Όπως μας πληροφορούν τα «έγκυρα» ΜΜΕ διεθνώς η πολυδιαφημισμένη ουκρανική αντεπίθεση σημειώνει «σταθερή πρόοδο». Τα πιο προσεκτικά, όπως η εφημερίδα Financial Times μιλάνε για «περιορισμένα κέρδη». Πράγματι, στο μέτωπο στο Ντονιέτσκ, η προώθηση έφτασε τα …7 ολόκληρα χιλιόμετρα στον άξονα του ποταμού Μόκρι Γιάλι και 3 ακόμα χιλιόμετρα στον άξονα τη κωμόπολης Μάλα Τομάκχα στην επαρχία Ζαπορίτσια.
Για τους πιο εξεζητημένους αναλυτές αυτά τα «περιορισμένα κέρδη» είναι το προϊόν «ανιχνευτικών επιθέσεων» με σκοπό να αποπροσανατολίσουν το ρωσικό επιτελείο, να δοκιμάσουν τις αντοχές των ρωσικών οχυρώσεων ώστε να βρουν το αδύνατο σημείο τους απ’ όπου θα προελάσουν οι ουκρανικές δυνάμεις. Σενάριο αντάξιο των μεγάλων μαχών του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου στο Ανατολικό Μέτωπο και των δογμάτων για τη «Βαθιά Μάχη» του Τουχατσέφσκι.
Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι οι επιχειρήσεις περισσότερο θυμίζουν την κρεατομηχανή των χαρακωμάτων του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όταν χιλιάδες νέοι άνθρωποι χάνονταν για να καταλάβουν -ή να υπερασπίσουν- μερικές εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα γης.
Ο Μαρκ Μίλεϊ, ο αρχηγός του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, δηλαδή ένας άνθρωπος που ξέρει καλύτερα, δήλωσε την περασμένη βδομάδα στη συνάντηση της «Ομάδας Επαφής» (των χωρών που ενισχύουν με πολεμικό υλικό την ουκρανική κυβέρνηση) ότι «πρόκειται για μια πολύ δύσκολη, μια πολύ βίαιη μάχη που θα διαρκέσει πολύ και θα έχει πολύ υψηλό κόστος». Ή όπως είπε ο Λόιντ Όστιν, υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ μιλώντας στην ίδια συνάντηση «πρόκειται για μαραθώνιο όχι για κατοστάρι».
Όποια και αν είναι η εξέλιξη των επιχειρήσεων, είτε ο ουκρανικός στρατός καταφέρει να διασπάσει τις βαθιές οχυρώσεις του ρωσικού είτε τα γερμανικά τανκς Leopard και τα αμερικάνικα τεθωρακισμένα Bradley συνεχίζουν να γίνονται παλιοσίδερα από τις ρωσικές οβίδες, και οι δυο πλευρές γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτή δεν είναι αποφασιστική μάχη του πολέμου. Γνωρίζουν, γενικότερα, ότι δεν μπορούν να κερδίσουν τον πόλεμο.
Αποφασισμένες να συνεχίσουν
Όμως και οι δυο πλευρές, και οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και η Ρωσία είναι αποφασισμένες να τον συνεχίσουν. Ο Μπλίνκεν, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, είχε δηλώσει από την Φινλανδία στις αρχές του μήνα ότι «όταν ένας ελεύθερος λαός όπως οι Ουκρανοί έχει την υποστήριξη ελεύθερων εθνών σε όλο τον κόσμο -εθνών που αναγνωρίζουν ότι οι τύχες και η ελευθερία τους, τα δικαιώματα και η ασφάλειά τους, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, η δύναμη που διαθέτουν δεν είναι απλώς τεράστια. Είναι ασταμάτητη». Με άλλα λόγια, σκοτωθείτε εσείς και τα «ελεύθερα έθνη», δηλαδή τα αμερικάνικα πυροβόλα, τα γερμανικά τανκς και οι βρετανικοί πύραυλοι, είναι μαζί σας.
Σύμφωνα με διάφορες αναλύσεις, όπως του Αμερικάνου δημοσιογράφου Σέιμους Χιρς ο πρόεδρος Μπάιντεν των ΗΠΑ είναι πεισμένος ότι για την επανεκλογή του στις προεδρικές εκλογές του 2024 απαιτείται μια νίκη του «ελεύθερου κόσμου» στην Ουκρανία ή τέλος πάντων μια αποφασιστική στροφή που θα οδηγεί σε αυτή την έκβαση. Όμως, υπάρχουν βαθύτερες αιτίες για την συνέχιση του πολέμου. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να παραιτηθεί από αυτόν γιατί αυτό θα εκληφθεί παγκοσμίως σαν ένδειξη αδυναμίας τη στιγμή που κορυφώνεται ο ανταγωνισμός -και ο στρατιωτικός- με την Κίνα.
Για τον ρωσικό ιμπεριαλισμό από την άλλη κρίνεται η τύχη του στον κόσμο σαν Μεγάλη Δύναμη (ή έστω της εικόνας της Μεγάλης Δύναμης). Και σε αυτό το στρατόπεδο η αίσθηση του αδιεξόδου συνδυάζεται με τη διολίσθηση στις πιο ακραίες και εφιαλτικές επιλογές. Την προηγούμενη βδομάδα ο Σεργκέι Καραγκάνοφ ακαδημαϊκός και πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής δημοσίευσε στα αγγλικά ένα δοκίμιο στο οποίο λέει δυο πράγματα. Ότι ακόμα και να νικήσει αποφασιστικά η Ρωσία «θα έχει απέναντί της έναν εχθρικό και βαριά οπλισμένο πληθυσμό», δηλαδή τις προϋποθέσεις για ένα νέο πόλεμο. Κι ότι όπως έχουν τα πράγματα, η Ρωσία πρέπει να αναθεωρήσει το στρατιωτικό της δόγμα και να χαμηλώσει το «κατώφλι» της απόφασης για τη χρήση του «όπλου του Θεού», δηλαδή των τακτικών πυρηνικών της.
Οι κυβερνήσεις της Ε.Ε προσπαθούν να μας αποκοιμίσουν προβάλλοντας το επιχείρημα ότι οι χειρότερες επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία είναι πίσω μας. Ελέγξαμε τις τιμές της ενέργειας, μας λένε, και το ίδιο θα γίνει και το επόμενο διάστημα. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν είναι τελειωμένο. Το τέλος του πολέμου δεν είναι κοντά. Και την στιγμή που δισεκατομμύρια σπαταλούνται από τις κυβερνήσεις για εξοπλισμούς -και για τον πόλεμο στην Ουκρανία- η γερμανική οικονομία μπαίνει σε ύφεση, ενώ Βρυξέλες και Βερολίνο σφίγγουν τα λουριά της «δημοσιονομικής πειθαρχίας».
Η πάλη ενάντια στον βρόμικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία είναι δεμένη με την πάλη μας ενάντια στις θυσίες που θέλουν να μας φορτώσουν άρχουσες τάξεις και κυβερνήσεις.