε μαζί με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ εδώ, και πολεμάμε για δικαιοσύνη, για να γίνουν καλά τα πράγματα για τους Ρομά. Οι αστυνομικοί μου σκότωσαν 18 χρονών παλικάρι. Θέλω δικαιοσύνη σαν πατέρας» είπε ο Γιάννης Σαμπάνης. 

 

Για τις εκλογές

Άλλη μια φορά ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Θυμίζουμε ακόμα μια φορά ότι υπάρχει μια άλλη λύση. Να ξεπεράσουμε το σημερινό καθεστώς αντιθέσεων, πολέμων, δυστυχιών. Και θα το λέμε μέχρι να γίνει ελπίζουμε γρήγορα.

ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ 2023

Χρειαζόμαστε τις ιδέες του Μαρξ για την εξήγηση του παρόντος. Ο καπιταλισμός περνάει συνεχή κρίση. Δεν είναι ανεξήγητα και μάλιστα ο Μαρξισμός συζητάει με εκατοντάδες συντρόφισσες και συντρόφους που συνεργάζονται για λύσεις στην κρίση. Θα την ξεπεράσουμε με διάλυση του καπιταλισμού. Ξεπέρασε τα όριά του. Δεν μπορεί εύκολα να επιζεί. Όλα αυτά συζητιούνται, εξηγούνται. Δίνουν το μέλλον των εργαζόμενων.

 

Ακόμα και σε ένα κατά τ’ άλλα «δεξιό νομό»  φάνηκε από την πρώτη στιγμή ότι υπάρχει μεγάλο μέρος του κόσμου που μόνο δεξιός δεν είναι. Στις εξορμήσεις μας στη λαϊκή και σε χώρους δουλειάς με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αυτό που συνειδητοποιήσαμε είναι ότι υπάρχει οργή και αγανάκτηση από τη μία και διάθεση για συζήτηση από την άλλη.

Βγήκαμε στη λαϊκή με σύνθημα «μαυρίζουμε την εγκληματική κυβέρνηση» και αμέσως φάνηκε ότι ο κόσμος όχι μόνο συμφωνεί αλλά αναζητάει την εναλλακτική και πέρα απ’ το ΣΥΡΙΖΑ. Στην εφορία αρχαιοτήτων, οι εργαζόμενοι μας άνοιξαν από μόνοι τους τη κουβέντα και έπαιρναν κυριολεκτικά από τα χέρια τα υλικά μας. Φάνηκε δηλαδή πως μέσα σε αυτή τη συγκυρία η στροφή στα αριστερά δεν έχει σταματήσει. 

Τις μέρες που μένουν θα συνεχίσουμε με εξορμήσεις, αφισοκολλήσεις και οποιοδήποτε άλλο μέσο προκειμένου να απλώσουμε το μήνυμα αγώνα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα δράσης -που ορισμένα σημεία του, όπως οι κρατικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση των αφεντικών, μετά και τη δολοφονία των Τεμπών και τη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του νερού, πλέον αποτελούν σύνθημα για πολύ ευρύ κομμάτι της τάξης μας. Είναι ανάγκη απέναντι στον καταστροφικό καπιταλισμό, να πάει η κουβέντα παραπέρα στον εργατικό έλεγχο, στα ανοιχτά σύνορα, την μάχη για μια άλλη κοινωνία στο σήμερα και όχι στο μακρινό μέλλον.

 

Μέχρι την τελευταία στιγμή προσπαθούν και δεν τα καταφέρνουν! Είναι εντυπωσιακό! Νομοσχέδια, δικαστήρια, καταστολή, απειλές και διώξεις δεν έχουν επιτρέψει τέσσερα χρόνια τώρα στην κυβέρνηση και την Κεραμέως να κάμψουν την αντίσταση των εκπαιδευτικών. 

Αντιμέτωποι με απεργίες και διαδηλώσεις, με απεργία-αποχή από τις διαδικασίες της αξιολόγησης δεν έχουν καταφέρει να επιβάλλουν το αντιδραστικό τους πρόγραμμα στο Δημόσιο Σχολείο. Απεργίες ενάντια στις περιβόητες εξετάσεις PISA και ματαίωσή τους σε μια σειρά σχολεία πανελλαδικά, απεργίες και περιφρούρηση των σχολείων για να μη μπουν οι επιθεωρητές είναι μόνο τα πιο πρόσφατα παραδείγματα όπου οι εκπαιδευτικοί παίρνουν συλλογικά τον έλεγχο  των σχολείων τους για να τα προστατέψουν από τα αρπακτικά της ΝΔ!

Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην εκπαίδευση έχουμε παίξει καθοριστικό ρόλο ώστε να κλιμακωθεί ο αγώνας από τα κάτω και απεργιακά και με όχι συμβιβασμούς. Παλεύουμε για την προοπτική οι εκπαιδευτικοί μαζί με όλους τους εργάτες συλλογικά να επιβάλουμε το πρόγραμμα των αγώνων μας και να πάρουμε πίσω όλα όσα μας κατάργησαν, αυξήσεις, δουλειές, σχολεία, νοσοκομεία, σπίτια! Γι' αυτό ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Για να δυναμώσουμε αυτή την προοπτική.

 

 

Η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και χρειάζεται αγώνας για την προστασία του ως φυσικού πόρου, και δημόσιου αγαθού. Ο σκοπός μας είναι να απελευθερωθεί το νερό από τα δεσμά του χρέους, των κερδών και της αγοράς και να ρέει ελεύθερο για να καλύπτει τις πιο βασικές και ζωτικές ανάγκες όλων των ανθρώπων. Η απρόσκοπτη, καθολική και ασφαλής πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες ύδρευσης, αποχέτευσης και άρδευσης είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων.

Η συναυλία που έγινε σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία για την Διασφάλιση της Δημόσιας Διαχείρισης του Νερού στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, σκοπό έχει την ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση ενάντια στην επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση κάθε μορφής και την αύξηση των τιμολογίων στον κύκλο του νερού. Ο αγώνας είναι μακρύς και δύσκολος. Τα μεγάλα κόμματα είναι αναξιόπιστα και για τον λόγο αυτό σας καλώ να εμπιστευθείτε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως σύμμαχο για την απελευθέρωση του νερού αλλά και για την επανακρατικοποίηση και αποεμπορευματοποίηση όλων των κοινών αγαθών.

 

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια αντιμετωπίσαμε μια λαίλαπα σε όλα τα επίπεδα. Πέρα από την ακρίβεια, την διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, το ρατσισμό και την πολεμοκαπηλεία, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πραγματοποίησε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα όλων μας. Από την απαγόρευση των συγκεντρώσεων στα χρόνια της πανδημίας, το μαφιόζικο σύστημα των υποκλοπών του Μαξίμου, τον ασφυκτικό έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τη μετατροπή τους σε ξεδιάντροπο προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης, την διαρκή και βάρβαρη καταστολή κάθε αντίδρασης, την δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας. 

Οι επιθέσεις αυτές δεν έμειναν χωρίς αντίδραση όλα αυτά τα χρόνια από το κίνημα, που σε πολλές περιπτώσεις σημείωσε σημαντικές επιτυχίες που ανάγκασαν την κυβέρνηση να ανακρούσει πρύμναν. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκε από την αρχή στην καρδιά αυτού του πολύπλευρου κινήματος για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, από τη δημιουργία ενός αντιφασιστικού μετώπου για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, μέχρι το σπάσιμο στο δρόμο της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων και την ανάληψη ευρείας πρωτοβουλίας για το ζήτημα των υποκλοπών. 

Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα σημαντικό βήμα για την επόμενη μέρα μετά τις εκλογές, που θα χρειαστούμε όσο ποτέ μια αντικαπιταλιστική αριστερά που θα έχει ως στόχο τη σύγκρουση με ένα κράτος σε κρίση, που ξαναφέρνει στο προσκήνιο «παρακρατικούς» μηχανισμούς και ενισχύει όλους τους κατασταλτικούς θεσμούς.